โดยปรกติแล้ว เรามักคุ้นกับโคลงสี่สุภาพ

(ผมแต่งเองเมื่อไหร่ มักจะได้โคลงสี่ที่ไม่สุภาพเท่าไหร่)

โคลงอีกแบบที่คล้ายโคลงสี่สุภาพ แต่สั้นกว่ามาก ก็คือ โคลงสองสุภาพ

โคลงสองนี่ มีท่วงทำนองเป็นดนตรีที่ผมว่า ออกแนวแร๊พหน่อย ๆ และน่าฟังมาก ในทัศนะของตัวเอง ผมมองว่าใน ลิลิตพระลอ เป็นสุดยอดของโคลงสองสุภาพ โคลงสี่สุภาพ และร่ายดั้น เพราะความเรียบง่ายของภาษา แต่แฝงความลึกซึ้งกินใจ

ตัวอย่างยกมาแต่ละบรรทัดจบในตัวครับ ผมคัดมาแบบไม่เรียงลำดับ เลือกแต่ที่ไม่ติดเรท

• จักลีลาไปช้า สูทั้งหลายนี้อ้า กลับบ้านสำราญ ก่อนเทอญ
• ลูกตายก็ตายแล้ว เจ็บบ่เห็นหน้าแก้ว เกิดเกล้ากูมา
• น้ำตาไหลหลั่งไห้ เป็นเลือดตกอกไหม้ ออกท้าวฤาเห็น ลูกเลย
• ลางเข็ญเห็นแห่งน้ำ อกลูกเพียงผกขว้ำ ออกท้าวใจบุญ ลูกเอย
• เป็นขุนยศยิ่งฟ้า ฤาบาปจำว่ายหล้า หล่มหล้มตนเดียว
• จะเหลียวเหลียวบ่ได้ เหยียบแผ่นดินผิดไสร้ อยู่เต็มบาทา พระเอย

ลองอ่านดูหลายสิบเที่ยว แล้วรูปแบบฉันทลักษณ์จะผุดออกมาเอง หรือจะกางตำราเขียนก็ได้ แต่ค้นเองก็แล้วกันนะครับ 

ความท้าทายในที่นี้ก็คือ

เป็นไปได้หรือไม่ ที่จะแต่งโคลงสอง โดยใช้ตัวเลขล้วน ๆ ?

ผมลองวิเคราะห์เสียงแล้ว พบว่า หากยอมให้เพิ่มคำ 1 คำตามใจชอบ จะสามารถแต่งได้ เพราะตัวเลขเสียงไทยจะขาดไปหนึ่งเสียงที่เติมเต็มโคลงสองได้

เป็นเกมส์ที่ท้าทายความสามารถรอบตัวครับ ใครจะหัดบูรณาการข้ามศาสตร์และศิลป์ เริ่มตรงนี้ได้ รับรอง มันส์

เวทีนี้เปิดกว้างแล้วครับ ขอเชิญทุกท่านร่วมความบันเทิงครับ