สวัสดีค่ะ ทุกท่าน

 เจ๊ได๋เพิ่งเข้าวงการมามาดๆ นะคะ ต้องทดสอบวิชานิดนึงค่ะ

 จะเล่าเรื่องของพระเทศให้ฟังนคะ ทำไมถึงเล่าเรื่องนี้เพราะว่า บ้านอยู่หลังวัดจากบ้านเดินไปวัดก็แค่เข้าถนนไปก็ถึงวัดแล้ว จึงเป็นเรื่องที่ไม่แปลกเพราะไปทำบุญทุกวันพระ และช่วงเขาพรรษา ยายก็อยู่วัด คือตอนเช้าทำบุญ ทำบุญเสร็จแล้ว ยายก็อยู่วัดเพื่อสวดมนต์ พอตอนเพล (ไม่ทราบว่ารู้จักคำว่าเพลกันหรือป่าวนะคะ) แม่ก็ให้เอาปิ่นโตข้าวไปส่งให้ยายรับประทาน ยายอยู่วัดจนถึงเย็น พอตอนเย็นก็ไปรับยายกลับบ้าน ขอเริ่มเลยดีกว่านะคะ ช่วงเข้าพรรษา จะมีพระเทศทุกวันพระ ก็จำได้

     มีหมู่บ้านใหญ่ 1 หมู่บ้าน ซึ่งพระพุทธเจ้าได้ทรงเทศนาธรรมให้ชาวบ้านฟังทุกวันเลย อยู่มาวันหนึ่ง

มีหญิงสาวคนหนึ่งซึ่งตั้งท้องประมาณ 5 เดือน ได้มาตะโกนว่าพระพุทธเจ้า ด้วยน้ำเสียงที่ดังและโกรธมาก  ว่า ดีแต่สอนชาวบ้านเขา ตัวเองทำผิดแล้วไม่ยอมรับผิดชอบ องค์สัมมาสัมพุทธเจ้าก็เฉย ไม่ตอบโต้แต่อย่างได  หญิงท้องคนนี้มาตะโกนแบบนี้ทุกวัน จนชาวบ้านก็ซุ๊บซิบนินทากันทั่ว เป็นกลุ่มๆ ว่าพระพุทธองค์ไม่น่าทำแบบนี้เลย  แต่มีบางคนไม่เชื่อว่าจะเป็นความจริง จึงแอบตามนางไปจนรู้ว่า เรื่องที่นางมาตะโกนว่านั้นไม่เป็นความจริง  เพราะเห็นนางนำผ้ามาใส่ไว้ในพุงให้เหมือนคนท้อง แล้วไปตะโกนใส่ความองค์พระพุทธองค์อย่างที่ได้เห็นได้ยินกันทุกคน พอชาวบ้านรู้ความจริงจึงพากันด่าทอทางคนนั้นอย่างสาดเสียเทเสีย จึงได้ความจริงจากนางว่า นางมากลั่นแกล้งองค์ระสมัมาสัมพุทธเจ้านั่นเอง  เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เวลามีใครมาว่าเราไม่ว่าเรื่องอะไร จึงบอกตัวเองว่า  อย่าว่าตอบเขาเลย ชั่งเขาเถอะ เพราะแม้แต่พระพุทธเจ้ายังโดนว่าเลย  จึงขอจบแค่นี้นะคะ