พักหลังเดินทางบ่อยมาก
ส่วนใหญ่เห็นแต่ท้องทุ่งและหมู่บ้าน
ท้องทุ่งหน้าแล้งในภาคอีสาน ดูแห้ง-โล่ง ...
บางคราวครั้ง ก็คล้ายกับสิ้นหวัง หรือโรยล้า
แต่หากหยุดเพ่งอย่างไม่รีบเร่งนัก
เราก็อาจได้สัมผัสอย่างเรียบงามว่า...
ในความแห้ง-โล่ง...ที่ว่านั้น
บางทีมันก็เป็นสีสันความสวยงามของท้องทุ่งในภาคฤดูแล้ง
และที่สำคัญ
ธรรมชาติก็ไม่เคยใจร้ายกับสิ่งมีชีวิต
เพราะในความแห้ง-โล่งนั้น
ก็ยังคงมีสีสันของแมกไม้ประดับประดาทุ่งโล่งอยู่อย่างไม่ขาดสาย
ดูอย่าง
ทันทีที่ดอกจานบางเบ่งและโรยราทิ้งขั้วบอกเลิกไปจากท้องทุ่ง
ดอกสะแบง ก็บานเบ่งมาประดับทุ่งแทนอย่างไม่รีรอ
บางที...
ธรรมชาติ
ให้อะไรมากกว่าที่เราคิดเสมอ...
เพียงเราคิด และมองด้วยใจ
เราย่อมเห็นอะไร ..ที่งดงาม เสมอ...
ดอกจาน..ลาทุ่ง
สะแบง เฟื่องฟุ้งมาแทนที่
รับช่วงแต่งแต้มผืนปฐพี
ทุ่งแล้งจึ่งมี..ชีวิตชีวา
....
ปล..
ตกลงเขาเรียก ดอกสะแบง ใช่ไหมครับ..
เพราะเราถกเครียดกันมาตลอดทางอุบล-ยโสธร-ร้อยเอ็ด-มหาสารคาม
คล้ายกับว่า...
บางสิ่งบางอย่าง กำลังเลือนหายไปจากความทรงจำของตัวเอง
มาชื่นชมผลงานเขียนคะ ธรรมชาติดีจังนะคะ
อ่านแล้วเกิดจินตนาการคะ
ชอบคะ
หอมกลิ่นดินมาเลยเชียว
อิอิ
สวัสดีครับ... คุณรัศมี จันทรรัตน์
ในรอบเดือนผมเดินทางบ่อยมากครับ สังเหตเห็นท้องทุ่งอีสานโล่ง..แล้ง..เปลวแดดระยิบระยับไปหมด พร้อมๆ กับเห็นความโดดเด่นของต้นไม้ใหญ่เล็กที่มีสีแดงประดับอยู่ตามกิ่งก้าน...
กลายเป็นสีสันของท้องทุ่งอย่างเห็นได้ชัด...
ผมกับทีมงานเลยถกกันว่า ...ต้นอะไร..ดอกอะไร..เป็นการทวนความทรงจำพื้นถิ่นของตัวเองครับ
สวัสดีครับ..evergreen
ทุ่งที่ผมถ่ายภาพมานั้น..เป็นรอยต่อระหว่างจังหวัดยโสธรกับร้อยเอ็ด..เป็นผืนที่ของทุ่งกุลาร้องไห้อันมากด้วยตำนาน-
ผืนดินแถวนี้ นิยมปลูกแตงโมกันมากเหมือนกันครับ..ริมทาง มีร้านรวงเป็นเพิงพักวางขายเกลื่อนไปหมด-เป็นสีสันของท้องถนนด้วยเหมือนกัน
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ
ดอกไม้หน้าแล้ง
งามมาก และทนงองอาจดีค่ะ
เขียนบันทึกชมธรรมชาติเหมือนกันเลย
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีคะอาจารย์แผ่นดิน
ชอบดอกจานมากคะสีสันสวย
ทุ่งนาหน้าแล้งมีเสน่ห์ไปอีกแบบนะคะ
ยังไม่เคยไปทางยโสธร
ขอบคุณคะที่นำมาเล่า
ผมชอบอ่านครับ ทำให้คิดถึงบ้านครับ
สวัสดีครับ พี่แจ๋ว คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน
สวัสดีครับ พี่รุ่ง ตันติราพันธ์
จริงดังพี่รุ่งว่าครับ...
ดอกไม้หน้าแล้งงามมาก และทนงองอาจ
ภาพเหล่านี้ อาจแดงสดไปไม่ทั้งต้น แต่ความน่าสนใจก็คือ เป็นต้นไม้ใหญ่ที่มีดอกย้อยเป็นพุ่มพวง พอตระหง่านอยู่กลางทุ่งโล่งแล้ง ก็ดูสง่างามไปโดยปริยาย..
นี่ก็เป็นหมากผลที่ปลิวร่วงลงมาจากต้น
ผมเลยหยิบมาบันทึกไว้แบบง่ายๆ ไม่เน้นอะไรมาก ครับ
สวัสดีค่ะคุณแผ่นดิน
มาชมความงาม ยามหน้าแล้ง เส้นทาง อุบล-ยโสธร-ร้อยเอ็ด-มหาสารคาม
... คิดถึงบรรยากาศอย่างนี้เมื่อปีกลายค่ะ เมฆก็คงงามงด
ดอกจานลาทุ่ง สวยจังค่ะ ... และ หมากผลปลิดปลิว เห็นสัจธรรมค่ะ
...
ทุกสิ่งในโลกล้วน อนิจจัง และ อนัตตา ... ขอบคุณค่ะ :)
แวะมาชมสีสันหน้าแล้งค่ะอาจารย์ หน้าแล้งสภาพแวดล้อมมองดูแห้งแล้ง แต่น้ำใจคงไม่แห้งแล้งนะคะ
สวัสดีครับ ครูคิม
สวัสดีครับ พี่ประกาย~natachoei ที่~natadee
สวัสดีครับ... วิบูลย์ศักดิ์ โยธินพิทักษ์
ผมเชื่อและพูดเสมอมาครับว่า...
สักวันหนึ่ง สายลมแห่งความทรงจำ จะพัดพาเรากลับบ้าน...
และตอนนี้ผมก็กำลังจะกลับไปเริ่มต้นชีวิตในอีกมุมหนึ่งที่บ้านเกิดของตัวเอง
สวัสดีค่ะอาจารย์
ถึงจะดูแห้งแล้งไปบ้างแต่ก็คงความสวยงามของดอกจานนะคะอาจารย์คะ จริง ๆ แล้วไม่อยากเล่าเรื่องอดีตเลยค่ะเพราะเพื่อน ๆ ชอบแซวว่าจะเริ่มเข้าสู่วัย....ค่ะ ตอนเด็ก ๆ นะคะ เคยไปเก็บดอกจานมากินน้ำหวานด้วยค่ะในดอกจานจะมีน้ำหวานด้วยค่ะตอนนั้นจะไม่รู้หรอกค่ะว่าเป็นการทำลายธรรมชาติ ขอบคุณอาจารย์มากค่ะ
สวัสดีครับ... poo
วันก่อนไปแถวๆ ยโสธร-อุบล แต่วันนี้ไปแถวศรีสะเกษ และบุรีรัมย์ ไม่ค่อยได้เจอสะแบงเท่าไหร่ มาเจออีกทีก็แถวๆ อ.พยัคฆภูมิพิสัยของมหาสารคาม
จะว่าไปแล้ว ในทุกๆ ฤดูกาลก็มีความงดงามต่างกันไป ฤดูแล้งอาจดูแห้งโหยไปบ้าง แต่กลิ่นหอมของดอกไม้ป่าก็หอมชื่นใจนักแลครับ...
และดีหน่อย หน้าแล้ง, เป็นห้วงฤดูกาลสั้นๆ ...สิ้นร้อน ฝนก้พาความฉ่ำเย็นมาห่มคลุมชีวิต
แต่บางทีอีสานก็ทำให้อดคิดไม่ได้ว่า...ไม่แล้ง...ก็น้ำท่วม ซะงั้นไป
สวัสดีครับ ทรายชล
พูดถึงเรื่อง "น้ำใจ" ก็อดคิดถึงเพลงชีวิตสัมพันธ์ไม่ได้ ตอนนั้นฟังในสมัยที่เรียน ม.ปลายครับ... เนื้อหาพูดถึงเรื่องป่า สัตว์ป่า..และบทบาทของความเป็นมนุษย์ที่มีต่อการอนุรักษ์ทรัพยากรและสิ่งแวดล้อม
ผมเชื่อว่า ยุคนั้น, เพลงที่ว่านี้ สร้างปรากฏการณ์การตื่นตัวในเรื่องสิ่งแวดล้อมได้เป็นอย่างดี...
ตอนนี้แถวๆ ทุ่งนาหน้าแล้ง มีการขุดปู ..บ้างก็เดินขึ้นโคก จับกิ้งก่ากันยกใหญ่ มันเป็นมหกรรมชีวิตในหน้าแล้งของคนอีสาน-ครับ
สวัสดีครับ..ปริญากรณ์
ผมเองก็เป็นคนประเภทร่ำรำลึกความทรงจำเก่าๆ เสมอครับ...โดยไม่สนว่าใครจะหยิกแซวว่า "แก่" .. เพราะนั่นคือ ความรื่นรมย์ของชีวิต และสำคัญคือ มันเป็นกระบวนการหนึ่งของการของการเติมพลังชีวิตให้กับตัวเอง-ยิ้มๆ ....
ผมเองก็เคยนะครับกินน้ำหวานๆ จากดอกจาน, ผมไม่เพียงชอบสีสันของดอกจานเท่านั้น แต่ชอบลำต้นและลักษณะของรากที่หยั่งลึก โดยมีส่วนหนึ่งโผล่พ้นผิวดิน บางทีได้ไปนั่งเล่น..เอนกายพิง...เผลอหลับไปเลยก็บ่อย ตื่นอีกที ไม่รู้วัวที่ปล่อยเลี้ยงหาไปไหน, ลำบากตามหาแบบหน้าตาตื่นเลยทีเดียวครับ
นั่นก็ความเก่าความหลัง...
สงสัย แก่...แล้ว จริงๆ
สวยดีครับไม่ทราบว่ามีรูปที่ถ่ายดอกชัดกว่านี้ไหมครับดอกที่ติดกับต้นนะครับถ้ามีผมขอหน่อยนะครับ
สวัสดีค่ะ เห็นภาพแล้วคิดถึงท้องนาหน้าแล้ง ดอกสะแบงบาน ดอกจานแดง
เราผ่านความแห้งแล้ง แต่อีสานเราไม่เคยแล้งน้ำใจ นี่กระมังที่ทำให้คนบ้านเฮามีน้ำใจ ง่ายๆ ซื่อๆ เพราะเราต่างเห็นความลำบากมามาก ง่ายๆเข้าไว้
อยู่บ้านเฮาสบายที่สุดเลย...ปะไปเกี่ยวข้าวซ่อยแน๊
ทุ่งนาอีสาน คือ ชีวิตและวิญญาณ ของผม เมื่อใด ที่ เหนื่อยล้า เอารูปท้องนาที่เคยจากมา มาดูทีไร มันทำให้มีพลังในการต่อสู้กับชีวิต การงานต่อไป...ได้ อีก เสมอ
ขอบครับ ดีใจด้วยครับ ที่ได้สัมผัสธรรมชาติแบบนี้บ่อยๆ
ต้นสะแบง กับทุ่งนาโดนไฟจูด เข้ากันได้
ชอบความเป็นอีสาน คับ เรียบง่าย แต่ก่อนจะมีอะไห้เห็นความสวยงาน อดีต อาจจะแฝงไปด้วย ความทรหด และน้ำตาของคนอีสาน ที่ผ่านร้อน แล้ง มาชะจน ต้องชินชา
เป็นภาพที่สวยงามมากครับพี่ เห็นแล้วคิดถึงตอนที่เป็นเด็กๆมากครับพี