ฉันเป็นผู้หญิงนะยะ


กะเทย....ก็มีหัวใจ ใครอย่ามาว่านะ..ฉันเป็นผู้หญิงนะยะ
 

เธอชื่อ  นัด   เธอเป็นสาวประเภทสอง  เธอมีร่างกายกึ่งหญิงกึ่งชาย  แต่สำหรับใจของเธอ.....เป็นหญิงเต็มหัวใจ

เธอชอบแต่งตัวเป็นหญิง   เสื้อผ้าก็สวยงามดูดี  ที่รู้รู้  เธอมีน้ำใจ

วันหนึ่ง  วันนั้น  ครูอ้อยเป็นแม่งานในการแข่งขันนักเรียนทางวิชาการที่โรงเรียน  ครูอ้อยไม่มีคนอยู่ในมือเลย  เพราะครูทุกท่านก็ต้องไปเป็นกรรมการในแต่ละจุด  โดยเฉพาะจัดในวันปกติ  จะขอแรงจากฝ่ายอื่นก็ติดสอนกันหมด

ครูอ้อย  เคยมีสัมพันธภาพที่ดีกับเธอ  เนื่องมาจากครูอ้อยเอ็นดูเธอ  และนำเสื้อผ้าที่ลูกสาวครูอ้อยเบื่อแล้วบ้าง  สีฉูดฉาดบ้าง  ตรงสเป็คของเธอพอดี  เธอยินดีรับความปรารถนาดีจากครูอ้อยอย่างเต็มใจ  สวมเสื้อผ้าเหล่านั้นด้วยความภาคภูมิใจ  และสวมใส่บ่อยมาก  จนครูอ้อยต้องถามลูกสาวว่า  " เบื่อหรือยัง  แม่จะเอาไปฝากลูกสาวของแม่ที่โรงเรียน "

ทุกเช้า  ครูอ้อยจะไปโรงเรียนแต่เช้า  เธอมีน้ำใจ มาถูกพื้นห้องที่ครูอ้อยดูแลรักษาแทบจะทุกวัน  โดยไม่ต้องบอก  ครูอ้อยรู้ว่า  เธอต้องการอะไร  การให้บ่อยๆ  ก็จะเกร่อจนเกินไป

เกร่อ  จนเกินไป  หมายถึง  ให้ความสนิทสนมจนเกินไป  จนไม่เห็นคุณค่า

ถ้าครูอ้อยให้เสื้อผ้าเธอบ่อยมาก  เธอก็จะไม่รู้คุณค่า  ทำเฉยเมย  นานๆเอามาให้ทีหนึ่ง  เธอจะดีใจออกนอกหน้า  และอยากทำความดีอีก  เพื่อจะได้รางวัลอีกในคราวต่อไป

นี่แหล่ะธรรมชาติของคน  ไม่รู้จักพอ

ครูอ้อย  เข็ด  กับความไม่เสมอต้นเสมอปลาย

เข็ดกับการ  ที่ให้เสื้อผ้าเธอบ่อยมากเกินไป  เธอเลยไม่เห็นคุณค่า  ไม่เห็นความดี  ไม่พยายามทำความดี  เพราะที่ผ่านมาเธอได้เสื้อผ้ามาง่ายจนเกินไป

เสียแรงที่ครูอ้อย  หมั่นเพียรหาเสื้อผ้าสวยๆมาให้เธอ

เสียแรงที่ครูอ้อย  ยกย่องว่าเป็นลูกสาวคนหนึ่ง

จริงอยู่  ........  เราไม่ควรคาดหวังกับคนที่เราคบ  ไม่ควรคิดว่าจะต้องเป็นอย่างที่เราต้องการ  ควรยอมรับความที่เขาเป็น

เจ็บ เข็ด  และจบ......

 

คำสำคัญ (Tags): #diary#siriporn#จบ
หมายเลขบันทึก: 55918เขียนเมื่อ 27 ตุลาคม 2006 09:48 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:35 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (19)
  • แวะมา ก๊อก ก๊อก เยี่ยมค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณ Bright Lily

  • ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ 
  • เคย  เข็ด เจ็บ  กับการเปลี่ยนแปลงหรือเปล่าคะ

อารมณ์ของผู้คนในแต่ละวัน คาดหวังยาก
นายบอนไปตามตื้อสาวคนหนึ่ง วันแรกอารมณ์ดี

แต่วันที่สอง หงุดหงิดง่าย
พอไปถามเพื่อนของเธอ ถึงได้รู้ว่า เนื่องมาจาก "วันมามาก" ของเธอนั่นเอง

สวัสดีตอนกลางวันคะ ครูอ้อย  (ทานเจหรือเปล่าคะ)

  • บันทึกที่ครูอ้อยเล่าให้ฟังวันนี้ มันน่าจะมีเหตุมากกว่านี้ถึงทำให้ครูอ้อยรู้สึก "เจ็บ  เข็ด  และจบ"
  • ทุกคนสามารถรู้สึกอย่างนั้นได้ 
  • แต่ไม่อยากให้ครูอ้อยต้องเก็บไปคิด และ  "ฝังลึกอยู่ในจิตใจ"
  • การให้อภัย เป็น "ทาน" ที่เสริมสร้างบุญให้เรา

ขันติ...ข่มใจของเราต่อสู้ความยากลำบาก....ให้ไปถึงจุดมุ่งหมาย

และโสรัจจะ...นอบน้อมใจเข้าไป....ช่วยทำด้วย  จึงเป็นธรรมทำให้งาม

จากหนังสือ ธรรมทำให้งาม ของ พญ.อมรา มลิลา ค่ะ

มีความสุขกับการใช้ชีวิตค่ะ

สวัสดีค่ะคุณบอน 

  • ครูอ้อยเก่งมากหรือที่เขียนจนผู้อ่านรู้สึกอารมณ์และความรู้สึกของครูอ้อย
  • งั้นนักเขียนที่เขียนนิยายบู๊ล้างผลาญ  ก็ฆ่าคนตายเป็นเบือแล้วสิ
  • ครูอ้อยวันไหนๆก็คือครูอ้อย  รักมั่นกตัญญู  ไม่เปลี่ยนแปลง
  • ต้องให้ตายก่อนแล้วเกิดใหม่จึงจะรู้มั้งว่าผิดอะไร

สวัสดีค่ะคุณ sompornp

  • ครูอ้อย  จะเก็บความเจ็บปวดไว้คนเดียว  ถึงได้บอกว่า  เข็ด  เจ็บ  และ  จบ
  • ขอบคุณมากนะคะที่ปลอบใจ  ให้กำลังใจ  และเป็นเพื่อนยามหงอยเหงา 
  • ครูอ้อยยังฟังเพลง  " ขอให้เหมือนเดิม "  อยู่เลยค่ะ
ครูอ้อยเก่งไม่เก่ง นายบอนไม่รู้
แต่ถ้าเขียนเรื่องที่ทำให้ความคิดและจิตใจของผู้อ่าน เกิดความรู้สึกขึ้นมาได้ล่ะก็........


คุณบอน

  • ถ้าเครื่องคอมพิวเตอร์ที่อยู่ตรงหน้าครูอ้อยมันถ่ายทอดหน้าและตาของครูอ้อยตอนนี้
  • คุณบอนอาจจะคิดว่า..ไม่ใช่ครูอ้อยที่คุณบอนได้อ่านบันทึกของเธอเลย
  • อยากรู้อย่างเดียว...ว่า...ครูอ้อย...มีความผิดอะไร..

คุณ sompornp ดีเจของครูอ้อย

อ่านเรื่องนี้  แล้วจะเข้าใจ  และรู้ด้วยว่า  เป็นอย่างไร  ช่วยครูอ้อยด้วย  ไม่รู้จริงๆ

ขอบคุณมากค่ะ คุณ sompornp

  • ครูอ้อยฟัง 2 รอบแล้วจะฟังอีกค่ะ 
  • ขอบคุณจริงดีเจน้อยของครูอ้อย
  • ครูอ้อยตื่นขึ้นมาและร้อง " ยูเรกา"
ครูอ้อยจะเข้ามาฟังทุกวันค่ะ  ขอบคุณค่ะ

ครูอ้อยคับ

ตัวอักษรที่ถ่ายทอด ไม่สามารถบอกหน้าตาได้หรอก สำนวนการเ้ขียนใครก็สามารถที่จะพัฒนาให้ดีขึ้นมาได้ แต่หน้าตาของคนเราเปลี่ยนไม่ได้ นอกจากแต่งหน้าให้สวยขึ้น

 

ครูอ้อยผิดอะไร
 ผิดที่เขียนบันทึกได้ประทับใจคนอ่านไงครับ ????

เฮ้..คุณบอน 

  • ยังไม่นอนหรือคะ 
  • พรุ่งนี้ครูอ้อยสอบ  การเขียนบันทึกค่ะ อุ๊ยไม่ใช่  ระเบียบวิธีวิจัยค่ะ 
  • ครูอ้อยผิดอะไร  ก็ผิดตรงที่เป็นผู้หญิง  แต่เขาเป็นผู้ชาย  อิอิ
  • แย่เนอะ
  • ผู้หญิงกับผู้ชายคบกันได้แค่เป็นแฟนกันเหรอ 

ไม่ใช่นะ

  • ตอบช้าหน่อยนะคะ
  • ดิฉันเจอการเปลี่ยนแปลงนับครั้งไม่ถ้วน จนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้วค่ะ
  • แต่กลไกแห่งธรรมชาติสอนให้ดิฉัน ปรับใจรับ และปรับใจลืมค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณอร

  • ครูอ้อยเพิ่งกลับจากเรียน
  • ที่ภูเก็ตคงจะมีอากาศที่สบายดีนะ
  • ที่กรุงเทพฯ  เริ่มลมแรงแห้งแล้วค่ะ
  • ค่ะต้องปรับใจรับ  ถูกใจเขาไปหน่อยนึงเท่านั้น
  • ค่ะรู้สึกจะชินชา  วูบวาบเล็กน้อย  อิอิ
วันนี้ได้มาเพิ่มเติมบันทึกของตนเองเมื่อขึ้นบันทึกสุ่มแสดง " ฉันเป็นผู้หญิงนะยะ "  ครูอ้อยเขียนในอารมณ์หนึ่งที่ยากจะลืมเลือนได้  หากท่านผู้อ่านรู้จักมักคุ้นกับครูอ้อยก็จะรู้ว่า...เรื่องอะไร

อ่านบันทึกใหม่เรื่อง  เสียดายที่ไม่ได้ยินกับหูตัวเองลืมโทรศัพท์ ลืมแว่นตา  แต่ไม่ลืมคิดถึงน้องอ๊อบค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท