สมาชิกทั้งหลายเพิ่งกลับกันออกไปหลังเที่ยงคืน...
เสาร์นี้กินข้าววันครอบครัวเสร็จก็นอนดูฟุตบอลกันค่ะ เพราะมีแฟนแมนยูหลายคน น้องแพทริคใส่เสื้อแดงแบบเดียวกับผู้เล่นมานอนเชียร์ด้วย
เมนูคือข้าวหน้าไก่หน้าแยกค่ะ เพราะ 'ไม้ไผ่' หลานสาวคนโตขอไว้ล่วงหน้า ป้าเจี๊ยบมีกุนเชียงที่ซื้อจากร้านขนมจีนป้าสินรองตอนไปหล่มเก่าเพชรบูรณ์มาเป็นเครื่องเคียงด้วย และทำแกงฮังเลแถมให้อีกหม้อ เพราะไม่ได้กินนานแล้ว
สำหรับของหวานก็ทำสังขยาใส่เม็ดขนุนและเนื้อขนุนค่ะ ผลิตผลจากต้นขนุนประจำบ้านที่ขยันออกลูกซะจริง อ้อ..ทำขนมต่างชาติเพิ่มอีกอย่างด้วย คือ Apple Cobbler กินกับไอศกรีมวนิลา เพราะเป็นของโปรด 'ใบตอง' หลานสาวหมายเลขสองที่โผล่หน้ามาให้ชื่นใจซะที หลังจากหายหน้าไปสองสัปดาห์เนื่องจากติดสอบ
รายการที่ฮือฮาที่สุดของวันนี้คือ ของขวัญปีใหม่จากบ้านน้องมิ้นท์ หลานสาวหมายเลขสามของป้าเจี๊ยบค่ะ เป็นของที่ป้าแจงเรียกว่า โอ-ฝอบ (OFOP: One Family One Product)
น้องมิ้นท์เรียนอยู่ชั้น ม.4 มีจุดยืนเรื่องรักษ์สิ่งแวดล้อมค่อนข้างชัดเจน เจ้าตัวใช้กระเป๋า (ถุง?) ผ้าใบหนึ่งซึ่งมีดอกไม้สีน้ำตาลถักด้วยโครเชต์ติดอยู่ 1 ดอก ก่อนปีใหม่เจ้าตัวเอามาให้ป้าแจงดูแล้วบอกว่า "มิ้นท์อยากทำอย่างนี้เป็นของขวัญ ป้าแจงทำเป็นมั๊ย?" ป้าแจงดูแล้วก็สบายมากสิคะ เพราะโครเชต์เป็นงานโปรดอย่างหนึ่ง จึงรับปากหลานว่าจะจัดการให้
ดังนั้น ช่วงสัปดาห์ก่อนปีใหม่ซึ่งป้าเจี๊ยบ น้องแพร และน้องกรไปอยู่ที่'บ้านกลางดง' ป้าแจงก็พาเราไปเลือกซื้อไหมพรมที่ตลาดปากช่องกัน เด็กๆ เลือกมาหลายสี
พอมีเวลา ป้าแจงก็ลงมือถัก.. ทำไปทำมาน้องแพรก็หยิบเข็มขึ้นมาทำด้วย แถมไอเดียเก๋ไก๋ผสมสีใหม่โดยถักไหมพรมสองเส้นด้วยสีที่ตัวเองชอบคือเทากับชมพู! ป้าเจี๊ยบมัวทำงานอื่น เลยอดเห็นน้องแพรถักโครเชต์ ส่วนตัวเองมีโอกาสร่วมแจมด้วย 2 ดอกค่ะ แบบว่าพอถูไถไปได้
เมื่อสมาชิกที่เหลือตามมาสบทบเพื่อฉลองปีใหม่ด้วยกัน ก็เกิดโรงงานหัตถกรรมเล็กๆ ที่บ้านป้าแจงสิคะ ว่างจากกิจกรรมอื่นๆ เมื่อไหร่ก็จะต้องเห็นใครคนใดคนหนึ่งนั่งถักโครเชต์! ป้าแจงช่วยแนะนำและให้กำลังใจอย่างอารมณ์ดี
เสาร์ต่อๆมาก็ยังทำกันค่ะ จนได้จำนวนตามที่น้องมิ้นท์ต้องการ หน้าที่เข้าดอกและถักใบ ตกเป็นของป้าแจงแต่เพียงผู้เดียว! เสร็จแล้วก็ยกให้น้องมิ้นท์และแม่ปุ๊ไปทำการติดเข็มกลัดเอาเอง
วันนี้แม่ปุ๊หอบถุงผ้าที่มีดอกไม้ติดเรียบร้อย บรรจุอยู่ในถุงพลาสติกอย่างกับมืออาชีพ มาวางให้สมาชิกฝ่ายหญิงเลือก ครึกครื้นกันใหญ่ค่ะ เพราะมีการเลือกดอกที่เหลือมาติดเพิ่ม บางคนก็ขอเปลี่ยนสี ป้าเจี๊ยบขอเผื่อเอาไว้ติดเสื้อดอกหนึ่งด้วย
พอเห็นป้าเจี๊ยบหยิบกล้องมาบันทึกบรรยากาศวันนี้ ป้าแจงกับแม่แอนน์ของน้องแพรรีบโพสต์ท่าเป็นนางแบบถุงผ้าโอฝอบให้ทันทีเลยค่ะ
ใครสนใจขอเชิญทำเองนะคะ อิ อิ..
เป็นครอบครัวที่อบอุ่นและน่ารักมากเลยค่ะ
เห็นการถักโครเชต์แล้วทำให้นึกถึงอดีต ^ ^ แต่ก่อนก็ชอบมากเหมือนกัน แต่ไม่ได้ทำเลยเป็นสิบปีแล้วค่ะ คุณยายที่เสียไปแล้วก็ถักโครเชต์เก่งมาก ท่านถักเสื้อใส่เองด้วยไหมเส้นเล็ก จำได้ว่าลายละเอียดมาก ยิ่งใช้ไหมเส้นเล็กยิ่งยาก ตัวเองเคยลองทำที่ใส่ทิชชู่อันเล็กๆ ปรากฎว่าฝีมือไม่นิ่ง ปลายด้านหนึ่งเลยใหญ่กว่าอีกด้านหนึ่ง ^ ^ เล่าสู่กันฟังค่ะ
ป้าเจี๊ยบก็มือไม่นิ่งเหมือนกันค่ะ น้องกมลวัลย์ ให้ถักก็ถัดได้ เป็นรูปเป็นร่างเหมือนกัน แต่หาสวยไม่เจอ แฮ่ะๆๆ ป้าแจงสิเจ๋งสุดๆๆ
คุณนายดอกเตอร์ คะ วันเสาร์คือวันครอบครัวของเราติดต่อกันมาประมาณ 15 ปีแล้วค่ะ จะมีเว้นบ้างก็น้อยมาก เราเริ่มกิจกรรมนี้เพื่ออยู่พร้อมหน้ากันกินข้าวกับคุณแม่ทันทีที่ทราบว่าท่านมีอาการไตวายและหมอให้เวลาเพียง 3 ปี แม้ท่านจะจากไปนานแล้วแต่เราก็ไม่ได้เลิกกิจกรรมดีๆอย่างนี้ จึงปฏิบัติต่อเนื่องกันมาเรื่อยๆ
Lin Hui ชอบการเรียนรู้ของเด็กๆ ป้าเจี๊ยบก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน เด็กๆ เป็นอะไรที่วิเศษที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วง 12 ปีแรกของชีวิต รู้สึกเองว่าแทบไม่อยากพลาดสังเกตการณ์เลยแม้แต่วันเดียวค่ะ