ลองเล่นดูน่ะค่ะ
ได้ผลยังไงก็แจ้งให้ทราบหน่อย ^ ^
ขอให้มีความสุข กับทุกๆ วันค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ ที่นำความรู้ วิธีการมานำเสนอ ให้ผู้ไม่รู้ ได้รู้ไปด้วย
ขอให้มีความสุขมากๆๆนะคะ
สวัสดีครับน้องณภัทร๙
ตื่นมารับอรุณด้วย บทความดีๆ มีประโยชน์ ต่อการทำงาน ขออนุญาติ คัดลอกไว้ใช้ต่อครับ
สวัสดีค่ะ
ลองทายดูซิครับว่ามันคือ "ดอกอะไร"
-Dream under attraction law
-Dialogue for sharing vision
-Do
** ** **ลองสรุป..ตอบตัวเราเองด้วยค่ะ ** ** **
สวัสดีครับพี่ณภัทร๙
อ่านแล้วได้ความรู้ดีครับ แต่ไม่เข้าใจ...แป๊วววว
เพราะผมคงไม่เข้าใจเรื่อง Dialogue แน่ๆเลย ว่าแต่ว่าอธิบายแบบสั้นๆมันคืออะไรครับ ประมาณคล้ายๆการจัดระเบียบการพูดรึเปล่าครับ :)
paaoobtong
18/2/52
9:28
สวัสดีครับ คุณพี่ครูอ้อย
และ คุณพี่ครูคิม
ขอบคุณทั้งสองท่านนะครับ
ที่ให้เกียรติมาเยี่ยมเยียน
ผมเคยได้มีโอกาสคุยกับ อาจารย์ ดร.โสฬส ศิริไสย์ ม.มหิดล
ท่านเคยเล่าให้ฟังว่า ได้เคยไปทำ Dialogue
ให้กับครูและนักเรียน โรงเรียนสันติราษฎร์ฯ
แต่ไม่ได้ตามต่อว่าได้ผลเป็นอย่างไรบ้าง
ได้ยินแว่วๆ ว่า ท่านรอง Small Man กำลังจะนำมา
ทดลองใช้ในโรงเรียนเช่นกัน
เห็นท่านเล่าว่ากำลัง train คุณครู
ให้เป็น Facilitator ครับ
คิดว่าน่าสนใจมากครับ
และผมก็กำลังรอติดตามจากท่านรองอยู่เช่นกัน
น่าจะมีประโยชน์ต่อคุณพี่ครูทั้งสองท่านครับ
เพราะอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ใกล้เคียงกัน
ขอบคุณครับท่านผู้เฒ่าวอญ่า
ดีใจครับ ที่ท่านผู้เฒ่าเห็นว่าเป็นประโยชน์
ตามสบายเลยนะครับ
ขอบคุณครับ คุณพี่ภูสุภา
สำหรับคำตอบ 3 ด.
จาก "ดรีม"
สู่ "ไดอะล็อก"
แล้วจบที่ "ดู"
ผมเองก็ยังนึกไปไม่ถึงขั้นนั้นเลยครับ
จริงๆ แล้วแค่ถามเล่นๆ สนุกๆ เท่านั้นเอง
แต่คำตอบจากคุณพี่ทำให้ผมเห็นอะไรดีๆบางอย่างครับ
ขอบคุณอีกครั้งครับ
:)
สวัสดีครับ คุณวันๆ
Dialogue ก็คือ "ดอกอะไรเสียบไว้อยู่ในรูหู"
ว่ากันว่า หากใครมีเจ้าดอกนี้ไว้ในครอบครอง เขาผู้นั้นจะเป็นคนที่ฟังเป็น
ฟังอะไรแล้วก็จะ "เข้า" ลึกกกกก
ไปถึง "ใจ" เลยล่ะครับ
หวังว่าคงจะทำให้สงสัยยิ่งขึ้นไปนะครับ
หากเป็นอย่างนั้นผมจะดีใจมากๆ
เพราะจะได้มีคนมาร่วมสงสัย
และลองทำให้หายสงสัยกันเยอะๆ ครับ
จะได้มาช่วยกันเคลียร์
เพราะผมเองก็ยังมีข้อสงสัยอีกเยอะเช่นกันครับ
:)
ขอบคุณมากครับคุณพี่ศิลาฯ ที่กรุณามา...
Cheeeeeeeeeeeeeeer
:)
ขอบคุณครับท่านพี่ อ.ขจิต
สำหรับมุมมองใหม่ๆ และกำลังใจที่มอบให้กันเสมอ
:)
พี่ณภัทรคะ
ดอกอะไร ไดอะลอก อิอิ
มีมุขซะงั้น
ชวนมาช่วยพอล่าทำงานอีกคนค่ะ
อยากดูรูปค่ะพี่
ขอบคุณครับอาจารย์
แล้วจะหาเวลาไปเยี่ยมบ้านท่านนะครับ
สวัสดีค่ะ ... น้อง ณภัทร
* ตามมาอ่านสาระดี ๆ
** เห็นด้วยกับ คุณ ขจิต ฝอยทอง ที่ว่าถ้าจะนำมาใช้ต้องปรับให้เหมาะกับบริบทของบ้านเรา
*** แล้วเจอกันใหม่นะคะ
ผมเคยลองทำดอกอะไร ไดอะลอ็กมาบ้างครับ
มีทั้งที่สำเร็จ และ ล้มเหลว
ที่ล้มเหลว เพราะ 1. ฟังไม่เป็น
2. พูดไม่เป็น
ที่สำเร็จ ก็ ตรงข้ามกับ 2 ข้อ ข้างต้น
ผมว่าหัวใจของเจ้าดอกอะไร อยู่ที่ "อัตตาต่ำ"ครับ
เอาคน "อัตตาสูง" มาทำดอกอะไร ไปไม่รอดครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ท่านรอง Small man
ขอบคุณสำหรับการแบ่งปัน
ทั้งความสำเร็จ และ ความล้มเหลว
เท่าที่ผมเคยสังเกตวงมาก็พบทั้งสองอย่างครับ
วงที่คุยแล้วได้ความรู้สึกดีๆ ก็มีไม่มาก
แต่ในความล้มเหลว ก็มีหลายเรื่องให้เรียนรู้
คิดว่าในโอกาสต่อไป คงได้มีโอกาส
นำครั้งอื่นๆ ที่น่าสนใจมาร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันอีกครับ
ขอบคุณที่กรุณามาเยี่ยมและให้ความเห็นครับ
บ่ายสามโมงเย็นนี้ ผมจะไปทำดอกอะไร ที่ อบต.สะตอครับ
ผมตั้งชื่อเอาเองว่า "เวทีครอบครัว"
ทำมาเมื่อสองวันที่แล้ว ที่อำเภอเมือง กับครอบครัวโรงเรียนดัง
ได้ผลดีครับ ครั้งนี้ ไปชนบท ไม่ทราบจะเป็นอย่างไร
แล้วจะรายงานให้ทราบครับ
ขอบคุณครับท่านรองฯ
อยากฟังครับ แล้วจะตั้งใจรอ
เรื่องราวดีๆ
เอาแบบเบาๆ แค่เล่าก็พอนะครับ
ไม่ต้องถึงขั้น "รายงาน"
ดูมันเป็นทางการยังไงไม่รู้ครับ
สวัสดีค่ะพี่ณภัทร
กออ่านแล้วไม่รู้เรื่องเลยค่ะ
เพราะแค่คำนี้ Dialouge
กอก็ไม่รู้เรื่องแล้ว
อิอิ
โชคดีมีความสุขค่ะ
ตามมาอ่านแล้วรู้สึกดีมาก ที่ได้เห็นการนำไปประยุกต์ใช้ตามที่คุณณภัทรเล่าให้ฟัง ขอให้กำลังใจแก่บรรดา "เหล่าผู้กล้าทั้งหลาย" ที่ได้ศึกษาปฏิบัติจนเกิดความชัด และนำไปทดลองทำโดยไม่ติดรูปแบบใดๆ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนสวยงาม และชวนให้ติดตามและเรียนรู้ครับ . . . ขอขอบคุณที่คุณณภัทรได้ถ่ายทอดสิ่งดีๆ ไว้ในบันทึกนี้ครับ
ขอบคุณนะครับ น้องกอ
ที่อุตส่าห์อ่านแม้จะไม่รู้เรื่องก็ตาม
จริงๆ แล้วเจ้า Dialogue
หรือ สุนทรียสนทนา หรือแม้แต่สานเสวนา
ก็มีหลักการคล้ายๆ กัน
ก็คือการสนทนาที่เน้นการฟังเป็นหลัก
ในขณะที่การสนทนาทั่วๆ ไป
เราจะเน้นที่การพูด
อธิบายแล้วเดี๋ยวกลัวว่าจะงงไปกันใหญ่
พี่เองก็งงเหมือนกับเพื่อนๆ หลายๆคน
แต่พอได้ลองทำแล้วจึงจะรู้ครับ
เท่าที่ได้ยินมา ทางใต้ก็มีจัดอยู่บ่อยๆ
แต่อาจจะไม่แพร่หลายนัก
เพราะคนส่วนใหญ่ไม่ค่อยยอมฟังกัน
อยากจะพูดกันอย่างเดียว
ขอบคุณมากครับที่ติดตาม
ขอบคุณมากครับ ท่านอาจารย์
ที่กรุณาให้เกียรติมาเยี่ยมเยียน
และยังให้กำลังใจด้วยครับ
ในโอกาสต่อไป หากมีโอกาสนำ
ประสบการณ์เล็กๆ มาลงบันทึกอีก
คงต้องขอรบกวนอาจารย์อีกนะครับ
หวังว่าในเร็ววันนี้ G2K น่าจะมี
CoP เรื่อง Dialogue บ้างนะครับ
จะได้แลกเปลี่ยนกันให้มันส์ไปเลยครับ
อุปสรรคเยอะ จะไม่มีความหมาย
หากมีทีมงานที่เข้มแข็ง มองตาก็รู้ใจ
อย่าไปมองที่อุปสรรคมากนะครับ มันจะเหี่ยว
คิด จินตนาการถึงสิ่งดีๆ ที่จะเกิด
ความสุข ความสำเร็จที่จะได้รับ
แล้วมันจะเป็นพลัง
แต่อันดับแรกที่สำคัญ
น่าจะใช้กฏแห่งการดึงดูด
เพื่อหาแนวร่วมกัลยาณมิตรก่อน
ผมว่าน่าจะมีมั่งแหละครับ
ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ
ก้าวแรกย่อมยากเสมอ
แต่การที่จะมุ่งมั่นเพื่อที่จะก้าวต่อไป
นั้นก็ยากไม่แพ้กันครับ
สุดท้ายเราก็คงทำได้เพียง
มีความสุขกับแต่ละก้าวที่เราได้ก้าวไปครับ
:)
ลองเล่นดูน่ะค่ะ
ได้ผลยังไงก็แจ้งให้ทราบหน่อย ^ ^
ขอให้มีความสุข กับทุกๆ วันค่ะ
ขอบคุณมากครับน้องกอ
ที่อุตส่าห์หาอะไรหนุกๆ มาฝากกัน
ดอกอะไร ...ที่อยากให้เพื่อนๆ ในงานร่วมกันทำ ก็ล้มเหลวตั้งแต่การฟังค่ะ ขาดประสบการณ์(ฝึก)การเป็นผู้ฟังที่ดีค่ะ ลำบากหนักหัวใจมาก เพราะว่า พวกเราไม่ค่อยทำตามกฎกติกาที่ตกลงกัน หรือจะเป็นเพราะเวลาผ่านไปๆ ก็เลยลืมเรื่องนี้นะคะ แต่ในที่สุดก็เริ่มยกที่สอง...มีเครื่องมือมาใช้ประกอบการทำ ดอกอะไรแล้วค่ะ ซ่อนอยู่ที่บันทึกเรื่องนี้ค่ะ
ตอนนี้กำลังอ่านหนังสือ ชื่อ คู่มือกระบวนกร ศาสตร์และศิลป์แห่งการหันหน้าเข้าหากัน ของ อาจารย์วิศิษฐ์ วังวิญญู นพ.วิธาน ฐานะวุฑฒ์ และคุรณัฐฬส วังวิญญู ค่ะ
ขอบคุณครับพี่ดาวฯ
ตามไปอ่านแล้วครับ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ที่กรุณานำมาร่วมแบ่งปันครับ
สำหรับเล่มคู่มือกระบวนกร ผมเคยอ่านแล้วครับ แต่ผมมองว่าอาจจะยากและลึกซึ้งไปสำหรับองค์กรของผมครับ
อาจจะต้องลองจากของง่ายๆ ไปก่อนพอเริ่มพัฒนาแล้วจึงค่อยไปขั้นต่อไป
แต่ผมก็ศรัทธาในแนวทางของทีมกระบวนกรของสำนักเชียงรายนะครับ
พวกท่านเน้นการทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างลึกซึ้งในตัวคนจริงๆ
ขอบคุณเช่นกันครับคุณพี่ศิลาฯ
สำหรับทุกสิ่งที่คุณพี่มอบให้ด้วยความจริงใจเสมอมา
บางเวลา คนเราก็มีเหนื่อย มีท้อ แต่ไม่ถอยใช่ไหมครับ
ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ
และสำหรับผม ไม่ได้มีคำตอบอะไรซ่อนอยู่จริงๆ นะครับ
ทุกสิ่งทุกอย่าง เฉลยไว้หมดแล้วในบันทึกนี้
ผมถูกแรงดึงดูดให้มาเห็นภาพเด็กน้อยน่ารักครับ
ข้อเสียข้อหนึ่งที่ผมพบกับตัวเอง การเป็นนักสังเกตมันทำให้เรามองออกไปภายนอก
และเคยชิน เชี่ยวชาญกับการตรวจสอบสภาพแวดล้อม
ตอนนี้ผมอยู่ในกระบวนการที่จะตรวจจับความนึกคิด ความรู้สึกของตนเองด้วย
โดยการสังเกตตัวเองนี้ จะทำให้เราใช้สิ่งที่กำลังจะเติบโตอยู่ภายใน
ขอโทษนะครับ หากเขียนแล้วดูงง บางอย่างเราเขียนจากที่เราเห็น พอเราจะถ่ายทอดให้คนอื่น คนอื่นไม่ได้เห็นมาก่อน ก็อาจจะไม่เห็นเหมือนเรา ถือว่าแชร์ครับ
ขอบคุณครับ คุณวรพันธ์
ผมคิดว่าเราสองคนมีอะไรหลายๆ อย่างที่คล้ายกันอยู่มากนะครับ ได้อ่านได้ฟังสิ่งที่บอกเล่าผ่านตัวหนังสือ ก็รู้สึกประหนึ่งว่าได้เจอะเจอ "เพื่อนสนิทที่รู้ใจ" ที่แม้จะไม่เคยเจอะเจอหน้าตา แต่บางครั้งกลับรู้สึกว่า รู้จักกันมากกว่าคนที่พบเจอกันประจำเสียอีก
ขอบคุณนะครับสำหรับการแลกเปลี่ยน ในทุกประเด็น ยินดีที่ได้รู้จักครับ "กัลยาณมิตร" ผู้อยู่ห่างไกล แต่ก็เหมือนใกล้นิดเดียว
ผมเพิ่งแวะเข้ามาดู
คงไม่สายไปที่จะทักทาย
ยินดีครับ ที่ได้มีการนำ Dialogue ไปลองทำ
สิ่งทีงงงวย ก้อจะไม่เป็นความลับ อีกต่อไป
จริงๆ เป็นเรื่อง ไม่ยาก
เพียงแต่ลองทำ ฝึกฝน ไปก่อน
แล้วค่อยหวนกลับมาคิดครับ
ขอบคุณครับ ท่านอาจารย์มนต์ชัย
ลูกศิษย์ Dialogue ของอาจารย์คนนี้ยังระลึกถึงเสมอครับ
ดีใจครับที่อาจารย์มาเยี่ยม
แล้วจะทยอยนำบันทึกเก่าๆ ที่เก็บไว้ มาร่วมแบ่งปันใน GotoKnow นะครับ
ถ้าอาจารย์มีเวลาว่างก็รบกวนมาช่วยให้ข้อคิด และข้อเสนอแนะได้เสมอครับ
ขอบคุณมาครับอาจารย์ ที่ทำให้พบกับชีวิตใหม่ และเริ่มสัมผัสได้ถึง "หัวใจ" ของตัวเองที่ค้นหามานาน
มาเรียนรู้ด้วยคนค่ะ
ด้วยความยินดีครับคุณพี่
ขอบคุณ สำหรับสิ่งดีๆ ครับ มีประโยชน์กับผมมากเลย โดน ครับ โดนใจจริงๆ ผมจะลองนำไปฝึกบ่อยๆ นะครับ