หลังจากส่งลูก ๆ และพ่อบ้านเข้านอนแล้ว ดิฉันก็เปิดดูโทรทัศน์ตามปกติ
คืนนี้ เป็นคืนพิเศษ ทางรายการตีสิบ ได้เชิญ นักกวี นักร้อง มาร่วมแสดงความไว้อาลัยพระพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์
โดยเฉพาะช่วงของวงโปงลางสะออน มาขับร้องบทเพลงไว้อาลัย ซึ่งแต่งโดยคุณอี๊ด วงโปงลางสะออน ซึ่งนี่คงจะเป็นครั้งแรก ที่ดิฉันเห็นวงโปงลางฯ ในอริยาบทแบบนี้
ใครจะไปเชื่อว่า วงโปงลางฯ ซึ่งปกติจะสร้างเสียงหัวเราะให้พวกเรา แต่คืนนี้ ทุกถ้อยคำของบทเพลง และดนตรีทุกตัวโน๊ต ทำเอาดิฉันฟังไป น้ำตาไหลไป ใครเป็นแบบดิฉันบ้างคะเนี่ย
นี่คือส่วนหนึ่งของบทเพลง ที่ดิฉันจับเนื้อความได้
"พักเถอะหนา ขอพระองค์หลับให้สบาย
เหน็ดเหนื่อยมาหลาย เดินทางมาไกลเหลือเกิน
ขอจงสู่สรวงสรรค์ วิมานบนฟ้าที่เลิศเลอ
พระองค์ทรงคงอยู่ในหัวใจ
เราก็เป็นคนไทยที่ได้ภักดี
ร้อยเรียงเพลงนี้กลั่นกรองมาจากหัวใจ
บางคำที่ร้องออกไป อาจฟังบ้าน ๆ เกินไป
แค่อยากให้รู้ ว่าออกมาจากหัวใจ
อยากบอกให้รู้ พระองค์จะอยู่ตลอดไป"
ขอพระองค์ทรงไปสู่สุคติ ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์
ดิฉันรู้สึกรักและภูมิใจในความเป็นคนไทยมากขึ้นเป็นร้อยเท่าค่ะ
สวัสดีค่ะน้องแป๊ด
เสียดายจังไม่ได้ดูค่ะ ตอนแรกว่าจะดู แต่ดูแล้วเศร้าๆ เลยมานั่งหน้าคอมทำงานต่อค่ะ ถ้าดูคงร้องไห้ค่ะ...เพราะแค่ TV อ่านคำกลอนอาลัยให้ท่านระหว่างรายการยังรู้สึกเศร้าเลยค่ะ
สวัสดีค่ะน้องแป๊ด
โชคดีปีใหม่ตลอดปีและตลอดไปค่ะ
สวัสดีครับคุณแป๊ด
เมื่อคืนผมก็ดูและรู้สึกเศร้ามากๆ ผมยังเอาบัตรประจำตัวอาสาสมัคร พอ.สว.มาดูลายพระนามท่านเลยครับ ผมเป็นสมาชิกประเภทสนับสนุน เลขที่ ๕๐-๐๔๓๖-๑๑๑๔๑๑ ครับ
ได้ดูเหมือนกันค่ะ ด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูกอ่ะนะ เหงาๆ เศร้าๆ อาลัยคล้ายตอนช่วงของสมเด็จย่า จะว่าไปยิ่งกว่าตอนสมเด็จย่าเสด็จสู่สวรรคาลัยอีกอ่ะค่ะ