ในวันที่ฉัน...ปอดรั่ว


เวลาที่เจ็บป่วย อย่าคิดว่าไม่เป็นอะไร

    ชีวิตในวัยเรียนของดิฉันเป็นชีวิตที่ปกติทั่วไป ไม่มีเรื่องราวอะไรที่หวือหวาน่าตื่นเต้น จนกระทั่งมัธยมศึกษาปีที่ 6 ซึ่งเป็นคืนวันก่อนสอบกลางภาคเรียน ในขณะที่ดิฉันกำลังอ่านหนังสืออยู่ จู่ ๆ ก็รู้สึกเจ็บแปล๊บขึ้นมาบริเวณหน้าอก อาการนี้ไม่ได้เป็นตลอด จะเป็นเฉพาะเวลาที่ขยับเขยื้อนร่างกาย และเวลาที่หายใจเข้า ตอนนั้นดิฉันคิดว่าเส้นเอ็นพลิกเฉย ๆ จึงไม่ได้สนใจอะไร

 

     พอรุ่งเช้าไปโรงเรียน อาการเจ็บก็ยังคงมีอยู่ ดิฉันยังไปพูดเล่นกับครูประจำชั้นว่า "คุณครูขาหนูเจ็บหัวใจมากเลยค่ะ" เพราะบริเวณที่รู้สึกเจ็บก็อยู่ใกล้ ๆ กับหัวใจ เพื่อน ๆ ก็พากันหัวเราะเพราะคิดว่าดิฉันพูดเล่น แต่อาการเจ็บก็ยังคงเกิดขึ้นตลอดทั้งวัน พอสอบเสร็จดิฉันจึงตัดสินใจไปหาหมอ


    ในช่วงที่คุณหมอกำลังตรวจดิฉันก็พูดเรื่องนั้นเรื่องนี้ไปด้วยตามประสาเด็กพูดมาก  จนคุณหมอตรวจวัดโดยใช้เครื่องฟังที่ปอดไม่ได้  คุณหมอเลยบอกกับดิฉันว่า "น้องคะเงียบแป็บหนึ่งนะคะ พี่ตรวจไม่ได้เลย" เมื่อได้ยินประโยคนี้ดิฉันก็ตกใจมาก เพราะคุณหมอน่าจะรุ่นราวคราวดียวกับคุณย่าของดิฉัน แต่กลับเรียกตัวเองว่าพี่ พอคุณหมอตรวจเสร็จก็บอกให้ดิฉันไปเอ็กซ์เรย์ปอด เมื่อดูผลเอ็กซ์เรย์แล้ว คุณหมอก็บอกว่า ดิฉันเป็นโรคปอดรั่ว

 

     วิธีรักษาก็คือ ต้องรีบเจาะปอดเพื่อเอาลมออก ตอนนั้นดิฉันตกใจมาก ทำอะไรไม่ถูก แล้วน้ำตาก็ไหลออกมาโดยอัตโนมัติ ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างกระทันหัน พอเดินออกมาจากห้องตรวจ พยาบาลก็บอกว่าให้โทรหาผู้ปกครองเพื่อมาเซ็นอนุญาต เมื่อโทรไปแล้วได้ยินเสียงของพ่อแม่ ดิฉันยิ่งร้องไห้หนักขึ้น เพราะดิฉันเป็นเด็กหอ พ่อแม่ก็อยู่ไกลต้องใช้เวลาประมาณสองชั่วโมงครี่งกว่าจะเดินทางมาถึง ดิฉันจึงโทรบอกให้ลุงมาหาและเป็นผู้เซ็นอนุญาตให้ทำการรักษาแทน


    ก่อนการเข้าห้องผ่าตัดเล็ก บุรุษพยาบาลพาดิฉันไปที่ห้องพักเพื่อให้ดิฉันอาบน้ำ และเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่ดิฉันก็ไม่ทันได้อาบเพราะมัวแต่คุยโทรศัพท์ ดิฉันไม่รู้เลยว่าตนเองจะได้อาบน้ำอีกครั้งในอีกหนึ่งสัปดาห์ ผ่านไปประมาณ 10 นาที คุณพยาบาลก็เดินเข้ามาพร้อมกับสายน้ำเกลือ จากนั้นคุณหมอผู้ที่จะทำการรักษาดิฉันก็เดินตามเข้ามาแล้วพูดขึ้นว่า "พร้อมจะเจาะหรือยังคนปอดระเบิด"  ดิฉันได้ยินดังนั้นก็หัวเราะออกมาทันที คุณหมอเป็นคนที่มีอารมณ์ขันมาก ๆ


     ช่วงที่กำลังเจาะคุณหมอให้ดิฉันยกแขนขึ้นเพราะเจาะบริเวณใต้รักแร้ ตอนนั้นดิฉันไม่รู้สึกกลัวเลย แต่รู้สึกสูญเสียความมั่นใจมากกว่า เพราะดิฉันไม่ได้อาบน้ำ คุณหมอเสียบสายยางเข้าไปที่ชายโครงซ้ายเข้าไปถึงปอด ส่วนปลายอีกข้างของสายยางเสียบอยู่ในขวดแก้วที่มีน้ำอยู่


    ตลอดระยะเวลา 1 สัปดาห์ ที่ดิฉันรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลสิ่งที่ดิฉันได้ทำทุกวันคือ การเป่าลูกโป่งเพื่อบริหารปอด และบอกเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้กับผู้ที่มาเยี่ยมฟัง ดิฉันต้องพยายามไม่ขยับร่างกาย แต่ก็ทำได้ยากเพราะมีเพื่อน ๆ มาเยี่ยมเป็นประจำ แล้วดิฉันก็ต้องหัวเราะเสียงดังตลอดเวลา


    หนึ่งปีหลังจากวันนั้นดิฉันได้ไปตรวจร่างกายอีกครั้ง คุณหมอบอกว่าดิฉันยังมีโอกาสปอดรั่วได้อีก คุณหมอบอกว่ามีวิธีรักษาอยู่ 2 วิธีคือปล่อยทิ้งไว้ ถ้ามันรั่วค่อยเจาะออกเหมือนเดิม กับอีกวิธีหนึ่งคือ รักษาโดยการผ่าตัด แต่วิธีนี้ก็ไม่รับรองว่าจะหายขาดเช่นกัน พ่อกับแม่เลยตัดสินใจว่าให้ปล่อยทิ้งไ ว้ ปัจจุบันนี้ผ่านมาแล้ว 5 ปี ดิฉันยังแข็งแรงเป็นปกติ ไม่มีอาการของโรคปอดรั่วเกิดขึ้นอีก


     ที่ดิฉันเล่าเรื่องนี้ เพื่อต้องการให้เป็นอุทาหรณ์แก่ทุกคน มื่อเจ็บป่วย อย่าคิดว่าไม่เป็นอะไร ดิฉันเจ็บป่วยเล็กน้อยแต่กลับเกิดโรคที่น่ากลัวได้ อย่าให้เป็นดังคำที่ว่า"เสียน้อยเสียยาก เสียมากเสียง่าย" อยากให้ทุกคนไม่ประมาท ถ้าดิฉันไปโรงพยาบาลช้ากว่านี้อาจเกิดอันตรายถึงขั้นเสียชีวิตได้ ส่วนคนที่อยากผอม อยากให้ลองคิดในอีกมุมหนึ่งว่าคนผอมก็ไม่ได้ดีเสมอไป เพราะคุณหมอบอกว่าคนที่เป็นโรคนี้ ส่วนใหญ่คือคนที่ผอม

 

     ดิฉันคิดว่าทางที่ดีที่สุด คือ การรักษาสุขภาพให้ดี ออกกำลังกายเป็นประจำ รับประทานอาหารให้ครบ 5 หมู่ พักผ่อนให้เพียงพอ และไปตรวจเช็คร่างกายเป็นประจำทุก ๆ ปี ซึ่งสิ่งเหล่านี้ดิฉันเชื่อว่าทุกคนทราบดี แต่จะปฏิบัติหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับตัวเราเองค่ะ "ขยับวันละนิด เพิ่มความฟิตไปอีกหลายปี"

คลิปสำหรับผู้ที่สนใจเกี่ยวกับโรคปอดรั่วค่ะ ขอขอบคุณวีดิโอลิ้งค์ จากเว็บยูทูบค่ะ

http://www.youtube.com/watch?v=efF_Hj566m8

หมายเลขบันทึก: 438493เขียนเมื่อ 8 พฤษภาคม 2011 01:46 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:42 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (74)

สวัสดีครับ ว่าที่คุณครู Kunkru Luna ;)...

มาดึกใช้ได้ ;)...

รับคำแนะนำไปปรับปรุงครับ

๑. คำที่อยู่ในเครื่องคำพูดนั้น อาจจะใช้ "ตัวหนา" ได้ เพื่อเน้นให้น่าสนใจมากขึ้น

๒. ย่อหน้าที่เนื้อความมากเกินไป ตัดเป็นย่อหน้าใหม่ได้ครับ

๓. ไม้ยมก, วงเล็บ อย่าลืม เคาะวรรค ด้วยครับ

๔. ข้อความเน้น เป็น "สีตัวอักษร" ช่วยก็ได้นะครับ เช่น สีน้ำเงิน เน้นทางบวก, สีแดง เน้นทางลบ ฯลฯ

๕. เขียนอ้างอิง URL ของ youtube ใต้คลิปด้วยครับ

ลองแก้ไขดูครับ

 

"... ขอให้คิดทุกอย่างที่จะพูด อย่าพูดทุกอย่างที่คิด ..."

ขอให้กำลังใจครับ ;)...

สวัสดีจ้าน้อง Kunkru_luna

การไม่โรคเป็นลาภอันประเสริฐครับ

ออกกำลังกายบ่อย รับประทานอาหารที่มีประโยชน์

ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ

ขอบคุณครับ

สวัสดีจ๊ะ น้อง Kunkru_luna

จริงอย่างน้องว่า เสียน้อยเสียยาก เสียมากเสียง่าย

เป็นอุทาหรณ์เป็นอย่างดีเลยค่ะ....

เมื่อเจ็บป่วยเล้ก ๆ น้อย ๆ คราวนี้จะบอกว่าไม่เป็นไรไม่ได้แล้ว....

ขอบคุณนะคะที่นำมาแบ่งปันกันอ่าน...

  • ครับขยับวันละนิดเพิ่มชีวิตอีกหลายปี
  • จะพยายยามขยับไปบ่อยๆ นะครับ
  • เพิ่มอายุให้ดูโลกต่อไป

สวัสดีคะ Kunkru_luna

ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันเรื่องราวดีดีนะคะ

  • ขอบคุณความรู้นี้ค่ะ

สวัสดีจ้ะ ลูน่า ซู ไม่เคยได้ยินโรคนี้มาก่อนเลย ทีแรกนึกว่าสาเหตุมาจากสูบบุุหรี่

เป็นประโยชน์กับพวกเรามากค่ะ

สวัสดีครับ คุณ Lunasoo

อ่านดูแลน่ากลัวจังโรคนี้ ไม่ค่อยได้ยินสักเท่าไหร่

ขอบคุณนะครับสำหรับความรู้ที่นำมาแบ่งปัน

เป็นความรู้ใหม่สำหรับผมจริงๆ

ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะ น้อง Kunkru_luna

พี่ก็เคยเป็นโรคช็อกโกแลตซิสมาก่อน โดยไม่คาดคิดมาก่อนเลยจริง

ทุกๆวันนี้ก็ต้องดูแลสุขภาพและออกกำลังกายเป็นประจำเหมือนกัน

น้องก็ต้องดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะค่ะ

พี่ขอเป็นกำลังใจให้น้องคะ

สวัสดีค่ะน้อง Kunkru_luna

สุขภาพเป็นเรื่องที่สำคัญ สมองที่ดีมาจากสุขภาพที่ดี

ช่วงนี้เรียนหนักอย่าลืมรักษาสุขภาพนะจ๊ะ

เป็นกำลังใจให้น้องเสมอนะจ๊ะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดี น้อง Kunkru_luna

ตอนนี้เป็นช่วงเปลี่ยนจากการทำงานมาเรียนหนังสือ ก็ให้น้องดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีคะ คุณ luna

เป็นกำลังใจให้นะคะ ขออย่าให้โรคนี้กลับมาสู่ตัวคุณอีกเลย เพราะดิฉันเคยเป็นแค่ปอดอักเสบ ไม่ได้ผ่าตัด กินแค่ยารักษาก็แทบแย่อยู่แล้ว

ออกกำลังกายบ่อยๆนะคะเพื่อสุขภาพของตัวเอง

ขอบคุณคะ

สวัสดีครับคุณ Kunkru_luna คนเราถ้าชีวิตตั้งอยู่กับความประมาท เราก็เหมือนเอาชีวิตไปแขวนอยู่บนเส้นด้ายครับ ออกกำลังกายเยอะ ๆ นะครับจะได้ไม่เป็นอีก

สวัสดีคะ คุณ Kunkru_luna

การไม่โรคเป็นลาภอันประเสริฐคะ

ก็ขอให้ Kunkru_luna ดูแลสุขภาพตัวเอง ออกกำลังกายสม่ำเสมอ

รับประทานอาหารที่มีประโยชน์ ขอบคุณสำหรับบทความดี ๆ นะคะ

สวัสดีครับคุณ Kunkru_luna

ทุกคนย่อมมีโรคที่จะต้องเป็นแต่ใครจะเป็นหนักหรือเบา

แต่เราก็ทำให้หายจากโรคนั้นได้แล้ว

ดังนั้นควรจะทำบุญให้มาก ๆ

เพื่อที่ชาติหน้าจะได้ไม่มีโรคที่จะทำให้เราทรมาร

สวัสดีค่ะ น้อง Kunkru_luna

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่นำมาเล่านะคะ

เป็นประสบการณ์ที่เตือนใจหลายคนได้ดีนะคะ

คนเราต้องดูแลตัวเอง อย่าให้เหมือนที่น้องว่า

เสียน้อยเสียยาก เสียมากเสียง่าย

เป็นกำลังใจให้น้องนะคะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ Chakungrao

ขอบคุณนะคะและดูแลสุขภาพเช่นเดียวกันค่ะ ^__^

สวัสดีค่ะ อาจารย์ ongkuleemarn

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำคะ ดิฉันได้แก้ไขเรียบร้อยแล้วค่ะ

และดิฉันจะ คิดทุกอย่างที่จะพูดนะคะ :)

สวัสดีค่ะพี่ Nittaya

ขอบคุณที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นค่ะ ^__^

สวัสดีคะ น้องลูกน้ำ

ไม่เป็นไรการเจ็บไข้ได้ป่วยเป็นเรื่องปกติคะ สู้ๆๆ

สวัสดีค่ะคุณโสภณ เปียสนิท

ขอให้มีสุขภาพที่แข็งแรงนะคะ ^____^

สวัสดีค่ะพี่ koon_chadaporn

ด้วยความยินดีค่ะ :)

สวัสดีค่ะ คุณลำดวน

ด้วยความยินดีที่ได้บอกเล่าประสบการณ์ค่ะ

สวัสดี dekdeeka

ยินดีที่ได้บอกเล่าประสบการณ์ให้กับคุณค่ะ :)

สวัสดีค่ะ น้องเด็กชายเคมี

โรคนี้ไม่ได้น่ากลัวมากมายหรอกค่ะ

น้องก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ จะได้ห่างไกลจากทุกโรคค่ะ :)

สวัสดีค่ะพี่ kungnang

เป็นกำลังใจให้พี่เช่นเดียวกันค่ะ

ถ้ามีโอกาสเราไปออกกำลังกายด้วยกันนะคะ :)

สวัสดีจ๊ะ น้อง Kunkru_luna

พี่ก็เคยต้องผ่าตัดด่วนเหมือนกัน เซ็นผ่าตัดเองเลย

เป็นกำลังใจให้น้องนะคะ ขยับซักนิดต่ออายุอีกยาว

ขอให้น้องมีสุขภาพแข็งแรงไม่มีอาการนี้อีกนะคะ

สวัสดีค่ะพี่ Nooyui

จริงอย่างที่พี่พูดค่ะ สมองที่ดีเกิดจากสุขภาพที่แข็งแรง

พี่ก็ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ :)

สวัสดีค่ะ พี่ parrot

ขอบคุณ8jtสำหรับความห่วงใย พี่ก็ดูแลสุขภาพด้วยเช่นกันนะคะ :)

สวัสดีค่ะ moowarn

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ

อย่าลืมออกกำลังกายเพื่อสุขภาพเช่นเดียวกันค่ะ :)

สวัสดีค่ะ พี่ Mr.cartoon

ออกกำลังเยอะๆเช่นเดียวกันนะคะ จะได้มีสุขภาพที่แข็งแรงค่ะ :)

สวัสดีค่ะ konnarak

ดูแลสุขภาพเช่นเดียวกันค่ะ

ขอบคุณค่ะ :)

สวัสดีค่ะพี่ ศักดิ์นรินทร์ รักอ่อน

ไม่ต้องไปไกลถึงชาติหน้าหรอกค่ะ แค่ชาตินี้มีสุขภาพแข็งแรงก็ดีใจมากแล้วค่ะ

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ :)

สวัสดีค่ะ พี่สาวิตรี

ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ <3

สวัสดีค่ะพี่ sununtha

ขอบคุณที่ให้กำลังใจค่ะ ^______^

สวัสดีค่ะ พี่ fragrance

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรค่ะ

ขอให้พี่มีสุขภาพแข็งแรงเช่นเดียวกันค่ะ :)

สวัสดีคะคุณ Kunkru Luna

การไม่ไม่โรค คือลาภอันประเสริฐ ตอนนี้ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ อ่านแล้วได้ข้อคิดคือ ถ้าเป็นอะไร ควรไปหาหมอจะดีที่สุด

ขอบคุณคะ

สวัสดีครับคุณ Kunkru Luna

โรคภัยไขเจ็บ เป็นสิ่งที่ดูด้วยตาหรือใช้ความรู้สึกไม่ได้จริงๆนะครับ

ต้องดูแลสุขภาพให้ดีๆนะครับ จะได้มีอนาคตที่สดใสครับ

ขอบคุณครับ

สวัสดีครับ คุณ Kunkru Luna

ขอบคุณสำหรับบทความดี ๆ

โรคภัย ไข้เจ็บ ล้อเล่นไม่ได้ ป้องกันไว้ก่อนดีที่สุด

ขอบคุณมากครับ

สวัสดีค่ะ คุณ Kunkru Lula

ยังไงก็รักษาสุขภาพให้ดีนะ กินข้าวเยอะ ๆ จะได้อ้วน ๆ เป็นห่วงค่ะ สู้ๆ นะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ น้อง Sithasinee

รักษาสุขภาพเช่นกันค่ะ :)

สวัสดีค่ะ น้อง Sithasinee

รักษาสุขภาพเช่นกันค่ะ :)

สวัสดีค่ะ คุณ Kunkru luna

ประสบการณ์นี้เป็นอุทาหรณ์และให้ความรู้เป็นอย่างดีเลยค่ะ

ขอบคุณมาก และขอให้รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่ weat_it47

ขอให้มีสุขภาพแข็งแรงเช่นเดียวกันค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่ pittaya

อย่าลืมดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะคะ

สวัสดีค่ะ Tarika Kuntatun

กินข้าวเยอะๆเหมือนกันนะ ขอบคุณที่เป็นห่วงค่ะ :)

สวัสดีค่ะ พี parichat

ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ ขอให้รักษาสุขภาพเช่นกันค่ะ :)

สวัสดีครับ คุณ Kunkru Luna

โรคภัย ไข้เจ็บ ล้อเล่นไม่ได้ ป้องกันไว้ก่อนดีที่สุด

ผมเคยหมอนรองกระดูกเคลื่อนเหมือนกัน

ดูแลตัวเองด้วยครับ

ขอบคุณมากครับ

สวัสดีค่ะพี่ Bio_Zen

ดูแลตัวเองด้วยเช่นกันค่ะ ขอบคุณค่ะ :)

สวัสดีครับคุณ Kunkru_luna ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ

สวัสดีค่ะ คุณ Kunkru Lula

สู้ ๆ ค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่ icando-it

ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ ดูแลรักษาสุขภาพ เช่นกันค่ะ :)

สวัสดีค่ะ พี่ miyoko

ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ :)

สวัสดีครับ พี่ Kunkru Luna

ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ เป็นห่วงนะครับพี่

สวัสดีค่ะ น้องลิ้นจี่เมืองฝาง

ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะ ดูแลสุขภาพด้วยเช่นกันค่ะ :)

สวัสดีคะ น้อง Kunkru Luna

ดูแลตัวเองให้ดี ๆ ค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะ

สู้ ๆ ค่ะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีครับคุณ Kunkru Luna

ขอบคุณสำหรับความรู้ดี ๆ เกี่ยวกับโรคปอดรั่วนะครับ

บางทีการที่เราเจ็บปวดเล็ก ๆ น้อย ๆ แล้วไม่ไปหาหมอ

อาจเป็นเรื่องใหญ่ได้ แต่หากวิตกกังวลมากเกินไป

ก็จะทำให้จากไม่เป็นอะไรเลย กลับกลายเป็นก็ได้นะครับ

ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะ น้อง Kunkru Luna พี่ดีใจที่ได้อ่านอุทาหรณ์ ที่น้องเขียนนะคะ พี่ก็เคยประสบกับตัวเองเหมือนกัน แต่ไม่ถึงกับต้องนอนโรงพยาบาล อาการที่เราผอม ก็ไม่ใช่จะดีเสมอไป มันอาจมีสิ่งที่เรามองไม่เห็นในตัวของเรา ยังไงพี่ก็ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ ดูแลรักษาสุขภาพให้มากๆ ทานอาหารให้เพียงพอในแต่ละมื้อ นะคะ

สวัสดีค่ะ คุณ Kunkru Luna

โรคภัย ไข้เจ็บ ล้อเล่นไม่ได้ ป้องกันไว้ก่อนดีที่สุด

ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณ Kunkru Luna

ดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะคะ อ่านแล้วให้แง่คิดที่ดีมากค่ะ

ขอบคุณเรื่องราวประสบการณ์ที่ดีนี้มากนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ POND POOKAK

ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ พี่ก็ดูแลสุขภาพด้วยเช่นกันนะคะ :)

สวัสดีค่ะ พี่ Surat

ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นนะคะ

น้องก็เห็นด้วยกับพี่ค่ะ ว่าถ้าวิตกกังวลเกินไปก็คงจะไม่ดี :)

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ Sigma-bomb

ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ

พี่ก็รักษาสุขภาพด้วยเช่นกันนะคะ :)

สวัสดีค่ะ พี่ Bluegreenalgae

ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ

รักษาสุขภาพด้วยเช่นกันนะคะ :)

สวัสดีค่ะ พี่ microscope

รักษาสุขภาพด้วยเช่นกันค่ะ

ขอบคุณค่ะ :)

สวัสดีครับ คุณKunkru_luna

ผมอยากขอคำปรึกษาหน่อยน่ะครับ พอดีตอนนี้แฟนผมก็พึ่งไปตรวจเจอเหมือนกันว่า ปอดรั่ว

ตอนนี้เธอกังวลมากเลยครับ เกี่ยวกับเรื่องค่ารักษาพยาบาล เนื่องจากเธอก็อยู่ตัวคนเดียวไม่ได้มีรายได้อ่ะไร พึ่งเรียนจบมาครับ

ก็มีแต่ผมที่ทำงานแล้ว เราก็ดูแลกันและกันมาตลอดครับ ผมอยากทราบเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายในการรักษาพยาบาลครับ

ผมจะได้เก็บเงินเพื่อไปรักษาแฟนของผมอ่ะครับ รบกวนคุณKunkru_luna แน่ะนำด้วยครับ

ขอบคุณมากครับ

สวัสดีค่ะ คุณAkecendO

ตอนนั้นดิฉั้น ไปรักษาที่โรงพยาบาล แมคคอร์มิค ซึ่งเป็นโรงพยาบาลของเอกชน ประมาณ 1 สัปดาห์ พักห้องพิเศษ เสียค่ารักษาพยาบาลรวมทั้งหมดประมาณสองหมื่นกว่าบาทค่ะ แต่ปัจจุบันดิฉันย้ายไปเป็นคนไข้ของศูนย์ศรีพัฒน์ โรงพยาบาลมหาราช เชียงใหม่แล้วค่ะ เพราะที่นี้มีเครื่องมือที่ทันสมัยกว่า ดิฉันขอเป็นกำลังใจให้แฟนของคุณหายเร็ว ๆ และมีสุขภาพที่แข็งแรงนะคะ

สวัสดีค่ะ คุณKunkru_luna

ดิฉันมีอาการเวลาเป็นประจำเดือนจะมีอาการท้องเสีย และเจ็บหน้าอกด้านขวาร้าวทั้งแขน เป็นมาได้ประมาณ 2 เดือน ตอนแรกก็คิดว่าเกิดจากอาการที่เป็นพร้อมประจำเดือน หลังๆมีอาการเหนื่อยมาก เบื่ออาหาร ใจสั่น นอนไม่หลับ จึงชวนแฟนไปตรวจร่างกาย ตอนไปตรวจหมอบอกว่าเป็นอาการของคนเป็นโรคเครียด แต่พอ X- Ray พบเป็นปอดรั่ว ประมาณ 10-15% หมอยังงง เพราะอาการที่เป็นไม่ตรงกับคนที่เป็นโรคนี้เลย บอกตรงๆ แทบช๊อคค่ะ ตอนนั้นกลัวมาก เพราะเป็นแบบไม่มีสาเหตุ หมอให้นอนดูอาการ 1 สัปดาห์ X-Ray เกือบทุกวัน พบว่าปอดค่อยดีขึ้นเองเรื่อยๆ จยเป็นปกติ หมอจึงให้กลับไปพักรักษาตัว (หมอบอกว่าอาจเป็นได้อีก) ตอนนี้กินไม่ได้นอนไม่หลับเลยค่ะ เครียดมาก กังวลไปหมด กลายเป็นคนหวาดระแวงไปเลยค่ะ ขออย่าให้ใครได้เป็นโรคนี้เลยนะคะ

สวัสดีค่ะคุณnok

ขอบคุณที่มาร่วมแบ่งปันประสบการณ์นะคะ ตอนที่ดิฉันทราบว่าตนเองเป็นโรคนี้ใหม่ ๆ ดิฉันก็ชอบวิตกกังวลเช่นเดียวกันค่ะ มีครั้งหนึ่งดิฉันไปหาหมอเพราะคิดว่าปอดต้องรั่วอีกแล้วแน่ ๆ แต่พอหมอตรวจปรากฏว่าดิฉันปกติดี หมอบอกว่าดิฉันคงเครียดและวิตกกังวลมากเกินไป วันนั้นดิฉันเลยได้ยาระงับประสาทมาค่ะ :) คุณ nok ไม่ควรกังวลมากเกินไปนะคะ เพราะจะทำให้สุขภาพเราแย่ลงไปด้วย เป็นกำลังใจให้ค่ะ

สวัสดีครับ คุณKunkru_luna

ยังดีที่ได้เจาะแค่ปอดเอาลมออก ของผมเจาะ2รอบ ร้ายกว่านั้นยังผ่าตัดเย็บปอดอีกด้วยออกมาได้้1เดือนแล้วยังไม่มั่นใจเลยว่ามันจะหายเป็นปกติรึเปล่า เพราะช่วงนี้หายใจไม่ค่อยอิ่มเลย ร้ายอีกเริ่มเจ็บอีกข้างแล้ว เหมือนจะเป็นทั้ง2ข้างเลย ^_^

Commentในฐานะแพทย์ผู้ดูแลรักษาโรคนี้โดยตรง โรคปอดรั่ว (pneumothorax) แบ่งเป็น 2 ประเภทใหญ่ๆครับ 1. โรคปอดรั่วในคนที่ไม่มีโรคปอดเรื้อรังมาก่อน เป็นในคนอายุน้อยประมาณ 15-25 ปี ไม่รู้สาเหตุแน่นอน จะพบว่ามีถุงลมโป่งพองขนาดไม่ใหญ่ที่ยอดปอด แล้วแตกออก 1. 1. โรคปอดรั่วในคนที่มีโรคปอดเรื้อรังมาก่อน โดยเฉพาะโรคถุงลมโป่งพองทั่วปอดจากการสูบบุหรี่ เป็นในคนสูงอายุ รักษายากกว่า เพราะอายุมาก และมักมีโรคอื่นๆเช่นโรคหัวใจอยู่ด้วย ปอดมักไม่ดีทั้งปอด การรักษาต้องให้ผู้เชี่ยวชาญดูแลโดยพิจารณาเป็นรายๆไป

ขอพูดรายละเอียดเฉพาะกลุ่มแรกครับ มีข้อเท็จจริงที่ควรรู้ดังนี้ 1. การรักษาเมื่อเป็นครั้งแรก 1.1 ถ้าเป็นน้อยอาจแค่ให้อ๊อกซิเจน+ สังเกตอาการ ถ้าเป็นมากเช่นมีอาการเหนื่อย/แน่นหน้าอก… หรือ x-ray เห็นชัดเจนว่ามีลมรั่วหรือปอดแฟบเนื่องจากลมที่รั่วออกมากดเบียด มักต้องใส่ท่อเล็กๆเข้าไประบายลมออกให้ปอดขยายตัว แล้วรูรั่วมักปิดไปเอง 1.2 ถ้าใส่ท่อแล้วลมรั่วไม่หยุด หรือปอดขยายตัวไม่เต็มภายใน 3-5 วัน ต้องปรึกษาหมอผ่าตัดปอดมาร่วมดูแล 1.3 ส่วนใหญ่จะรออีก1-2วัน ถ้าไม่ดีขึ้น ควรผ่าตัด. รวมแล้วมักใส่ท่อไม่เกิน 7 วันครับ. รายที่รอนานกว่านั้นคงมีเหตุผลเฉพาะราย

  1. รายที่เป็นซ้ำครั้งที่ 2 ถือว่าควรได้รับการรักษาโดยการผ่าตัด ไม่ต้องรอถึงครั้งที่ 3 ครับ บางรายเป็นครั้งแรกก็อาจพิจารณาผ่าตัดไปเลย ต้องพิจารณาเป็นรายๆไป

  2. การผ่าตัด อาจทำผ่าตัดแบบเปิดแผลใหญ่ข้างๆ หรือเปิดแผลเล็กกว่าบริเวณใกล้รักแร้ หรือผ่าตัดด้วยกล้อง ซึ่งจะเจาะรูเล็กๆ 3 รู ปัจจุบันนิยมผ่าตัดด้วยกล้อง แต่ต้องทำโดยหมอผ่าตัดปอดที่ชำนาญการผ่าด้วยกล้อง แต่ทั้งสามวิธีมีข้อดี ข้อเสียไปกันคนละอย่าง ถือว่าเป็นวิธีมาตรฐานทั้งสามวิธี

ข้อมูลทั้งหมดอ้างอิงแนวปฏิบัติที่ยอมรับในระดับนานาชาติ การตัดสินใจเลือกวิธีการรักษาต้องขึ้นกับผู้ป่วยแต่ละราย/ สภาพแวดล้อม/ ปัจจัยต่างๆ

เรารั่วเหมือนกันมันเปนอะไรที่ทรมาร. ตอนนี้ผมไม่อ้วนขึ้นเลยบางทีก้เจบข้างใน. ร่างกายไม่เหมือนเดิผมผ่าตอนมอสามแต่ตอนนี้ผมอยุ่มหาลัยแล้วแต่ก้ยังมีผลข้างเคียงอยู่พุดแล้วเศร้ากับชีวิตตัวเองสงสัยชาติก่อนทำกรรมไว้เยอะ

เคยเจาะ ปอด เหมือนกันเลยครับ2 ข้าง เจาะ3 ครั้ง ซ้าย1. ขวา 2.

กำลังนอนรักษาโรคนี้อยู่เลยครับนอนโรงบาลมา 2 อาทิตย์แล้วอาการก็อย่างที่พูดข้างบนแหละครับนึกว่าตัวเองไม่เป็นอาไรมากรู้สึกเจ็บๆหายๆมาหลายครั้งก็ไม่ได้สนใจมาหลายเดือนจนได้เปลียนงานพอทางบริษท์เข้าให้ตรวจร่างกายก่อนทำงานพอตรวจเท่านั้นแหละหมอจับเข้าห้องฉุกเฉินทันทีปล่อยทิ้งไว้อาจหัวใจหล้มเหลวได้ตลอดเวลาครับตอนนี้ยังไม่ออกจากโรงบาลเลยครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท