จะ "เรียน" ห้อง 1 ห้อง 2 หรือ ห้อง 3 ... ก็ "เรียน" เหมือนกัน
เรื่องเล่าจากประสบการณ์ตรงของชีวิตผม
ผมได้ก็เป็นคนหนึ่งที่เคยคิดว่าการศึกษานั้นเป็นการบังคับ เนื่องจากตอนเด็กเราก็ยังไม่รู้เลยว่าอนาคตของเราจะเป็นอย่างไร ผมเริ่มเรียนตอนประถมศึกษาปีที่ 1
ตอนนั้นห้องเรียนชั้นประถมศึกษา มีอยู่ ด้วยกัน 2 ห้อง สมัยนั้นผมก็ได้เรียนห้อง 1 ด้วย ตอนนั้นก็เหมือนกับเพื่อน ๆ ห้องสอง เรายังไม่สามารถแยกแยะได้หรอกครับว่า ห้อง 1 ห้อง 2 มันต่างกันอย่างไร แต่อาจารย์ก็คงจะวัดจากความรู้ความสามารถเหมือนกันครับ แต่แปลกดีที่ผมได้เรียนห้อง 1
พอเรียนไปได้สี่ห้าปี เริ่มจะเห็นความแตกต่างล่ะสิครับ ห้อง1 ก็อย่างว่าครับเก่งกันจริง ๆ เรียบร้อยไม่มีปัญหา ซึ่งต่างจากห้อง 2 โดยสิ้นเชิง แต่อยู่มาตอนใกล้จะจบครับ งานเข้าครับ เมื่อเย็นวันหนึ่งผมกับเพื่อนอีกคนแอบไปเล่นคอมพิวเตอร์ที่ตึกอีกหลังหนึ่ง แล้วอาจารย์ก็มาตามตัวที่ห้องคอมพิวเตอร์ พอกลับมาโดนเลยครับ โดนด่าเป็นบรรทัดเลยครับ อาจารย์แกก็ด่าแบบขั้นเทพครับ ด่าจนผมร้องไห้เลยครับ แล้วเราก็เรียนอีกไม่กี่วันก็จบชั้นป. 6
พอจบ ก็เรียนต่อชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนเดิม ที่ไหนได้พอจัดห้องเรียน
ผมกับเพื่อนที่แอบไปเล่นคอมพิวเตอร์ด้วยกันที่ห้องคอมพิวเตอร์ ได้อยู่ห้อง 3
ผมรู้ทันทีเลยว่า อาจารย์คนนั้นแกล้งผมกับเพื่อน แน่ ๆ ส่วนเพื่อนคนอื่นๆ เค้าก็ได้เรียนห้อง 1 กันเยอะ มีห้อง 2 บางคน
ผมสิครับจะเอาไงต่อ เรียนกับเพื่อนห้อง 3 พอเรียนได้สักพักเริ่มแล้วครับ
สิ่งที่ไม่ดีมีอยู่ในห้อง 3 หมดเลยครับ ทั้งหนีเรียน ไม่ตั้งใจเรียน ลอกการบ้าน คุยกันในห้อง
ทุกอย่างมีอยู่ในห้อง 3 แล้วผมก็พลอยโดนไปกับเพื่อนด้วยครับ การเรียนไม่ต้องพูดถึงครับ
ห้อง 3 มีแต่คนเรียนช้าทั้งนั้น บทหนึ่งใช้เวลาเป็นเดือนครับ เพราะเป็นห้องที่เข้าใจอะไรยาก แล้วผมก็ต้องทนเรียนไปให้จบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 เพราะว่าจะย้ายโรงเรียนก็ไม่ได้ (ไม่มีเงิน) พอจบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ก็จำเป็นต้องย้ายโรงเรียนเพราะต้องการจะเรียนสายวิทย์-คณิต
โรงเรียนที่ย้ายมาใหม่ ตอนเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 มีห้องเรียน สายวิทย์-คณิต มีอยู่ด้วยกัน 2 ห้อง
ก็เช่นเคยครับ เมื่อเราเป็นนักเรียนใหม่ของโรงเรียน แน่นนอนเลยคือได้เรียนห้อง 2
เพราะนักเรียนเก่าจากโรงเรียนแห่งนี้เยอะมาก เรียนห้อง2 ก็สนุกดีเพื่อนขยันดีครับ เป็นคนดี ตั้งใจเรียนกันมาก เราแทบจะไม่ทันเพื่อน
แต่คงไม่ถึงกับแข่งครับ เพราะถึงแม้จะแข่งยังไงก็คงต้องแพ้ห้อง 1 อยู่ดีครับ
แล้วเราก็จบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 จนได้ครับ
สิ่งที่ได้จากประสบการณ์ชีวิตครั้งนี้ คือ บางคนชอบคิดว่าห้องเรียนเป็นสิ่งที่สามารถคัดแยกความเก่ง ความขยัน ความฉลาดของคนได้ดี แต่ผมคิดว่า "อยู่ที่ตัวคนมากกว่า ห้องเรียนนั้นเป็นเพียงแค่สภาพแวดล้อมเท่านั้น" ท้ายที่สุดแล้ว ขอแค่เรามีงานทำก็ถือว่าเราได้ประสบความสำเร็จในชีวิตแล้ว
ความเห็น (63)
สวัสดีครับน้องdarwid
เป็นความแตกต่างระหว่างบุคคลของนักเรียนนะ ถ้าไปสอนเองก็คงเข้าใจมากขึ้นครับ
ขอบคุณครับ
สวัสดีคะน้อง darwid
การเรียนรู้ย่อมเกิดที่ตัวเรา
ส่วนห้องเรียนเป็นเพียงปัจจัยส่งเสริม
แวะมาให้กำลังใจนะคะ
ขอบคุณคะ
สวัสดีค่ะ คุณ darwid
การเรียนรู้นั้นสำคัญที่ตัวเรา
หากใจเราพร้อมและตั้งใจไม่ว่าอยู่ห้องไหนก็สามารถเรียนรู้ได้นะ
ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณมากครับ คุณChakungrao
ไว้ถ้าไปสอนเองก็คงเข้าใจอะไรมากขึ้นครับ
ขอบคุณมากครับ คุณkoon_chadaporn
สำหรับกำลังใจในการเขียนบทความ
สวัสดีครับคุณ darwid จะดีจะชั่วอยู่ที่ตัวเราครับ สู้ต่อไปครับ เป็นกำลังใจให้ครับผม
ขอบใจมากครับ คุณbluegreenalgae
สำหรับกำลังใจที่มีให้ เป็นกำลังให้เหมือนกันครับ
ขอบคุณมากครับ คุณ iCando-it
จะดีจะชั่วอยู่ที่ตัวเราทำจริงๆๆ ครับ
สวัสดีค่ะ คุณ darwid
เห็นด้วยห้องเรียนเป็นเพียงสภาพแวดล้อมเท่านั้น
การเรียนของเรามากกว่าที่สำคัญ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณมากครับคุณ POND
สำหรับกำลังใจ
สวัสดีครับ น้อง darwid น้องพูดถูกครับ คนเราไม่แตกต่างกันเลย แต่มันขึ้นอยู่กับประสบการณ์ครับ มีคนเคยบอกว่า ไม่เคยมีคำว่าโง่นะครับ มีแต่คำว่า รู้กับไม่รู้ ขึ้นอยู่กับการพัฒนาของเราครับ
- สวัสดีครับ คุณ darwid
- เห็นด้วยครับผม
สวัสดีค่ะพี่ darwid
พี่พูดถูกต้องมากเลยเพราะเดี๋ยวนี้เด็กเครียดกันมากเรื่องการได้อยู่ห้องเรียนที่ดีที่สุดทำให้การเรียนพิเศษเยอะ พ่อแม่เสียตังค์ก็มาก ความจริงแล้วที่สุดก็คือการใช้ชีวิตให้มีความสุขมากกว่าที่สำคัญ ใช่เป่าคะ
สวัสดีค่ะ น้อง Darwid
แวะมาให้กำลังใจนะคะ
คนเราไม่ว่าอยู่ที่ไหนก็เป็นคนดีได้ค่ะ
มันอยู่ที่ตัวของเราเอง
เป็นกำลังใจให้นะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ Darwid ชอบบทความของคุณมาก ๆ เลยคะ
สวัสดีครับ วิทย์ darwid
ชอบคำว่า "ด่าขั้นเทพเลย" ครูแกคงโกรธมากเลยที่ไปแอบเล่นคอมพิวเตอร์
คิดว่านะ สภาพแวดล้อมในการเรียนเป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้เราเป็นแบบห้องนั้น ๆ
แต่คิดว่าตัวเราเองแหละเป็นตัวกำหนด แม้อยู่ในห้องไม่เก่ง เราอาจจะเก่งได้
โดยที่เราหมั่นอ่านหนังสือ กำหนดตัวเอง ไม่ยอมให้สิ่งแวดล้อมกำหนด
และคิดว่าการมีงานทำอย่างเดียว ก็น่าจะมีหลาย ๆ ด้านด้วย เช่นมีความสุขในการทำงาน
การอยู่ร่วมกับสังคมได้ ความสุขในการรู้เท่าทันทุกข์ที่จะเกิดขึ้นเป็นต้น
ที่จะทำให้เราประสบความสำเร็จในชีวิต
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ คุณ Darwid
ดิฉันเห็นด้วยกับคุณนะคะ คนจะเรียนดีและเก่งไม่ได้ขึ้นอยู่ที่ห้องเรียนและสถาบัน อยู่ที่ความขยันใฝ่หาความรู้ต่างหาก
สู้ต่อไป เป็นกำลังใจให้นะ
สวัสดีครับ วิทย์ darwid
พี่เห็นด้วยกับเรานะ เพราะคนเราจะเก่งได้ มันอยู่ที่เราว่าอยากจะรู้หรือเปล่า จำคำพี่นะ โลกนี้ไม่มีคนโง่หรือคนฉลาด มีแค่คนรู้กับไม่รู้ อยู่ทีเขาว่าอยากรู้หรือไม่ ที่เหลือคือหน้าที่ของเราที่เป็นผู้มอบความรู้
สวัสดี ว่าที่คุณครู darwid ;)...
ครูมีคำแนะนำครับ
๑. ลองปรับชื่อบันทึกใหม่ จากเดิม จะเรียนห้อง 1 ห้อง 2 ห้อง 3 ก็"เรียน"เหมือนกัน เป็น จะ "เรียน" ห้อง 1 ห้อง 2 หรือ ห้อง 3 ... ก็ "เรียน" เหมือนกัน
๒. ตกแต่งเนื้อความภายในย่อหน้า อย่าให้แน่นเกินไปครับ ต้องรู้จักเว้นบรรทัด ตัดย่อหน้าใหม่ลงมา เพื่อให้อ่านง่ายกว่านี้ครับ
๓. คำที่ต้องการเน้น อาจจะใช้ "ตัวหนา" ช่วยได้ สีน้ำเงินที่เน้น เป็น ทางบวก สีแดง คือ ทางลบ คิดดี ๆ ครับ
ลองแก้ไขดูครับ
ถึงแม้ทุกอย่างอยู่ที่ตนเองก็ตาม แต่ "สิ่งแวดล้อม" กลับมาผลโดยตรงต่อผู้เรียนเสมอครับ เช่น คนทำดี หากอยู่ในสภาพแวดล้อมดี ๆ ย่อมเลือกทำดีได้ง่ายขึ้น คนทำไม่ดี หากอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ไม่ดี ย่อมเลือกทำไม่ดีได้ ฉันใดก็ฉันนั้น
ดั่งมี "กฎของแรงดึงดูด" ที่กำลังดังในเมืองฝรั่งอยู่ตอนนี้ไงครับ
คนดีย่อมอยู่กับคนดี คนไม่ดีย่อมอยู่กับคนไม่ดี
ดังนั้น คนเป็นครูต้องปรับสภาพแวดล้อมให้เท่าเทียมกันครับ อย่าให้แตกต่างกันมากเกินไป
ขอให้กำลังใจครับ
สวัสดีคะ darwid
ความเก่งไม่กลัว กลัวความขยัน
น้องเป็นคนดี ขอให้สู้ๆๆๆ
สวัสดีค่ะคุณ Darwid
การเรียนรู้ว่าใครสักคนหนึ่ง เป็นคนเก่ง หรือไม่เก่ง เป็นคนดี หรือไม่ดี ไม่ใช่การสังเกตจากภายนอกเพียงอยากเดียว สักคนจะต้องมีคนเห็นความดีของเราจากภายในจิตใจ แน่นอน
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับคุณ Darwid
บันทึกของคุณ อ่านไปอ่านมามันโดนใจผมมากมาย
เพราะผมก็ไม่ใช่เด็กห้องหนึ่ง มันเป็นเหมือนบันทึกแทนใจของผมจริง
เรื่องราวต่างๆ ที่แสดงใสบันทึกนี้มันคล้าย ชีวิตเด็กที่ไม่ใช่เด็กห้องหนึ่ง
ของผมจริงๆๆ
สู้ต่อไปนะครับ จากคนหัวอกเดียวกัน
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ น้อง darwid
เป็นกำลังใจในการเรียนของน้องต่อไปค่ะ
เมื่อเรามีสติตั้งมั่นไม่ว่าจะไรก็ไม่สามารถทำให้เราวอกแวกได้
สวัสดีค่ะ น้อง Darwid
ถึงแม้พี่จะเรียนในห้องหนึ่งมาตลอดแต่ก็ใช่ว่าจะเป็นเด็กเก่งเสมอไป
พี่เป็นคนเรียนไม่เก่ง ไม่มีความมั่นใจในตัวเอง
เรียนอย่างมีความสุข ไม่ต้องเครียดแต่ต้องมีความรับผิดชอบและตั้งใจ
พี่ประทับในเรื่องราวของน้องมากๆเพราะมันทำให้นึกถึงวันเก่าๆ
สมัยเรียนได้ดี
คำว่าเก่งไม่ได้วัดระดับจิตใจของคนไม่ได้
หนึ่งกำลังใจดีๆจากพี่ให้น้องนะ
สวัสดีค่ะ คุณ darwid
การเรียนอยู่ห้องไหนก็ไม่สำคัญเท่าไหร่ยังไงก็เป็นแค่ตัวเลข อยู่ที่ตัวบุคคลมากกว่าว่าจะคิดและทำสิ่งดีๆ ยังไง ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้อีกคนค่ะ............ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ darwid
คนเราจะเก่งหรือไม่เก่ง อยู่ที่ตัวเรามากว่าค่ะ
อยู่ที่ว่าเราจะเรียนรู้ได้มาน้อยแค่ไหน ไม่ได้อยู่ที่ห้องเรียนค่ะ
เก่งไม่กลัว...กลัวขยันค่ะ
สู้ๆ ต่อไปนะค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะครูสมชาย แผ่อำนาจ การเป็นครูไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดค่ะ ต้องอดทน ใจเย็น มีสติมากๆเลยค่ะ
เป็นำกำลังใจให้น่ะค่ะ
สวัสดีครับคุณ darwid
ถูกอย่างที่คุณพูดครับ การเรียนห้องไหนไม่สำคัญขอให้ทำตัวเป็นนกเรียนที่ดี
ก็จะประสบความสำเร็จเองครับ
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ คุณ darwid
เห็นด้วยค่ะ "คนเราไม่ว่าอยู่ที่ไหนก็เป็นคนดี มันอยู่ที่ตัวของเราเอง''
จะอยู่โรงเรียนใหญ่มีชื่อเสียง หรืออยู่บ้านใหญ่โตแค่ไหน
หากยังทำตัวไม่ดีก็เปล่าประโยชน์
เอาใจช่วยในการทำดีนะคะ
ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ดี ๆ ที่นำแบ่งปัน
ขอบคุณค่ะ...
สวัสดีค่ะน้อง darwid
พี่เองก็เป็นเด็กห้อง 2 เหมือนกัน
แต่พี่คิดว่าห้องเรียนไม่ใช่สิ่งที่จะมาวัดหรือแยก
คนเก่งหรือคนไม่เก่ง ไม่มีใครเก่งไปทุกด้านหรอกค่ะ
ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้อยู่ห้อง 1 ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่เก่ง
คนเรามีความสามารถแตกต่างกันออกไป อยู่ที่ว่าเราจะค้นหาความสามารถ
ที่เรามีอยู่ได้หรือไม่แล้วจะเอามันมาใช้ยังก็แค่นั้น
พี่ขอเป็นกำลังใจให้ว่าที่คุณครูคอมด้วยนะจ๊ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับคุณ darwid
เรียนห้องไหนไม่สำคัญ เรียนที่ไหนไม่สำคัญ สำคัญที่เราเรียนอะไร
ชอบหรือไม่ชอบ แล้วเราตั้งใจขนาดไหน แล้วจะทำมันให้ดีเท่าไหล่ เท่านั้นก็พอ
สวัสดีครับ คุณ darwid
ถูกต้องใช่เลยครับ คนเก่ง คนดี อยู่ที่ข้างใน
มองภายนอก ตัดสินกันไม่ได้ ก็เหมือนกับห้องเรียน
ที่ไม่สามารถแยกแยะ คนฉลาด คนขยัน ได้
บทความนี้เป็นแง่คิด และมุมมอง ที่ดีสำหรับผมครับ
ขอบคุณมากครับ
สวัสดีค่ะ darwid
นับว่าเป็นโชคดีของคุณแล้วล่ะค่ะที่ได้เรียนห้อง 3
เพราะประสบการณ์ในวันนั้นจะช่วยให้คุณเป็นครูที่เข้าใจเด็กทุกกลุ่มค่ะ
เป็นกำลังใจนะคะ :)
สวัสดีคะ คุณ darwid
ไม่ต้องไปแคร์คะ อยู่ห้องไหนตั้งใจเรียนเสียอย่าง ก็ได้เกรดเท่าห้อง 1 ได้
ฉันอยู่ห้อง king มาตลอดตั้งแต่ ม. 1-6 ไม่เห็นว่าจะสนุกตรงไหน
มีแต่แข่งกันเรียน เค้ากับสังคมไม่ค่อยได้ เพราะวันๆ เอาแต่เรียน
กิจกรรมร่วมกับผู้อื่นก็ไม่ค่อยสนใจร่วมกิจกรรมเท่าไหร่
อย่างน้อยคุณก็คือผู้โชคดี ที่ไม่ได้เรียนในสภาวะแวดล้อมที่ไม่น่าเข้าไปเรียนเท่าไหร่
ขอบคุณคะ
สวัสดีคะ คุณ darwid
ไม่ว่าเราจะเรียนห้องไหน ห้อง 1 ห้อง 2ห้อง 3
ไม่สำคัญหรอกคับ ผมว่ามันอยู่ที่เรามากกว่าว่าจะตั้งใจเรียนแค่ไหน
ขอบคุณนะคับ
สวัสดีครับคุณ Mr.cartoon
ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจ
สวัสดีครับคุณ นาย ฐานิศวร์ ผลเจริญ
ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจ
สวัสดีครับคุณ Tarika Kuntatun
ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจ
สวัสดีครับคุณสาวิตรี
ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจ
สวัสดีครับคุณSithasinee
ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจ
สวัสดีครับคุณSurat
ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจ
สวัสดีครับคุณkonnarak
ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจ
สวัสดีครับคุณBio_Zen
ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจ
สวัสดีครับคุณngkuleemarn
ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจ
สวัสดีครับคุณngkuleemarn
ขอบคุณมากครับสำหรับคำติชม แล้วจะนำไปปรับปรุงแก้ไขในขั้นตอนต่อไป
สวัสดีครับคุณsununtha
ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจ
สวัสดีครับคุณparrot
ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจ
สวัสดีครับคุณเด็กชายเคมี
ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจ
สวัสดีครับคุณfragrance
ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจ
สวัสดีครับคุณkungnang
ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจ
สวัสดีครับคุณparichat
ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจ
สวัสดีครับคุณmiyoko
ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจ
สวัสดีครับคุณdekdeeka
ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจ
สวัสดีครับคุณweat_it47
ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจ
สวัสดีครับคุณNittaya
ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจ
สวัสดีครับคุณNooyui
ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจ
สวัสดีครับคุณศักดิ์นรินทร์ รักอ่อน
ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจ
สวัสดีครับคุณpittaya
ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจ
สวัสดีครับคุณKunkru Luna
ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจ
สวัสดีครับคุณmoowarn
ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจ
สวัสดีครับคุณลิ้นจี่เมืองฝาง
ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจ
สวัสดีค่ะ คุณ darwid
เห็นด้วยค่ะ ปัจจุบันมีการแข่งขันการเรียนมากขึ้น นักเรียนส่วนใหญ่อยากอยู่ห้อง 1 แต่เรียนห้องไหนก็เหมือนกันค่ะ สำคัญอยู่ที่ตัวเราต่างหากค่ะไม่ใช่สภาพแวดล้อม
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ คุณ microscope
ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจ