เธอชื่อ นัด เธอเป็นสาวประเภทสอง เธอมีร่างกายกึ่งหญิงกึ่งชาย แต่สำหรับใจของเธอ.....เป็นหญิงเต็มหัวใจ
เธอชอบแต่งตัวเป็นหญิง เสื้อผ้าก็สวยงามดูดี ที่รู้รู้ เธอมีน้ำใจ
วันหนึ่ง วันนั้น ครูอ้อยเป็นแม่งานในการแข่งขันนักเรียนทางวิชาการที่โรงเรียน ครูอ้อยไม่มีคนอยู่ในมือเลย เพราะครูทุกท่านก็ต้องไปเป็นกรรมการในแต่ละจุด โดยเฉพาะจัดในวันปกติ จะขอแรงจากฝ่ายอื่นก็ติดสอนกันหมด
ครูอ้อย เคยมีสัมพันธภาพที่ดีกับเธอ เนื่องมาจากครูอ้อยเอ็นดูเธอ และนำเสื้อผ้าที่ลูกสาวครูอ้อยเบื่อแล้วบ้าง สีฉูดฉาดบ้าง ตรงสเป็คของเธอพอดี เธอยินดีรับความปรารถนาดีจากครูอ้อยอย่างเต็มใจ สวมเสื้อผ้าเหล่านั้นด้วยความภาคภูมิใจ และสวมใส่บ่อยมาก จนครูอ้อยต้องถามลูกสาวว่า " เบื่อหรือยัง แม่จะเอาไปฝากลูกสาวของแม่ที่โรงเรียน "
ทุกเช้า ครูอ้อยจะไปโรงเรียนแต่เช้า เธอมีน้ำใจ มาถูกพื้นห้องที่ครูอ้อยดูแลรักษาแทบจะทุกวัน โดยไม่ต้องบอก ครูอ้อยรู้ว่า เธอต้องการอะไร การให้บ่อยๆ ก็จะเกร่อจนเกินไป
เกร่อ จนเกินไป หมายถึง ให้ความสนิทสนมจนเกินไป จนไม่เห็นคุณค่า
ถ้าครูอ้อยให้เสื้อผ้าเธอบ่อยมาก เธอก็จะไม่รู้คุณค่า ทำเฉยเมย นานๆเอามาให้ทีหนึ่ง เธอจะดีใจออกนอกหน้า และอยากทำความดีอีก เพื่อจะได้รางวัลอีกในคราวต่อไป
นี่แหล่ะธรรมชาติของคน ไม่รู้จักพอ
ครูอ้อย เข็ด กับความไม่เสมอต้นเสมอปลาย
เข็ดกับการ ที่ให้เสื้อผ้าเธอบ่อยมากเกินไป เธอเลยไม่เห็นคุณค่า ไม่เห็นความดี ไม่พยายามทำความดี เพราะที่ผ่านมาเธอได้เสื้อผ้ามาง่ายจนเกินไป
เสียแรงที่ครูอ้อย หมั่นเพียรหาเสื้อผ้าสวยๆมาให้เธอ
เสียแรงที่ครูอ้อย ยกย่องว่าเป็นลูกสาวคนหนึ่ง
จริงอยู่ ........ เราไม่ควรคาดหวังกับคนที่เราคบ ไม่ควรคิดว่าจะต้องเป็นอย่างที่เราต้องการ ควรยอมรับความที่เขาเป็น
เจ็บ เข็ด และจบ......
สวัสดีค่ะ คุณ Bright Lily
อารมณ์ของผู้คนในแต่ละวัน คาดหวังยาก
นายบอนไปตามตื้อสาวคนหนึ่ง วันแรกอารมณ์ดี
แต่วันที่สอง หงุดหงิดง่าย
พอไปถามเพื่อนของเธอ ถึงได้รู้ว่า เนื่องมาจาก "วันมามาก" ของเธอนั่นเอง
สวัสดีตอนกลางวันคะ ครูอ้อย (ทานเจหรือเปล่าคะ)
ขันติ...ข่มใจของเราต่อสู้ความยากลำบาก....ให้ไปถึงจุดมุ่งหมาย
และโสรัจจะ...นอบน้อมใจเข้าไป....ช่วยทำด้วย จึงเป็นธรรมทำให้งาม
จากหนังสือ ธรรมทำให้งาม ของ พญ.อมรา มลิลา ค่ะ
มีความสุขกับการใช้ชีวิตค่ะ
สวัสดีค่ะคุณบอน
สวัสดีค่ะคุณ sompornp
คุณบอน
คุณ sompornp ดีเจของครูอ้อย
อ่านเรื่องนี้ แล้วจะเข้าใจ และรู้ด้วยว่า เป็นอย่างไร ช่วยครูอ้อยด้วย ไม่รู้จริงๆ
http://en-light.com/V2/s/01_GoodWind.html
ให้ครูอ้อยค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ คุณ sompornp
ครูอ้อยคับ
ตัวอักษรที่ถ่ายทอด ไม่สามารถบอกหน้าตาได้หรอก สำนวนการเ้ขียนใครก็สามารถที่จะพัฒนาให้ดีขึ้นมาได้ แต่หน้าตาของคนเราเปลี่ยนไม่ได้ นอกจากแต่งหน้าให้สวยขึ้น
ครูอ้อยผิดอะไร
ผิดที่เขียนบันทึกได้ประทับใจคนอ่านไงครับ ????
เฮ้..คุณบอน
ไม่ใช่นะ
สวัสดีค่ะ คุณอร
ตามมาให้กำลังใจเหมือนกันค่ะ
อ่านบันทึกใหม่เรื่อง เสียดายที่ไม่ได้ยินกับหูตัวเองลืมโทรศัพท์ ลืมแว่นตา แต่ไม่ลืมคิดถึงน้องอ๊อบค่ะ