ก่อนลูกจะไปโรงเรียนสัปดาห์นี้
เราสามคนชื่นมื่น เริ่มต้นด้วยการถ่ายรูปลูกในวันร่วมพิธี "ถวายบังคมพระปิยมหาราช"
แม้ว่า พ่อ-แม่ จะไปไม่ทันในสถานที่พิธี..ลานพระบรมรูปทรงม้า
หากเมื่อลูกโบกมือให้แม่ ทันทีที่เห็นหน้าแม่รอ ๆ อยู่ในบริเวณที่ทางโรงเรียนจัดไว้ให้ผู้ปกครอง
แม่รู้สึกว่า ลูกเท่ห์ ซะ !
ต้องถ่ายหนึ่งช็อตก่อนด้วยโทรศัพท์
แล้วยิงชัตเตอร์ต่อด้วยกล้องคอมแพ็คตัวเล็ก (กล้องใหญ่ขัดข้องบางประการน่ะลูก)
แล้วเราสามคนถือโอกาสเอาฤกษ์ดีในวันปิยมหาราชนี้ ไปไหว้พระแก้วมรกตกัน ที่วัดพระแก้ว
ซึ่งลูกทราบด้วยว่าชื่อเต็ม ๆ คือ วัดพระศรีรัตนศาสดาราม
เมื่อคุณพ่อของลูกเล่าประวัติความเป็นมาขององค์พระแก้วมรกต ลูกสนใจ มีคำถามมาเป็นระยะ ๆ
เช่น เป็นมรกต หรือ เป็น หยก (jade) ?
เปลี่ยนพระเครื่องทรงได้อย่างไร องค์พระอยู่สูงขนาดนั้น?
ทำไมต้องเปลี่ยน พระพุทธรูป ไม่มีชีวิตจริงสักหน่อย?
....ต่อจากนั้น เราก็เดินดูรูปฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์...แม่ดีใจที่ลูกยังจำได้ว่า เราเคยมาดูกันแล้วบ่อย ๆ ตอนที่ลูกเล็กกว่านี้ ใช่ เล็กกว่านี้มาก เพราะตอนนั้น พ่อเขายังว่าง ๆ กว่านี้เยอะ
แต่เมื่อมาดูอีกครั้งในครั้งนี้ มันดีที่ลูกได้อ่าน รามายณะ มาบ้างแล้ว ลูกจึงสนุก
แล้วเรายังมีเวลาไปงาน สัปดาห์หนังสือ
เราทั้งสาม ได้หนังสือมาเยอะแยะ
ตลกที่แม่และ พ่อแยกกันเดินคนละเที่ยว แต่เหตุไฉนซื้อหนังสือซ้ำกันหลายเล่ม เช่น
เอกพจน์บุรุษที่หนึ่ง(รวมเรื่องสั้นของฮิวเมอร์ริสต์),
เหนือห้วงมหรรณพ (พระไพศาล),
และหนังสือแปลของเชอเกียม ตรุงปะ อีกหลายเล่ม
หนังสือของพระภาสกร ภาวิไล อีก..
แต่ไม่เป็นไรหรอก เพราะเราต่างคนต่างหวงหนังสือ (แย่ง) กันอ่านอยู่แล้ว
คงเพราะผลัดกันนั่งเป็นเพื่อนลูกไง ลูกตื่นตั้งแต่ตีสี่ครึ่งจึงเพลีย..เรา(พ่อ-แม่)จึงไม่ได้เดิน และไม่ได้นัดกัน
เดิน จึงซื้อหนังสือของ สนพ เดียวกัน..ชนกัน..โครม อิอิ
ลูกเดินน้อยมากกว่าทุกปี (ดีจัง!)
ทำให้ตัดกำลังซื้อหนังสือไปได้ส่วนหนึ่ง-ส่วนของลูกไง-ฮา
ปิดท้าย ทริ้ปเล็ก ๆแต่ม่วนชื่นตรงคำแซวของลูกว่า
"บ่อตับ * ทีม บ่ ตับ ของพ่อน่ะ ชนะกับเขาบ้างหรือยัง ???"
ว่าแล้ว ลูกก็ผล็อยหลับไปในรถ ระหว่างเดินทางกลับ
บ่อตับ * liverpool ทีมในใจของคุณพ่อขายาวนั่นแล...
เป็นครอบครัวที่น่ารักมากค่ะ คูณหมอใกล้ชิดลูกอย่างนี้ดีมากๆเลยค่ะ พอลุกอายุ 11-12 ปี เขาจะเริ่มเป็นหนุ่มขึ้น และห่างจากเราไปอีกหน่อยนะคะ ดังนั้น ตักตวง วันเวลา แห่งความสุข นี้ให้มากที่สุดค่ะ
ขอบคุณค่ะ วันนี้แม่ยังไม่จ๋อย เดี๋ยวอีกสองสามวันจะเริ่มจ๋อย
อีกหนึ่งวันถัดจากนั้น(พฤหัสหรือศุกร์หรือเสาร์) ก็เริ่มต้นเขียนจดหมายด้วยมือ (แล้วลงบันทึกซะด้วยเลย)
กว่าลูกจะวัยรุ่นจริง ๆ ไม่เรียกร้องจดหมายจากผู้หญิงที่เป็นแม่..แต่..เขียนจดหมายถึงผู้หญิงอื่น..อิอิ เป็น น้องอาจรวมเล่ม "จดหมายถึงลูก-ผ่านบล็อก Gotoknow ได้นะคะ เนี่ย"
พี่คะ ลืมถามว่า ดอกเหลืองที่เห็นวันนี้ไม่ใช่ จันทร์กระจ่างฟ้าหรือคะ(ในอนุทินน่ะค่ะ ที่พี่บอกว่าคือบานบุรี-ดู ๆ เหมือนดอกเล็กกว่า..แต่คงอยู่ที่ระยะการซูม) เอ แต่วันก่อนนู้น..ใช่แน่นอน ที่บ้านน้องมีค่ะ สวยวันสวยคืน
แล้วข้างบนนี่..เรียกชบา หรือ ภู่ระหงคะ..น่าจะชบา เพราะกลีบซ้อน ๆ กัน
ถูกมั้ยคะ
*คุณพี่ศศิ ถ่ายภาพดอกไม้ได้สวย+งาม แบคกราวด์เข้มทั้งที่เคยอ่านพบว่าพี่ใช้กล้องตัวเล็ก...????
น้องคนหน้าตาดีแต่เฉย ๆ (กับหน้าตาดีของตัวเอง?)
ขอบคุณหลาย ๆ เตรียมเพลง เอ๊ยเตรียมตัวไว้อีกนะคะ พี่จะวานใส่ลิ้งค์เพลงอีก..พรุ่งนี้ค่ะ..แน่ะมีนัดล่วงหน้าด้วย !
อ่านแล้วยิ้มๆไปกับคำถามสุดท้ายด้วยค่ะ...นอกจากชื่นใจไปกับความอบอุ่นในครอบครัวนี้ น่ารักจริงๆ อยากเห็นรูปน้องภูสุดเท่ห์บ้างจังค่ะ คุณแม่เอามาโชว์หน่อยนะคะ
ค่ะ ขอบคุณมากค่ะ น้องภูหรือคุณพ่อหรือคุณแม่..ที่น่ารัก..อ๋อ น่ารักทุกคนเลย..ขอบคุณที่มาอ่านค่ะ
ค่ะคุณโอ๋ เดี๋ยววันสองวัน โหลดมาโชว์ กลัวคุณโอ๋ตกใจ..กับความจ้ำม่ำเขาน่ะสิ เท่ห์แต่....อิอิ
มาทำความรู้จักครอบครัวที่น่ารักคะ
สวัสดีครับคุณภูสุถา
ตามมาเลือกหนังสือชอบครอบครัว (หนอน)ครับ
บางครั้งก็สมานฉันท์ บางคราวก็ตกลง(ที่เที่ยว)กันบ่ ได้
นี่แหละรสชาติ ชีวิต ครอบครัว อิอิ
ยินดีขายต่อ บางเล่ม(ที่ซ้ำกัน)
ล้อเล่นน่ะค่ะ ตอนนี้มีหนังสือ"รักเล่มเล็ก" ของคุณวิรัตน์โตอารีย์มิตรอยู่ในครอบครอง เจ็ดเล่ม ! ซื้อเหมือนกันขนาดนี้ !
ตามที่ขอค่ะ
อยากเห็นรูปน้องภูสุดเท่ห์บ้างจังค่ะ คุณแม่เอามาโชว์หน่อยนะคะ
ตั้งใจทำให้ จ้ำม่ำน้อยลงมาหน่อยค่ะ
น่ารักมากนะคะ อีกหน่อยก็ จะเพรียวขึ้น รอให้หนุ่มอีกหน่อยค่ะ
แน่ใจนะคะว่าจะเพรียวขึ้น เทียบเมื่อหนึ่งปีกว่าก่อนสิคะ อิ อิ
น้องภูน่ากอดมากเลยค่ะ คุณหมอเล็ก ดูจากที่อ่านๆมาหลายๆที่ที่คุณหมอเล็กเล่าถึงน้องภูแล้ว น่าจะเพรียวขึ้นยากหน่อยนะคะ ถ้าไม่ได้ออกกำลังอย่างจริงจังมากๆ เพราะพี่วั้นก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ ตัวกลมๆแน่นๆอยู่สักตอน 12-13 แล้วโชคดีได้ไปว่ายน้ำแบบเอาจริงเอาจังอยู่พักนึง เพราะท่าทางจะมีแวว (โคชที่ออสเตรเลียเขาว่าอย่างนั้นค่ะ) ก็เลยไปฝึกเข้มข้นอยู่ช่วงหนึ่งก่อนที่จะกลับมาเมืองไทย แต่มาบ้านเราไม่ค่อยได้ว่ายน้ำแล้ว แต่ยังคงอิ่มอร่อยกับอะไรต่ออะไรเหมือนเดิม ตอนนี้เข้าขั้นอ้วนแล้วค่ะ แต่ดีที่เขาอ้วนแบบเนื้อแน่นเป็นกล้ามเนื้อแข็งๆทั้งนั้น และยังคงชอบการออกกำลังกายอยู่พร้อมๆไปกับชอบกิน ในขณะที่พี่เหน่นไม่เคยอ้วนเลย แต่ก็ไม่ผอมมาก ตอนวัยขนาดน้องภูก็ตุ้ยนุ้ยเล็กน้อย แต่มายืดมากๆเอาเมื่อ 14-15 นี่แหละค่ะ ปรื๊ดเดียวเลย ตอนนี้ก็เลยทั้งสูงและหนา คงต้องรอดูน้องภูในอีก 2-3 ปีข้างหน้าแหละค่ะ เดายากอยู่ว่าจะเป็นแบบไหนนะคะ
ตามมาขอบพระคุณค่ะ