สุดปลายที่สายรุ้ง
ลมยังลิ่วปลิวปรายในสายฝน
ปอยยังโปรยโรยหล่นลงสุยสาย
ฟ้ายังอับพยับแดด, ยังเดียวดาย
คลื่นยังสาดหาดทรายไม่คลายคืน
สุดเวิ้งวุ้งวาดคุ้งทะเลเข้ม
ผะแผ่วผ่าวคาวเค็มในครามคลื่น
สุดฝั่งฝนอาบฟองบนกองฟืน
คืนค่ำ - น้ำสูงดังมรสุม
คลี่ผลึกพราวขาวคลุมขึ้นห่มให้
กระดานเรือลอยกลับทะเลไกล
ฟ้ามืด - ประมงใหม่ไม่กลับมา
กระโจมคนเดินทาง - ว้างเวิ้ง
ระบำเพลิงหลับพริ้มอยู่ริมท่า
เถ้าถ่านเอิบอาบฝนทาบทา
รุ่งแจ้ง - ตะวันจ้าไม่ทาบทา
ตาที่แล้งมิอาจหลับ,ยังจับจ้อง
ลูกที่หลับก็ร่ำร้องเมื่อร้างพ่อ
บนหาดขาว หนุ่มสาวยังสู้รอ
ธงเรือลำใดหนอ จะฉายชู
ผลงานของกวีรางวัลดีเด่น 2 ปีซ้อน
ประกาย ปรัชญา
ในชื่อหนังสือ สวนดอกเมฆ
อ่านกวีตอนนี้ต้องหาอ่านที่มีเรื่องเกี่ยวกับน้ำ
เกี่ยวกับฝน เพราะร้อนเหลือจะทน เฮ้อ!
เมื่อไหร่ฝนจะตกซักที
โอ้โฮ ว่าเป็นกลอนก็ได้แฮะ ... - _ -
ความเห็น (4)
ขออนุญาตครับ .................................... รวมตะกอน
สวัสดีค่ะ คุณ สิทธิรักษ์
ขอบคุณมากค่ะ ที่นำบันทึกนี้ไปไว้ใน รวมตะกอน ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ
บทกลอนไพเราะมากครับ คนแต่งเก่งจริงๆ สมควรได้รับรางวัลดีเด่นครับ
ขอบคุณครับสำหรับกลอนเพราะๆ
สวัสดีครับ
ผมอ่านกลอนไม่ค่อยเป็นครับ เรื่องแต่งไม่ต้องพูดถึง ชอบฟังเพลงมากว่าครับ
แต่ก็รู้ว่ากลอนที่ได้รับรางวัลนี้เพราะครับ ขอบคุณครับ