แตงไทย
นฤมล ชื่อเล่น "แตงไทย" (สำหรับครอบครัว), "แตงอ่อน" (สำหรับเพื่อนๆ), "I tang" (สำหรับพี่ๆ ทั้งหลาย) จันทรศรี

Dialogue Oasis OverNight_ไร้กระบวนท่า (2/2)


 

                                         


(เข้าดูภาพของกิจกรรมวันแรกที่นี่)

          


(เข้าดูภาพของกิจกรรมวันที่ ๒ ที่นี่)

“Dialogue Oasis OverNight”
ไร้กระบวนท่า

ก่อนเริ่มวงสนทนาแตงได้ขอปรึกษาพี่อู๊ดว่าจะขออัดเสียงทุกคนดีหรือไม่ แต่คนที่ให้คำตอบคือทุกคน แตงก็เลยตัดสินใจไม่ถามดีกว่า เอาความทรงจำตัวเองและความรู้สึกของตัวเองนี่แหล่ะนำมาบันทึก ดูว่าตัวเองสามารถเก็บเกี่ยวความรู้สึกได้มากน้อยแค่ไหน เพราะเริ่มจากไม่คาดหวังอะไรมากนัก แต่ก็เหมือนคาดหวัง หวังว่าจะเจอความสงบ ง่ายๆ สบายๆ ปล่อยให้ความคิดผุดขึ้นมาเดี๋ยวนั้น ไม่ตั้งประเด็นให้กับตัวเองว่าจะต้องเก็บเกี่ยวอะไร

เริ่มในช่วงเช้าก็เริ่มสนทนาเบาๆ ปล่อยให้ประเด็นผุดขึ้นมาเอง มันเหมือนกับเพื่อนที่จากกันไกลกลับมาเจอกันอีกครั้ง และคุยกันด้วยบรรยากาศสบายๆ อาจจะเป็นเพราะตัวเองไม่เร่งรัดให้มารับความรู้หรือเรียนรู้ เพียงปล่อยตัวเองให้เรื่อยๆ ไร้ความคิดเข้าไปเกาะกุมกับสิ่งที่แต่ละคนปล่อยลงมากลางวง เลยทำให้เกิดการฟังอย่างสบายๆ ซึ่งเกือบทุกครั้งที่ผ่านมาเมื่อมีการสนทนาที่น่าสนใจก็มักจะแสดงตัวเองเพื่อส่งภูมิรู้ แต่ครั้งนี้ปล่อยให้สังเกตความรู้สึกตัวเองที่อยากร่วมวงแลกเปลี่ยน ทำให้เกิดการฟังอย่างตั้งใจ คำสนทนาที่ออกไปอย่างไร้การปรุงแต่งความคิด และได้เฝ้าสังเกตเห็นแววตา ภาษากาย ภาษาใจที่ออกมาจากหลายๆ คน

ความสดใสของเพชรที่พยายามถ่ายทอดออกมา แต่แตงเองก็ไม่เข้าใจศัพท์เทคนิค พอย้อนถาม สังเกตเห็นตัวเองว่าไม่มีอารมณ์ที่หงุดหงิดที่เจอศัพท์เทคนิคที่ไม่เข้าใจอีกแล้ว และเห็นถึงแววตาความอยากให้ของน้องที่ฉายแววออกมา รวมทั้งการเสริมความรู้จากพี่อู๊ด ณ เวลานั้น ... แต่ว่า...จำไม่ได้แล้วค่ะ...จำได้แต่เพียงอารมณ์ที่โล่ง ที่ได้ความกระจ่างจากข้อสงสัย และเห็นคนใหม่ในตัวเอง


(เข้าดูภาพของช่วงนี้ได้ที่นี่)

ยิ่งเมื่อเข้าสู่ช่วงเทียนในกลางคืน ทีแรกนึกว่ามีเซอร์ไพรส์ใครเกิดขึ้น เพราะไม่เคยเข้าร่วมสนทนาในบรรยากาศอย่างนี้ และเมื่อได้ถ่ายทอดความรู้สึกของตัวเองเรื่องความตายที่พวกเรา ๔ คนพี่น้องยอมรับได้และไม่กลัวความตายที่ใกล้เข้ามา เหตุเพราะการตายของแม่ที่จากพวกเราไปอย่างกระทันหัน ทำให้พวกเราได้คำตอบกับชีวิต มันทำให้บรรยากาศ ณ ที่แห่งนั้นเป็นบรรยากาศนั่งคุย กันมากกว่าถกประเด็น

แตงจำได้แต่เพียงความรู้สึกปลอดภัยจริงๆ ปลอดภัยทั้งการที่เราจะพูดออกมา ปลอดภัยทั้งการถ่ายทอดความรู้สึกนึกคิดออกมาอย่างไร้การเสแสร้งปรุงแต่ง

ยิ่งเมื่อเราได้สัมผัสความเงียบงัน ที่ไม่มีใครพูดอะไรออกมาเลยในระยะเวลาหนึ่ง มันเหมือนกับทุกคนพร้อมใจเข้าร่วมกันรับสัมผัสความเงียบนั้น มันมีภาษาในความเงียบนั้น มันยากที่จะกลั่นกรองออกมาเป็นคำพูด ข้อเขียนบรรยายใดๆ เพราะนั่นคือภาษาความเงียบ ที่ทุกคนเฝ้าดูความเงียบจริงๆ ซึ่งพอมีบางคนถ่ายทอดความรู้สึกในช่วงนั้นออกมา...ฮื่อ...ใช่เลย...ทุกคนรับรู้ รับสัมผัสได้เหมือนกันว่า ชอบช่วงเวลาเฝ้าดูความเงียบอย่างพร้อมเพรียงนั้นจริงๆ

แม้แต่บรรยากาศนอกวงสนทนา ถึงแม้พวกเราจะละออกจากวงสนทนาในห้อง ทั้งในช่วงพักเบรค หรือช่วงพักทานอาหาร ก็เกิดวงสนทนาย่อยๆ เสมอ หัวข้อก็ไม่ใช่การพูดคุยเรื่องส่วนตัวของคนใดคนหนึ่ง เป็นการร่วมถกร่วมแลกเปลี่ยนนอกวงสนทนาจริงๆ

ในครั้งนี้แตงมักจะติดคำว่า “สบายๆ ไร้ความคิดเข้ามาจับ” ดูเหมือนวงสนทนานอกวงสนทนานั้นปล่อยให้เลื่อนใหลไปเองอย่างเป็นธรรมชาติ แตงจำหัวข้อสนทนาไม่ได้หรอกนะ จำได้แต่ความรู้สึก “สบายๆ ไร้ความคิดเข้ามาจับ” อีกแล้ว มันเหมือนสมองได้เดินคู่ไปกับใจ โดยไม่มีด้านใดด้านหนึ่งถ่วงเอาไว้ พร้อมที่จะไปด้วยกันโดยไม่เคอะเขินติดขัดเลย

และแล้วก็ถึงช่วงเวลาต้องจบสนทนา “Dialogue Oasis OverNight” เพื่อแยกย้ายกันกลับ มีการให้ถ่ายทอดความรู้สึกที่ได้มาร่วมวง Dialogue Oasis กันครั้งนี้


(เข้าดูภาพวาดทั้งหมดได้ที่นี่)

อีกเช่นเคย ครั้งนี้แตงพูดสั้นมาก แตงได้ปล่อยให้มือเป็นผู้ฟัง และได้ชูภาพอธิบายความรู้สึกปิดท้ายครั้งนี้ว่า “และแล้วทุกคนก็ได้ดวงตา” เพราะนั่นทุกคนชัดเจนในตัวเองนั่นเอง

เมื่อถึงตอนที่น้องหมูได้ถ่ายทอดความรู้สึกออกมาเป็นคำพูดว่า เป็น Dialogue ที่ไร้กระบวนท่าจริงๆ น้องพูดอะไรอีกมาก รับรู้ว่าประทับใจกับคำพูดสรุปปิดท้ายของน้องหมูมาก ประกอบกับแววตาที่น้องฉายแววออกมา ทำให้รับรู้ถึงความรู้สึกประกอบคำพูดนั้นได้ชัดเจน

พอถึงเวลาที่พี่อู๊ดพูดปิดท้าย ก็หยิบคำพูดของน้องหมูมาย้ำอีกที และได้เสริมให้เห็นถึงการถ่ายทอดที่ไร้ตะเข็บ ทำให้แตงรีบบันทึกทันที และได้ขออ่านให้ทุกคนฟังค่ะว่า

 มาไร้กระบวนท่ากันเถอะ
ทิ้งตนความคุ้นชินเดิมๆ ทิ้งไป
สู่ความไร้สัญชาตญาณปรุงแต่ง
สู่สัญชาตญาณอัตโนมัติกันเถอะ

ท่าไหนดี ไม่ต้องคิด
ท่านั้นแหล่ะ...ไม่ต้องคิด...ออกมาเลย
เคลื่อน...กาย...ไร้...ความคิดเดิมๆ

 ไร้ตะเข็บ...ต่อเนื่อง...
ไร้เส้นใยถักทอ...ที่เป็นรูปร่าง
ปล่อยให้เป็นไป...อย่างไร้กระบวนท่า...

 


(ดูภาพรวมก่อนอำลาเข้าที่นี่ค่ะ)

 

เข้าอ่านงานเขียนของท่านอื่นที่เกี่ยวกับ Dialogue Oasis OverNight ครั้งนี้
อาทิเช่น พี่อู๊ด ที่บันทึกทันทีหลังจบสนทนา หรือ พี่ดา ที่กลับมาแล้วจึงค่อยถ่ายทอด
เข้าอ่านและร่วมแลกเปลี่ยน ได้ที่
เวที "Dialogue Oasis in Bangkok" เพื่อ คืนขวัญให้เมืองกรุง
ในเว็บไซด์วงน้ำชา (เข้าที่นี่ค่ะ)


กลับสู่ “Dialogue Oasis OverNight” @ เดินเข้ามารู้จัก (1/2)


หมายเลขบันทึก: 307279เขียนเมื่อ 21 ตุลาคม 2009 01:31 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:45 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท