ดีใจจัง ที่คุณหมออ่านอนุทิน เกี่ยวกับ สติเมื่อพานพบอัคคีภัย แล้วเกิดความรู้สึกว่า ควรจะมีการจัดเอกสารสำคัญให้เป็นหมวดหมู่ เพื่อความไม่ประมาท ขอบอกว่า ดีมากๆเทียวค่ะ อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้ทุกเวลาจริงๆค่ะ
แต่ก่อน พี่ก็ไม่ค่อยเห็นความสำคัยในการจัดเก็บเอกสารสำคัยส่วนตัวเท่าใดนัก พแเจอเหตุการณ์ ที่น่ากลัว ใกล้ตัวเข้า ก็เลย คิดได้
พี่เก็บเอกสารสำคัญๆไว้เป็นเล่มๆ แบบ Clear Folder แล้วเก็บไว้ในตู้เซฟอีกทีหนึ่ง ที่ไม่สำคัญมาก เก็บเป็นแฟ้มไว้ในตู้เอกสาร เรียงเป็นเรื่องๆ ส่วนของมีค่ามากๆ พี่ไปไว้ที่ธนาคาร เงินก็ไม่มีติดตัวมาก
จริงๆ คือคงค่อนข้างไม่น่าห่วง แต่ด้วยความไม่ประมาท พี่จะเป็นคนดูแล ประตูหน้าต่างคนสุดท้ายเสมอ ไม่ค่อยไว้ใจใคร แต่ข้อเสีย คือ เป็นคนย้ำคิด ย้ำทำ เรื่อง ความปลอดภัยค่ะ บางที นอนแล้ว ยังลงมาดูอีกทีเลย เป็นประสาทอ่อนไปหน่อย
ข้อดี ของคนแบบพี่คือ ยังไม่เคยเจอ ขโมยเข้าบ้าน เพราะดูละเอียด และมีรปภ.ดูแลภายนอกบ้าน
ส่วนเรื่อง รปภ. ไม่มีก็ได้ ถ้าได้คนไม่ดีมา ยิ่งแล้วใหญ่ แต่พอดี รปภ.คนนี้ อยู่กันมาจะ 10 ปี ก็เลยโอเค
เรื่องประกัน ก็จำเป็น เป็นการประกันความเสี่ยงในระดับหนึ่งนะคะ
มีเพื่อนอยู่คนหนึ่ง ไปเที่ยว ปิดบ้านไว้ ลืมปิดแอร์ ไฟลุกที่คอมเพรสเซอร์แอร์ เคราะห์ดี ลืมของ วิ่งรถกลับมาเอา เลยเจอพอดี เสียหายไปไม่มาก ประสาทเสียไปนาน
ตอนนี้ อากาสร้อนมาก ระวังๆเรื่องเครื่องไฟฟ้าไว้หน่อยก็ดีค่ะ ....จากผู้มีประสบการณ์ ใจหาย ใจคว่ำมาแล้วค่ะ

เก็บของไว้เป็นระบบดีค่ะพี่ หยิบง่าย ใช้ก็สะดวก นี่คุยกับออยว่า เดี๋ยวเรามาทำเช็คลิสต์กัน ว่าเวลาเกิดเหตุแบบนี้ต้องหยิบอะไรก่อน เรียงลำดับตามความสำคัญ มีเวลาก็หยิบให้หมด แต่ถ้าไม่ทันก็หยิบลำดับแรกๆ ก็พอ

ที่บ้านเอาเอกสารกรมธรรม์กับพวกใบหุ้นและอื่นๆ ที่ไม่ค่อยได้ใช้แต่มีมูลค่าเก็บไว้ที่ธนาคาร ส่วนพวกเอกสารสำคัญประจำตัวอย่างทะเบียนบ้าน ใบเกิด พาสปอร์ต เอกสารอื่นๆ เก็บไว้ที่บ้านแต่ก็ซีร็อกซ์ทุกอย่างไปเก็บไว้ที่นั่นด้วยเพื่อความปลอดภัย หากไหม้ไปเราก็มีหลักฐานอ้างอิง ไม่ต้องเสียเวลานานค่ะ

• ร้านคอมพิวเตอร์เจ้าประจำเขาเล่าว่า เคยซื้อปลั๊กจากจีนแดงมาใช้
• ใช้ไปแล้วไฟลุกตอนวันหยุด
• โชคดีว่าเขาลืมของ แวะมาหยิบ ก็เจอควันกำลังโขมง
• ปลั๊กเจ้ากรรมที่ว่า แกะออกมาดู เห็นแล้วแทบเป็นลม
• สายไฟที่อยู่ในตัวปลั๊ก บางเฉียบ
• ทำให้ความต้านทานสูงกว่าที่ควรเป็นมาก ทำให้ร้อนจนโครงพลาสติกละลาย
• เดี๋ยวนี้เวลาผมไปหาซื้อปลั๊กไฟมาใช้ ก็ต้องดูแล้วดูอีกแบบย้ำคิดย้ำทำว่า ผลิตจากไหน
• ถ้าไม่บอกแหล่ง หรือแหล่งไม่น่าไว้ใจ ถือหลักว่า ไม่ซื้อเด็ดขาด ราคาถูกเท่าไหร่ก็แพงทุกระดับราคา

สวัสดีค่ะคุณหมอเล็ก

                Supra soulmate  : )

ลูกชายใครน้อ.. ตอบได้โรแมนติกเหมือนคุณแม่เลย..

ว่าแล้วก็มาตื่นเต้นต่อกับการเตรียมรับมือกับเหตุการณ์อันไม่คาดฝันทั้งหลายนะคะ การเตรียมการล่วงหน้านี่สำคัญจริงๆ  คุณศศินันท์Sasinand กับซูซาน Little Jazz เล่าเรื่องให้ฟังทีไรได้ข้อคิดดีๆทุกที  อ่า..ที่อาจารย์ wwibul เล่าแบบเห็นภาพเชิงประจักษ์ก็ทำเอาพี่หนาวไปเหมือนกัน  เพราะบ้านพี่มีโน่นนี่ที่เมดอินแผ่นดินใหญ่ตรึมเลยอะ : )  

พ่อพี่แอมป์เคยบอกว่าเวลาไปพักโรงแรมต้องจัดของสำคัญไว้ใกล้มือ  ถึงเวลาต้องคว้าได้เลย  

ความไม่ประมาทนี้สำคัญจริงแท้  : )   : ) 

ขออนุญาตเจ้าของบล็อกแซวพี่แอมป์นิดนึงนะคะ: หยิบของสำคัญแล้วอย่าลืมนุ่งผ้านะพี่ แบบว่าตกใจไฟไหม้ฉวยแต่ของวิ่งออกมา ดีใจที่รอดตายและฉวยของมาได้ครบแต่เย็นวาบ 555 คนอื่นจะหายตกใจไฟไหม้ หันมาตกใจชี...แทน พูดแล้วนึกถึงเพลงอะไรนะ ที่เขาว่า "ปีนลงกลับมาเสื้อผ้าไม่ใส่ ฉันทนไม่ได้ ต้องไปให้ไกลลูกตา" ; P

 ชื่อเพลงห้องเบอร์สิบห้า หรือไรเนี่ยแหละค่ะ

คนเคยร้องให้ฟังบ่อย ๆ อิ อิ

  พี่คะ ความรอบคอบ ไม่ใช่ ย้ำคิดย้ำทำแบบโรคหรอกค่ะ ต้องขยัน มีวินัย มีสติ ..น้องยังพลอยรีบลุกมาทำตาม

สามี..เป็นงง ๆ ปกติ เอกสารของเขาเรียบร้อยกว่าของน้องมาก ค่ะ(ยอมรับ) แต่จะพยายามปรับปรุงค่ะ

อ่านของน้องซาน

ก็ว่าจะลิสต์ไว้ตามลำดับความสำคัญ ซีร็อกซ์ชิ้นสำคัญไว้เสียด้วยเลย

ความคิดดี ๆ แบบนี้ขอคัดลอก แล้ว ทำตามค่ะ ;P

ถ้าเราเตรียมไว้ดี เราก็จะมีสติได้เร็ว..นะคะ

 ขออนุญาตคุณหมอเล็กด้วยคนนะคะ  : )

 ฟังเพลงเด็ดของซานแล้วทำให้พี่ได้ข้อคิดขึ้นมาในทันใด... 
นอกเหนือจาก ความไม่ประมาทแล้ว  ไหวพริบปฏิภาณยังเป็นเรื่องสำคัญมากในช่วงหน้าสิ่วหน้าขวาน   

อ่า..ในสถานการณ์เช่นนี้  พี่คิดว่าเราก็ต้องหยิบฉวยของสำคัญใกล้ตัวมาใช้ให้เป็นประโยชน์ในฉับพลันทันที  ก่อนที่ประชาชีจะทันรู้ตัว 
เอ่อดังนั้น  ..  เวลาเก็บของสำคัญ อย่างทะเบียนบ้าน พาสปอร์ต กรมธรรม์ อะไรอย่างนี้   ควรเลือกซองที่ใส่แบบว่าใหญ่ๆไว้หน่อยก็ดีอะค่ะ   อิอิ  : P

  อจ.นกฟ้าคะ

ขอบพระคุณค่ะ  เคยซื้อกระเป๋าเดินทางใบใหญ่เบ้อเริ่ม ก็อบสวย มาจากจีนแผ่นดินใหญ่ ในราคา 750.00บาทไทย

แฮ่ ใช้ได้สมราคาค่ะ !!!

สวัสดีค่ะ

แวะมาเยี่ยมคุณหมอค่ะ

และก็ได้ข้อคิด...เตือนใจ...เตือนภัย

คุณพ่อ...ออกมาดหล่อขนาดนี้..

คุณลูกจะหล่อขนาดไหน...

  คุณ อรวรรณ คะ  เขาเป็น Supra soulmate เพราะพอดีชื่อเขียนแบบภาษาอังกฤษแล้วจะไปพ้อง(ใกล้เคียง)  กับคำนี้น่ะค่ะ

คุณลูกหล่อกว่าอยู่แล้ว เสมอ สำหรับคุณแม่ จริงมั้ยคะ....

อิอิ..คำตอบ

Supra soulmate  ของแม่ไง

มีความสุขมากมากนะคะ

แวะมาให้กำลังใจครอบครัวหรรษาครับ

                              รพี

 ขอบคุณน้องแอ๊ด ค่ะ สำหรับความสุขมาก ๆ ๆ ๆ ๆ

  ขอบคุณค่ะ คุณรพี กวีข้างถนน

เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ไปหรรษาร่วมห้องเรียนเดียวกัน..ค่ะ ;P

มีคำแนะนำพี่แอมป์และคนอื่นเรื่องซองเอกสารค่ะ ถ้าตกใจไฟใหม้วิ่งออกมาโดยไม่นุ่งผ้า ซองขนาดใหญ่แค่ไหนก็ปิดไม่มิด ก็ต้องอายคนอื่นอยู่ดี มีวิธีเดียวที่ไม่ให้คนอื่นจำเราได้คือปิดหน้าเอาไว้ ที่เหลือช่างมัน 555 เพราะคนจำไม่ได้หรอกว่าใคร แป่เอี่ยโม้ดดดดด เหอๆๆ แนะนำแบบติดเรท ; P

  วันนี้มีไอเดียเจ๋ง ๆ จากน้องที่ทำงาน บอกว่าใส่เสื้อชุบน้ำไว้บนหัวอย่างเดียว ป้องกันควันได้และป้องกันคนจำเราได้ด้วย

กางเกงไม่ต้องเพราะใส่ยาก ;P

สวัสดีค่ะพี่หมอเล็ก

ชักอยากเห็นหน้าน้องแล้วค่ะว่าเหมือนต้นฉบับเฉพาะที่ตาเท่านั้นหรือค่ะ หรือว่าเหมือนพี่หมอเล็กหมดค่ะ

อ่านบันทึกพี่หมอเล็กแล้วยิ้มได้ทุกคราไป

ขอบคุณค่ะ

 นี่ค่ะ คู่แฝด จริง ๆ ก็ผสมกลมกลืน นะคะ

แต่จ้ำม่ำ นี่จะเอาแม่ไปซะแล้ว

ต้องทำ..ผอมให้หน่อย อิ อิ

สวัสดีค่ะคุณหมอเล็ก

ซูซานเวอร์ชั่นบิสกิตรูปนี้หน้าตาซนได้ใจจริงๆ  เห็นทีไรอยากจับไปกินแกล้มกาแฟทุกที  : ) 

เอ่อ..แบบว่าก่อนที่จะเพลี่ยงพล้ำในวงสนทนา  ตามตำราท่านว่าให้เบี่ยงประเด็น  หรือทำเป็นกล่าวถึงเรื่องอื่นไปเสีย
แต่พี่คงช้าไปเสียแล้ว...  อิๆๆๆๆๆ

สองสามวันมานี้ พี่ระลึกถึงท่านอาจารย์wwibul  เป็นอย่างสูงเลยค่ะคุณหมอเล็ก เพราะเอ็มพีโฟร์เมดอินไชน่า(แหงๆ)ของพี่ อยู่ดีๆเธอก็ลุกขึ้นมาเปิด(สวิตช์)ตัว(เอง)และร้องเพลงที่เซฟไฟล์ไว้หน้าตาเฉยอยู่ในกระเป๋าของพี่  พี่ก็งงๆว่าเสียงอะไร   หยิบขึ้นมาตอนแรกก็ยังเฉยๆ  แล้วก็ปิดไปอย่างไม่รู้สึกอะไรเลย  เพราะคิดว่าคงมีอะไรไปกระแทก มันถึงเปิดเองได้ คือธรรมดามันต้องกดแช่ราวห้าวิถึงจะเปิดหรือปิดได้  แต่พี่ก็ยังไม่เฉลียวใจ   

จนกระทั่งจู่ๆวันนี้เธอก็ร้องเพลงขึ้นมาอีกแล้ว  ..หยืย...  พี่ก็ทรงพระงงเพราะไม่มีใครไปกระแทกอะไรเลย   อยู่ๆเธอก็ร้องเพลงอย่างอารมณ์ดี  ....โตะใจโหมะเลยอ่า

ตอนนี้พี่ก็เลยรอให้เธอแบ็ตหมด และถ้าไม่แน่ใจจริงๆก็คงไม่ชาร์จอีกแล้ว  คือว่ามาแบบนี้พี่ทำใจลำบาก

ลำบากพอๆกับตอนตัดสินใจตอนเกิดเหตุว่าจะเอาซองไปแปะไว้ตรงไหนดีเลยอะค่ะคุณหมอเล็ก  อิๆๆๆๆๆ

 พี่แอมป์คะ เวลาเกิดเหตุควรเอาซองไปแปะไว้ตรงไหน ตัดสินใจยากนะคะ รอถามคนนี้ดีกว่า

ช่วยตอบแทนด้วยค่ะ

บันทึกนี้ ชื่อเรื่อง เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวกับ Digital divide

เอ หรือเกี่ยว เพราะเราอ่านเอาความรู้มาจากอนุทินของพี่ศศิและน้องซูซาน แล้วนำมาใช้ทันที

เพียงแต่ผลพลอยได้ที่ลุกขึ้นมา จัดเก็บเอกสาร คือ..

พบภาพเก่า-เก็บ-ในกรุ

จึงได้เอามาเขียน แซว ทั้งพ่อและลูกค่ะ ;P