นิทรรศการชีวิต : ภาพชีวิตอันรื่นรมย์จากศิลปิน "กลุ่มนา"


ลมแล้งเดือนห้าและฝนแรกของฤดูหว่านไถก็กำลังจักมาเยือนในอีกไม่ช้า....

เป็นวันว่างที่ไม่ว่างสำหรับผม,  แต่วันนี้ผมก็ถือโอกาสในช่วงที่ตระเวนเยี่ยมหน่วยเลือกตั้งองค์กรนิสิตภายในมหาวิทยาลัย  และถือโอกาสหลบร้อนเข้าไปพึ่งพิงความเย็นจากเครื่องปรับอากาศ ณ อาคาร B อันเป็นที่ตั้งของคณะวิทยาการสารสนเทศ  มินิมาร์ทศูนย์หนังสือ รวมถึงหอศิลป์จำปาศรี...

เป็นวันดี ๆ  อีกวันหนึ่งของชีวิต   เพราะผมได้มีโอกาสอันดีในการพกพาหัวใจของตนเองเดินชมนิทรรศการศิลปกรรมของกลุ่มศิลปินที่ชื่อว่า "กลุ่มนา"  (ครั้งที่ 2/2550)  หลังจากที่เคยได้จัดแสดงมาแล้วครั้งแรกที่มหาวิทยาลัยขอนแก่น 

เป็นธรรมดาของลูกอีสานอย่างผมจะรู้สึกเปลี่ยวเศร้าอยู่เสมอเมื่อนึกถึง "วันวัยเก่าก่อน"  ที่เคยมีชีวิตอยู่ที่บ้านนอกขอบชนบท  เพราะชีวิตผมก่อเกิดและเติบโตมาจากท้องทุ่งที่อุดมด้วยข้าวกล้าและท้องน้ำ หรือแม้แต่บางปีก็แห้งโหย อดอยากและข้นแค้น  แต่ทุกอย่างก็เป็นไปอย่าง "พอเพียง"

วิถีชีวิตวันนี้ถูกโอบรัดอยู่ในสังคมเมือง  ขณะที่บ้านเกิดก็พลิกเปลี่ยนไปตามกระแสสังคมจากความพอเพียงสู่ทุนนิยมอันหลากใบหน้า... และบ่อยครั้งที่ผมกลับบ้าน  ผมจะรู้สึกร้าวลึกอยู่เสมอ   เพราะรู้สึกราวกับว่าบัดนี้ผมได้กลายเป็นคนแปลกหน้าสำหรับบ้านเกิดของตนเองเสียแล้ว !

แต่ก็รับรู้ในวิถีทุ่งที่เปลี่ยนแปลง  เข้าใจในวิถีครัวเรือนเปลี่ยนผัน  เราเรียนรู้ที่จะเข้าใจต่อวิถีใหม่เหล่านี้  เพื่อให้ชีวิตดำเนินไปอย่างมีความสุข  สอดรับและสัมพันธ์กับวิถีปัจจุบันของโลกและชีวิต ..เพราะนี่คือ การเรียนรู้ที่จะอยู่อย่างมีความสุข  อยู่อย่างมีคุณค่า  และอยู่อย่างมีตัวตน

นิทรรศการเหล่านี้ช่วยเติมเต็มให้ชีวิตได้เห็นภาพชีวิตก่อนเก่าในบ้านเกิดและท้องทุ่งแห่งชีวิตของผมแจ่มชัดมากขึ้น....และไม่มีความจำเป็นใด ๆ ที่ผมจะต้องบันทึกรายละเอียดอันเป็นเนื้อหาแห่งงานนั้น ๆ เพราะภาพเหล่านี้ได้บอกเล่าทุกอย่างด้วยตัวของมันเองอย่างชัดแจ้งแล้ว

กระนั้น  ผมเพียงแต่ต้องการขอบคุณศิลปิน "กลุ่มนา"  ที่นำพาสิ่งดี ๆ มาสู่ชีวิตของผมในวันนี้  

ภาพทุกภาพนำพาความสดชื่นและชุ่มชื้นมายังผม.. เป็นความชุ่มชื้นที่เดินทางมาบอกข่าวว่า  ลมแล้งเดือนห้าและฝนแรกของฤดูหว่านไถก็กำลังจักมาเยือนในอีกไม่ช้า....

และต่อจากนี้คือภาพชีวิตบางส่วนอันเป็นผลงานของศิลปินที่เรียกตนเองว่า "กลุ่มนา"  (ผู้ซึ่งเป็นศิลปินลูกอีสานและสายเลือดอีสานโดยแท้)  ได้จัดแสดงไว้ ณ หอศิลป์จำปาศรี

ความอบอุ่นของชนบท : ยุทธศักดิ์  ลุมไธสงค์

 

นาหน้าฝน : จีระยุทธ  จีนประชา

กินข้าวหรือยัง 1 :  ศิริกุล  วิชยานนท์

 

สะแบงผลิใบที่ทุ่งกุลา :  ฉกาจ  ภูถมทอง

บวชควายร่องรอยการใช้ไถ : อดินันท์  บัณฑิต

แม้สังคมโลกจะก้าวกระโดด หรือติดจรวดเปลี่ยนแปลงรวดเร็วและไปไกลสักแค่ไหน   แต่ผมก็ยังเชื่อว่า  ศิลปะยังจะทำหน้าที่บำบัดเยียวยาจิตใจผู้คน   สังคมและโลกได้อย่างไม่ขาดแรง

อย่าลืมกลับไปเยี่ยมบ้านกันบ้างนะครับ...ไปดูความเปลี่ยนแปลงของบ้านเกิด  เป็นดูความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับหมู่บ้านและคนที่คุณรัก...

หมายเลขบันทึก: 78073เขียนเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ 2007 00:31 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 มิถุนายน 2012 18:41 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (20)
  • ภาพสวยจังเลยครับ
  • เหมือนยกนิทรรศการมาไว้ในบันทึก
  • ขอบคุณมากครับ
  • ชอบภาพวาดของคนนี้ครับ
  • ยุทธศักดิ์  ลุมไธสงค์
วันอาทิตย์ว่าจะเข้าไปชมเหมืิอนกัน แต่ประตูล็อคครับ เข้าทางด้านที่มาจากห้องสมุด เห็นแต่รูปโปสเตอร์ภาพล่างสุดเท่านั้นเอง

ยังไงก็ขอบคุณพี่พนัสมากครับ ที่นำภาพสวยๆมาฝาก ถ้านายบอนเห็นก่อนก็จะถ่ายภาพมาเผยแพร่ใน blog เช่นกัน
  • สวัสดีครับอาจารย์ขจิต 
  • ขอบคุณครับที่กรุณาแวะมาทักทาย
  • และต้องขออนุญาตกล่าวว่าภาพวาดที่อ.ขจิตชอบนั้นก็เป็นภาพวาดที่ผมชอบมากกว่าภาพใด ๆ เช่นกัน โดยนำโชว์ขึ้นเป็นภาพแรก
  • ปัจจุบัน  ตัวศิลปินเป็นอาจารย์สอนหนังสืออยู่ที่โรงเรียนคอนสวรรค์ 
  • สวัสดีครับคุณนายบอน!
  •  เป็นโอกาสอันดีที่คุณบอนพลาดการเข้าชม  ผมเลยได้โชว์ภาพเหล่านี้  เพราะโดยปกติคุณบอนก็รวดเร็วราวจับวางอยู่แล้ว...
  • ว่าง ๆ โดยเฉพาะเวลาปกติ  คุณบอนอย่าลืมแวะมาดูชมนะครับ...เยี่ยมมาก (ขอบอก)
  • วันนี้อากาศสดใสม๊าก...มาก ได้เห็นภาพซึ่งเป็นอาหารตาก่อนเริ่มงานในวันใหม่
  • ขอชื่นชมนะคะ ที่ได้นำความสวยงามที่หาค่ามิได้มาให้เยี่ยมชม
  • เพื่อเตือนสติให้คิดถึงบ้านเกิด
  • พี่เป็นคนหาดใหญ่ แต่เคยช่วยคุณย่าเก็บเกี่ยวข้าวสมัยเด็ก ปัจจุบันไม่มี่ที่นาหลงเหลือเป็นภาพเมืองไปหมดแล้วค่ะ
  • สวัสดีเช้าใส ๆ ครับอาจารย์ อัมพร 
  • ผมแวะไปอ่านความลับของคนที่มีกีฬาในหัวใจเป็นที่เรียบร้อยแล้วนะครับ 
  • ผมมีความทรงจำที่ดีเกี่ยวกับท้องไร่ ท้องนาเสมอ..ชีวิต กิน อยู่และเติบโตมาจากสิ่งเหล่านี้
  • และคนในครอบครัว ถึงเดือดร้อนแค่ไหน เราต่างสัญญากันในพี่น้องว่าจะไม่ยอมขายที่นาเป็นอันขาด
  • ทุกวันนี้ชีวิตเหล่านี้หดหายไปตามยุคสมัย  เข้าใจในวิถีการเปลี่ยนแปลงเช่นนี้เสมอ...แต่ก็มีความสุขทุกครั้งที่ได้สัมผัสกับภาพและเรื่องราวเช่นนี้
  • ขอบพระคุณครับ
มาเยี่ยม...เหมือนกลับมาเยี่ยมวิถีชีวิตเดิม ๆของผม  เพราะความเป็นลูกชาวนา...หาปลาตามท้องนาสนุกสนาน...เดือนห้าหน้าแล้งลมแรงพัดช่อมะม่วง ...ฮา ๆ เอิก ๆ
  • สวัสดีครับ..อ.umi
  • ตื่นเต้นครับที่ทราบว่าอาจารย์เป็นลูกชาวนา..ผมก็เป็นลูกชาว  ภูมิใจในเผ่าตระกูลการเป็นชาวนาของตนเอง...
  • ทุกวันนี้กลับบ้านก็จะแวะไปที่ทุ่งนาเสมอ...
  • ไปดูบรรยากาศใหม่ ๆ ไปรำลึกภาพฝันเก่า ๆ
  • ขอบคุณครับ
  • ขอบคุณมากครับที่นำมาแบ่งปัน
  • วันไหนมีโอกาสผ่านไปแถวนั้นผมคงแวะไปชม
  • ผมจะแวะไปชมนิทรรศการ ที่ หอศิลป์จำปาศรี ที่อาคาร B  ตึกวิทยบริการ นี้เสมอเมื่อไปสอนแถวนั้น
  • ช่วงที่น่าสนใจมากอันหนึ่งคือ ช่วงมี การแสดงศิลปกรรมร่วมสมัยแห่งภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เนื่องในวโรกาสที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงครองสิริราชสมบัติครบ 60 ปี
  • แต่ผมยังไม่ดูรื่องพวกนี้ได้ไม่ลึกพอครับ ก็ดูแบบตื้น ๆ ตามภาษานักวิทยาศาสตร์เท่านั้น

เห็นด้วยกะ อ ขจิต ค่ะ

ชอบภาพที่ 1 เด็กน้อยหาปลา ได้บรรยากาศดี ไม่เคยทำหรอกนะคะ แต่ว่าตอนอยู่ ม.1 ช่วงเช้าๆ ตอนไปโรงเรียน จะเห็นภาพอย่างนี้ ช่วงดำนาเสร็จ แต่เดี่ยวนี้ ภาพอย่างนั้น แทบไม่เห็นแล้ว

  • สวัสดีครับ
    P
     อ. Panda
  • ถ้ามีเวลาว่างเรียนเชิญอาจารย์ไปชื่นชมศิลปะนะครับ  ผมก็ไม่มีความรู้เรื่องศิลปะ  แต่รู้แต่เพียงว่าชอบ และไม่ชอบเท่านั้นเอง
  • และผมศรัทธาอย่างหนึ่งก็คือ  ผู้สร้างงานศิลปะได้  จิตใจจะต้องละเอียดอ่อน  เข้าใจโลกและชีวิตในระดับที่ลึกซึ้งพอสมควร
  • ขอบคุณอาจารย์มากครับ
  • สวัสดีครับ
    P
  • ทุกวันนี้ภาพเหล่านี้แทบไม่มีให้เห็นก็ไม่เป็นไรครับ...เรายังมีความทรงจำที่แจ่มชัดก็พอแล้ว
  • ช่วงนี้งานยุ่งไหมครับ...
  • ขอบคุณที่ถามถึงทุกข์ สุข นะคะช่วงนี้งานที่ก็ยุ่งเป็นพักๆ
  • แต่ที่ทั้งยุ่ง ทั้งหนักใจ และทำไม่สำเร็จสักที่ คืองานเรียน ป.เอก นี้แหละคะ ปั่นเค้าโครงมาเดือนครึ่งแล้ว ยังไม่ประสบความสำเร็จเลย
  • สงสัยคงตั้งใจน้อยไปมั้งค่ะ กลุ้มใจจัง
  • แต่ก็เชื่อว่าไม่พ้นแรงของคุณกาเหว่าเป็นแน่...
  • รักษาสุขภาพ และมีพลังในการดำเนินชีวิต เสมอไปนะครับ,
สวัสดีค่ะ...หลังจากหายไปต่อสู้กับกิจกรรมของชีวิตมาพักใหญ่..ไปสูดควันพิษใน กทม.มาน่ะค่ะเพิ่งกลับมาถึงบ้าน..พอได้เข้ามาเยี่ยม blog ของคุณแผ่นดินโดยเฉพาะนิทรรศการชีวิตแล้วรู้สึกสดชื่นมากๆค่ะที่ได้เห็นภาพสวยงามทุกภาพ..และก้ออดคิดถึงชีวิตในสมัยเด็กๆไม่ได้ค่ะถึงแม้จะไม่ได้เป็นลูกชาวนาแต่ก้อชอบหนีแม่ไปเที่ยวบ่อยๆชอบความสดชื่นของธรรมชาติและคนที่มีแต่ความจริงใจ...อยากให้ทุกคนกลับไปเยี่ยมบ้านเกิดกันบ่อยๆอย่างที่คุณแผ่นดินเชิญชวนค่ะ

สวัสดีครับ  คุณโก๊ะ

ผมต้องขออภัยที่วกกลับมาตอบบันทึกล่าช้าเอามาก ๆ  แต่การกลับมาตอบครั้งนี้ก็ดูจะสอดรับกับบรรยากาศท้องทุ่งในหน้าฝนที่ปรากฏในภาพหลาย ๆ ภาพ

ช่วงนี้วิถีชีวิตเป็นอย่างไรบ้างครับ...  กรุงเทพฯ  หน้าฝน  รถคงติดน่าดูเลยทีเดียว

เช่นเคยนะครับ ...ขอให้คุณโก๊ะเต็มไปด้วยความสุขเสมอไป

ภาพสวยทุกภาพดูแล้วสดใสคุ้นๆๆตาทุกภาพโดยเฉพาะผลงาน

ของคุณฉกาจ ภูถมทอง

ขอชมค่ะเห็นที่ไหนก้อจำได้นี้คือเอกลักษณ์ของเค้าเลย

ทำไมผมดูภาพไม่ได้เลยครับ

อยากดูครับ

ศิลปินอิสระ ศิษย์ อาจารย์ยุทธศักดิ์ ลุมไธสงค์ มาชื่นชมผลงานเหล่าคณาจารย์ค่ะ

 สวัสดีปีใหม่ค่ะอาจารย์ มีความสุข สดชื่น สมหวัง มีพลังใจ ในการทำงาน ต่อไปยิ่งๆขึ้นไปนะคะ  ภาพวาดช่างสวยงาม น่าชื่นชมนะคะ  แม้จะผ่านมานานแต่ยังคงสวยเพราะภาพวาดที่เป็นเอกลักษณ์ค่ะ


พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท