My Poppy Love : 01 เพราะเธอคือคนแรก...ที่ฉันให้ความรัก
ถึงพี่ๆสมาชิกทุกท่านที่เข้ามาอ่านพบบันทึกนี้นะครับ
ผมขออนุญาตให้เกียรติความรักในวัยเด็กของตัวเองผ่านG2Kนะครับ
แม้มันเป็นเรื่องที่ไม่ก่อให้เกิดการเรียนรู้ใดๆ
และผิดหลักการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ของที่นี่ แต่ในวัยนั้น
ช่วงเวลานั้นมันเป็นการเรียนรู้ที่สำคัญที่สุดในชีวิตของผมครับ
จึงขอบันทึกไว้ :)
เธอ...เพื่อนที่ผมเคยใกล้ชิดเหล่านี้คือคนที่ผมอยากขอขอบคุณมากๆกับทุกสิ่งที่ได้เรียนรู้กันมา แม้เป็นเพียงชั่วระยะเวลาสั้นๆ แต่กลับสอนให้ผมรู้จักและตาสว่างเห็นแจ้งอะไรอะไรหลายหล๊ายอย่าง และมีส่วนให้ผมเดินทางมาเป็นผู้ใหญ่ที่ดีได้ในวันนี้ครับ :)
ฉะนั้นบันทึก MY POPPY LOVE เหล่านี้จึงขอมอบให้กับคนสำคัญที่เคยผ่านเข้ามาในชีวิต ผมรู้สึกยินดีที่ได้รู้จักเพื่อนๆทุกคนเป็นอย่างยิ่งครับ
หมายเหตุ: ชื่อบุคคลที่ผมเขียนถึงนี้เป็นชื่อสมมุติ เพื่อเป็นการรักษาความเป็นส่วนตัวของเพื่อนไว้
แต่เหตุการณ์ทั้งหมดนั้นเกิดขึ้นจริงและความรู้สึกต่อเธอเหล่านั้น...จริงที่สุดครับ :)
......................................................................................................................................
สวัสดีจ่ะปอย
เดย์เองนะ จำได้ใช่มั้ย? อิอิ
ไม่ได้ติดต่อกันนานมากแล้วนะเรา :) ล่าสุดที่เราเจอกันคราวโน้น
ปอยก็บอกเดย์ว่ากำลังจะแต่งงาน แล้วเดย์ก็ตอบตกลงว่าจะไปงานด้วยนะ
ทำไมเราลืมหว่า อิอิ ขอโทษทีนะจ๊ะ
เอาไว้เจอกันอีกทีเดย์จะสำนึกผิดด้วยการเลี้ยงไอติมถ้วยโตละกันนะ
555
ปอย...บันทึกออนไลน์นี้เดย์เขียนขึ้นเพื่อบอกเล่าเรื่องราวที่เดย์อาจจะไม่เคยบอกปอยเลย เป็นเรื่องดีๆทั้งนั้นนะ เพราะฉะนั้นอ่านให้จบด้วย เพราะนี่เป็นบันทึกถึงปอยคนเดียว...รักแรกในวัยเรียนของเดย์นะ :)
เรามาทวนความจำกันดีกว่าเนาะ :)
เราเจอกันครั้งแรกตอนไหนปอยจำได้มั้ย??
เท่าที่เดย์จำได้คือตอนนั้น ประมาณปี 2537-38 เดย์อยู่ ม.3 อายุ 14
อิอิ ปอยคงรู้จักเพลง 14 อีกครั้ง ของพี่เสกโลโซใช่ม๊า
นั่นแหละที่เดย์มักจะนึกขอบคุณปอยและตัวเดย์เองมากๆ
ที่ริอาจมีรักในวัยนั้นพอดี๊พอดี
เพราะรู้สึกว่าตัวเองน่ะเป็นชายไทยมาตรฐานที่มักจะมีรักในวัยนั้น 555
และยังสงสัยเล่นๆมาจนทุกวันนี้ว่าทำไมคนเราต้องมีรักแรกที่ช่วงอายุนั้นด้วยน๊า
^_^
พี่หนุ่มเพื่อนพี่ฝาแฝด แขก-ขวัญไงปอย ที่พาเราให้มารู้จักกัน จำได้มั้ย? ตอนนั้นเดย์เพิ่งย้ายบ้านใหม่ด้วยนะ แล้วพี่หนุ่มก็ย้ายมาด้วย มาอยู่บ้านติดกันเลย แล้วเดย์ก็ต้องติดรถพี่หนุ่มไปไหนมาไหนด้วยบ่อยๆ ไปถึงบ้านปอยได้ไงนั้น ก็คงเพราะมีใครสักคนโยงใยเรามาหากันมั้ง? และนี่คือจุดเริ่มต้นของเรานะปอย :)
จากวันนั้น...ไม่รู้ใครเริ่มก่อนใครนะ 555 เป็นมายังไงนั้นก็อธิบายยากเหลือเกิน รู้แต่ว่าเราน่ะวัยเดียวกัน เลยคุยกัน เข้ากันได้ดี และเราก็ลงเอยกันด้วยดี
กุ๊กกิ๊ก กุ๊กกิ๊ก กันมาเรื่อยๆ จนเริ่มคิดว่า เฮ๊ย...นี่มันเกินเพื่อนแล้วนี่หว่า 555 ไอ้เราก็ไม่เคยรักใครซะด้วยสิ เลยบอกไม่ถูกเหมือนกันนะว่าความรู้สึกมันเป็นอย่างนี้ อย่างนี้นะ อันนี้ต้องลองเองเนาะปอย :)
ความรู้สึกตอนนั้นแปลกไปจากเดย์คนเดิมยังไงน่ะเหรอ?
ขอสารภาพอย่างไม่อายนะว่า
- เดย์รู้สึกไม่อยากกลับบ้านทั้งๆที่ก็ค่ำแล้ว
- รู้สึกตัวร้อนๆเวลาจะพูดจะจาอะไรกับปอย และคิดนานมากกว่าจะพูดได้ (ต้องเลือกคำพูดที่ดีที่สุด) ^_^
- ปกติตอนอยู่บ้านนะเดย์ก็จะบ้าดาราบ้างล่ะ ฟังเพลง ทำอะไรงงๆ ไปวันๆ, พอมีปอยเข้ามา เดย์ลืมเป็นตัวเองไปชั่วขณะ :)
- วันไหนที่เดย์ไม่ได้ไปหาปอย แต่พี่หนุ่มไปหาพี่แขก-ขวัญ เดย์จะรู้สึกเฝ้ารอพี่หนุ่มกลับมา...พร้อมกับหวังว่าจะมีข้อความจากใจและลายมือปอยพับสวยๆด้วยกระดาษลายน่ารักมาให้ :)
- และทุกครั้งที่ได้รับข้อความ...เดย์จะดีใจมากมาก ไม่มีอะไรที่จะสุขไปกว่านี้แล้ว :)
- เดย์รู้สึกว่าโลกนี้เป็นสีชมพูเป็นครั้งแรกก็ตอนนี้เอง :) เคยได้ยินคนอื่นพูดบ่อยๆว่า ถ้ามีความรักแล้วโลกมันจะเป็นสีชมพู...บัดนั้นเองที่เดย์ได้รับรู้เหมือนกันกับใครๆเค้าแล้วนะ ^_^
ความรู้สึกนี้มันคือ ตามันฝ้ามันฟาง มีแสงจ๊าๆสีชมพูสว่างๆส่องตาอยู่ตลอดเลย แสบตามากแต่ใจสดชื่น ^_^
หลังๆมาพอเดย์ตามใจตัวเองมากขึ้น ก็จะนั่งสองแถวไปหาปอยเองถึงที่บ้านเลยน๊า ตอนนั้นย่าเดย์ซื้อกีต้าร์ตัวแรกในชีวิตให้ พอเดย์หัดเล่นพอได้บ้าง ก็จะชอบเอามาเล่นให้ปอยฟังที่บ้านบ่อยๆ
ปอยจำหนังสือเพลงเล่มนั้นได้มั้ย? เล่มที่มีแอนเดรียชุดแรก, บอย โกสิยพงษ์, โมเดิร์น ด็อกชุดแรก, ศรราม ชุดแรก ฯลฯ เล่มนี้นะเดย์เก็บมาเป็นสิบปีเลย ตอนนี้หายไปแล้วเดย์เสียดายมากๆ รู้สึกจะหายตอนจัดบ้านใหม่นี่แหละ เสียดายที่สุดเพราะในหนังสือเล่มนั้นปอยจะชอบแอบเขียนข้อความน่ารักๆ แทรกในเนื้อเพลงต่างๆ ให้เดย์แปลกใจเล่นเมื่อเปิดมาเจอ ^_^ บางข้อความก็เขียนตอนเรางอนๆกัน แล้วก็จะเลือกเขียนในเพลงที่มีเนื้อหาตัดพ้อด้วยนะ 555 ขำมากๆ
ปอย...เดย์เพิ่งรู้ตัวเองก็ตอนที่มีความรักว่า เดย์เป็นคนขี้ใจน้อยมากม๊าก 555 เดย์ชอบงอนปอยบ่อยๆเมื่อตอนที่ปอยบันเทิงเกินไป ทั้งๆที่เดย์ก็น่าจะบันเทิงตามไปด้วยใช่ม๊า แต่ตอนนั้นก็ไม่ขำตาม อิอิ แย่จังที่ตัวเองแสดงออกมาอย่างนั้น ขอโทษจริงๆนะปอย ไม่สมกับเป็นผู้ชายเลย ปอยว่ามั้ย? ปอยซะอีกที่ไม่เคยงอนเดย์เลย น่าจะสลับเพศกันเนาะเรา 555 ให้เดย์เป็นผู้หญิง ปอยเป็นผู้ชาย ^_^
ระหว่างปอยกับเดย์นั้นเรียกว่ารักได้มั้ยเดย์ไม่แน่ใจ...แต่เดย์แน่ใจว่านั้นคือความรู้สึกดีสุดยอดที่เด็กชายคนหนึ่งจะรู้สึกดีได้ :) ปอยมีสิ่งดีๆให้เดย์เสมอมา เป็นสิ่งดีๆที่มากเกินไปด้วยซ้ำที่คนคนนึงจะได้รับในรักครั้งแรก และเดย์ก็โชคดีมากๆเลยนะรู้มั้ย? ^_^
ภาพข้างล่างนี้เป็นเวลาในขวดแก้วที่เดย์ได้หยุดเวลาเอาไว้
เป็นขวดโหลแก้วใสมีฝาปิดที่ปอยพับกระดาษสวยๆเป็นรูปหัวใจให้เดย์ หัวใจสีขาวๆน่ะเป็นหัวใจลายสวย แต่ปอยยังมีหัวใจรุ่น Limited Edition จำนวน 5 ดวง ที่ข้างในนั้นมีข้อความน่ารักๆถึงเดย์ด้วยน๊า อันขวาสุดน่ะเดย์คลี่ออกมาดูแล้วพับคืนไม่ได้ 555 ไม่ว่ากันนะปอย เดย์จำได้ว่าเดย์แทบจะกินขวดโหลนี่แทนข้าวเลยล่ะ 555 ดูเช้าดูเย็น เอาตั้งไว้ใน Location ที่ตามองเห็นได้จากทุกมุมห้อง (เฮ้อ...เด็กหนอเด็ก)
ปอย...ปอยจะดีใจมากมั้ย? เมื่อรู้ว่าวันนี้เดย์ยังเก็บขวดโหลนี้ไว้...ยังเก็บมิตรภาพดีๆของเราไว้เสมอ อย่างที่ปอยเขียนไว้ในหัวใจกระดาษอันนี้ไง เดย์รักษามันไว้อย่างดีเลยนะปอย :)
ปอย...ไม่ว่าจะเพราะสาเหตุใดก็ตามนะที่ทำให้เรามีเวลาที่ดีด้วยกันเพียงระยะสั้นๆ แต่เดย์มาทำความเข้าใจเอาเองตอนโตว่านั้นคือการเรียนรู้กันและกัน ที่จะเสียใจทุกครั้งเมื่อเราเรียนใกล้จะจบ...และจะต้องเรียนต่อกับคุณครูคนใหม่...เรื่อยไปจนเรารู้ตัวเองว่าพอ ^_^
.....................................................................................................................................
เดย์พูดถึงปอยบ่อยๆนะ ในบางครั้งที่นึกถึงก็จะเล่าให้เพื่อนสนิทฟังว่า...นี่น๊า ปอยน่ะเป็นแฟนคนแรกของเรา แล้วเป็นคนที่ดีมากๆด้วย บวกกับรายละเอียดเล็กน้อยพอให้เพื่อนนึกภาพออก :)
ปอย...เดย์เคยได้ยินใครเค้าพูดว่า แฟนคนแรกและคนสุดท้ายนั้นคือ 2 คนที่ดีที่สุด เดย์เห็นจริงด้วยนะจ๊ะ เพราะตอนนี้เดย์ได้เจอคนสุดท้ายที่ดีที่สุดแล้วนะ เป็นผู้หญิงที่ดีมากๆเลย รักเดย์และเดย์ก็รักเค้ามากด้วย เราจะแต่งงานกันปลายปี 2552 นี้จ่ะ ความรักที่ผ่านมาเมื่อวัยเด็กของเรานั้นเดย์ได้เอามาปรับใช้ตอนโตด้วยน๊า และเดย์ก็ไม่ขี้งอน เลิกขี้ใจน้อยเหมือนก่อนแล้วด้วยล่ะ :) อันนี้ปอยได้ยินแล้วจะยังดีใจอยู่มั้ยจ๊ะ? ^_^
......................................................................................................................................
ยินดีที่ได้รู้จักนะจ๊ะปอย ปอยเคยเป็นสุนัขจิ้งจอกตัวเดี๋ยวในโลกของเดย์ ดีใจที่ครั้งนึงเคยรักปอยมากกว่าคนไหนๆ อย่างน้อยๆการที่เราเคยรู้สึกว่ามีกันเพียง 2 คนบนโลกนี้มันก็น่าขนลุกดีนะว่ามั้ย 555
ขอบคุณมากๆ ขอบคุณจริงๆนะปอย เดย์อยากจะเขียนถึงปอยได้ดีกว่านี้จัง เอาไว้นึกได้ก็จะมาเขียนเพิ่มเรื่อยๆนะจ๊ะ
จะแวะมาดูบันทึกนี้เรื่อยๆจนกว่าปอยจะเข้ามาอ่านมัน และได้รู้ว่าเพื่อนเดย์คนนี้สบายดี ^_^
หวังว่าบันทึกนี้จะหาปอยเจอนะครับ
เดย์เองจ่ะ ^_^
ความเห็น (62)
สวัสดีค่ะ น้องเดย์
คนที่มีความรัก หวานแหววจังเลย
มีความสุขมากๆๆนะลูก
พี่เอกครับ
น้องเดย์ครับ
บันทึกหวานแหววและน่ารักดีครับ
เมื่อวานผมเดินทางไกล ผมยังคิดเรื่อง Poppy love ในใจอยู่เลยครับ...คิดไปก็ยิ้มๆกับตัวเองนะครับ ตอนนั้นยังเด็กมาก เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นยังแจ่มแจ๋วเลย
น้องปอย ชื่อใครน้า า า .. น่ารักดีครับ คิดว่าเจ้าของชื่อก็คงน่ารักมากเช่นกันที่ทำให้น้องเดย์ รู้สีกดีถึงขนาดนี้
....
แล้วจะเข้ามาทักทายอดีตที่น่ารักๆของเดย์ใหม่นะครับ
ใครๆก็มีอดีตเรื่องนี้ แต่จะมีใครถ่ายทอดพออกมาได้ ส่วนหนึ่งเลือกจะเก็บเอาใจในใจเงียบๆ เมื่อคิดขึ้นมาก็รู้สึกดีและยิ้มให้กับตัวเอง
:)
เอ้า ไม่ใช่ปอย
ให้ปอยอ่านคนเดียว
ไปดีกว่า อิอิ อ่านจบแล้ว
สวัสดีค่ะ
- ขอแซวพี่เอกหน่อย..ไม่ล็อกอิน..ชื่อปลอมป่าวเนี่ย
- และพี่เอก..ไม่เหมือนน้องเดย์นี่นะ..เก็บเงียบเอาไว้ยิ้มคนเดียว..(แห้ง ๆ กับอดีต ฮิ ๆ ๆ )
- พี่คิม..มารับความรูสึกของคนมีความสุขนะคะ
- ขอให้น้องเดย์มีความสุขสดชื่นค่ะ
- ด้วยความปรารถนาดีนะคะ
"อ่าน"ไป"ยิ้ม"ไปครับ...
มีความสุขไปด้วยเลยครับ...
ขอบคุณครับผม...
สวัสดี ครับ คุณ adayday
ผมเข้ามาส่งยิ้ม ให้ ครับ
มีความสุข ทุกวัน นะครับ
เพราะทุกวันเป็นของเรา
วันไหน ...อยากดื่ม นำส้ม
ผมเอามาตั้งไว้ให้ ครับ
สวัสดีครับมิตรที่รักของผมทุกท่าน อิอิ ดีใจจังเลยที่พี่ๆแวะเข้ามาเยี่ยมนะครับ :)
1. ครูอ้อย แซ่เฮ สวัสดีครับคุณแม่อ้อยที่รักของลูกๆ เดย์มีความสุขแน่นอนอยู่แล้วครับทุกวันนี้ 555 เพราะแม่อ้อยและพี่ๆพากันอวยพรให้ทุกครั้งนี่ไงจึงได้มาครับ อิอิ มีความรักเยอะครับ ต้องระบายออกให้ได้ทุกทาง เอิ๊กๆๆ ขอบคุณมากนะครับ คิดถึงจัง ^_^
2. พี่เอกครับ พี่เอกตัวจริงครับ เดย์รู้สึกได้ อิอิ พี่เอกอารมณ์เดียวกับใช่ม๊า 555 คืองี้คับพี่ ช่วงนี้ผมโหลดเพลงเก่าๆๆๆช่วงเด็กๆมาฟัง ซึ่งมันทำให้คิดถึงเรื่องอื่นๆอีกหลายเรื่อง รวมถึงเรื่องรักๆด้วย จึงคิดให้ลึกให้ซึ้งอีกที ก็พบว่าแม้จะเป็นช่วงระยะเวลาสั้นๆที่ๆได้เรียนรู้กัน เหมือนจะฉาบฉวย แต่กลับมีผลต่อเราในระยะยาว สอนเราให้รู้จักปรับปรุงตัวให้น่ารัหยิ่งขึ้น :)
เหตุการณ์แจ่มแจ๋วไม่เคยเลือนเลยครับ คิดถึงทีไรก็ขนลุก 555 ดีใจที่พี่ก็นึกถึงมันขึ้นมาพร้อมๆกันนะครับ อิอิ เล่าให้ฟังบ้างดิพี่เอก 555
อ้อ...ขอบคุณมากนะครับแจ้งว่าผมสะกดผิด PUPPY นี่มันลูกหมานี่หว่า 555 ที่ถูกคือ POPPY Love ใช่มั้ยครับ ว๊า อายจัง ขอบคุณมากครับพี่
3. กอก้าน>>>ก้านกอ*:)*(แก๊งค์ก้านคอพับ)
หุหุ หลอกให้อ่านไงจ๊ะพี่กอ อิอิ ต้นตะกูยักษ์เป็นไงบ้างเอ่ย? :)
4. ครูคิม คุณครูพี่คิมมีความปราถนาดีให้เดย์และพี่ๆท่านอื่นทุกครั้งที่เข้ามาเลย ดีใจจังครับ :)
พี่เอกน่ะเค้าเงียบๆแต่อัดแน่นเด้อครับพี่น้อง 555 ระวังจะคับจนอกแตกสักวัน ฮิฮิ ขอให้เด็กหนุ่มคนนี้เขียนอะๆไรไปเรื่อยเถอะนะครับพี่คิม ตราบเท่าที่ความจำยังดีอยู่ อิอิ แต่จะมีความสุขกับทุกเรื่องนะคร๊าบพี่ ขอบคุณมากๆครับผม ^_^
5. Mr.Direct พี่ดิเรกสวัสดีครับพี่ ดีใจจังครับที่ความสุขนี้ส่งไปถึงพี่ได้ด้วย โฮ่ๆๆ มีความสุขตามอย่างนี้ พี่ก็คงมีเรื่องอย่างนี้ให้คิดถึงบ้างไม่น้อยเลยใช่ม๊า อิอิ:) ตอนนี้มีโปรแกรมท่องเที่ยวไปไหนอีกมั้ยพี่ จะขอตามไปแบบฟรีๆ 555 ขอบคุณมากครับผม ^_^
6. แสงแห่งความดี สวัสดีครับพี่แสงศรี ผู้ส่งความปราถนาดีให้กันเสมอๆ :) น้ำส้มนี้สดชื่นทุกครั้งที่ดื่มเลยครับ 555 ทุกวันเป็นของเราจริงๆครับพี่ ดื่มด่ำกับความสุขเช่นกันนะครับพี่ โชคดีครับพี่ :)
ขอบคุณมากๆเลยนะครับพี่ๆทุกคน เดี๋ยวจะมีเรื่องใหม่มาให้อ่านอีกครับ :)
มีความสุขทุกวันเด้อ!
เพิ่งได้มาอ่าน อ่านแล้วก็ร้อง อิอิอิ แล้วก็แสบตา โลกในวันวานเป็นสีชมพู แบบนี้พี่ก็มี อิอิอิ ดีจังค่ะ
ความรักแบบ "แฟนฉัน" พี่คิดว่าเป็นมิตรภาพที่บริสุทธิ์นะคะ ยิ่งถ้าเกิดในวัยรุ่นวัยเรียนที่ยังไร้(ร้าย)เดียงสา พี่เชื่อว่าส่วนใหญ่แล้วจะโคจรกลับมาพบกันเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ที่สามารถคุยด้วยได้เกือบทุกเรื่อง(ด้วยซ้ำ) อย่าง อิอิอิ ของพี่วันนี้ก็ยังเจอกันบ่อยๆ ทำงานเพื่อส่วนรวมร่วมกัน ปรับสารทุกข์สุกดิบเรื่องครอบครัว เรื่องเด็กๆ ด้วยกัน เพราะว่าประสบการณ์การคบกันแบบลูกหมา อิอิ ก็นำมาเป็นตัวอย่างในการมองดูลูกๆ ของเรา(กับคนอื่น) ได้... แหมพี่คุยยาวไปแล้วเนอะ...
คุณเดย์ เล่าได้น่ารักดีค่ะ
อยากฟัง รักครั้งแรกของพอลล่า ไหมคะ อิอิ
ขอบอกๆ ว่าน่ารักไม่แพ้กันค่ะ แต่อาจจะเขียนไม่แหววเท่าคุณเดย์ นะคะ อิอิ...พอลล่าไม่ได้เก็บอะไรไว้เลย มีแต่กีตาร์ตัวโปรดและตัวเดียว เห็นทีไร ก็คิดถึงเขาทุกครั้งเลยค่ะ แต่เขาเสียไปแล้วละ อุบัติเหตุน่ะ พอลล่ามาทราบตอนเขาใกล้จะเสียชีวิตแล้ว และไม่สามารถไปเยี่ยมเขาได้ทันเวลา เศร้าไหมคะ อิอิ พอลล่าเศร้าจัง
สวัสดีครับพี่ดาว
ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี
ดีครับดีดีดี คุยกันยาวๆเดย์ชอบ :)
อันนี้เห็นด้วยที่สุดเลยครับพี่ดาว ตรงที่แม้เราจะเลิกรากันไปแล้ว แต่ภายหลังกลับมาเป็นเพื่อนที่ดีและจริงใจต่อกัน แม้ไม่ได้เจอแต่ก็ยังคิดถึง ^_^
ตอนนี้แทบทุกคนที่เคยคบกันนั้น ถ้ายังอยู่ที่อุดรหรือยังติดต่อกันเรื่อยๆ เจอกันทีก็มาพูดคุยกันได้ทุกเรื่อง สนิทใจและยิ้ม ตลกตลกกับเรื่องของเราช่วงวัยหวาน :) ยิ่งได้ทำงานร่วมกันเพื่อส่วนรวมอย่างที่พี่บอกด้วยนะ โอ๊ย ถือว่าทำบุญร่วมกันไปอีกชาติ 555
และสุดท้าย...แล้วเราก็จะเข้าใจลูกด้วยครับพี่ เข้าใจอย่างดีเลยล่ะพี่ดาว :)
เศร้าจังคุณพอลล่าครับ
♥.paula ที่ปรึกษาตัวน้อย✿
เรามาร่วมระลึกถึงเพื่อนที่แสนดีคนนี้ของคุณพอลล่าด้วยกันมั้ยครับ มาเล่าที่บล็อกเดย์ก็ได้นะครับ ยินดีเลย ดูท่าทางจะเป็นคนที่น่ารักและรักคุณพอลล่ามาก แต่ตอนจบทำไมเศร้าอย่างนั้นล่ะครับ :(
ลองนึกถึงเค้าดูอีกทีดีมั้ยครับ เขียนบันทึกไว้เลยก็ดีน๊า เค้าจะได้มาอ่านไงครับ :) ถ้าเดย์เป็นผู้ชายคนนั้นนะ จะดีใจมากเลยที่ได้รู้ว่าคุณพอลล่ายังคะนึงถึงอยู่
ฮือๆๆๆ เศร้าจริงๆนะครับเนี่ย
สวัสดีค่ะ
ความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม
คิดถึง...ตอนที่เจอคนที่ใช่... ป๊าด...มีความสุขมากๆ...
ฉันคิดถึงเธอตั้งแต่เช้าค่ำ...จนอุษาสาง...
วันที่เสียใจ...ยังจำได้ว่าน้องเดย์...เขียนถึงแบบจริงใจมาก...(สัมผัสได้นะ)
อู้หูย...ประโยคสุดท้ายพี่แดงเขียนถึงผมซะปลื้มเลยครับพี่ :)
รู้สึกอย่างไร บอกไปอย่างนั้นครับผม ต้องขอบคุณมากๆที่กลับมาบอกเดย์อีกครั้งนะครับ เพราะจะได้รู้ตัวและ รักษาไว้อย่างดีไง :)
สัมผัสได้....^_^ โอ้ ปลื้มครับ
เรื่องความรักน่ะนะครับ ไม่กินไม่นอนยังได้เลยสมัยนั้น 555 คิดแล้วก็ตลกดีเนาะ อิอิ
ขอบคุณสำหรับทุกอย่างครับพี่แดง ณ ตึก 3ง เดย์ยังชื่นชมสิ่งที่พี่ทำอยู่นะครับ :)
แวะมาทักทาย และรับเอากลิ่นไอความรักกลับไปเต็ม ๆ
สวัสดีค่ะน้องเดย์
- พี่คิมอิจฉาน้องเดย์นะคะ
- ขอเล่าบ้าง..ดิ
http://gotoknow.org/blog/krukim/235836
http://gotoknow.org/blog/krukim/235866
http://gotoknow.org/blog/krukim/236379
http://gotoknow.org/blog/krukim/236571
สวัสดีครับคุณเทียนส่องแสง
ขอบพระคุณเช่นกันครับที่เข้ามาทักทาย และสูดไอรัก อิอิ
เลนส์มาโครรุ่นไหนครับผมอยากรู้จัง 100 mm. marcro รึเปล่าครับ? กำลังอยากได้ อิอิ
ไปอ่านมาแล้วนะครับพี่คิม เดย์ได้เข้าไปให้ความเห็นแล้วด้วย :)
เหนือชั้นกว่าเยอะครับพี่ ยอมแพ้ 555
เรื่อง "ความรัก" ... ไม่กล้าเขียนครับ
เดี๋ยวน้ำตาลเรียกพี่ 555
บันทึกนี้ไม่ผิดหลักการครับ เพราะมัน "ก่อสุข" ให้ใครหลาย ๆ คน
อนุมัติ !!!
อู๊ย...พี่Wasครับ กลัวน้ำตาลเรียกพี่ซะงั้น 555 งั้นอย่าเลยนะครับ เดี๋ยวผิดหลักการ บันทึกเข้มๆที่ผ่านมาของพี่ 555
อิอิ สรุปบันทึกหวานแหววนี้ผ่านเด้อครับ เย้! :) ขอบคุณมากครับผม
น้อยเดย์คนนอนดึก..
พี่อ้วนย้อนกลับมา..ยิ้มๆ..กับป๊อบปี้เลิฟ ของน้องเดย์อีกรอบจ้า..
มาทักทายคนที่มีหัวใจสีชมพู...
สบายดีนะคะมาดู winter love song ด้วยกัน
พร้อมดอกไม้สวยๆ....ถ่ายเองกับมือ
ฝากมากินยามง่วง...
สวัสดีครับคุณพี่ ศน.อ้วน :)
ไม่ว่าจะมากี่รอบ หรือไม่มาเลย ผมก็ยังคะนึงถึงนะครับพี่ :)
ตอนนี้นึกเรื่องบันทึกใหม่ๆได้แล้ว พักเรื่องรักไว้ก่อนดีกว่า อิอิ
ขอบพระคุณมากครับพี่อ้วน :)
สวัสดีครับพี่ แดง 
พี่แดงผู้รักดอกไม้ 555 เห็นคอมเมนต์พี่ หรือบันทึกของพี่ ก็มีแต่ดอกไม้มาให้เราชื่นใจไม่คลาย :)
ขอบพระคุณมากๆนะครับสำหรับยาแก้ง่วง ^_^ มะม่วงน่ะที่อุดรก็เย๊อะ เยอะครับพี่แดง กินไม่ค่อยจะทันเลย ว๊า อิอิ
นู๋ดรีมเองค่ะ
ซึ้งอ่ะค่ะเห็นด้วยนะค่ะสำหรับความรู้สึกที่มีต่อความรักครั้งแรกและความรักครั้งสุดท้ายของเราตอนนี้ดรีมก็รู้สึกแบบนั้นอยู่เหมือนกันนะเนี่ย....ไม่น่าเชื่อนะเนี่ยว่าพี่เดย์จะเคยเป็นผู้ชายขี้งอนมาก่อน หุ...หุ.....แต่ชอบมุมมองความรักของพี่เดย์มากกกกกกกเลยนะเนี่ยสำหรับเรื่องความรักนี่นะดรีมว่ามันก็ทำหั้ยชีวิตเรามีสีสันดีนะค่ะเดี๋ยวก็ยิ้มเดี๋ยวก็ร้องไห้หรือบางทีทั้งยิ้มทั้งหัวเราะทั้งร้องไห้ในเวลาเดียวกันเลยเนอะว่าป่ะค่ะ
สวัสดีจ๊าน้องดรีม
หุหุหุ เราเดินทางมาถึงช่วงที่ดีที่สุดแล้วใช่มั้ยจ๊ะ อิอิ
คนรักคนแรกนั้นมีคนเดียว และเราจำได้เสมอเลยใช่มั้ยครับ แล้วถ้าเริ่มต้นได้กับคนที่ดีจริงๆนั้นก็เป็นความโชคดีของกันและกันแล๊ว :)
ส่วนคนสุดท้ายนั้นเราต้องเลือกเองใช่มั้ยจ๊ะ เช่นคนปัจจุบันของน้องไง เพราะถ้าเค้าดี+รักเรามากๆซะขนาดนี้ แล้วเราเลือกที่จะหยุดให้เค้าเป็นคนสุดท้าย เป็นใครก็ดีใจน๊าพี่ว่า ^_^
ดีใจที่น้องคิดถึงความรักตลอดเวลานะครับ เป็นภูมิคุ้มกันที่ระงับได้ทุกโรคเลย เช่นที่พี่เห็นว่าดรีมอารมณ์ดี และน่ารักนะครับอันนี้ขอชมจ๊า :)
ขอบคุณที่เข้ามารู้จักกันเพิ่มเติมจากมุมมองรักรักนะจ๊ะ อิอิ
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ
คุณดอกหญ้า
มีบันทึกน่ารักน่ารักใหม่ๆก็แวะมาเคาะก๊อกๆให้ผมเข้าไปอ่านได้นะครับ :)
ขอบคุณมากๆครับผมที่เข้ามารู้จักกัน ^_^
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ และยินดีอย่างมากๆที่มีโอกาสได้สัมผัสความรักผ่านสื่อที่น่ารักเยี่ยงนี้...วันวาร..และความรัก
สวัสดีครับคุณนุสnussa-udon 
ขอบพระคุณมากๆนะครับที่แวะมาอ่านบันทึกหวานๆนี้ ^_^ ขอให้มีความสุขทั้งปัจุบัน และทุกช่วงเวลาเลยนะครับ ;)
สวัสดีค่ะคุณเดย์
ตอนเรียนมัธยมเดือนก็เคยพับดาวให้คนที่แอบปิ๊งเหมือนกันค่ะ สีเขียว ใส่โถแก้ว ได้ประมาณสองพันกว่าดวง
ตอนนี้มานั่งคิดถึงวันวานก็รู้สึกภูมิใจนะว่าตัวเองก็เคยมีความพยายามเหมือนกันแฮะ พับได้ไง ตั้งสองพันกว่าดวง
กับเพื่อนคนนั้นไม่เจอกันนานแล้วค่ะ เป็นความทรงจำที่ดีค่ะ
แหมๆหวานจังนะคะ
น่ากมากเลยค่ะ รักครั้งแรก คนแรกที่ให้ความรัก
แฟนคนแรกและคนสุดท้ายนั้นคือ 2 คนที่ดีที่สุด
หรือ "คนแรกของหัวใจคนสุดท้ายของชีวิต"
อ่านไปยิ้มไป ยินดีด้วยค่ะกับความรัก...มีความสุขมากๆนะคะ ^_^
สวัสดีครับคุณเดือนอ้วน
โอ้โห....2,000 กว่าดวง!!! เยอะนะครับนั่น ;)
เพื่อนคนนั้นของคุณเดือนอ้วนต้องดีใจมากแน่ๆเลยรู้อยู่ใช่มั้ยครับ เป็นเดย์ก็ปลื้มใจสุดๆเลยล่ะ มีผู้หญิงทำอะไร อะไรน่ารัก น่ารัก ให้เราขนาดนี้ เดย์ว่าเค้ายังคงเก็บไว้อย่างดีแน่นอนครับ ;)
เรื่องราวที่ดีก็ยังฝังใจอย่างนี้แหละครับ...ขอให้มีความสุขมากๆ ในทุกๆช่วงเวลานะครับคุณเดือนอ้วน ^_^
ขอบคุณมากๆครับที่เข้ามาหวนอดีตด้วยกัน
สวัสดีครับคุณเทียนน้อย ^^ 
"คนแรกของหัวใจคนสุดท้ายของชีวิต" ประโยคนี้แหละครับที่ผมนึกมาเขียนไม่ออก 555 ขอบคุณมากๆเลยครับ (ที่เขียนไปอ่านดูแล้วไม่ไหลลื่นเหมือนที่คุณเทียนน้อยบอกเลย อิอิ)
บันทึกนี้ทำให้นึกถึงเพื่อนเก่าของคุณเทียนน้อย และพี่พี่ท่านอื่นได้ เดย์ก็ดีใจนะมากครับ ^_^
มีความสุขทู๊กวันครับผ๊ม ;)
สวัสดีค่ะคุณเดย์
มาอ่านแล้วยิ้มแก้มตุ่ยไปด้วย...เลยค่ะ
แล้ว...ปอย...มาอ่านหรือยังเนี่ย...
มีความสุขมาก ๆ ค่ะ
เห็นด้วยค่ะ...แฟนคนแรกและคนสุดท้ายนั้นคือ 2 คนที่ดีที่สุด
(^___^)
จานนี้ดีต่อสุขภาพ แบ่งเพื่อนทานก็ได้นะคะ
สวัสดีครับคุณ คนไม่มีราก
ปอยคงยัง ช่างไม่รู้เลย อยู่ครับ 555 คงไม่ได้อ่านชัวร์ ไม่อ่านก็ไม่เป็นไร เดย์เขียนไว้เป็นเกียรติกับเพื่อนคนนี้ครับ ^_^
ยิ้มแก้มตุ่ยเพราะเคี้ยวก๋วยเตี๋ยวเดย์ไปด้วยใช่มั้ยครับ อิอิ
เมนูอะไรครับเนี่ย...สีส๊วยสวย ใช่ข้าวยำรึเปล่า??
ขอบพระคุณมากๆเลยครับผม ;)
แวะมาเยี่ยมเพื่อนบ้านอีกครั้ง เสียดายจังอยากโหวตให้เดย์แต่บันทึกน้อยไปหน่อย..ไม่เข้าเกณท์อิอิ....
ในฐานะบันทึกถูกใจเอาภาพหนองประจักษ์เป็นรางวัลไปก่อนนะคะ...ถ่ายจากชั้น7รพ.อุดรฯ
สวัสดีครับคุณนุส คนบ้านเดียวกัน nussa-udon
ขอบพระคุณมากๆเลยครับที่ให้เกียนติกันถึงขนาดนั้น ฮู้ๆๆๆ ดีใจจัง ^_^
ว๊าว...ภาพจากตึกสูงนี้เป็นภาพที่เดย์อยากขึ้นไปถ่ายบ้างจังครับ ถ้าไปเยี่ยมคุณนุสเป็นข้ออ้างขึ้นไปถ่ายบ้างเค้าจะว่าอะไรมั้ยน๊า 555
นี่นี่นี่ คุณนุสครับ เดย์ก็มีนะภาพที่ถ่ายจากลานเต้นแอโรบิคหน้าดับเพลิงน่ะ ถ่ายมาที่ตึกโรงพยาบาลด้วยน๊า เสียดายที่ไม่ได้เตรียมาครับ ไว้เดย์จะเอาไปแปะไว้ที่บันทึกคุณนุสเป็นการตอบแทนนะครับ ;)
ขอบพระคุณมากๆครับผม
หวัดดีค่ะ ปอย มาแย้ว คริคริ
จ๊ากซ์ๆๆๆๆ!!! ตกใจสุดขีด!
ปอยเปลี๊ยน ไป๋ 555 ...ทำไปได้
สบายดีบ๊อครับ คุณพอลล่า เดี๋ยวไปแซวบ้าง ^^
มาอีกแล้วจ้า
adayday ..เอาหมาน้อยมาฝากปอย
สวัสดีครับคุณนุสnussa-udon
ขอบคุณมากเลยครับ ^^ ดีนะมันไม่เห่าไล่เดย์ 555
รอแป๊บนะครับ เดย์กำลังย่อรูปอุดรฯมุมสูงให้ มีตึกโรงพยาบาลอุดรฯด้วยน๊า ;)
จะส่งไปให้ในบัดดล เพี๊ยง!
เสี่ยวอวิ๋น
คุณday นี่น่ารักจังเลยนะคะ
คงมีผู้ชายไม่กี่คนที่โรแมนติกแบบนี้ น่าอิจฉาปอยจังเลย
อ้อ...คุณdayคะ รบกวนถามว่า ถ้าจะขอใช้รูปเมฆที่คุณถ่ายมา
ทางการศึกษาจะได้มั้ยคะ รบกวนตอบด้วยนะคะ
สวัสดีครับคุณเสี่ยวอวิ๋น ครับผม ;)
ขอบพระคุณที่ให้เกียรติชื่นชมกันนะครับ...เขินเป็นเด้อครับ 555
เรื่องเมฆนั้นยินดีเป็นอย่างยิ่งเลยครับ ติดต่อขอมาเลย ผมยินดีมอบภาพความละเอียดสูงให้ครับ ^^ ส่งเมลล์มาบอกว่าชอบรูปไหนบ้าง ผมถ่ายเก็บไว้ค่อนข้างเยอะครับ
ว่าแต่ว่าแวะไปขอพี่ชิวก็ได้นะครับ หัวหน้าแก๊งค์เค้าใจดี อิอิ
ยินดีเสมอคร๊าบ
สวัสดีค่ะความคิดถึงที่ส่งผ่านกันได้ กำลังคิดถึงหนุ่มเดย์ที่มองโลกในแง่ดีนะคะ
ขอบคุณที่มาส่งน้องน็อตกลับบ้านนะคะ...
ขอบคุณที่ยังไปทักทายกันค่ะ....มีความสุขกับคนที่เรารักนะคะ...
สวัสดีครับพี่แดงแดง
ยินดีเสมอครับพี่แดง...^_^ และขอบคุณสำหรับดอกไม้ และความคิดถึงกันเสมอจ๊า
พี่มีความสุขกับน้องๆทุกวันอยู่แล้วใช่มั้ยครับ ;)
Hello ! Day
ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆๆนะแต่....สงกะสัย ทำไมเปรียบเป็นสุนัขจิ้งจอกล่ะ+555 ..... ยังหวานเสมอนะ ! ดีใจด้วยนะกับการแต่งงาน...(ไม่ชวนกันเลยเบอร์ก็ให้แล้วนะทั้งๆที่ เดือน พ.ย. เราก็อยู่ที่นั้นนะ) +55555 เรานึกไม่ถึงเลยล่ะ....ไม่คิดเลยว่าจะมีคนเขียนถึงเรื่องของปอยแบบนี้ เราเองก้ไม่เคย ลืมเรื่องราวดีๆ ระหว่างเราสองคน แม้ตอนนี้จะมีลูก 1 แล้วนะ 555 และดีใจกับผู้หญิงของเดย์ด้วย คุณโชคดีที่มีเดย์นะ ทุกวันนี้เราก็ยังเขียนชื่อเล่นเป็นภาษาอังกฤษที่เปลี่ยนให้สอดคล้องกับชื่อเดย์อยู่เลยนะ (จะจำได้ป่าว +555 ) แว่นตากรอบหนาๆสีดำๆ ......กีต้าร์ตัวนั้น....บทเพลงที่ฝึกซ้อม.....ตุ๊กตาลิงถือกล้วยหอม ....นุ๊ก สุทธิดา +555 ฯลฯ ยังอยู่ในความทรงจำเสมอนะ
คิดถึงเสมอ
ปอย ตัวจริงมาแล้ว +5555
ปล. ตอนนี้เราทำงานที่กรุงเทพ มาเมื่อไรยินดีตอนรับนะ ซื้อบ้านไว้ที่ซาฟารีเวิล์ดยังมีที่ว่าง(ห้องว่าง) +55 สำหรับคู่แต่งงานใหม่ไว้พักพิงนะ เพื่ออยากมาฮันนีมูน หรือมาอบรม ยินดีเสมอจ๊ะ
หวัดดีจ้าน้องเดย์
พี่สาวปอยเองนะ พี่ป้อม(นามสมมติเหมือนกัน)อ่ะจำได้ป่ะ เข้ามาอ่านโดยบังเอิญ 555 ขำขำในความรักครั้งแรก แต่ก็ขอบคุณแทนน้องปอยนะที่ยังอุตส่าห์เก็บความทรงจำดีๆนี้ไว้ เอาไว้ได้แวะขึ้นเครื่องตรงนั้น จะเข้าไปทักเด้อ
ปาฏิหารย์ค่ะ
ขนลุกค่ะ เดย์
ว้าว มหัศจรรย์ ค่ะน้องเดย์ ยินดีด้วยนะคะ เป็นความทรงจำอันงดงามหนึ่งค่ะ
เป็นคนแรกของหัวใจ (แม้มิใช่) คนสุดท้ายของชีวิต แต่คลาสสิค เสมอเลยนะคะ
ดูหนังเรื่องนี้แล้วชอบค่ะ น่ารักมากมาย กับบันทึกรักแรกของเดย์ .. ปอย แฟนฉัน
น่ารัก ค่ะ
ความรักเป็นสิ่งดีงามนะคะ
<3 <3 <3
บันทึกนี้..น่ารักจังค่ะ..
.".เค้ายังคงอยู่..ในใจเราเสมอ.."
จริงๆเลยเนอะ..น้องเดย์..^^
เดย์ครับ
น้ากำลัง"ตาร้อน"ครับ
คริคริคริ
Hello Day
เลิกงานแล้วนะ.....จะไป Shopping อยากได้ไรป่าว
อ้อ ! กลับไปคราวนี้เลี้ยงไอติมถ้วยโตๆ จริงๆ นะ ^_^
ปอย
สวัสดีจ่ะปอย ^^ คนต้นเรื่อง 555
ก่อนอื่นเลย เดย์ขอบอกว่า ดีใจที่ได้เจอนะ ^_^ แปลกมั้ยล่ะ...ปอยเดินมาซื้อตั๋วนกแอร์ในวันที่เดย์นั่งอยู่พอดี แล้วแถมยังอุ้มน้องมาฝากด้วย น่ารักจริงๆนะ เห็นแล้วยินดีด้วยมากๆเลย (แต่ลูกท่าทางซนจังว่ะ 555) เลยไม่พลาดที่จะยื่น URL ลิ๊งค์นี้ให้ค้นหาบันทึกนี้
เดย์เขียนพอใช้ได้และอธิบายความรู้สึกได้ตรงมั้ย? ^^ หมายความว่าอ่านแล้วหลับตาลง ภาพเก่าๆวันนั้นก็วิ่งผ่านมาเป็นฉากๆรึเปล่า อิอิ อยากรู้ว่าขนลุกม๊า ที่มีคนเขียนถึงปอยออนไลน์ อิอิ คืองี้ เดย์มีความเชื่อบ้าๆบอๆว่า การเขียนบันทึกความทรงจำและเรื่องราวไว้นี้ดี เพราะไม่รู้ว่าเราจะล้มหัวฟาดพื้น สมองเลอะเลือนวันไหน เรียกว่าเขียนไว้ตั้งแต่สติยังดีน่ะ ฮ่าๆๆ
ท้ายนี้ เดย์ดีใจนะที่บันทึกนี้หาปอยเจอ...เชื่อเลย!! เดย์กะเขียนเล่นๆนะ แค่หวังเล็กๆเองว่าปอยจะได้อ่านมัน ^^ เพราะเดย์นึกเสมอว่าถ้ามีใครเขียนถึงเราอย่างนี้บ้าง เราก็คงจะปลื้มมากๆ ผู้เขียนจึงดีใจที่คนต้นเรื่องเช่นปอยได้อ่านจ่ะ ^_^
เอาเป็นว่าถ้าเจอกันคราวหน้านะคงได้คุยกันยาว 555 ต้องสนุกแน่ๆเลย ;)
Day
ขอบคุณนะ สำหรับความรู้สึกดีๆ เราไม่เคยลืมหรอก และยังถามย้อนไปบ่อยๆ ว่าทำไมเดย์เงียบหายไป...... เราเองก็เคยเขียนแบบนี้ แต่จำเวปไม่ได้แล้วล่ะ พูดจริงๆ นะ เราเองก้กลับสายการบินนี้ประจำ มองดูเดย์ตรงนั้นทุกครั้งแต่ไม่เคยเจอ เบอร์ที่เคยเปลี่ยกันสารภาพว่าเปลี่ยนโทรศัพท์ก้เลยหายไปด้วย...กำลังจะปิดเครื่องเห็นตอบมาพอดี...เชื่อเลย 555
สวัสดีครับพี่....พี่สาวปอย
มาทั้งพี่ทั้งน้องเล๊ย ^^
สบายดีมั้ยครับพี่ ยังจำได้ และคิดถึงเสมอนะครับ ผมอยู่สนามบินที่เดิม มาทักทายกันได้เสมอเด้อ...รออยู่จ๊า ;)
สวัสดีจ๊าเพื่อนพอลล่า ♥paula .`๏'- ที่ปรึกษาตัวน้อย.`๏'-
อยากจะบอกว่าเดย์คิดเล่นๆ หวังลึกๆ ไม่นึกว่าจะพบกันจริงๆ ^^ ตื่นเต้นมากเลยครับพอลล่าวันนั้นน่ะ :~)
รอกินไอติมถ้วยโตอยู่ อิอิ
สวัสดีครับพี่ปู poo
เหมือนเพื่อนที่ไม่ได้พบกันแสนนานน่ะพี่ปู ^^ มันก็จะประมาณว่า ยินดี ปลื้มใจที่ได้เจอกันครับผม :~)
ขอบพระคุณมากครับพี่ปู :)
สวัสดีครับคุณ ภูสุภา
ความรักเป็นสิ่งดีงามจริงๆครับ ไม่มียุคสมัยจริงๆเลย ^^ สมัยเด็กๆเราก็ล้วนแต่มีความน่ารักกันทั้งนั้น ไม่อย่างใดก็อย่างนึง
ขอให้ใช้ความเป็นผู้ใหญ่ในวันนี้ เป็นคนน่ารักกันเหมือนเด็กๆ ก็จะมีความสุขกันได้ง่ายดายครับผม ^^
ขอบพระคุณมากนะครับ ที่แวะมาอ่านเรื่องราวของเด็กคนนึง อิอิ
สวัสดีครับพี่ คุณครูแอ๊ว
ขอบพระคุณมากเลยครับที่ชมกัน อิอิ อยากจะบอกว่าผมกลับขึ้นไปอ่านอีกทียังขนลุก 555 ไม่คิดว่าตัวเองจะเขียนขึ้นมาได้ ^^
ถึงได้มีการบอกไงครับว่า ถ้านึกอะไรขึ้นมาได้ให้รีบบันทึกโล้ด...มาเขียนทีหลังแล้วมันไม่ได้ Feel ไงครับ อิอิ
สวัสดีครับคุณน้า น้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ
ไม่ดีครับ ตาร้อนไม่ดี ต้องรู้สึกเย็นสบายสิครับ 555
ขอบพระคุณมากครับพี่อึ่งอ๊อบคนสวย ที่อุดรฯชื้นมากๆ ฝนปอย เอ๊ย ปรอยๆมา 3 วันแล๊ว (แต่อากาศดีดีอย่างนี้น่าอยู่บ้าน นอนดูหนังนะครับ อิอิ)
Hello Day
ศุกร์ที่ 12 กุมภา ปอยกลับอุดรนะ เพื่อนสมัยเรียน มอ ปลายแต่งงาน วันวาเลนไทน์เลย แต่ปอยจองแต่ ไฟล์กลับ 15 ก.พ. จ้า