.

หลักไม้เลื้อย

ฉันเป็นหลักพักใจให้ร้อยเกี่ยว

ยืนอยู่เดียวเปลี่ยวใจใต้ฟ้าฝน

เธอพืชพรรณเถาวัลย์หวานกมล

มีดอกผลสดสวยงามด้วยกัน

พระที่สวมห้อยคอลออเนตร

คุ้มครองเหตุภัยป้องของน้องขวัญ

ด้วยคุณงามความดีมีด้วยกัน

เธอกับฉันทุกคืนวันฝันกับดาว

เสียงกระซิบจากดาวระยิบระยับ

ให้มารับฝากใจคนไกลหนาว

บนลานจันทร์สว่างกลางหมู่ดาว

อ้อนกับสาวฟ้าไกลหวังหมายปอง

อยากไปหาเธอทุกครั้งที่ฝั่งฟ้า

สองเบ้าตาฉ่ำน้ำอกช้ำหมอง

คิดถึงคุณคนดีที่หมายปอง

เสียงใจร้องไห้ร่ำโหยคร่ำครวญ

มองหมู่ดาวพราวพร่างคนช่างฝัน

คิดถึงกันอย่าร้างให้ห่างหวน

เงยฟ้ามองจันทร์ดาวเฝ้ารัญจวน

ทุกครั้งครวญจำมั่น...คำสัญญา 

.