ขอบคุณครับ บันทึกนี้ทำให้รู้สึกกระชุ่มกระชวย เพราะนึกถึงภาพตอนอ่านออกเสียงนิทานร้อยบรรทัดในห้องเรียนที่โรงเรียนโคกกลอยวิทยา ครับ ผมเรียนป.๑ ตอนอายุ ๕ ขวบ จบป.๔ ตอนอายุ ๘ ขวบ เรียนก่อนอายุครับ แต่ชอบวิชาภาษาไทยมาก จบป.๔ มีวิชาภาไทยเหลือในกระเป๋าเล่มเดียว เอง อิอิ

ชอบจังเลยค่ะ  คิดถึงตอนเป็นเด็กๆ  แม้โตแล้วยังจำบทกลอนที่ครูสอนได้ดี   เลยย้อนคิดว่าหลักสูตรสมัยก่อนก็ดีเหมือนกัน   แล้วตอนนี้อยากรู้จังเลยเด็กๆเขาท่องบทอานขยายเรื่องอะไรกัน

ชอบมากค่ะ นึกถึงสมัยเด็กๆ มักจะหยิบของพี่สาวมาอ่านเล่น เพราะอ่านเข้าใจง่าย ของคุณค่ะที่นำสิ่งเก่าๆ ดีๆ เหล่านี้มานำเสนอ ค่ะ ย้ำ ค่ะ ชอบมาก

ภาพวาด+กลอน ดูขลัง จังนะครับ

สวัสดีค่ะคุณครู

  สงสัยต้องขออนุญาตsave และ print ลงกระดาษเอาไว้ให้เด็กๆดูของเก่าซะแล้วค่ะ

ขอบคุณค่ะ

เรียนไม่ทันค่ะ  แต่เคยเห็นเมื่อตอนเป็นเด็กนานมากแล้ว  แม่เคยเล่าให้ฟังว่าครูสมัยก่อนจะกวดขันให้นักเรียนอ่านให้ได้  เด็กบางคน (ไม่บอกคงรู้ว่าใคร) จิ้มจนตัวหนังสือทะลุกระดาษไปเลย  เป็นกลวิธีอันแยบยลของครูที่ทำให้เด็กอ่านหนังสือได้  ซึ่งต่างจากสมัยนี้ที่เด็กอ่านหนังสือกันไม่ค่อยออกแม้จะเรียนจนจบประถมแล้ว    ขอบคุณที่นำมาลงค่ะ  ชอบมากยังเคยคิดว่าจะไปหามาให้หลานๆอ่านกัน 

   คุณ  อัยการชาวเกาะ
 

• สวัสดีค่ะ 
• เข้ามาอ่านคนแรกเลยนะคะ  แฟนพันธ์แท้ นิทานร้อยบรรทัด จริงๆ
• แล้วจะนำชั้นป.อื่นๆมาลงอีกค่ะ 

       ขอบคุณค่ะ

• นาง ละเอียด ศรีวรนันท์ ศรีวรนันท์

• สวัสดีค่ะ
• ดีใจค่ะ ที่นำมาลงแล้วมีคน ชอบ
• โดยส่วนตัว คิดว่าการท่องบทอาขยาน เป็นสิ่งดีเพราะทำให้เรา จำโครงสร้างและวิธีสัมผัสของ โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน  ได้โดยอัตโนมัติ

ขอบคุณค่ะ

มาเยี่ยม

ชื่นชมคุณ ที่เก็บรักษา สิ่งที่มีคุณค่าทางปัญญาไว้ได้อย่างนี้

•    คุณครู ลิ้มศรี คะ
•    ดีใจมากๆ ค่ะ ที่มีคนชอบนิทานร้อยบรรทัด
•    แล้วจะนำมาลงอีกค่ะ

ขอบคุณค่ะ

สวัดดีครับ

• ผมเจอแล้ว ครู สอนภาษาไทยคนแรกของครูข้างถนน
• ต้องขอบคุณพวกเขาเหล่านั้นครับ
• ขอบคุณครับ

ป่านนี้พวกเขา อยู่ที่ไหน กันบ้างก็ไม่รู้

• สวัสดีค่ะ คุณ   กวินทรากร
• เป็นความขลัง ที่ประทับใจ เด็กๆ รุ่น 40 up นะคะเนี่ย
• รุ่น 40 Up ถ้าได้มาอ่านต้องกรี๊ดกร๊าด  ทุกราย เพราะสมัยก่อน   ตอนเย็นก่อนเลิกเรียน จะต้องท่องทุกเย็น จนจำขึ้นใจเลยค่ะ

ขอบคุณค่ะ

• ครูตุ๊กแก คะ
• ดีค่ะ   อยากให้คนรุ่นลูกๆหลานๆ รู้จัก หนังสือเล่มนี้กันเยอะ ๆ

ขอบคุณค่ะ

• สวัสดีค่ะ  อ.ศิริพร เกื้อกูลนุรักษ์
• หนังสือเล่มบางๆ เล่มนี้ ใครได้อ่านก็ชอบกันทุกคนเลยค่ะ
• รอว่าเมื่อไหร่จะนำมาพิมพ์ใหม่(เคยได้ยิน ว่ามีการพิมพ์แล้ว)
• ขอบคุณค่ะ
  

• สวัสดีค่ะ อาจารย์ umi
• หนังสือเก่าๆ พวกนี้ มีค่าค่ะ  แต่เสียดายที่หายากแล้ว

• ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาทักทาย
  

สวัสดีค่ะ คุณ ครูข้างถนน

ดีใจ ที่เจอกันแล้วค่ะ

มานี มานะ รู้สึกเป็นรุนน้อง ของ นิทานร้อยบรรทัด และมีคนคิดถึง หลายคนเช่นกันค่ะ

ขอบคุณค่ะ

ผมจำได้ว่า ที่ถุงกระดาษ "โชคดี" มีช่องตารางหมากฮอส ให้เล่นสนุกๆ ด้วย ตรงช่องหมากฮอสแต่ละช่องจะมีคำกลอนอยู่บทหนึ่ง ที่น่าฟังมากครับ

พวกลิงค่าง กลางป่า จับมามัด

สารพัด ฝึกได้ ดังใจหมาย

เรานักเรียน ครูเพียร สอนแทบตาย

เกิดเป็นคน ดีไม่ได้ ก็อายลิง

• วันก่อน อ่านประวัติ เจ้าของ ถุงโชคดี  สินค้าของเขา โกอินเตอร์ไปแล้ว  แล้วถุงแบบเดิมๆ ที่เขาเคยทำขาย ก็เลิกผลิตมานานแล้วค่ะ  แต่เปลี่ยนรูปแบบผลิตภัณฑ์ใหม่
• กาลเวลาเปลี่ยน ทุกสิ่งก็เปลี้ยนนะคะเนี่ย 
• คิดว่าถ้าใครสะสมถุงโชคดีไว้ นำมาขาย ราคาต้องสูงแน่ๆเลยค่ะ

ชอบมากๆ

ผมเกิดไม่ทัน แล้วก็ไม่ทันเรียนแบบเรียนเหล่านี้ แต่ดูไปแล้ว เป็นแบบเรียนที่ทรงคุณค่า ควรค่าแก่การสะสม โอกาสที่จะได้เห็นแบบเรียนเหล่านี้มีไม่มากนัก เพราะนับวันก็จะหายากเข้าไปทุกที ท้าวความมานานอันที่จริง แบบเรียนเหล่านี้ผมได้ประกาศขายทางเวบ อยู่ในคลาสสิฟายด์ ของ www.sanook.com หมาเลขประกาศ 5282036 และวก็ใน www.pantipmarket.com อยู่ในส่วน ตำราเรียน/Text book หวังว่าผมคงไม่ใด้เสียมารยาทนะครับ

รู้สึกเหมือนได้ขึ้นยานย้อนเวลากลับไปหาอดีตที่มีความสุขเมื่อ ๓๐ กว่าปีที่แล้ว ถึงแม้ว่าวันนั้นจะยากจนกว่าวันนี้แต่รู้สึกว่าวันนั้นมีความสุขมากกว่าวันนี้ ผมจบ ป.๖ จาก รร.วัดหนองเคียม ต.ป่าขะ อ.บ้านนา จ.นครนายกเมื่อราว ๆ ปี พ.ศ.๒๕๒๐ เป็นคนนำท่องบทอาขยาน บทกลอน สูตรคูณ มาตราชั่ง ตวง วัด ทุกวันศุกร์นำสวดมนต์ทำนองสรภัญญะก่อนกลับทุกวัน ถ้าให้เปรียบเทียบการศึกษาในยุคสมัยของผมกับปัจจุบัน ผมคิดว่าเด็กในยุคของผมอาจจะไม่ค่อยฉลาดแต่ไม่ขาดเฉลียว แต่เด็กและหนุ่มสาวในรอบ ๒ ทศวรรษนี้ฉลาดแต่ขาดเฉลียวครับ นอกจากนั้นยังค่อนข้างบกพร่องในเรื่องจริยธรรมอีกด้วย

จะได้ปริ้นเก็บไว้หลังห้องเรียนให้เด็ก ๆ ได้อ่านเพิ่มเติมนะครับ ขอบคุณมาก หากมีอีกก็ช่วยลงให้ด้วยนะครับ

ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงครับ

สิ่งนี้มีคุณค่าทางใจกับผมมากมาย

1.มันจำอยู่ในหัว ไม่เคยลืม (สมัยก่อนบทเรียนสอนให้เรามีจิตใจอ่อนโยนกว่าปัจจุบัน)

ผมจะลองพิมพ์ตามที่จำได้นะครับ...เจ้านกน้อยน่ารักร้องทักว่า ไปไหนมาหนูเล็กเด็กชายหญิง ทั้งรูปร่างหน้าตาน่ารักจริง...(อ้าว!ลืมซะแล้ว โดดต่อไปเลยดีกว่า)...แม่ตวาดช้านางแมวแล้วกันเจ้า พลางตีเข้าอย่างจังเสียงดังปุบ นางแมวกลัวระย่อลงงอฟุบ เนื้อกระดุบกระดิบริบหรี่ตา...(แค่นี้ก่อนครับ อายุเลข5แล้ว อัลไซเมอร์เป็นๆหายๆเหมือนรังแค)

2.ภาพประกอบเป็นฝีมือศิลปินชั้นครู อาจารย์เฉลิม นาคีรักษ์(สอนเพาะช่าง) มีชื่อเสียงด้านภาพประเพณีลักษณะไทยอนุรักษ์นิยม ท่านถึงแก่กรรมไปแล้ว...ท่านเขียนภาพประกอบนิทานร้อยบรรทัดได้อย่างมีชีวิตชีวามากครับ

3.ผมพยายามตามหาเพื่อเป็นเจ้าของ แต่ไม่เจอครับ มาเปิดเน็ตเจอจึงประทับใจมาก

(นอกจากนี้ผมยังชอบหนังสือเก่า พวก นกกางเขน...การ์ตูนของ พ.บางพลีเรื่อง เจ้าชายลิ้นดำ..อัศวินสายฟ้า..(ส่วนเรื่องขุนขวานทมิฬผมมีแล้วครับ)

ขอบคุณนะคะ

อันนี้ก็ขออนุญาต Copy เอาไว้อ่านให้ลูกฟังนะคะ

ตัวหนูเองก็ ไม่เคยอ่านเหมือนกัน อิอิ

ดีใจจังที่หลายคนเห็นคุณค่าหนังสือเก่า อ่านทีไรนึกถึงเพื่อนสมัยเรียนด้วยกัน นึกถึงครูที่เคยสอน ตอนนี้ท่านก็จากโลกนี้กันไปเกือบหมดแล้ว ภาพอดีตแจ่มชัดทุกครั้งที่เริ่มต้นอ่าน

พี่ใจดีหน้ารักจริงๆๆๆๆพี่ชายใจดีมากๆ.................... พ่อกับแม่ใจดีมากๆๆๆๆๆๆ