เมื่อสักครู่ระหว่างเดินทางมา "วังน้ำเขียว" ก็นั่งครุ่นคิดอยู่เป็นนานสองนานว่าจะทำอย่างไรนะคนเราถึงจะเห็น "เพชร" ภายในตัวเองได้
พอรถของ "เฮียหมู" เดินทางเข้าเขตจังหวัดนครราชสีมาก็ "ปิ๊ง" ขึ้นมาว่า "ต้องอ่านตัวเอง" เยอะ ๆ
คนเรามองไม่เห็นเพชรในตัวเองก็เพราะมัวแต่ไป "เรียน" ไป "อ่าน" ชาวบ้านอยู่
เสียเวลาไปกับการเรียนหนังสือ ไป "อ่าน" หนังสือเยอะ แล้วใช้เวลา "อ่านตัวเอง" น้อย
การอ่านตัวเองนั้นจะทำให้รู้จัก "ตัวเอง"
เมื่ออ่านตัวเองมาก ๆ ก็จะเห็น สมรรถภาพ ประสิทธิภาพ อันเป็น "เพชรแท้" ภายในจิตใจ
โดยเครื่องมือที่สำคัญที่จะช่วย "อำนวยความสะดวก" กระตุ้นก็คือ Gotoknow
สังคม G2K เป็นสังคมที่สามารถช่วย สามารถกระตุ้นให้เรา "อ่านตัวเอง"
เราสามารถเขียน สามารถสกัด สามารถวัดตัวเองได้จากการเขียน "บันทึก" ใน G2K แห่งนี้
ต้องอ่านตัวเองแล้วสกัดออกมาเป็น "บันทึก" ให้ได้
ทำไปเรื่อย ๆ ไม่ต้องกลัวผิด กลัวพลาด คิดอะไรได้ก็เขียนออกมา สกัด "จิต" ณ เวลาที่ตนเองคิดออกมา
แล้วเพชรแห่งจิตนี้จักงดงามตาม "พระธรรม..."
ป.ล. ตอนนี้ต้องรีบตอบ รีบพิมพ์ เพราะว่าตอนนี้มาถึงวังน้ำเขียวแล้ว และก็จะต้องกลับแล้ว
มาเหยียบแผ่นดินแล้ว คืนนี้ก็ต้องกลับเข้ากรุงเทพฯเลย
ระหว่างเดินทางกลับก็จะคิดต่อไปเรื่อย ๆ
แต่การคิดแล้วมาพิมพ์อีกรอบหนึ่ง ไม่ค่อยปิ๊งเหมือนกับพิมพ์สด ๆ แต่ก็จะพยายามเก็บความคิดที่คิดได้ในระหว่างทางไว้ให้ได้มากที่สุด...
สาธุเจ้าค่ะ
พึ่งเริ่มหัดอ่านตนเองใหม่
แต่ยิ่งอ่านตนเอง ยิ่งเห็นว่า
แท้จริงแล้ว หนูรู้จักตนเองน้อยนัก
ยิ่งเจอผู้คนมากมาย สรรพสิ่งมากมาย ภายในใจตอบสนองต่างกัน
จนบางทีก็ งง และไม่เข้าใจเจ้าค่ะ
เพราะบ่อยครั้งเป็นด้านลบ
บางครั้งก็เป็นด้านบวกเจ้าค่ะ
แต่ก็พยายามอดทน กับสิ่งที่มันปรากฏในใจ
การอ่านและทำความเข้าใจตนเอง
มันยากกว่า ทำความเข้าใจสิ่งอืนเยอะเลยเจ้าค่ะ
บุคคลที่รู้จักตนเองนั้นได้ชื่อว่า รู้จักบุคคลทั้งโลก
บุคคลที่เรียนรู้ได้ยากที่สุดนั้นได้ชื่อว่า "ตนเอง" นี่แล
การพยายามเรียนรู้และการเข้าใจนั้นเองจึงเป็นการเรียนรู้ที่ "ประเสริฐ"
บุคคลที่จะเอาชนะตนเองได้ ย่อมต้องมีที่มาจากการ "รู้จัก" ตนเองเป็นลำดับแรก
วางหนังสือเล่มอื่น ๆ ลงข้างตัวไว้สักพักหนึ่ง แล้วเพ่งมอง กิริยา อาการ คำพูด ความคิดของตนเอง
แล้วค่อย ๆ ร้อยเรียง ถ่ายทอด ด้วยใจที่ "สบาย" ออกมาใส่ไว้ใน "ไดอารี่ออนไลน์" แห่งนี้
ค่อย ๆ แง้ม ค่อย ๆ เซาะ หิน เศษดิน กิ่งไม้
ค่อย ๆ เดินตามไปด้วยหัวใจที่ "มั่นคง"
เวลาและวารีไม่เคยคอยท่า ควรรีบเร่งค้นหา "ตัวตน"
เรียนรู้และ "ปล่อยวาง" เดินก้าวไปในโลกความด้วยการ "เสียสละ"
ขอให้เสียสละอ่านตนเอง เพื่อพัฒนาตนเองสำหรับการ "ช่วย" บุคคลอื่น
การช่วยตัวเองได้สำเร็จ ย่อมสามารถช่วยบุคคลได้สำเร็จเช่นเดียวกัน
นำประสบการณ์จากการอ่านชีวิตตนเองนี้ อุทิศ ทุ่มเท แม้กายพลี ร่วมสร้างสรรค์สิ่งดี ๆ เพื่อกันและกัน...