ณ เรือนหอทรงไทยหลังเล็กๆ ในย่านที่เคยเงียบสงบ.. ซึ่งปลูกสร้างเมื่อเกือบสี่สิบปีก่อน ในยุคที่คนยังไม่รู้จักคำว่า คอนโดฯ.. แมนชั่น..ทาวน์เฮาส์..ฯลฯ ผู้คนในวัยทำงาน ยังพอซื้อหาบ้านพร้อมที่ดินได้ไม่ยากนัก ไม่มีการปั่นราคาจนเกินจริง..
ภาพบ้านงามด้วยแนวคิดจิตตั้งมั่น
ล้วนแต่งปั้นบนใจรักสมัครสมาน
มองมุนโน้นเมียงมุมนี้มีวิมาน
สุขสราญบานฤทัยทุกวันวาร
งานอดิเรกที่หล่อเลี้ยงความสุขในชีวิตของเจ้าของบ้านนี้ คือลงมือทำสวนไม้ดอกรอบๆบ้าน ด้วยตนเองอย่างเอาจริงเอาจัง..ทั้งแรงกายใจด้วยความเอาใจใส่..โดยเฉพาะในวันหยุดสุดสัปดาห์ที่ปลอดโปร่งจากหน้าที่การงานประจำวัน..
ต้นม่วงเทพรัตน์น่ารักบอบบาง
กล้วยไม้งามบานชุ่มฉ่ำ
ดอกเฟื่องฟ้างามหลากสีช่อชูชัน
พื้นหญ้าดกหนาคลุมดินชุ่มชื่น
กอบัวหลวงรับแสงแดดหอมเย็นรื่นนาสา
ดอกบัวสัตตบงกชเผยเกษรรับฝูงภุมรา
ใบบัวงามยามได้ยลแสงย้อนใต้ใบ
ดอกบัวขาวพราวอยู่ในอ่างใหญ่
ประเภทต้นไม้ที่เธอเลือกหามาชื่นชม เป็นไม้ดอกกระถางนานาพันธุ์ราคาถูกๆ..ที่มีความทนทาน ฝากฟ้า..ฝากฝน..ให้ช่วยดูแล.. เพราะบ่อยๆๆ.. เธอต้องวิ่งรอก ไปพักอาศัยเป็นครั้งคราวที่คอนโดฯ กลางใจเมือง อีกแห่งหนึ่ง ใกล้ที่ทำงานในช่วงที่ต้องโหมงานยุ่งๆ..หนักมากๆๆ..กว่าจะได้หลับนอน..ก็เลยเที่ยงคืนดึกดื่นไปแล้ว..ก็มันจำเป็น...
ดอกกล้วยไม้หวายแคระชอบน้ำฉีดเป็นละออง
ดอกต้อยติ่งขึ้นงอกงามตามซอกมุมชื้น
เธอสัมผัสได้ว่า ต้นไม้หลายประเภท ได้ออกอาการ "น้อยใจ" ให้เห็นอย่างชัดเจน หากทิ้งไปเกิน สองสามวัน แม้จะให้น้ำไว้พอเพียง...ผสมกับน้ำฝนที่สมทบลงมาด้วยแล้ว.....แต่ทั้งดอกและใบ กลับทำท่าสลบ อ่อนปวกๆเปียกๆ..เจียนตาย...เสียให้ได้...
ดอกโป๊ยเซียนสีร้อนแรงมีหนามแหลมคม
ครั้นเมื่อเจ้าของกลับเข้าบ้าน..เอื้อมนิ้วมาแตะๆๆ..ลูบๆๆกลีบดอกใบ..พร้อมทั้งฉีดฝอยน้ำกระเซ็น..กระเด็นส่งประกายเกล็ดแก้วแววๆวาวๆๆระยิบระยับ....ก็เท่านั้นแหละจ้ะ...เหยียดกิ่งก้าน...ชูดอกไหวๆๆ..เหมือนเต้นระบำรำฟ้อน..ต้อนรับขับสู้เจ้าของบ้านกันอย่างพร้อมเพรียง...ไม่น่าเชื่อ..ก็ต้องเชื่อ...
ดอกเทียนหยดมีช่อแซมงามไร้แมลงตอม
ความผูกพันระหว่างต้นไม้กับคนเช่นนี้..ไม่ใช่แต่เธอจะประจักษ์แจ้งแต่ผู้เดียวเท่านั้น...เพราะมีปรมาจารย์ท่านหนึ่ง คือ ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช เคยเล่าว่า
ดอกพุดตาลงามยามเช้าบานไสว
...ต้นไม้ที่เราเลี้ยงไว้นั้น...เขาอาจจะพูดไม่ได้ก็จริง แต่เขาสัมผัสได้ถึงความรักที่เราให้เขา...เคยเปิดเพลงไพเราะให้เขาฟังบ่อยๆ...ทำให้เขาเติบโตงอกงามดีกว่าปกติ...มันเป็นเรื่องลึกซึ้งจริงๆๆ...
ดอกพุดขาวใต้แสงเงางามเย็นตา
ดอกพุดสีม่วงไม่น้อยหน้าพาให้ชม
ดอกมิ๊กกี๊เมาส์เหลืองนานๆออกดอกสักครั้งหนึ่ง
ผีเสื้อตัวน้อยเคลียคลอล้อแสงเงา
ใต้ไม้พุ่มใบบังสงบนิ่งอีกหนึ่งตัว
ขอเชิญชวนให้กัลยาณมิตรทั้งหลาย..ที่มีเรื่องยุ่งๆๆนอกบ้าน...หาเวลาหวนกลับไปดูแลต้นไม้ในบ้านบ้างนะจ้ะ..เพราะ ต้นไม้..ก็มีหัวใจ...ต้องการทั้งน้ำเลี้ยง...และน้ำใจ...
จริงด้วยค่ะเคยได้ยินพ่อพูดกับต้นไม้ ดอกไม้ที่ปลูกค่ะ (แบบว่า โตไวๆ นะ...) นอกจากมีหัวใจแล้ว ต้นไม้ก็ยังรู้จักการนอนพักผ่อนนะคะ สังเกตเวลาเย็นๆ จะหุบใบเหมือนได้เวลานอนแล้ว พอเช้าค่อยตื่นมารับแสงตะวันกันใหม่
สวัสดีค่ะ
งดงามและน่ารักมากนะคะ
ต้นไม้ก็ต้องการความรักและเอาใจใส่...
ดอกไม้ในสวน...เยียวยาในวันที่หัวใจเราล้านะคะ...
ขอบคุณท่านสำหรับบันทึก ที่อ่านแล้วสบายใจมากครับ
สวัสดีค่ะ
บ้านสวย ดอกไม้งาม เจ้าของยังใจดีอีก ชอบดอกไม้ในเมืองกรุงจัง
มีดอกเยอะกว่าดอกไม้บ้านครูดาวเรืองอีก ที่บ้านมีใบมากกว่าดอก
(เขาเรียกบ้าใบ อิๆๆๆ) ขอบคุณมากที่นำดอกไม้สวยๆมาให้ชม
แวะมาชื่นชมไม้ดอก ไม้ประดับค่ะ สดชื่น สวยงามมากค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ใหญ่
สวยมากค่ะ ต้นไม้ ดอกไม้สวยงามและมีหัวใจ
มีกัลปพฤกษ์จากมข.มาฝากค่ะ
สวัสดีค่ะ
เข้ามาเยี่ยมชมแล้ว
"สดชื่น เบิกบาน"
ขอบคุณครับ
ใช่แล้วค่ะ ต้นไม้มีหัวใจ
ใส่ใจเขา..ใจเราก็สุขใจ..ค่ะ
ขอบคุณคุณพี่ที่ไปเยี่ยมบ้านผ่านบันทึก และมีเมตตาชวนมาชมเรือนหอซึ่งสวยมีเสน่ห์แบบไทย เป็นบ้านที่เจ้าของดูแลอย่างดีแม้จะผ่านกาลเวลาก็ยังคงความงามบวกกับแมกไม้นานาพันธุ์ซึ่งงามสะพรั่งได้เพราะได้รับการดูแลจากใจ
นุชเห็นด้วยค่ะว่าต้นไม้นั้นไม่จำเป็นต้องมีราคาแพงแต่เราต้องระลึกว่าเขามีชีวิต แต่เป็นพวกทนๆหน่อยล่ะก็ดีค่ะ ชอบไม้พวกเทวดาเลี้ยงนานๆก็ตัดแต่งกิ่งที่เกะกะมากๆเสียทีหนึ่งค่ะ คิดแล้วก็ต้องยอมรับว่าตัวเองโชคดีอย่างคุณพี่กล่าวไว้ในกลอนค่ะ ขอขอบคุณในเมตตาที่แต่งคำกลอนนี้มอบให้อีกครั้งค่ะ
มาชื่นชมบ้านริมน้ำแสนรื่นรมย์
พี่นิยมความเป็นไทยน่าหลงไหล
เธอช่างโชคดีเหนือผู้ใด
ไม่ว่าใครอยากได้เป็นเช่นอย่างเธอ
ได้ชมต้นไม้ตั้งแต่เช้าเวลากาแฟ นั่งชม เสร็จแล้วได้เดินชมต้นไม้ แปลงผักรอบเช้า พอเย็นก็ยังได้เดินเช่นนั้นอีกรอบ ต้นไม้ที่บ้านจึงงามจนห่อบ้านจากสายตาคนภายนอก โคนกอไผ่ตอนนี้มีหน่อไม้นับสิบแทงพ้นดินขึ้นมา เห็นแล้วชื่นใจที่ชีวิตเขางอกงามค่ะ
บ้านผมพิ้นที่น้อยครับ
แต่ก็ชอบปลูกต้นไม้ครับ
เวลารดน้ำก็รดด้วยหัวใจ
เพราะรู้สึกเช่นกันครับ ว่าต้นไม้ก็มีความรู้สึก ต้นไม้ก็มีหัวใจครับ
ขอบพระคุณท่านนงนาทครับ ที่แบ่งปันเรื่องดีดีครับ...
16.คุณนายดอกเตอร์ ขอบคุณค่ะที่เห็นคุณค่าของสวนน้อยๆในบ้านของเรา..เรามาช่วยกันสร้างแรงบันดาลใจในการอนุรักษ์ธรรมชาติ เพื่อโลกน่าอยู่ใบนี้ค่ะ
17.คุณPhornphon ขอบคุณค่ะที่มาร่วมสนับสนุนการดูแลต้นไม้ด้วยหัวใจ ที่เป็นปฏิสัมพันธ์สร้างความสุขร่วมกันนะคะ..
ดาวเองก็เชื่อว่าต้นไม้ก็มีจิตวิญญาณค่ะ...คุณพ่อดาวเคยบอกไว้
เมื่อเรามอบความรักให้เค้า...เค้าก็จะตอบแทนความรักของเราด้วยการเบ่งบานออกดอกผล
ดอกไม้ในบันทึกนี้เบ่งบานสวยงาม บ่งบอกถึงความรักความเอาใจใส่ของเจ้าของที่คอยดูแล ^^
ขอบคุณบันทึกดีๆ ที่แสนจะงดงามนะคะ
คุณหมอดาว ขอบคุณค่ะที่มาเยี่ยมบ้านพี่ใหญ่และเห็นคุณค่าของการดูแลต้นไม้ด้วยใจ...ช่วงนี้ฝนตกชุ่มฉ่ำ..ไม้ดอกไม้ใบร่าเริงยิ่งนักค่ะ...
สวัสดีค่ะพี่ใหญ่
ชอบบ้านค่ะสวยมาก ดอกไม้ก็สวย..ต้นไม้ก็สดชื่น มีชีวิตชีวา ..กลางกรุงฯแท้ๆแต่บรรยากาศดีเหมือนหลุดไปอีกสถานที่หนึ่งที่ไม่ใช่กรุงเทพฯค่ะพี่ใหญ่ ครูกระเเตเลยสดชื่นเบิกบานไปด้วยค่ะ...ขอบคุณมากค่ะ
ครูกระแต(มาตายี) ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมบ้านพี่ใหญ่ผู้รักต้นไม้ใบหญ้าราวกับเพื่อนรักในโลกส่วนตัวกลางกรุงแห่งนี้ค่ะ...
มาอีกรอบพิมพ์ผิด
บ้านน่าอยู่จังค่ะ...ของ ขอยกบ้านหลังนี้มาไว้ที่บ้านสวนหนูรีได้เปล่าค่ะพี่ใหญ่
24.คุณหนูรี ขอบคุณค่ะที่มาเยี่ยมบ้านพี่ใหญ่..ใจตรงกันเลย..อยากยกบ้านนี้ไปตั้งไว้ที่สวนถ้ำทะลุสวยงามของคุณหนูรี..มีเงื่อนไขอย่างเดียวคือ ให้รับไปพร้อมกับแถมเจ้าของบ้านนี้ไปอยู่ด้วยนะคะ..กินง่าย..อยู่ง่าย..ด้วยขนมสาระพัดอร่อยของคุณหนูรีค่ะ..