กรุณาส่ง

คุณ...

13/3 ถนนไทรบุรี

อำเภอเมือง

จังหวัดสงขลา

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว..ฉันจ่าหน้าจดหมายอย่างนี้   ไม่ต้องไปเปิดต้นฉบับ ความทรงจำในบางเรื่องราว มันตราไว้ในใจ   เงื่อนไข รายละเอียด แม้จำได้ไม่หมด ทว่าที่อยู่ บ้านเลขที่ ถนน ..จำได้ขึ้นใจ

เราสองคนสื่อสารกันแบบนี้ เป็นเวลา รวมคร่าว ๆ แปดปี ก่อนตัดสินใจแต่งงานกัน

พัฒนาการ ความสัมพันธ์ของเรา เริ่มจาก นายเป็นเพื่อนของเพื่อนสนิท ของฉัน

นายเดินมาป้วนเปี้ยน(ภาษาท้องถิ่นเรียกว่า วี ๆ หรือ เวียน ๆ นะ???)  ใกล้ ๆ คณะของฉัน  ใกล้ ๆ แหล่งแห่งที่ เพื่อน ๆ พวกเราสุมหัวกัน ไม่ว่าจะเป็นการติวหนังสือ  ทำกิจกรรม ออกค่าย  ฯลฯ   ก็เพราะนายมาสนใจเพื่อนของฉันอยู่หนึ่งคน  ซึ่งแน่นอน นายตาแหลมคมมาก เพราะเจ้าหล่อนเป็นคนน่ารัก ใจเย็น กุลสตรี เรียบร้อยดั่งผ้าพับไว้

ซึ่งไม่เหมือน ฉัน  เลย

พระพรหมท่านทำการทดลองหรือขีดเส้น  ผิดบรรทัด ..ก็มิอาจรู้ได้

ความสัมพันธ์ฉันเพื่อนสนิท  ที่เราสองคนมีมาก่อนนั้น  มันดีมาก ๆ

ฉันไม่มีแง่งอน  เพราะไม่ได้คาดหวังอะไรจากนาย

นายไม่เคย รู้สึกใจแป้ว หรือ รู้สึกว่า เสียเชิง เมื่อเคยเห็นฉันไปกินข้าวกับหนุ่มเพื่อนนักศึกษา คนอื่น 

เพราะเราคบกันเป็น เพื่อน

จวบเวลาผ่านไปอีกสามถึงสี่ปี  นายเรียนจบก่อน

นายขี่เวสป้า มาถามฉันที่ คณะว่า

“เราจะเป็นแฟนกันมั้ย”

"ทำไมหรือ"

"ถ้าเป็น เราจะทำงานที่นี่ (สงขลา )ก่อนรอนายจนกว่านายเรียนจบ"

"ถ้าไม่เป็น เราจะขึ้นกรุงเทพฯ หาเด็กเทพฯเป็นแฟนสักคน"

โอ้โฮ เฮะ  นายถามตรงมาก

ฉันก็ตอบตรงเหมือนกัน

"เป็นก็เป็น เซ็นสัญญาช่วงแรก สองปีก่อนนะ"

บันทึกไว้ให้ลูกคนนี้  

อ่าน..ยังมีต่อ..