R2R คณะแพทย์ มข. : แนวคิดใหม่...สดใสในวิสัญญี


ท้ายๆการบรรยายทางทีมงานทำท่าว่าจะนำแบบฟอร์มการเขียนอะไรสักอย่างของงานวิจัยมาแจ้ง... อาจารย์รับไว้และฉันเห็นอาจารย์คว่ำมันลงที่โต๊ะ...

เมื่อเช้าวันพุธที่ 30 กรกฎาคม ที่ผ่านมา.... ภาควิชาวิสัญญีวิทยา มข.จัดให้มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในหัวข้อ…. “R2R”  โดยได้รับเกียรติจาก รศ.นพ. สมพนธ์ ทัศนิยม, รศ.นพ. สงวนศักดิ์ ธนาวิรัตนานิจ และคุณอุบล จ๋วงพานิช(พี่แก้ว)

อาจารย์ทั้งสามท่านเป็นผู้ทรงคุณวุฒิ และมีประสบการณ์สูงด้านวิจัยของคณะแพทย์ มข. ของเรา  ได้เข้าร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในหัวข้อ…. “R2R” ....เปิดโอกาสให้วิสัญญีพยาบาลได้ฟัง  ได้แลกเปลี่ยน  และรับทราบมุมมองของผู้ปฏิบัติ  

งานนี้  ศ.สมบูรณ์ เทียนทอง  หัวหน้าภาคฯ ลงทุนวางรูปแบบของการจัดสถานที่เอง เพื่อให้ได้บรรยากาศการแลกเปลี่ยนเรียนรู้จริงๆ โดยมี คุณทิพยวรรณ มุกนำพร เป็นผู้ประสาน

 

 

ความรู้สึกเดิมของฉันคือถ้าพูดเรื่องวิจัยในคณะแพทย์ คงไม่พ้นรูปแบบเก่าๆ...รายงานยาวๆๆๆ... ทบทวนวรรณกรรมเยอะๆ ยากๆ...(ฉันฟังมาเยอะแล้ว...น่าเบื่อสำหรับผู้ปฏิบัติ  เพราะการทำใช้เวลามาก  กว่าผลงานวิจัยจะออกมา  และหากจะนำผลมาใช้งาน ก็ไม่ทันใจ...คนพัฒนาคุณภาพที่เป็น dynamic)

 Line for Home 001

  

เริ่มต้นโดย คุณอุบล จ๋วงพานิช(พี่แก้ว) คุณสุธันนี  สิมะจารึก  และฉัน เล่านำนิดหน่อยเกี่ยวกับบรรยากาศงานและประสบการณ์การทำ R2R ที่ มิราเคิลแกรนด์ ซึ่งผลงานได้รับรางวัลมาหมาดๆ....ที่เราทั้งสามทำไม่มีใครคิดมาก่อนว่ามันเป็น R2R

 

จากนั้น อ.สมพนธ์ ได้กล่าวถึง แนวคิดใหม่ของการทำ R2Rที่คณะแพทย์จะปรับ…. ฉันเชื่อว่าแนวคิดที่ อ.กล่าวถึง ถอดแนวคิด อ.วิจารณ์ พานิช มาได้อย่างสง่างามแน่นอน

 

อาจารย์พูดว่า...

 

....Routine ใน R2R ก็คือปัญหาจากงานประจำ  เพียงแต่นำมาเก็บข้อมูลสักนิด    ....ก็เพื่อเอาผลมาใช้แก้ไขปัญหางาน...

...ผมว่า  TQA  HA  CQI  R2R มันก็อย่างเดียวกัน....

...R2Rทำได้ทุกกลุ่ม  ทั้งธุรการ  แม้คนกวาดพื้น ทำความสะอาดห้องน้ำ...

 

 

Line for Home 001

 

อาจารย์พูดถึงปัญหาเก่าของการดำเนินกิจกรรม R2R เดิมของคณะฯ...

 

.....เงินเหลือเยอะมาก....แบบเก่าไม่ได้ผล....

...เขียน paperอย่างดี  แล้วให้นักวิจัยนั่งล้อม...ซักถาม...ไม่นานก็หายเงียบหมด...

....บางคนโดน(รุม)เสร็จออกมาน้ำตาร่วง....

 

ประสบการณ์ที่ว่ามานี้  น้องของฉันโดนมาหลายคน  ทุกคนบอกว่า

 

ถ้าแบบนี้...ทุนเทินไม่เอาแล้ว

งานเดียวเข็ดเลย

 

Line for Home 001

 

อาจารย์บอกต่อว่าคราวนี้จะมีการปรับรูปแบบใหม่ของ R2R

 

...ทีมที่ปรึกษาจะลงมาหาท่านเอง...มาให้ท่านรุม...

ให้เขียนไม่เกิน 1 หน้า  Angsana 16  กั้นหน้ากั้นหลังนิ้วครึ่ง  ต้องกำหนดอย่างนี้ไม่งั้นลูกเล่น  ทำตัวเล็กๆ... สายตาสว.ไม่ไหว  (...ฮาๆๆๆ....)

·        จะซอยทุนให้เล็กลง เพราะกิจกรรมเล็กๆ  ใช้ทุนไม่มาก

·        ....ไม่ต้องคิดถึงจำนวน sample size  หรือ ค่า p< 0.005.....

·        ไม่จำเป็นต้องเขียนมาจนเสร็จโครงการ  แค่ท่านจับกลุ่มคุยกัน เห็นปัญหาก็แจ้งเราได้เลย  เราจะมาคุยด้วย  จะมาช่วย...

·        จะให้ความช่วยเหลือโดย มี Facillitator ที่เข้าเป็นพี่เลี้ยง  ช่วยเหลือจริงๆ  ไม่ใช่เข้ามาเพิ่งเห็นหน้ากันวันนำเสนอ paper..... 

....เราถอยหมดแล้ว...เรายอมหมดแล้ว...เราถอยสุดๆๆ...ยอมทุกอย่าง...

 

....ฮาๆๆๆ....

Line for Home 001

 

 

 

ท้ายๆการบรรยายทางทีมงานทำท่าว่าจะนำแบบฟอร์มการเขียนอะไรสักอย่างของงานวิจัยมาแจ้ง... อาจารย์รับไว้และฉันเห็นอาจารย์คว่ำมันลงที่โต๊ะ...อาจารย์บอกว่า

 

....เรื่องเขียนนี่เอาไว้ทีหลัง...พวกท่านนั่งคุยกันก่อน...หาปัญหามาแล้วเราจะเข้ามาช่วยท่านเอง...ไม่ต้องกังวลเรื่องการเขียน....

 

Line for Home 001 

 

ฉันฟังแล้วพูดได้คำเดียวว่า... มันใช่เลย(ง่ะ)... R2R เกิดขึ้นแล้วจริงๆ...ที่คณะแพทย์ มข.

ที่ฉันกล่าวว่า...เกิด...ฉันหมายถึงหาก R2R มีแนวคิดนี้ก็ไม่ยากที่ผู้ปฏิบัติซึ่งพัฒนาคุณภาพอยู่แล้วด้วยการ CQI งานใน HA เดิม  จะขยับคุณภาพขึ้นมาสักนิด  เพื่อให้ข้อมูลที่เก็บมีความน่าเชื่อถือมากยิ่งขึ้น....และทำต่อไปเรื่อยๆเหมือนสิ่งมีชีวิตที่มีวันเติบโต...มิใช่เกิดแล้วดับ...

 และเมื่อ R2R แตะมือกับ...HA...โดยประยุกต์เอา KM มาช่วยจัดการ ...เท่านั้น...อะไรๆมันก็ง่ายขึ้นเยอะ

 

สำคัญที่ว่าบทบาทของพี่เลี้ยงนี่แหละ ผู้ประสาน... อย่าให้เป็นนักวิจัยจ๋ามาเลย  ขอเป็นผู้มีเทคนิคโค๊ช  ให้กำลังใจเก่งๆดีกว่า  เรียกว่ารู้ทั้งใจ  รู้ทั้งวิจัย  แค่นี้แหละ....

 

...เป็นอย่างนี้แล้ว...(ความยาก)มันจะเหลือรึ?

 

 

 

 
 

หมายเลขบันทึก: 198369เขียนเมื่อ 3 สิงหาคม 2008 10:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:22 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

R2R พาสร้างสรรค์ ร่วมพลัง สู่ LO

เรียน ท่านอ.JJค่ะ

  • ขอบพระคุณค่ะอาจารย์ที่แวะมา
  • หน่วยงานที่เป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้อยู่แล้ว...ไม่ว่าจะเรียน...แล้วลองผิดลองถูก(เพราะบางคราวก็ยังไม่ทราบว่าถูกคืออะไร)จะได้มีโอกาสนำเอา R2Rมาเป็นตัวช่วย...ใช้เป็นเครื่องมือคุณภาพอีกตัวหนึ่ง...น่าจะป็นอีกหนึ่งทางเลือกที่ดีมากๆของการพัฒนาคุณภาพนะคะ
  • อาจารย์กลับจากกระบี่แล้วหรือคะ...สนุกมั้ยคะ

เรียน ท่านพี่ติ๋ว กลับมาแล้วครับ พอไปได้ครับ งานนี้ทีมคณะแพทยืไปสามชีวิต ครับ

กลับมาแล้วคงวางแผนการทำงานกันแน่เลย...รอติดตามนะคะ

ตามมาให้กำลังใจ

ลองค้นหาดูนะคะว่าเราอยากแก้ปัญหางานของเราเรื่องแรกคืออะไร แล้วทำไปสักพัก ถ้าคิดว่าน่าจะทำวิจัยต่อก็เขียนขอทุน R2R ต่อไปเลยค่ะ

 

มาเป็นกำลังใจให้เพื่อนค่ะ

คิดถึงเสมอค่ะ

ท้อได้  แต่อย่าถอยนะคะ

ถอยได้  อนุญาต เพียง 1 ก้าวค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่แก้ว

  • สิ่งที่อยากทำให้สำเร็จก็งานเก่าๆที่ค้างน่ะค่ะ...ยิ่งนานไปก็ให้รู้สึกว่าไม่น่าทำมากยิ่งขึ้นน่ะค่ะ...แต่ยังไงก็จะพยายามค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ ครูอ้อย

  • เป็นเพื่อนที่ให้กำลังใจอยู่เสมอเลย
  • คิดถึงเสมอเช่นกันค่ะ

ดีใจจังที่หากระทู้นี้เจอ ผมอ่านที่พี่ติ๋วเขียนแล้วรู้สึกว่าไม่ยากเกินไปที่จะทำ ตอนนี้ก็ช่วยพี่ๆวิสัญญีพยาบาลที่แผนกทำอยู่บ้าง ตัวผมเองอยากไปเรียนระบาดฯ จัง จะได้เอามาทำวิจัยบ้าง แล้วจะหาเวลาไปเยี่ยมบ้านเดิม บ้านที่สร้างผมขึ้นมาได้ทุกวันนี้...วิสัญญี มข.

คิดถึงพี่ติ๋วและพี่ๆพยาบาลทุกคนครับ

หมอจิ

สวัสดีค่ะ หมอจิ....

  • ดีใจจริงๆเช่นกันค่ะที่ได้พบหมอจิวันนี้...
  • อยากจะรีบบอกก่อนเลยว่า...คิดถึงหมอจิเหมือนกันค่ะ....
  • ตอนนี้เค้าเริ่มไปเรียนระบาดวิทยากันแล้ว...พี่แก้วเขียนประสบการณ์การเรียนระบาดวิทยาคลินิคไว้ที่บันทึกนี้ค่ะ  หมอจิติดตามอ่านได้....
  • ในมุมมองของพี่ติ๋ว...(ผู้ปฏิบัติการระดับพยาบาล)..พี่มีความคิดเห็นว่าการดัดแปลงกระบวนการวิจัย(ที่คณะเรามีเกณฑ์มาตรฐานค่อนข้างสูงมากๆ...ออกอินเตอร์...)อาจจะยากเกินไปสำหรับผู้ปฏิบัติการ...
  • ...แนวคิดของ R2R ที่ขานรับโดยทีมวิจัยของ คณะแพทย์ มข. จะเป็นหนทางที่ทำให้ง่ายขึ้นในการทำเพื่อหวังผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นจริง  และจะถูกนำมาใช้จริงค่ะ....
  • ตอนนี้พี่และทีมกำลังจะนำเรื่อง Drug Error ที่มีการปรับปรุงกระบวนการหลายอย่าง...มีการทำ KM มีการใช้ PDCA มีCQI Benchmark ได้ผลลัพธ์มาระดับหนึ่ง  กำลังจะนำมารายงาน  แล้วใช้กระบวนการของ R2R เข้าช่วยเหลือ...เร็วๆนี้ค่ะ...คอยติดตามนะคะ  เผื่อระหว่างรอเรียนระบาดจะพอได้แนวคิดบ้าง...
  • หวังว่าหมอจิคงจะแวะมาคุยด้วยบ่อยๆค่ะ...เปิดบันทึกบ้างซีคะ  อยากอ่านประสบการณ์การทำงานของหมอจิบ้างค่ะ
  • ขอให้มีความสุขกับการทำงานและครอบครัวค่ะ...

 (ปล.ชาววิสัญญี มข.คิดถึงหมอจิเสมอค่ะ...โดยเฉพาะพวกพี่ๆวิสัญญีพยาบาล  ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ....)

                                     คิดถึงเสมอค่ะ

                                                พี่ติ๋ว.

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท