-ปณิธิ ภูศรีเทศ-
(ภาพวาดจากภาพถ่ายข้างถนน
จ.พิษณุโลก-ปณิธิ)
อ่านเป็นช่วงๆ ก็แย่หน่อย
ฝังลูก/นิมิตวัด/กินแล้วแข็ง/แรงไม่มี/โรคภัยเบียดเบียฬ/
แหม ภาษาเรา อิอิ
เคยอ่านป้ายติดที่ร้านขายข้าว เขาบอกข่าวลูกค้าหน้าสลอน
ร้านนี้ย้ายไปเปิดหน้าวัดดอน- แย้หลังโรงบาลอ่านแล้วงง(ขออนุญาตผิดสัมผัส)
อันที่จริงชื่อว่า "วัดดอนแย้" วรรคตอนแย่ทำให้อ่านแล้วหลง
เปลี่ยนชื่อวัดตัดคำท้ายฆ่าได้ลง รณรงค์อย่างไร "ยังไม่พัฒนา"
สวัสดีค่ะคุณปณิธิ
นั่งตากลมตากลมสวยใครช่วยลูก
แบ่งวรรคตอนไม่ถูกลูกใครหนอ
เห็นคุณฆ่า..ภาษาไทยไยหน้างอ
เห็นคุณค่าเถิดหนอขอรักษ์ไว้
กุลมาตา
๖ เมษา ๒๕๕๔
ตอนเล็กเล็ก ลูกอิฐ ถึงร้องไห้
ว่าทำไม ฝังลูก ไม่รักหรือ
แม่กับพ่อ อ่านไป ร้องไห้ฮือ
ตัวหนังสือ เขาว่า อย่าถือจริง..อ่ะอ่ะ..
เรื่องจริงไม่ผ่านจอนะคะ...เจ้าอิฐร้องไห้เลย กลัวโดนฝัง..
ครู ป.1 ครับ "ลูกอิฐ" ของครู มีความเป็น"ศิลปิน" เต็มตัวเลยนะครับ
ปณิธิ ภูศรีเทศ
*** ไม่น่ามีคนคิดฆ่าภาษาตน ถึงจะใช้เสื่อมเสียจนทนไม่ไหว
ทั้งเขียนผิดพูดเพี้ยนวนเวียนไป มีเกิดแก่เจ็บตายก็หลายคำ
คิดเสียว่าภาษาอาจเสื่อมสูญ เพื่อเกื้อกูลการเกิดใหม่ใช่ตกต่ำ
ยุคสมัยจะกำหนดให้จดจำ สื่อสารคำไปตามกาลที่ผันแปร ***
ขอบคุณ คุณปณิธิ ภูศรีเทศที่ช่วยสะกิดเกี่ยวกับการใช้ภาษาไทยที่ผิดๆ เพิ่งรู้ว่าแต่งกลอนได้ทั้ง "ไพเราะในเสียงภาษา และเฉียบคมในเนื้อหา" ที่อ่านแล้วรู้สึกซาบซึ้งและภาคภูมิใจในความงดงามของภาษาไทย ดิฉันเองเรียนป.ตรีวิชาเอกภาษาอังกฤษ วิชาโทภาษาไทย เคยแต่งกลอนให้เพื่อนวิชาเอกภาษาไทย พอทำได้แต่ไม่เก่ง ดิฉันรู้สึกอึดอัดใจทุกครั้งที่เห็นการเขียน พูด อ่านภาษาไทยผิดๆ โดยเฉพาะอย่างที่เผยแพร่ทางสื่อมวลชน ซึ่งเห็น/ได้ยินแทบทุกวัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้วรรณยุกต์ไม่ถูกต้องที่พบได้ทั่วไป ใน Blog "Gotonow" ของเรานี่ก็ด้วย เปิดมาหน้าแรกก็เจอเลย ชำเลืองดูทีไรก็อึดอัดอยากให้แก้ไขให้ถูกต้อง ไม่รู้ใครจะช่วยได้ วันนี้ขอแค่คำเดียว คือคำว่า "นะคะ" ทำไมจึงชอบเขียนผิดเป็น "นะค่ะ"