จงตื่นเถิด..อย่าหากิเลสเพิ่มเลย(กลอนที่ลูกเขียนครั้งแรก)
จงตื่นเถิด..อย่าหากิเลสเพิ่มเลย
อันสังขารไม่มีรีรอ มีมาพอให้เห็นแค่เศษเสี้ยว
กี่ทางเลี้ยวจะวกหรือคดเคี้ยว บิดบิดเบี้ยวเบี้ยวดวงวิญญาณ์
ดั่งนี้เหมือนกายดับสิ้นท่า เหมือนว่าปลิ้นปล้อนร้อนตัณหา(ลูก:วิชา)
ไม่มีเหมือนหายตลอดกาลมา แก่ชราร่ายเวทก็มิได้
ใช้มันให้คุ้มค่ายิ่งนัก ทักถามถึงอมตะฤทธิไกร
อิทธิฤทธิ์มิช่วยมีสิทธิ์ให้ เพราะใจมีฤทธิ์ช่างน้อย
คิดจะทำความตายให้อมตะ อิสรภาพไม่ท้อถดถอย
ที่มีไม่มีหรือมีมากน้อย เฝ้าคอยคิดถามเวียนวน
คิดปล่อยวางปล่อยนิ่งกันเถิด เกิดใหม่ชาติหน้าอีกหน
ดวงแก้วดวงชีวาขวางผจญ วาสนาดลก่อเกิด กิเลส
มันไม่มุ่งทำร้ายทำลาย หรือมุ่ง?หรือสลาย?พิเศษ
อาจเศร้าโศกสลดพูนเทวษ เบิกเนตรเห็นธรรม์ครรลอง
๑ ๑ ๑ ๑ ๑
วันที่ลูกมานอนเฝ้าแม่ผ่าตัด คุณครูให้การบ้านคือเขียนกลอนสี่ หรือ กลอนหก ก็ได้
วันก่อนผ่าและหลังผ่า แม่นอนฟังแผ่นซีดี "ธรรม-ของพระอาจารย์ปราโมทย์ ปราโมชโช" อยู่เป็นส่วนใหญ่
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะ ลูกฟังไปด้วย หรือเขาฟังเทศนาธรรม มาบ่อย ๆ จากโรงเรียน จึงเกิดบทกลอนนี้ขึ้น
เขาเขียนของเขาเอง ได้ยาวกว่านี้ จำได้ว่าแปดบท แม่ช่วยตัดออกไปส่วนหนึ่ง
จำนวนคำในแต่ละวรรคนั้น ไม่แน่ไม่นอนประสาเด็ก แต่ที่แน่ ๆ คือเกินสี่คำ และเกินหกคำ
ข้างบนนี้คือ ที่แม่ช่วยดูช่วยปรับคำให้แล้ว(สีน้ำตาล)
มิน่าว่า พ่อดูตื่นเต้นมาก ๆ
บอกว่ามีอะไรให้แปลกใจเล่น ถ้าแม่แข็งแรงดีขึ้น
เมื่อดิฉันบรรเทาอาการท้องอืด ตอนนั้นครบยี่สิบสี่ชั่วโมงหลังผ่าตัด
คุณพ่อก็ยื่นเศษกระดาษยับยู่ยี่เล็กน้อยให้แผ่นหนึ่ง แม่ตะลึงเช่นกัน
แม้บางคำผิดสัมผัสตามหลักฉันทลักษณ์ แต่ได้ใจความเนื้อหาสาระสำคัญ
โดยเฉพาะ วรรคที่ดิฉันขีดเส้นใต้ไว้นั้น เป็นของเจ้าตัวเดิม ๆ
แต่งได้อย่างไร แม่ก็..งง ๆ ..เช่นกัน
ความเห็น (12)
ส่วนหนึ่ง อาจเอามาจากนิทานวรรณคดี ที่คุณครูสอน หรือ เล่าให้เด็กฟังกระมังคะ ;P
สวัสดีครับ พี่หมอเล็ก
หลานภูเก่งจังเลยนะครับ..ผมเองเสียอีกครับ ไม่เคยแต่งกลอนได้กับเขาเลย พอแต่งได้ก็ไม่มีที่ลง ไม่มีที่ไป จบเอาดื้อ...เลยไม่เกิด เอาดีทางนี้ไม่ได้เลย
คำศัพท์ที่ใช้ "ทึ่ง" มากเลยครับ เป็นศัพท์สวยๆทั้งนั้นครับ
พี่หมอเล็กคงสบายดีขึ้นมากเเล้วนะครับ ...ให้กำลังใจครับผม
*คำศัพท์*ที่ใช้ ค่ะบางคำ บางประโยค เรางงเช่นกันค่ะ
อย่างที่ขีดเส้นใต้ และ วรรคที่เขาใช้จบ
เบิกเนตร เห็นธรรม์ ครรลอง
เป็นของเขาค่ะ แม่เติมการันต์ให้หนึ่งตัว ตรง ธรรม--->ธรรม์
แกล้งถามเขาว่ารู้ความหมายหรือเปล่า เขาว่า เขารู้
แต่ คำที่พิมพ์สีน้ำตาลเราช่วยค่ะ
เขาเริ่มเอนเอียงมาชอบภาษาไทยชัดขึ้น ชัดขึ้น
วิชาคณิตศาสตร์เริ่มไม่ค่อยชอบ
แม่ จึงบอกพ่อว่า หน้าที่คุณแล้ว ตัวใครตัวมัน (แม่ก็ไม่ชอบคณิตศาสตร์เลย)...ฮา
ขอบคุณสำหรับคำที่นำมาเยี่ยม..ค่ะ
ขอให้พี่หมอเล็กสุขภาพแข็งแรงโดยเร็ววันนะคะ...น้อง แต่งกลอนได้ขนาดนี้ เก่งจริงๆคะ...ครูแอนก็คงเหมือนพี่เอก...แค่กลอนสุภาพ ก็ไม่เป็นเรื่อง อิอิ
อืม..แม่ต้องคุยกับลูกอีกสักครั้งค่ะ เรื่องคำศัพท์ ...
จำเอามาจากไหนเน้อ...
ถ้าเข้าใจความหมาย..ก็ โอ..เลย
ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ
เยี่ยมเลยครับ ผมแต่งไม่ได้หรอก ยกนิ้วและปรบมือให้ด้วยความสัตย์จริง
จินตนาการสำคัญมากครับ, ทักษะการแต่งเรียนรู้และฝึกฝน แต่เรื่องเหล่านี้ จินตนาการเป็นเรื่องใหญ่จริงๆ ..
เยี่ยมครับ, ..เยี่ยมจริงๆ
ค่ะ อาจารย์แผ่นดิน"จินตนาการสำคัญมากครับ"
กำลังชั่งใจว่าจะเขียน "ภู-เด็กชายข้างหน้าห้อง" ดีไหม
คือเขาจะได้สิทธิ์พิเศษ นั่งหน้าห้อง
..หน้าจริง ๆ คือนั่งคู่กับคุณครู หันหน้าเข้าหาเพื่อน ๆ ไม่ใช่หันหน้าเข้าหากระดานดำ..เป็นมาตั้งแต่เรียนอนุบาล..
เหตุผล เนื่องจาก...จินตนาการ...คุณครูว่าอย่างนั้น
เขียนค่ะ สักบันทึก
อยากได้ข้อคิดเห็นจากผู้ปกครอง,ครู และอาจารย์ค่ะ
น้องภูเก่งมากค่ะ น่าส่งเสริมให้มากขึ้นค่ะ พี่เองก็แต่งกลอนไม่เก่งค่ะ ชื่นชม คนที่แต่งเก่งๆ
ตอนนี้ คุณหมอค่อยยังชั่วแล้วนะคะ คอยฟังข่าวอยู่ค่ะ และจะบอกว่า คิดถึงด้วยค่ะ
แข็งแรงมาก ๆ ขึ้นแล้วค่ะ
สามีจะพาไปไหว้พระค่ะวันนี้
ช่วงที่ผ่านมาเขาอยู่กินข้าวต้ม,เต้าหู้ยี้,หมูหยอง ฯลฯสารพัดอาหารแบบคนไข้ ที่ย่อยง่าย ๆด้วยกัน
คู่ทุกข์คู่ยาก ค่ะ
(ลูกยังร้องยี้..กับเต้าหู้ยี้ อิ อิ)
แต่งได้ดีมากครับ เนื้อหาดี มีเลือกใช้คำดีๆด้วย
ตอนที่ผมหัดแต่งส่วนใหญ่ก็จะเลียนแบบคำจากพวกวรรณคดีครับ
น้องแต่งได้ขนาดนี้ น่าส่งเสริมนะครับ
- ทึ่งทั้งเนื้อหาและคำที่ใช้..เก่งมากๆ
- อยู่ชั้นไหนแล้วครับ..
ธนิตย์ สุวรรณเจริญ ลูกเรียนประถมห้าค่ะ
ที่ตื่นเต้นเพราะเขาเพิ่งเรียนโปรแกรมภาษาไทยมาสองปีหลังนี้ค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ
วิชาที่เขาชอบที่สุดคือ วิทยาศาสตร์ค่ะ