สวัสดีเจ้าค่ะ คุณครู

น้องจิแวะมาเยี่ยมเจ้าค่ะ คิคิ เห็นหนังสือเล่มนี้แล้ว รู้สึกว่า รักภาษาไทยขึ้นมาอีกเป็นกองๆๆๆ เลยเจ้าค่ะ คิคิ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ

เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ----> น้องจิ ^_^

เกิดไม่ท๊านนนนนนน   อิอิ

     สวัสดีครับ คุณณัฐยา

• แวะมาเยี่ยมครับ...และให้กำลังใจครับ
• หนังสือเรียนรุ่นพ่อแม่ของเราก็สอนให้เด็กๆ ได้ฝึกอ่านอย่างละเอียด แล้วดูจะเป็นขั้นตอนการสอนอ่านที่ดีเยี่ยมเลยครับ...
• ขอบคุณครับที่นำตัวอย่างมาให้ชมกัน   

สวัสดีครับ

ผมเป็นรุ่นท้ายๆ ที่ได้เรียนเล่มนี้

คิดหนึ่งหนังสือเก่าๆ มีบางท่านนำมาเล่าบ้าง

อย่างนิทานร้อยบรรทัด ก็เคยอ่าน แต่จำไม่ค่อยได้แล้ว

ดอกรักสัตว์แสนรู้ นี่เรียนไม่ทัน แต่เคยอ่าน

หนังสืออ่านนอกเวลาสำหรับเด็กหลายเรื่องน่าอ่านครับ

• สวัสดีค่ะ น้องจิ (ได้ข่าวมาว่า เพิ่งไปจดทะเบียนมาใช่ไม๊)
• ดีใจจัง เห็นเด็กๆ รักภาษาไทย เราต้องช่วยกันรักษ์ด้วย
• ลองไปถามคุณปู่ คุณย่า เอ้าคุณยาย คุณตา ต้องรู้จัก พ่อหลีพี่หนูหล่อแน่ๆ  เลยจ้ะ
• ขอบใจนะจ๊ น้องจิ  ที่แวะมาแซวครูนัด

• สวัสดีค่ะ น้อง หนิงคนน่ารัก
• แหม เสียด้ายจัง อยู่คนละรุ่น (สว.แบบเรา กำลังหาทีมมาร่วมงานค่ะ)
• น้องหนิง อ่านแล้วคุ้นๆไม่มีใช่ไม๊  (ก็หลักสูตรรุ่นที่มีประถม 7. ค่ะ)
• ขอบคุณค่ะ

สวัสดีครับ คุณครูณัฐยา

• ผมนีกว่าคาราบาวมาเปิดคอนเสิร์ต
• ที่บันทึกของครูเสียครับ
• ของคุณเรื่องดีๆครับ

• สวัสดีค่ะ ครูวัลลภ (ที่ไม่ใช่ครู  สังเวียร)
• เอะ...ดู พ.ศ.แล้ว คุณครู เกือบจะทันเรียนนะเนี่ย อุอุอิอิ .. คาดว่าครูวัลลภ คงเรียน มานี มานะ ใช่ไม๊คะ (เดาค่ะเดา)
• หลายๆอย่าง พอผ่านไปแล้วถึงเห็นคุณค่านะคะ หนังสือเล่มนี้ ถ้าไปวางในสัปดาห์หนังสือ เขื่อว่า  ราคาต้องสูงพอสมควรเสยค่ะ เพราะเป็นหนังสือหายากไปแล้ว
• ขอบคุณค่ะ

• สวัสดีค่ะ คุณธวัชชัย บุรุษที่มีใบหน้าลึกลับ ฮิฮิ..(ขอแซวค่ะ)
• ตัวดิฉัน เป็นร่นสุดท้ายของประถม 7 ค่ะ ได้เรียน นิทานร้อยบรรทัด    ดอกรักสัตว์แสนรู้ ไม่ได้เรียนเหมือนกัน แต่ได้อ่านอยู่ค่ะ
• ขอบคุณค่ะ  เจอคนร่น สว. แล้ว ดีใจจัง อิอิ

• สวัสดึค่ะ คุณครูข้างถนน
• ตอนแรก กะว่าจะเอาลิงค์เพลง พ่อหลี พี่หนูหล่อ มาลงเหมือนกันนะคะเนี่ย   แต่เปลี่ยนใจค่ะ กลัว วัยรุ่นที่เกิดไม่ทัน พ่อหลี มัวแต่ฟังเพลง ไม่อ่าน พ่อหลี ตัวจริง ของจริงค่ะ
• อ่านแล้ว ทำให้เห็นว่า สมัยโน้น สัตว์ป่ามีให้ล่ามากมาย     ดีหมี ดีหมูป่า ก็หาง่าย ล่าจนหมดเลยนะคะ (in ค่ะ)
• ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ

บทนี้ยังได้ยินก้องอยู่ในหัวใจ ภาพเก่าๆ ก็ยังไม่เลือนหาย

คิดถึงวัยเด็กขึ้นมาจับใจเลยค่ะ

• สวัสดีค่ะ คุณ  jaewjingjing
• ดึใจจังค่ะ มีคนร่วมสมัย จำบทเรียนนี้ได้
• ใช่ค่ะ คิดถึงวัยเด็ก ขึ้นมาจริงๆ  เฮ้อ...
• ขอบคุณค่ะ
  

สวัสดีค่ะคุณครูณัฐยา 

* ถึงแม้ไม่ใช่ประถม 7 รุ่นสุดท้าย  ก็พอจะได้ยินค่ะ  แล้วก็พอจะท่องได้บ้าง นึกถึงวัยเด็กอีกครั้ง ค่ะ

* แล้วเรื่องต่อไปจะเป็นอะไรดีคะ  รออ่านค่ะ

• สวัสดีค่ะ คุณลิ้มศรี
• พ่อหลี นี่ ส่วนมากคนรู้จัก จากเพลง ของคุณแอ๊ค 
• เนื้อหาเยอะนะคะ สำหรับหนังสือของเด็กประถม 1 แต่เท่าที่จำได้ เพื่อนๆในห้องทุกคน สามารถเรียนและอ่านได้ค่ะ  แสดงว่าหลักสูตร สมัยก่อน ถือว่า ดีใชได้เลยนะคะ เด็กอ่านหนังสือเก่งค่ะ
• จะมีมาอีกเรื่อยๆ เพราะอยากให้เด็กร่นปัจจุบัน ได้อ่านค่ะ
• ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ อ.ณัฐยา

• ตามมาอ่านหนังสือเก่าที่ทรงคุณค่ะ
• ชอบค่ะ

• สวัสดีค่ะ คุณครู คนไม่มีราก
• พ่อหลี เนี่ย ใครได้อ่านก็ชอบค่ะ

เยี่ยมมากค่ะคุณ น้องTiYa เวลานี้เขาเริ่มเห็นคุณค่าของเก่าแล้ว สงสารก็แต่คนรุ่นใหม่ เพราะเขาติดที่รูปร่างหน้าตา กว่าเนื้อใน กระทรวงคงต้องจับมาแต่งตัวใหม่ให้ดูทันสมัย ไม่งั้น พี่แกจะว่าเชย เต่าแล้ว 55 หารู้ไม่ว่าเต่านะ เลี่ยมทองคำนะ555+

จะบอกความลับให้ เจ้าเด็กที่อ่านไม่ออกนะ ครูต้อยก็เอาหนังสือรุ่นนี้ไปสอนเสริมให้เขาอ่านได้ ใสๆ ในหนังสือมันทำให้เด็กเบิกบาน นะน้อง คนยังชอบเอาะๆ เลย 555+

ครูรุ่นหลานบางคนเขาว่า ย่านั่นมันสมัยย่านะ สมันผมนะ อ่านe-book แล้ว หนอย...ไมรู้จักย่าซะแล้ว ..แล้วที่เอ็งอ่านออก เขียนได้นี่ ไม่ใช้อันนี้รึ ...ไม้เรียว!! 555+

เคยได้ยินอยู่เหมือกันนะคะ

แต่ไม่เคยเห็นรูปเล่ม

น่าจะกลับมาพิมพ์ใช้อีกนะคะ

เป็นรุ่นสุดท้ายที่ได้เรียนแบบหัดอ่านภาษาไทย พ่อหลีพี่หนูหล่อ เป็นหนังสือที่ปรับทับใจมาก จำได้บ้างไม่ได้บ้าง ได้เข้ามาอ่านเจอในบล็อกนี้ ดีใจมาก ขอบคุณมาก ๆ ถึงแม้ใครจะว่าเป็นหลักสูตรแบบนกแก้วนกขุนทอง แต่ก็ทำให้นักเรียนคนนี้ อ่าน เขียน ได้จนทุกวันนี้

สวัสดีค่ะ

ไม่ได้ทักทายกันเสียนานเลยค่ะ

ไม่ค่อยมึเวลาหรือคะ รออ่านบันทึกดี ๆ ค่ะ

คิดถึงค่ะ

(^___^)

บทเรียนภาษาไทยสมัยก่อน แฝงไว้ดัวยคำสอนและเอกลักษณ์ความเป็นไท

ดร.ไทย (บางคน) ที่ไปเรียนเมืองนอก คงไม่เห็นคุณค่า..เพราะตำราเก่า..ไม่มีชื่อท่านเป็นคนแต่ง..หรืออะไรก็ตามแต่

บทอาขยาน..ก็เห็นว่าไม่จำเป็น..คิดบ้างหรือไม่ว่า..เราโตมาจนถึงวันนี้..ยังจำได้ดี..สุนทรียะ ทางภาษาไทย..ฝังเข้าไปในใจอย่างลึกซึ้ง

อยากจะบอกว่า...ภูมิปัญญากวีไทยโบราณ..ลึกซึ้งกว่านักการศึกษาไทยปัจจุบัน..ที่ได้ดีกรีจากเมืองนอก..แล้วลืมรากเหง้าความเป็นไท

เห็นแล้วคิดถึงสมัยตอนยังเด็กๆคับ คุณแม่จะท่องไห้ฟังประจำ และจำได้รางๆว่าเคยเห็นหนังสือแบบนี้มาเหมือนกัน ไม่ทราบว่าตอนนี้ยังพอมีขายที่ไหนบ้างคับ อยากหาซื้อเก็บไว้ครับ

     ดีใจและขอขอบคุณที่ช่วยค้นหาหนังสือประเภทนี้มาให้อ่าน  หนังสือชุดนี้มีคุณค่า  อยากได้ไว้เป็นเจ้าของหาซื้อได้ที่ไหน  จะนำมาสอนเด็กๆ

ชอบมากเลยค่ะ เคยเรียนเมื่ออยู่ประถมหนึ่งนับได้จนป่านนี้ก็37ปีแล้ว ยังจำได้อยู่ค่ะ เพียงแต่อยากค้นว่าบทเรียนนี้เริ่มมาจากสมัยใดค่ะ (เขียนนิยายแนวพีเรียด จะแทรกบทเรียนให้นักอ่านได้ทราบค่ะ อย่างเขียนเรื่องหนึ่งเกี่ยวพันช่วงรัตนโกสินทร์ตอนต้น ก็ค้น แบบเรียนจินดามณีมาให้นางเอกได้ท่อง

ตอนนี้เขียนพีเรียดอีก อยากสอดแทรกให้นางเอกผู้ฉลาดท่องอีก แต่ไม่รู้ว่าบทนี้ทันหรือเปล่าค่ะ สมัยสงครามโลกครั้งที่สองค่ะ

 เมื่อครั้งเรียน ตอนป.1 คาดไม่ถึงว่าจะต้องมาค้น ไม่อย่างนั้นคงจดจำไปแล้วค่ะ

บทสัตวาภิธานก็ชอบ ตอนลูกอ่อนทั้งลูกคนเล็กคนโต จะร้องนำบทอาขยานสมัยประถมมาร้องกล่อมให้พวกเขาฟัง ลูกคนเล็ก เป็นกึ่งๆไม่ปกติ เขาอยู่ไม่สุข ไม่เฉย หรือถ้าเฉยจะติดเหม่อ พอดีรู้ทัน ไม่ได้หาหมอ แต่ใช้บท อาขยาน ตั้งแต่ป.1 ถึงป.6 สัตว์สวยป่างามในชั้นป.3 ป.4ก็มี นำบทพวกนี้นี้ร้องเพลงกล่อมให้เขาฟังตอน เล่น ป้อนข้าว เขานิ่ง และได้ผลดีมากเลยค่ะ รักภาษาไทยมากมาก

อีกอย่างนะคะ ลูกติดอ่าง พ่อแม่ต้องใจเย็นให้เขาหัดพูดช้าๆทีละคำ เชื่อด้วยส่วนตัวนะคะว่าตัวเองได้รับการอบรมมาจากความไพเราะของภาษาไทยทำให้เป็นคนใจเย็นได้

**ขอบคุณที่นำมาลงให้นึกถึงวันวานนะคะ**

นึกถึงเพื่อนสนิท ตัวเราไม่มีหนังสือหรอก อาศัยอ่านจากเพื่อนคนนี้แหละ อืมม....อีกเล่มหนึ่งนกกางเขนค่ะ

สวัสดีค่ะ

แวะมาชมบันทึกนี้ค่ะ

เป็นบันทึกที่มีคุณค่ามากค่ะ

ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันนะคะ

ขอบคุณค่ะ^^

ขอบคุณมากค่ะ พอดีกำลังหาหนังสือแบบเรียนสอนเด็ก ไทยใหญ่อยู่เลยค่ะ

บทอ่านภาษาไทยบทนี้ผมเคยอ่านมาตั้งแต่เด็กๆแล้วนะผมจบป.7ด้วยสมัยผมยังมีให้จบด้วย

ขอบคุณ

ที่ยังระลึกถึงสิ่งเดียวกันคะ

^_^

--  อ่านแล้ว ..นึกถึงสมัยยังเป็นเด็ก..ได้อ่าน..ได้ท่องจำ.. ตามแบบฉบับการสอนของ "คุณครู" ในยุคนั้น..ซึ่งก็ทำให้เด็กรุ่นเราสมัยนั้น.. จดจำ และนำความรู้มาใช้ได้ถึงวันนี้.. มันช่างแตกต่างจาก แบบฉบับการสอนของ "อาจารย์" ในยุคนี้.. ซึ่ง เน้นแต่การสอน "พิเศษ"..   แต่เด็กๆ รุ่นนี้ส่วนใหญ่.. จดจำและทำอะไรๆ  ด้วยตัวเอง แทบไม่เป็น..  ขอไว้อาลัยต่อระบบการศึกษาของไทย...--

ยอดเยี่ยม

ต่อ... เมื่อมีผู้มาซื้อผ้าไหม...

หนังสือเรียนภาษาไทยรุ่นเก่าก่อน มันหาใช่แค่องค์ความรู้ แต่มันคือจิตวิญญาณของชาติครับ

ขอบคุณครับ สำหรับความรู้

โห เอาจากหนังสือมาทำเพลงได้ หลายบรรทัดเลย สุดยอด

• คิดถึงวันวาร

ขอบคุณค่ะ ได้เรียนอยู่ป.1ค่ะได้มาอ่านแล้วคิดถึงตอนเด็กๆ ตอนนี้อายุ59ค่ะ ขอบคุณมากค่ะ