วันนี้เป็นวันที่สุดโหดจริงๆ   ดีใจที่ผ่านวันนี้มาได้  ขอบคุณสำหรับหลายๆอย่าง  ขอบคุณทีมงานที่น่ารัก  หายเหนื่อยกับสิ่งที่ได้ลงแรงลงไป  มันคือกำไรแห่งการทุ่มเททั้งกำลังกาย  กำลังใจที่ให้กับคนซึ่งคิดว่าเป็น asset ขององค์กร  กลับถึงบ้าน  อาบน้ำ  SPA  สมาธิ  ผ่อนคลาย  สบายใจขึ้นเยอะเลย

หลายปีที่ผ่านมา รู้สึกว่าตัวเองทำงานหลายอย่าง  ใส่หมวกหลายใบ  อาจจะทำงานมากบ้างน้อยบ้าง  แต่สิ่งที่ตัวเองคิดว่าตัวเองทำอยู่เสมอคือการพัฒนาคน  ปรับแนวคิดของคนในองค์กรให้มีความรักสามัคคี  มีความเสียสละเพื่อองค์กร  มีทั้งการจัดกิจกรรมเป็นวิทยากรเอง  เชิญวิทยากรภายนอก

วันนี้มีเรื่องเปลี่ยนแปลง มากมาย  เป็นวิกฤติที่ทำให้เราหันมามองตัวเราเองในหลายๆปีที่ผ่านมา  การทำอะไรเพื่อคนอื่นมากเกินไปอาจถูกมองในแง่ดีและไม่ดีได้เหมือนกัน  การแบ่งปันใช่ว่าจะถูกเสมอไป  ยามที่คนไม่ต้องการถูกมองเป็นว่าเป็นการก้าวก่ายงาน  การเป็นห่วงคนอื่นมากเกินไปอาจทำให้คนอื่นรู้สึกอึดอัด  การไม่แบ่งปันจะถูกมองว่าเห็นแก่ตัว  การตัดสินใจแทนคนอื่นจะถูกมองว่าครอบงำ 

อย่างไรก็ตาม  แม้ว่าเส้นทางการบริหารงานจะคับขัน  เรายังมีพลังที่ยิ่งใหญ่พร้อมที่จะฟันฝ่าอุปสรรคไปกับเรานั่นคือน้องๆทุกคนที่พร้อมจะก้าวเดินไปด้วยกัน  เท่านี้ก็เกินพอ  เพราะมันคือมันคือกำไรแห่งการทุ่มเท     บทเรียนจากการทำกิจกรรมสามารถทำให้คนของเรามีความเสียสละเพื่อองค์กร  ยอมรับการเปลี่ยนแปลง  พร้อมพัฒนาคุณภาพงานสู่เป้าหมายขององค์กร...แล้วเรายังต้องการอะไรอีกเล่า...

ขอบคุณวิกฤติที่ทำให้เราได้เรียนรู้หลายๆอย่าง  เรียนรู้จักคนใกล้ตัว  รู้หน้าไม่รู้ใจ  เรียนรู้จักงาน  เรียนรู้จักหัวหน้า เรียนรู้จักลูกน้อง  ทำให้เรามีความรอบคอบมากขึ้น  พร้อมที่จะก้าวต่อไปอย่างมั่นคง  ก้าวไปด้วยกันกับทีมงาน

ขอเพียงเรามีความจริงใจ  มีความสุขที่จะทำ มีความรักและความทุ่มเท  สักวันหนึ่งคงมีใครสักคนสัมผัสได้