.
อยากอยู่เคียงข้างเธอ
ในเมืองใหญ่ที่ไขว่คว้าไปหาฝัน
สู้ฝ่าฟันอ่อนล้าเมื่อยเหนื่อยใจไหว
อาจจะเจ็บปวดบ้างช่างปะไร
ขอเพียงใจใครบางคนอดทนรอ
ตะวันแดงไม่สิ้นแสงแรงยังอยู่
ยังยืนสู้ยืนหยัดไม่อาจท้อ
เหนื่อยอ่อนล้าลำบากไม่มากพอ
แค่ลมล้อให้ไหวไปบนทางใจ
เขียนฝันบนฟ้าใหญ่ระบายสี
รอคนดีส่งตาเชื่อมมาต่อไว้
เป็นภาพเงาสองเราอุ่นอกไอ
ลมหายใจเข้าและออกบอกรักกัน
ต่อให้ภูเขาสูงสักเพียงไหน
ขอปีนไต่ข้ามไปให้ถึงฝัน
เพียงให้รู้สักนิดคิดถึงกัน
จะบากบั่นฝ่าฟันไปให้ถึงดาว
บนทางฝันแสนไกลในเมืองหลวง
อย่าได้ห่วงขอเพียงเคียงครองใจสาว
อยากกระซิบข้างหูอุ่นคุณทุกคราว
ร้อยเรื่องราวไม่ยอมพัก..ผมรักคุณ
แวะมาอ่านคำประพันธ์อันงดงามค่ะ
มีความสุขเสมอๆนะคะ
ขอบคุณค่ะ
ความรักแท้ แม้ยามทุกข์ ยังสุขสม
ร่วมกันบ่ม ให้สุกงอม ถนอมไว้
รักยั่งยืน เบิกบาน สำราญใจ
แม้ห่างไกล ใจเธอฉัน ยังมั่นคง
แวะมาแจมครับ
รพี
ก็รักคือการให้นี่ครับ หุหุ
สวัสดีค่ะ
- มาตามคำเชิญ ค่ะ แล้วก็ไม่ผิดหวังนะคะ ชอบอ่าน ค่ะ เขียนไม่เก่งเอาเลยล่ะ
- รู้สึก เหมือนมากระทบใจ แต่คงเป็นความคิด ความฝัน ไงก็ยังมีความสุขอยู่ในบทนั้นๆ
- ขอบคุณ นะคะ
- แล้วจะแวะมาอ่านบ่อยๆค่ะ
สวัสดีค่ะ ตามมาชื่นชมบทกลอนของอาจารย์ค่ะ
"ต่อให้ภูเขาสูงสักเพียงไหน
ขอปีนไต่ข้ามไปให้ถึงฝัน
เพียงให้รู้สักนิดคิดถึงกัน
จะบากบั่นฝ่าฟันไปให้ถึงดาว"
ขอบคุณค่ะ
ถ้ามีใครมากระชิบข้างหูว่าผมรักคุณ..คงจะขนลุกนะคะ..น่ากลัวค่ะอิอิอิ..กลัวคนปากหวาน
มาอ่านกลอนไพเราะ ... ณ เมืองใหญ่ เหมือนในฝัน
หลงอยู่เมืองใหญ่ นานวัน อยากกลับไปทำฝันให้เป็นจริง
มีความสุขและสมหวังนะคะ ขอบคุณค่ะ
เห็นด้วยกับ ข้างบน เยี่ยมค่ะ