กลิ่นหนังสือ(ที่)เหมือนกลิ่นเครื่องเทศจากต่างแดน

ห้วงเวลาเดือนนี้ เราสามคน พ่อแม่ลูก อยู่ใกล้ชิดกันมากโดยไม่คาดหมายมาก่อน

จากเดิม แม่ติดเรียนอยู่ที่แดนปลาดิบ

ลูกเรียนหนังสือ อยู่เรียน กิน นอน ในโรงเรียนที่สร้างนักเรียนชายให้เป็นสุภาพบุรุษ และมีแผนเดินทางไปเรียนกับแม่ต่างแดนหนึ่งปี

พ่อจากการงานที่ต้องเดินทางไปมาต่างประเทศและไทยเนือง ๆ พักนี้ เศรษฐกิจระส่ำระสาย(หรือเปล่า) การเดินทางน้อยลง

หลังปรากฎการณ์อุบัติภัยในญี่ปุ่น แม่จึงกลับมาทำงานที่เมืองไทยก่อน

ยกเลิกแผนไปเรียนที่นั่นของลูกไปด้วย 

เราสามคนจึงสุมหัว(หัวชนกัน) อ่านหนังสือที่บ้านกันเกือบทุกเวลานอกเหนือจากการงาน

หลาย ๆ วันก่อนให้แปลกใจที่หนังสือที่พ่ออ่าน นักเขียนที่พ่อชอบ เห็นลูกหยิบมาชื่นชม และส่งเสียงตื่นเต้นว่า

"พ่อ พ่อ พ่อ หนังสือนี้บ้านเรามีด้วยหรือ"

อันหมายถึง Don Quixote de la Mancha, Lord of The Ring, เพชรพระอุมา, หนังสือชุดศพใต้เตียง ของสรจักร สิริบริรักษ์ ฯลฯ

แม่(อด)นั่งคิดในใจไม่ได้ว่า ลูกพ่อเสียจริง เพราะอ่านหนังสือไปแนวเดียวกับพ่ออ่าน

จะมีที่เป็นแนวของเขาเอง(และอ่านเฉพาะฉบับภาษาอังกฤษ)ก็

Harry Potter,  Artemis Fowl series, Alice in Wonderland...และอะไรอีกสองสามเรื่อง แม่จำไม่ได้หมด

เรื่องอ่านหนังสือ เมื่อลูกเริ่มโตขึ้น แม่เริ่มประหยัดเงินได้มากขึ้น ๆ

เพราะไปร้านหนังสือกับพ่อ(เพื่อนซี้ไม่มีซั้ว)หนึ่ง

และเพราะชอบแอบหนีแม่(ทั้งสองคน)ไปเลือกซื้อเป็นชุด ๆ(ราคาค่อนข้างแพง-ในความเห็นของแม่)อีกหนึ่ง

แนวหนังสือ อย่างที่เกริ่นข้างบนอีก 

จนมาวันนี้ แม่กำลังค้นหาหนังสือเก่าเก็บที่น่าเก็บจากในเวบ

ลูกเดินมาจากอีกห้อง พูดส่งเสียงก่อนตัวมาถึงว่า

"แม่ แม่ แม่ แม่น้องว่า กลิ่นหนังสือเก่า ๆ เหมือนกลิ่นเครื่องเทศจากต่างแดนเลยล่ะ"

"แม่ว่ามั้ย"

"น้องชอบจังนะ"

"อ้าว นี่แม่กำลังค้นหาหนังสือเก่าหรือแม่"

"แพงมั้ยแม่"

"เขาส่งให้หรือเปล่า"

"งั้นวันหลังน้องค้นจากอเมซอนบ้างดีกว่า"

"ขอไปนอนก่อนนะแม่"

"ง่วงนอนจัง"

เรื่องของเรื่อง ที่ง่วงนอนมากคงเป็นเพราะ สายตาล้ามาก

วันนี้แม่หนีบลูกชายไปนั่งทำงานด้วย ให้เขาช่วยค้นหารายงาน ให้ช่วยจัดหน้า desktop ของคอมพ์ ให้ช่วยตรวจไวยากรณ์ภาษาอังกฤษให้นิดหน่อย สายตาเด็กไวกว่าตาแม่แล้ว

เสร็จสรรพ คุณลูกนั่งอ่านชุด Artemis Fowl ไปหลายเล่ม 

.....

แม่จึงเขียนบันทึกนี้ไป อมยิ้มไป

อย่างน้อยเหมือนแม่ก็ตรงนี้

ชอบกลิ่นหนังสือเก่าเก็บ(เฉพาะกลิ่นที่เป็นกระดาษแห้ง ๆ ต้องไม่มีกลิ่นแมลงสาบปนนะคะ)

และ เวลาชอบหรือติดใจหนังสือเล่มไหน ต้องอ่านจนจบหรืออ่านให้ได้มากที่สุด จนล้าไม่ไหวถึงหยุดอ่าน

....

 แม่อ่าน เพชรพระอุมาเกือบจบยี่สิบเล่มในสองคืน

แทบอาเจียนมาแล้ว

สมัยประมาณเขานี่แหละ ค่ะ