ลด "ตัวตน" การ "ปรุง" จะลดตาม...


บันทึกนี้ขอโอกาสนำคำตอบจากคำถามที่ทรงคุณค่ายิ่งของโยมมะปรางเปรี้ยวในบันทึก จะห้าม "จิต" อย่างไรไม่ให้ "ปรุง"...?  เพื่อผู้ที่ประสบ จะสามารถนำไปประยุกต์ใช้ได้ในชีวิต เพื่อน้อมนำความสุขแท้แก่จิตใจ


เจริญพร โยมมะปรางเปรี้ยว

อาตมาเป็นเฉกเช่นเดียวกันกับคุณโยมและชีวิตก็ยังคงจะต้องฝึกตลอดตราบใดที่ยังมีลมหายใจ

บางครั้งท่านอาจารย์สั่งให้อาตมาทำอะไร อาตมาก็คิดกลัวไปโน่น คิดหวั่นไปนี่ หลาย ๆ ครั้งต้องบอกกับตัวเองว่า "ท่านอาจารย์สั่งให้ทำ ไม่ได้สั่งให้คิด" ท่านสั่งเราก็ทำ

เมื่อทำไปแล้ว ก็ไม่เห็นเป็นอย่างที่ปรุงที่กลัวเลย ที่แท้จิตเราหลอกเราเอง

การที่เรากลัว เพราะเรายังคิดว่า "มีตัวเรา"
การมีตัวเรา ทำให้เรากลัวที่จะเสียหน้าเมื่อถูกตำหนิ เสียชื่อเสียงหากถูกติฉินนินทา
"ตัวตน" นี่แหละ เป็นสิ่งที่สำคัญ

ถ้าเราทำดี มีให้ทำก็ทำไป

ใครจะว่าจะด่า ถ้าเรายังมีตัวโดน เราก็โดน ถ้าเราไม่มีตัวตน เราก็ไม่โดน

อาตมากำลังฝึกตัวฝึกตนให้เล็ก ให้เบา ให้บาง ให้ใส เวลาใครว่า ใครชมอะไรจะได้ทะลุ ไม่โดนทั้งดี ไม่เจ็บทั้งร้าย

พอเราไม่มีตัวตนหรือตัวตนน้อยลงแล้ว จิตเราก็จะเลิกวิตก กังวลไปโดยปริยาย

การที่ไม่มีตัวตนได้นั้น จะต้องอาศัยการวิเคราะห์กาย ซึ่งต้องพยายามดูแขน ดูขา ดูส่วนประกอบต่าง ๆ ในร่างกายที่ประกอบขึ้นมาเป็น "คน" แต่คนนั้นมิใช่เรา

เราต้องพิจารณาบ่อย ๆ
พิจารณาไปเรื่อย ๆ เราก็จะเห็นว่าเป็นแค่เลือด แค่ผิวหนัง แค่ผม แค่ตับ แค่หัวใจ มารวม ๆ กันให้เราอยู่ ให้จิตเราได้อาศัย "อีกไม่นานแล้วก็ตายแล้ว" ให้เขาด่าบ้าง ชมบ้าง จะเป็นไรไป ไม่นานก็ตาย

คิดอย่างนี้เสียได้ก็สบาย เบาและโล่งจากการปรุง

อัตตาหรือตัวตนเบาบางลง การคิดปรุง ความกังวลก็จะลดลงตาม...

คำสำคัญ (Tags): #อัตตา
หมายเลขบันทึก: 180253เขียนเมื่อ 2 พฤษภาคม 2008 17:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:01 น. ()สัญญาอนุญาต: ไม่สงวนสิทธิ์ใดๆจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

นมัสการพระคุณเจ้า

  • ได้อ่านคติธรรมดีดีของพระคุณเจ้าแล้วได้เข้าใจถึง"ตัวตน"เป็นอย่างดี โดยเฉพาะ "ท่านอาจารย์สั่งให้ทำไม่ได้สั่งให้คิด" บางครั้งถ้าเราถูกตำหนิ แต่เราคิดว่าเราไม่มีตัวตน จิตของเราก็ไม่วิตก...เป็นข้อธรรมที่ชัดแจ้งเห็นจริง
  • ผมขอนำหลักธรรมนี้ไปปฏิบัติ ขอขอบคุณพระคุณเจ้า...

เจริญพรมายังโยมทั้งสองซึ่งเปรียบเสมือครูที่ประเสริฐของอาตมา

ตัวอาตมาเองก็มิได้มีความรู้มากอะไร ถ้าเปรียบเทียบก็เพียงได้แค่เศษเสี้ยวธุรขององค์พ่อแม่ครูบาอาจารย์

แต่วันนี้ได้มีโอกาสนำประสบการณ์ที่ทำที่ประสบมาด้วยชีวิตเล่าผ่าน Gotoknow บล็อกที่ทรงคุณค่ายิ่งของไทยและของโลกนี้ จึงขอโอกาสถ่ายทอดประสบการณ์ผ่านเป็นตัวหนังสือ

ขอพุทธานุภาพ ธรรมานุภาพ และสังฆานุภาพ และความดีที่ท่านทั้งสองเคยได้ประพฤติปฏิบัติ จงช่วยอำนวยผลให้คุณโยมมีแรง กำลัง พลัง ที่จะต่อสู้กับกิเลสที่ประสบพบเจอนั้นได้

หากมีความทุกข์ใดอยู่ขอจงพ้นจากความทุกข์ทั้งปวงนั้น หากมีความสุขดีอยู่แล้วขอจงมีความสุขยิ่ง ๆ ขึ้นไปตลอดกาลนาน...

เจริญพร

อย่ายก อย่าแบก อย่าเน่านะ อย่า....และ...อย่า.....

ห้ามอย่างไรก็ห้ามไม่ได้.....อย่างดีก็แค่ลังไม้กว้างวา หนาคืบ ที่เขามอบให้

กราบนมัสการ พระอาจารย์ ครับ

ตามมารับธรรมะในวันหยุดครับ

วันนี้ไม่ได้กลับมือเปล่า กระผมได้แล้วครับ

"พิจารณาไปเรื่อย ๆ เราก็จะเห็นว่าเป็นแค่เลือด แค่ผิวหนัง แค่ผม แค่ตับ แค่หัวใจ มารวม ๆ กันให้เราอยู่ ให้จิตเราได้อาศัย "อีกไม่นานแล้วก็ตายแล้ว" ให้เขาด่าบ้าง ชมบ้าง จะเป็นไรไป ไม่นานก็ตาย"

ท่านมาทุกครั้งมิได้มามือเปล่า แต่ท่านนำสิ่งที่มีค่าล้นเหลือมาฝากอาตมาและทุก ๆ คน

สาธุ สาธุ สาธุ

สำหรับคนที่ถนัดใช้ ความคิด (ศูนย์หัว)

การให้ห้ามคิดเพื่อสัมพันธ์กับโลก เป็นเรื่องยาก

มันยังมาพร้อมการปรุงแต่ง (เห็นการปรุงแต่งก็ยากพอกัน)

ยังดีที่ตอนนี้ที่เห็นการปรุงแต่ง

หัดมาอยู่กับลมหายใจ หายใจเข้าสบาย หายใจออกสบาย

ก็ดีขึ้น

"แต่การกระทบแล้วไม่ให้กระเทือนนั้นยากจริงๆ "

กิเลสมันแรง

แต่จะพยายามต่อไปคะ

รบกวนท่านแนะนำมาอีกคะ

(อ่านตอนแรกไม่ทราบว่าท่านเป็นพระคุณเจ้า ก็เอคุณสุญญตาเขียนดีจัง

ได้แง่คิด ได้ความตระหนักใหม่ๆดี อ่านไปอ่านมาก็พอจับได้ว่าท่านพระคุณเจ้าเป็นผู้บันทึกเรื่องราวต่างๆให้ทุกคนได้แบ่งบัน

กราบขอบพระคุณมากคะ

นับว่าเป็นช่องทางการเผยแพร่ที่ดีมากในยุคนี้

ขอให้ท่านเขียนต่อๆไปนะคะ

อ้อ

ลืมสังเกตุตนเองว่าเมื่อใดคิดมากๆๆๆจนปรุงแต่ง

ความคิดนั้นๆ (มักด้านลบ) มักจะตามเราไปทุกขณะจิตจริงๆด้วย

แม้เข้านอนเรื่องนั้น คนนั้นก็เข้านอนไปกับเราด้วย

จะพยายามคิดดี พาเรื่องดีดี เข้านอนไปกับเราด้วยแล้วกัน

จะเปลี่ยน คิดดี พูดดี ทำดี

กราบนมัสการพระคุณเจ้า

  • มาทีไรก็ได้เรียนธรรมะดี ๆ ทุก ๆ ครั้งไป
  • ...

    เราต้องพิจารณาบ่อย ๆ
    พิจารณาไปเรื่อย ๆ เราก็จะเห็นว่าเป็นแค่เลือด แค่ผิวหนัง แค่ผม แค่ตับ แค่หัวใจ มารวม ๆ กันให้เราอยู่ ให้จิตเราได้อาศัย "อีกไม่นานแล้วก็ตายแล้ว" ให้เขาด่าบ้าง ชมบ้าง จะเป็นไรไป ไม่นานก็ตาย...

 

คิดดีก็ยุ่ง คิดไม่ดีก็ยิ่งยุ่ง

คนเราทุกวันนี้ยุ่งเพราะความคิด

หายใจเข้าให้สบาย หายใจออกให้สบาย ชีวิตก็สบาย ๆ และสบาย...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท