หาภาพที่พูดถึงไม่ได้แล้ว มันนานแสนนานมาแล้ว

ขอแนบภาพนี้ประกอบก่อนแล้วกันค่ะ

เป็นภาพแรก ๆ ที่กลับมาเริ่มหัดเขียน หัดวาดใหม่ แต่ของจริง..ดิฉันว่าสวยกว่าภาพนี้นะคะ (อิ อิ)

เป็นภาพที่ลองใช้โปรแกรมเพ้นท์ทิ่ง ตามคำแนะนำของลูก ทำเองค่ะ

มาขอดูภาพวาดสวยๆ + ศิลป์ๆ อีกค่ะ คุณหมอ

 คุณ อรวรรณ คะ เป็นคนชอบ..วาด

และ..บ้า(ลูก)ยอ อยู่นะคะ

นี่ค่ะ ภาพล่าสุด เห็นมุม ๆ หนึ่งในสวนที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่งค่ะ

คุณหมอวาดเก่งนะคะ เขาเรียกคนมีหัวศิลปะ พี่เอง ไม่ค่อยจะมี แต่ลูกกลับมีมาก แปลกจังเลย

อะไรที่ทำแล้วมีความสุข ไม่เบียดเบียนคนอื่นและตัวเองก็ทำเถอะพี่ แต่ละคนย่อมมีความชอบในสิ่งต่างๆ ไม่เหมือนกัน บางคนอาจจะชอบวาดรูป บางคนชอบเล่นดนตรี หรือบางคนอาจจะชอบบีบ bubble air ก็ไม่ใช่อะไรที่เสียหาย : )

ส่วนตัวเองเรื่องศิลปะเป็นความชอบแต่เด็ก เรียนวิทย์แล้วไม่ถูกใจ ในที่สุดก็มาเรียนศิลปะ ทุกวันนี้ก็อาศัยศิลปะทำมาหากิน แต่ก็เป็นศิลปะตามสั่งของชาวบ้าน ทำมากๆ ก็เบื่อเหมือนกัน เวลาว่างเลยชอบทำอะไรที่ตามใจตัวเองอยู่บ้าง เช่น ถ่ายรูปเล่นที่ไม่ต้องมีหัวข้อ เจอหมาเจอแมวก็ถ่ายไปตามประสา วาดภาพบ้าง เขียนการ์ตูนให้เด็กๆ ดูบ้างตามสะดวก แต่ดนตรีนี่ต่างหากที่เรียกว่าเป็นงานอดิเรกแท้จริงของตัวเอง เพราะชอบฟัง ชอบสะสม และศึกษาเพื่อความเพลิดเพลิน ไม่ได้ไปใช้ทำอะไรมากมาย แค่เล่นแล้วสุขใจตัวเองเท่านั้น

..คุณหมอเก่งตั้งหลายอย่างนะคะ..

..อารมณ์สุนทรีย์ชั้นหนึ่งเลย..

..แถมเล่าเรื่องก็น่ารัก มองเห็นภาพระริกไหวเชียวค่ะ

..ด้วยความคิดถึงค่ะ..

 ไม่ถึงกับมีหัวทางศิลปะ หรอกค่ะ ชอบและมีความสุขเมื่อได้ขีด ๆ เขียน ๆ วาด ๆ ค่ะ

แล้วก็ชอบแบบสีเทา ดำ สี earthโทน น่ะค่ะ

 น้องซาน น่ะ อาร์ต ตัวจริงเลยล่ะค่ะ

พี่เฝ้าอ่านบันทึกน้องซานแล้ว..ทึ่ง ค่ะ

น้องทีม ได้คุณอา มาเต็ม ๆ เลย ใช่มั้ยคะ

พี่อ่านหนังสือเรื่องแสงและเงา ต้องขอยืมคำพี่แอมป์ว่า ฮง ฮง เรื่อยเลยล่ะค่ะ ถึงต้องมีของจริงวางไว้ให้วาดตามแบบ

แรก ๆ ที่หัดวาด ตามหนังสือ วาดขวด..ประมาณขวดน้ำ(ปลา)..โอ ยากมากเลยสำหรับพี่ แหะ แหะ ;P

คุณหมอคะ

ฝีมืออย่างนี้  ไม่ใช่ artist ธรรมดาแล้วนะคะ  เข้าขั้นระดับ  architecture  เข้าไปแล้ว  ครูอรวรรณ  ขอยกนิ้วให้เลยค่ะ

ภาษาวัยรุ่นเขาเรียก "อาร์ตตัวแม่" ไงพี่ 555 เรื่องแสงเงาต้องสังเกตเยอะๆ ถ้าจะเอาง่ายอย่าพึ่งวาดวัตถุใสหรือมันวาว เพราะมันมีเรื่องแสงตกกระทบและแสงสะท้อนรวมถึงผิวของวัตถุเยอะ เลือกวัตถุทึบด้านก่อนแล้วค่อยๆ ขยับเสต็ปขึ้นค่ะพี่ ของที่ drawing ยากก็มี ผ้า แก้ว โลหะมันวาว พวกนี้ต้องอาศัยประสบการณ์ที่เพิ่มขึ้น เพราะนอกจากแสงที่ผ่านเข้ามาแล้วมันยังมีเงาสะท้อนในตัว หรือสภาพของตัววัตถุที่ต้องเขียนให้ดูรู้ว่าเป็นวัสดุชนิดนั้น ที่สำคัญไม่แพ้กันคือเรื่องสัดส่วนค่ะพี่ ถ้าเขียนแสงเงาดีแค่ไหนแต่วัตถุผิดส่วนก็ใช้ไม่ได้ ควรหัดเสก็ตช์หลายๆ มุมมองในวัตถุเดียวกัน ทั้งมุมปกติ มุมกด มุมเงย perspective เพื่อให้เราชำนาญ เจอวัตถุวางอยู่มุมไหนก็วาดได้ ต่อไปเมื่อต้องเขียนภาพที่มีของหลายๆ อย่างจะได้ไม่ต้องเอามาจัดวางแบบหน้าตรงอย่างเดียว

พวกหุ่นนิ่งนี่ตอนแรกมักจะหัดวาดกระดาษที่มุมยับ เขียนให้ดูเป็นกระดาษให้ได้ หรือวัตถุใกล้ตัวพวกปากกา ดินสอ แล้วก็ค่อยๆ ขยับไปอย่างอื่น เช่น ผลไม้ ดอกไม้ ที่มีรายละเอียดเพิ่มขึ้น แล้วเมื่อชำนาญก็ค่อยไปขวด แก้ว ไม่งั้นถ้าวาดยังไม่เก่งอาจจะวาดแก้วน้ำออกมาแล้วเหมือนทำจากไม้ พอวาดได้เหมือนแล้วก็เริ่มใส่ environment เข้าไปประกอบเพื่อผลักระยะ เน้นวัตถุด้านหน้าให้ลอยออกจากฉากหลัง พอทำได้ดีแล้วต่อไปก็วาดด้วยสีได้ค่ะ หลักการเดียวกันเพียงแต่เปลี่ยนเป็นสีเท่านั้น ที่ยากขึ้นหน่อยก็คือการคลุมโทนของภาพให้ไปในมู๊ดเดียวกันทั้งๆ ที่มีหลากสีในหลาย opjects คือต้องผสมสีบางตัวที่จะคลุมโทนเข้าไปในแต่ละสีนั้นๆ หรือฉาบหลังฉาบหน้าภาพเพื่อสร้างโทน มีหลายเทคนิคมากค่ะ ค่อยๆ ศึกษาไปดีกว่า

สวัสดีค่ะ กอชอบศิลปะเหมือนค่ะ

  I do not have thai keyboard. Thank you for your positive comment ;P

It makes me dare to draw again and again. 

  "อาร์ตตัวแม่" อธิบายดีจังค่ะ ต้องไปหัดวาดอีกหลาย ๆ  ๆ  สิ่งเชียวนะคะ ;p