จักสานอักษรเมื่อ 2514
ใดๆในโลกล้วนอนิจจัง
สิ่งที่หวังจึงคลาด พลาดไปได้
เพราะรักเคลื่อน เรือนจึงเปล่า เศร้าหทัย
ใช้ "เรือนว่าง" ฝึกใจ ดีไหมเอย
:)
กลอนพาไปค่ะ
มาเป็นเพื่อน คนเศร้า เหงาเพราะรัก
คนอกหัก พักบ้านไหน จะหายเหงา
รอรักเอย เอ่ยคำให้ ใจบรรเทา
แล้วเลือกเอา จะเหงาต่อ หรือง้อเธอ
แถมสายฝนให้เพิ่มบรรยากาศความเหงาเข้าไป..อินไหมคะ
ลาลับไป กลับไม่ได้ เพราะกายจาก
ต้องมาพราก ด้วยชาตินี้ มีมาน้อย
เวลารัก จงรัก อย่ารอคอย
เวลาหงอย คอยเธอหาย ไมหวนคืน
สวัสดีครับ คุณครู ป.1 และคุณณัฐดา ที่ได้เข้ามาเยี่ยมครับ
ตอนที่เขียนกลอนนี้ ก็ไม่ได้มีอาการดั่งในกลอนครับ
แต่ตอนนั้นเพื่อนฮือฮามากที่นำกลบทมาเขียน
ที่นำมาลงบันทึกก็เพื่อให้ผู้อ่านที่ชอบการเขียนกลอน
ได้ฝึกเขียนบ้าง ในชุมชนของเราบันทึกงานกลอนมีน้อยมาก
นี่ถ้าทาง gotoknow จะจัดวงคนเขียนกลอนหรือฝึกกลอนขึ้นมา
น่าจะสนุกไม่เบา ผมจะอาสาอ่านชิ้นงานก่อนลงบันทึกทุกชิ้นครับ
โดยส่งไปทางอีเมลก่อน อ่านเสร็จ ส่งกลับมาที่คนเขียน คนเขียนส่งลงบล็อกตัวเอง น่าจะมีความสุขไม่เบา ทั้งคนเขียนคนอ่าน คุณจะว่าอย่างไรครับ
สวัสดีครับ หลานครูอ้อย เขียนกลอนมีแววเป็นนักกลอนขึ้นมาก
นี่ขนาดกำลังปวดฟันนะนี่
อ่านตัวอย่างกลอนให้มากครับ แล้วจะเขียนได้ดี
ที่สำคัญต้องชี้ให้เห็นว่าคำที่เรานำอักษรมาจักสานนั้น
มันจะให้มุมมองอย่างไร ให้ข้อคิดอย่างไร
และไม่จำเป็นจะต้องใช้ศัพท์แสงสูง ๆ
ดีใจด้วยที่หลานเขียนกลอนได้ดี
สวัสดีค่ัััะ อ.ธนา
ขอให้เจอเธอนั้นในบั้นปลาย ใจที่หายโหยหาน่าสงสาร
รักเธอนั้นชั่วนิจนิรันกาล น่าสงสารใจเอ๋ยใจใยเดียวกัน
คนใจเดียวกัน....อ่านแล้วอินกับบทกลอนค่ะ...ซึ้งจริงๆ...ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับคุณภัทรานิษฐ์ครับ
เขียนกลอนได้ระดับนักกลอนอาชีพเลยครับ แรก เขียนก็เอาอารมณ์จริง ๆ ที่เกิดกับเรามาเขียน แบบท่านสุนทรภู่บรมครูกลอนสุภาพ ท่านเขียนจากวิถีชีวิตของท่าน มีผลงานเยอะแยะ คนสมัยใหม่คงไม่มีวิถีชีวิตแบบท่าน ก็เลยจับอะไรมาเขียน ก็ได้ เป็นการระบายความนึกคิด ขอบคุณที่แบ่งปันมาเป็นคำกลอนครับ อย่าลืมเขียนส่งมาที่ผมแล้วคุณต้องบันทึกไว้ด้วยครับ วันหลังจะได้รวบรวม ลงในบล็อกให้สมาชิกในชุมชนได้อ่านกันบ้างครับ
สวัสดีค่ะ อ. ธนา อ่านแล้วอยากเขียนตอบค่ะแต่คงไม่เก่งขนาดตอบได้จบ แต่ขอตอบนิดๆนะค่ะ ตามอารมณ์กลอนเกิดค่ะ
เคยชื่นชู ชูชื่น รื่นในรัก
แต่ต้องหัก หักใจ อาลัยถึง
ด้วยเห็นค่า ค่าลด หมดคนึง
เคยห่วงหึง หึงหาย ฟายน้ำตา
หวนทางเก่า เก่าเอย ที่เคยผ่าน
ลืมคำหวาน หวานแว่ว เคยส่งถึง
พบเพื่อนใหม่ ใหม่จ๋า โปรดคำนึง
ระลึกถึง ถึงเพื่อน ผู้เหงาใจ
สวัสดีครับyaiyai997 ยอมรับและชื่นชมในความสามารถครับ เขียนได้ดีและยอดเยี่ยม มีความหมายชัดเจน สัมผัสถูกต้องครับ เขียนใหม่ครับแล้วนำลงบล็อกของคุณ คนอื่น ๆ จะได้อ่านบ้างครับ ขอบคุณที่แบ่งปันครับ
สวัสดีคะ
ขอบคุณมากนะคะ ที่เข้าไปให้กำลังใจคะ
อยากแต่งบทกลอนที่ไพเราะอย่างนี้มากๆคะ
สงสัยต้องฝึกเสียแล้วคะ
สวัสดีครับคุณแม่ต้อย............
อยากฝึกถ้อยจักสานกานต์อักษร
อ่านหนังสือสนใจหาตำรากลอน
ไม่ใครสอนก็เขียนได้ลองร่ายดู
พอเขียนได้ให้ส่งไปที่ผม
จะได้ชมเอออวยให้สวยหรู
ยึดสัมผัสจัดคำจำแบบครู
จะได้รู้เราเขียนได้ใช่ยากเลย
วันนี้เห็นทีจะต้องนำความคิดเห็นของสมาชิกท่าหนึ่ง ที่ใช้นามแฝงว่าyaiyai997 ได้เข้ามาเยี่ยมผม แล้วได้ทักทายว่า
"สวัสดีค่ะ อ. ธนา อ่านแล้วอยากเขียนตอบค่ะแต่คงไม่เก่งขนาดตอบได้จบ แต่ขอตอบนิดๆนะค่ะ ตามอารมณ์กลอนเกิดค่ะ
เคยชื่นชู ชูชื่น รื่นในรัก
แต่ต้องหัก หักใจ อาลัยถึง
ด้วยเห็นค่า ค่าลด หมดคนึง
เคยห่วงหึง หึงหาย ฟายน้ำตา
หวนทางเก่า เก่าเอย ที่เคยผ่าน
ลืมคำหวาน หวานแว่ว เคยส่งถึง
พบเพื่อนใหม่ ใหม่จ๋า โปรดคำนึง
ระลึกถึง ถึงเพื่อน ผู้เหงาใจ
ผมขอชื่นชมในความสามารถของคุณyaiyai997นี่มากครับที่สามารถเขียนกลอนสุภาพกลบทนกกางปีกได้อย่างสุดยอด และเรียกผมว่าอาจารย์ธนา รู้ได้ยังไงว่าผมเป็นครูบาอาจารย์ ทั้งที่ในประวัติผมก็ไม่ได้ประวัติไว้เลย
แต่อย่างไรก็ตามครับถือได้ว่าคุณyaiyai997 เป็นนักลอนคนหนึ่งแน่นอนแต่ยังไม่ได้นำลงบันทึกผมจึงเลยอยากจะให้yaiyai997ได้นำลงบันทึกครับ ด้วยคำขอร้องของผมดังนี้ครับ
ไม่เคยรู้ รู้ว่า ภาษาเยี่ยม
แหลมหลักเหลี่ยม เหลี่ยมศาสตร์ วาดอักษร
ถือว่าเลิศ เลิสล้ำ ทุกคำกลอน
เป็นกลุ่มก้อน ก้อนคำ นำพาที
ลองนำเขียน เขียนส่ง ลงบันทึก
ถือว่าฝึก ฝึกเฟ้น เด่นราศรี
คนขัดสน สนใจ ในกวี
จะได้มี มีแบบ ที่แยบยล
คนมีดี ดีจะหาย เมื่อตายจาก
จึงควรฝาก ฝากไว้ ได้กุศล
หลายร้อยบท บทหนึ่ง ซึ้งใจคน
ก็ส่งผล ผลนำ มากคำยอ
ธนา นนทพุทธ
จักสานอักษร