"ตา" "หู" "จมูก" "ลิ้น" "ผิวกาย" "ใจ"

หยุดไว้เพียงเท่านี้โดยระวัง "สังขาร" ที่คิดจะปรุง ใช่ไหมครับ

เจริญพร โยมร่มไม้ใหญ่ใกล้ทาง

ท่านกล่าวได้ดีแล้ว ถูกต้องแล้ว ประเสริฐแล้ว

สาธุ สาธุ สาธุ

เป็นคำเขียนสั้นๆ ไพเราะ งดงาม ได้ใจความ ซาบซึ้งมากคะ

ภาพช่างสงบเย็น เหลือเกิน

ขอบพระคุณมากคะ

" สิ่งที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป "

แต่เกิดคำถามอีกประการคือ ในสิ่งแวดล้อมที่สงบเย็นเราคงสติได้ง่าย

แต่ในสิ่งแวดล้อมที่ต้องแข่งขัน รีบเร่ง เร่งด่วนเสมอๆ ในเมืองหลวงในวันทำงาน นี้

นั้น

เราจะดำรงสติอยู่ได้อย่างไร ให้กระทบแต่ไม่กระเทือน

เพราะสิ่งกระทบมันมากเหลือเกินคะ

สิ่งใดที่มากระทบ สิ่งนั้นย่อมกระเทือน เหมือนกับเราหายใจเข้า หายใจออก จมูกย่อมกระเทือน ท้องย่อมกระเพื่อม

ขอเพียงแค่รู้หนอว่ากระเทือน

จิตนั้นมีหน้าที่รับสิ่งที่มากระทบเข้าไปปรุง

เมื่อรู้แล้วไม่นำสิ่งที่กระทบเข้าไปปรุง กระทบแล้ว กระเทือนแล้ว ก็แค่นั้น...