เมื่อเย็นวันศุกร์ที่ 18 เมษายน ขณะที่ดิฉันกำลังเดินทางไป จ.ร้อยเอ็ด ดิฉันได้รับโทรศัพท์จากอาจารย์สุภร รุ่นพี่ที่สนิทกัน
“แป๋ว...มีหนอนระบาดที่ตึกตัวเองด้วย” หมายถึง อาคารศูนย์วิชาการที่ดิฉันทำงานอีกแห่งหนึ่งนอกจากที่คณะฯ
“ตอนนี้นะ คลานกันยั้วเยี้ย เต็มพื้นเลย อยู่ข้างๆตึกเนี่ย นักศึกษากระโดดกันหย่องแหย่งเลยละ มาดูซิ” อาจารย์สุภร อธิบายจนเห็นภาพ
“ว้ายย...โชคดีจังเลย วันนี้แป๋วไม่ได้เดินไปแถวนั้น”
เรื่องของเรื่องคือ ไม่ทราบเกิดอะไรขึ้น ก่อนหน้านี้ประมาณ2 วัน ที่ข้างตึกคณะฯ คนที่บ้านดิฉันมาบอกว่ามีตัวบุ้งอาละวาด กินต้นไม้จนโกร๋นไปหมด แล้วก็ไต่ขึ้นผนังตึก ดำพรืด ... แล้วก็พาดิฉันไปดู ซึ่งดิฉันก็แขยงๆ และไม่กล้าไปเดินแถวนั้น
เช้าวันศุกร์ต่อมา ดิฉันมาเล่าให้อาจารย์สุภร ซึ่งเข้าอบรมผู้ประเมิน PMQA ด้วยกัน และหลังการอบรมอาจารย์สุภรต้องออกจากตึกที่อบรมทางด้านข้างไปยังที่จอดรถจึงไปพบการไต่ยั้วเยี้ยของตัวหนอนบุ้งดังกล่าว
วันนี้ดิฉันจึงไปสำรวจบริเวณนั้นแล้วก็พบว่า น้องหนอนบุ้งไม่คลาน หรือไต่ยั้วเยี้ย แล้ว แต่เธอเข้าดักแด้เกาะติดเต็มฝาผนัง ซึ่งก็ดูไม่น่าเกลียดแล้ว แล้วก็พบว่าต้นราชพฤกษ์ หรือดอกคูนที่กำลังออกดอกเหลืองเต็มต้นเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว โกร๋นเหลือแต่กิ่งก้าน อันเป็นฝีมือการกินของน้องหนอนบุ้งเหล่านี้ จึงถ่ายภาพมาฝากชาวบล็อกค่ะ เสียดายไม่มีภาพน้องหนอน ...
ที่ผ่านมาหลายปีแล้วดิฉันเคยพบเหตุการณ์นี้แถวๆโรงเรียนของลูกสาว แล้วก็ไม่เคยพบอีกเลยจนกระทั่งปีนี้ที่ร้อนมากๆ เป็น 2 สถานที่ใกล้ๆ กัน ซึ่งทำให้คิดต่อไปว่าหากเกิดการระบาดของน้องหนอนเหล่านี้กับทุกต้นของดอกคูนที่มีเต็มเมืองขอนแก่น อะไรจะเกิดขึ้น....อะยึ๋ยยย... แค่คิดก็ขนลุกแล้วค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์แป๋ว
ต้นดอกคูณ เป็นต้นที่หนอนชอบมากค่ะ
พี่เลยไม่กล้าปลูก เพราะเคยเห็นหนอนเต็มต้นที่ โรงเรียนสาธิต
หนอนเป็นสัตว์ชนิดเดียว ที่พี่ไม่กล้ายุ่งกับมัน เสียวไส้ค่ะ
หนอนตัวใสมากเลยอ่ะ อื๊ย คงอิ่มเต็มที่ไหมคะ
หนอนนี้จะไปเกิดเป็นอะไรต่อไหมค่ะ
อ. แป๋ว
ไม่ใช่เรื่องของโลกร้อนหรอก สัตว์ ต้องการหาอาหาร ที่ปลอดภัย ที่อื่นๆ เขาพ่นยาฆ่าแมลง ทั้ง ชีวภาพและเคมี แต่บริเวณตึกที่พวกเราอยู่ มันเป็นตึกที่ปลอดการดูแล ตามธรรมชาติ ก็เก็บขยะ กวาดสิ่งที่รก ตัดหญ้า ไม่เคยมีใครเอาสารเคมีไปฉีดพ่น แมลงเหล่านี้ซึ่งตัวเต็มวัยก็คือผีเสื้อ ทั้งกลางวันและกลางคืน เมื่อมันเห็นปลอดภัย ก็ออกลูกออกหลาน เท่านั้นเอง เราเห็นผีเสื้อเป็นสิ่งสวยงาม แต่กลัวหนอนครับ คิดเสียว่าเป็นสมดุลย์ทางธรรมชาติ มันกินใบไม้เราได้ เดี๋ยวก็แตกใบใหม่ออกเอง เดี๋ยวนกก็จะมากินดักแด้ หรือหนอนเหล่านี้เอง รวมทั้งกระปอม(กิ้งก่า) มาช่วยกันดูแลเด็กซนๆที่ล่านกและกิ้งก่าีกว่า โลกจะเกิดสมดุลย์เอง นี่แสดงว่า มข.ของอาจารย์แป๋ว เป็นธรรมชาติ ครับ
อยู่กับธรรมชาติให้ได้อย่างสนิทสนมนะครับ เป็นกำลังใจให้
สวัสดีเจ้าค่ะ ป้าแป๋ว คนสวย
ป้าจ๋า ที่สุพรรณก็ร้อน แต่ว่ามีต้นไม้เยอะพอสมควร คิคิ น้องจิแอบใต้ต้นมะม่วง คิคิ คิดถึงค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ----> น้องจิ ^_^
สวัสดีครับอาจารย์แป๋ว
กราบพ่อครูบาที่เคารพ
ฝากความคิดถึงไปยังทุกๆท่านที่ไปภูเก็ตด้วยค่ะ ... หากฟ้าเป็นใจอาจได้ตามไป รอลุ้นจนถึงวินาทีสุดท้ายค่ะ...
สวัสดีค่ะพี่อุบล
เคยได้ยินเหมือนกันค่ะว่าต้นดอกคูณหนอนเยอะ แต่ยังไม่เคยเจอจังๆ ครั้งที่เจอเต็มพื้นคราวนั้นก็ที่โรงเรียนสาธิตนั้นแหละค่ะ ไม่กล้าลงรถเลยค่ะ จริงๆแล้วมันก็ไม่ทำอะไรเราหรอกนะค่ะ แต่ทำไมกลัวมันก็ไม่รู้เน๊าะ
สวัสดีค่ะคุณรักษ์
เป็นธรรมชาติของมันมังค่ะ ที่ต้องหาที่ที่มั่นคงเกาะเพื่อเข้าดักแด้ค่ะ และมันก็กินใบไม้ซะหมดเหลือแต่กิ่ง ขืนเข้าดักแด้ที่ต้นไม้คงไม่พ้นถูกแดดเผา จึงเขาหาที่ร่มดีกว่า ไม่รู้ว่าสมัยที่ไม่มีตึก เขาคลานไปเกาะอะไรนะคะ พอมีตึกขึ้นมาทำไมถึงคลานหาตึกก็ไม่ทราบ คงต้องเรียนรู้พฤติกรรมเขาอีกทีค่ะ
สวัสดีค่ะคุณใบบุญ
มันคงอิ่มเต็มที่ค่ะ เพราะกินอาหารกันมาเต็มที่เพื่อสะสมอาหารก่อนใช้ในช่วงเข้าดักแด้เพื่อเปลี่ยนรูปร่างให้กลายเป็นผีเสื้อค่ะ...กะอยู่ค่ะว่าจะเดินไปดูเขาทุกวัน เมื่อเขาเปลี่ยนเป็นผีเสื้อที่กำลังออกจากดักแด้จะได้ถ่ายรูปมาให้ดูกันอีกทีค่ะ
เรียน อ.ตู้ ที่เคารพ
ขอบคุณอาจารย์มากค่ะ ที่ช่วยเติมเต็มสำหรับบันทึกนี้ ด้วยความที่ไม่ค่อยจะถูกกันกับหนอนบุ้ง ทำให้กลัวๆ ไม่ค่อยอยากเจอค่ะ ทั้งๆที่น้องหนอนบุ้งก็ไม่ได้มาทำอะไรเรา แต่ไง๋กลัวก็ไม่ทราบ...
เดิมแถวๆนี้ก็ไม่มีค่ะ ก็คงเป็นธรรมชาติบางช่วงที่จะเกิดการระบาดเป็นช่วงๆ แล้วก็มีระบบนิเวศที่จะช่วยควบคุมกันโดยธรรมชาติหากคนเราไม่ไปเปลี่ยนระบบนิเวศนั้นเสียเองใช่มั้ยค่ะ
สิ่งหนึ่งที่ชอบก็คือธรรมชาติ และต้นไม้ใน มข เราค่ะ หวังแต่ว่าคงไม่มีการโค่นต้นไม้ไปเป็นถนนไปเป็นตึกกันเสียหมดเพื่อจะเป็นสังคมเมืองศิวิลัยกันค่ะ...
สวัสดีค่ะ อ.จารุวัจน์
ขอบคุณมากค่ะอาจารย์ ชอบธรรมชาติค่ะ แต่ไม่ชอบน้องหนอนค่ะ หลบได้ก็หลบก่อนค่ะ...แต่ก็มีน้องที่น่ารักบางคนชอบส่งภาพน้องหนอนมาให้...
สวัสดีจ้ะน้องจิคนน่ารัก
ยังสอนน้องแถวๆใต้ต้นมะม่วงอยู่รึปล่าวค่ะ น้องจิไม่กลัวน้องหนอนแน่ๆ...
สวัสดีครับน้องชาย
อ.ขจิต ไปภูเก็ตรึปล่าวเนี่ย...ขอบคุณมากค่ะคุณครูที่ช่วยตรวจคำผิด พี่ก็ว่าพี่ตรวจดีแล้วน๊า....
พี่ก็รอๆ ให้เขาแปลงร่างเป็นผีเสื้อเหมือนกันค่ะ จะได้เก็บภาพมาให้ชาวบล็อกดู ตอนเขาเป็นดักแด้ เป็นผีเสื้อพี่ไม่กลัวค่ะ
สวัสดีค่ะครูสุ
มาแบบยั้วเยี้ยแถวๆตึกนี้ก็ไม่เคยเห็นเหมือนกันค่ะ ... ไม่ทราบพฤติกรรมเขาเหมือนกันค่ะ ว่าทำไมถึงชอบมาเกาะที่ตึก คิดๆเหมือนกันค่ะว่าสมัยโน้นนน...ที่ไม่มีตึกเขาเกาะอะไร...เดี๋ยวหากเจอนักกีฏวิทยาจะถามมาเล่าพฤติกรรมน้องหนอนสู่ฟังนะค่ะ
สวัสดีค่ะน้องมณีแดงคนสวย แซ่เฮ
ลองไปดูนะค่ะ พรุ่งนี้อาจจะเห็นว่าต้นโกร๋นไปหมดแล้วก็ได้ ... ถ้ายังไงละก็ช่วยถ่ายภาพตอนน้องหนอนบุ้งไต่มาขึ้นบันทึกน้องแดง ด้วยนะ แล้วพี่ค่อยตามไปดูค่ะ...ขอบคุณค่ะ
พี่แป๋วนอนดึกจัง
ปวดหลังหายหรือยังคะ ^ ^ (อันนี้ไม่น่าจะเป็นผลมาจากโลกร้อน อิอิ)
อ่านบันทึกพร้อมดูรูปแล้วทำให้ขนลุกพอสมควร เดี๋ยวนี้มีอะไรๆ แบบนี้เยอะนะคะ ทุกอย่างมีจำนวนมากขึ้น พออะไรไม่สมดุล มันก็เลยออกมาเป็นแบบนี้แหละค่ะ ^ ^
รักษาสุขภาพนะคะ ^ ^
มีตัวสะกดอีกครับ
คูน ๑ | น. (๑) ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Colocasia gigantea Hook.f. ในวงศ์ Araceae คล้ายบอน ก้านใบและแผ่นใบสีเขียวอ่อน มีนวล ก้านใบทําให้สุกกินได้, ปักษ์ใต้เรียก อ้อดิบ. (๒) ดู ราชพฤกษ์. |
น่ากลัวค่ะ..ทำให้คิดถึงหนังประเภทสยองขวัญ จ๊าก!!
แปลกดีนะครับ
ฟังอ.เล่าแล้วขนลุกเลยครับ
มีภาพหนึ่งที่ต้อมจำได้ติดตาเมื่อครั้งยังตัวกระเปี้ยก ก็คือภาพกองทัพหนอนที่ดาหน้าเดินเข้ามาหาต้อม(จริงๆ แล้วมันกำลังจะบุกเข้าบ้านปู่ ที่บริเวณบ้านก็อยู่ใต้ต้นลำไยต้นใหญ่ๆ) ณ ตอนนั้นกลัวมากๆ เลย อยากกลับบ้านตัวเองมากๆ และก็จำได้แค่นั้นล่ะค่ะ
ทั้งเกลียดทั้งกลัวงูและหนอนเลยนะเนี่ย
สวัสดีครับ.แวะมาดูดักแด้ครับ...
อยู่บนต้นไม้ก็ดูสวยงามตามธรรมชาติ เข้ากันดี
แต่มาอยู่บนผนังตึกแล้วน่ากลัวยังไงบอกไม่ถูกเลยครับ
ดักแด้ น่ารักดีนะครับแปลกดีครับ ใบไม้หายไปหมดเลย หุๆ
ตามมาบอกว่าหนัง Always2 ยังเข้าโรงอยู่ครับ
รออีกซักพักจะออกเป็น VCD หาซื้อได้ที่ร้าน B2S ครับ
สวัสดีคะอ.แป๋ว
แหม ดูดี ๆ ก็แปลกดีค่ะ ตัวใส ๆ เห็นตัวเดียว หรือสองสามตัวไม่น่ากลัว แต่ถ้ามาเป็นกองทัพ ก็สยึ๋มกึ๋ยยยยส์ กันพอดี อิอิ
เอ แต่แปลกนะคะ มีหลายสีดีนะคะ สงสัยตัวสีเขียว คงกินใบไม้เขียว ตัวสีน้ำตาล กินใบไม้สีน้ำตาล แน่ๆๆๆ555+ (อะแซวเล่นนะคะ คริๆ) พอเป็นผีเสื้อก็สวย ดีค่ะ วงจรธรรมชาติคะ อิอิ.
สวัสดีค่ะน้อง อ.ตุ๋ย
ก็ว่าจะนอนเร็วค่ะ แต่เมื่อเปิดคอมฯที่ไรติดลมทุกทีค่ะ ทำให้นอนดึกตอนนี้ต้องระวังสุขภาพเหมือนกันค่ะ ส่วนปวดหลังก็ค่อยยังชั่วมากแล้วค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
เห็นด้วยค่ะ ว่าโลกเราเดี๋ยวนี้ความสมดุลสูญเสียไปเยอะมากเลยค่ะ ไม่ว่าจะด้านธรรมชาติ หรือสังคม...ก่อให้เกิดปัญหากันอยู่เรื่อยๆ
สวัสดีค่ะคุณ conductor
ขอบคุณมากเลยค่ะ สะกดผิดเป็นประจำ แต่เข้าใจว่าต้นคูนที่กินได้ กับต้นดอกคูนนี่หน้าตาต่างกันเยอะเลยเนอะ จึงทำให้เข้าใจ (คิดไปเอง) ว่าต้นราชพฤกษ์น่าจะสะกดด้วย ณ ไม่งั้นจะซ้ำกับต้นคูนที่เป็นพืชล้มลุกและกินได้ค่ะ
สวัสดีจ้ะน้อง
นั่นนะซิ สมัยเด็กๆ เคยดูหนังเรื่องกบแค้น น่ากลัวมา หากตอนนี้กลายเป็นหนอนแค้น คงสยองมากเหมือนกัน...อิอิ
สวัสดีค่ะคุณโชติกร HeadOfArt
แปลกค่ะแบบกันกันจนโกร๋นไปทั้งต้นนี่นานๆเจอทีค่ะ การที่มีตัวบุ้งยุบยับเต็มฝาผนังตึกก็ชวนขนลุกจริงๆค่ะ
สวัสดีค่ะน้องต้อม
ถ้าพี่เจอแบบนั้น คงกรีดลั่นบ้าน แล้วกลายเป็นโรคจิตแบบต้องดูต้องระวังไม่เดินไปสักพักแน่ๆ แค่เห็นมันเดินไปตามทางของมันยัง อะยึ๋ยยย เลยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณกวินทรากร
หลังจากที่เป็นดักแด้ไม่นาน เขาก็จะออกมาเป็นผีเสื้อค่ะ ซึ่งพี่ก็ตั้งใจว่าจะไปถ่ายภาพตอนเธอออกมาชมโลกในฐานะผีเสื้อ แต่เมื่อไปเยี่ยมเธอ ปรากฎเธอหายไปหมด ไม่เหลือแม้แต่ปลอกดักแด้ค่ะ คาดว่าเป็นฝีมือของแม่บ้านประจำตึกค่ะ
สวัสดีค่ะน้องโก้
ดักแด้เต็มผนังดึก แต่เชื่อมั้ยค่ะว่าหลายคนไม่เห็น เพราะไม่ได้สังเกตุ พอเห็นพี่ไปถ่ายภาพเขาจึงเข้ามาดูด้วย แล้วก็แหยงๆกันใหญ่เลยค่ะ
สวัสดีค่ะน้องjumpzz มนัสจรส
ต้นไม้โกร๋นหมดเลยค่ะ ตอนนี้ก็ยังโกร๋นอยู่ แต่คาดว่าเร็วๆนี้คงแตกใบใหม่ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณปรีดิ์
จะรอดู VCD ค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะ
สวัสดีค่ะน้องราณี
ใช่ๆๆ ตอนแรกพี่ก็สงสัยว่าทำไมมีสองสี นั่งคิดๆ ดูแล้ว อาจจะเป็นเพราะว่าต้นดอกคูนที่เขากินไปนะ กำลังอยู่ในช่วงออกดอกค่ะ เลยอาจจะเป็นว่าตัวไหนกินใบเยอะก็สีเขียว ส่วนตัวไหนกินดอกเยอะก็เลยสีเหลืองค่ะ เหมือนคนเราค่ะที่ช่วงไหนกินมะละกอเยอะๆ ผิวก็จะออกเหลืองๆ ได้ค่ะ
อ.จ.คะ เป็นอะไรไปแล้วเนี่ย...น่าขนลุกจริง เอ หรือว่า โลกร้อนขึ้น หนอนเลยเกิดเยอะมากๆ อูย....