(กิจกรรมต้นกล้าคุณธรรม 18 กรกฎาคม 2553)
สวัสดีค่ะ
สวัสดีคะ...
เป็นสิ่งที่งดงาม..ที่เกิดขึ้นในสังคมที่โสมมทุกวันนี้
บางทีเด็กก็อาจเป็นตัวอย่างหรืออุธาหรณ์ให้กับผู้ใหญ่หลายๆคนได้
เป็นกิจกรรมที่วิเศษสุดและน่าเอาเป็นเยี่ยงอย่างจริง
...........................ขอบคุณในสิ่งดีๆที่เอามาฝาก
คิดไปคิดมาก็ทำให้หวนกลับไปได้ว่าผู้ใหญ่แบบเรา ๆ ได้ใช้มือจับ "ผ้าขี้ริ้ว" ครั้งสุดเมื่อใด...?
ในสังคมที่ต้องทำงานเพื่อหาเงิน และเอาเงินไปจ้างคนมาทำความสะอาด ใครหลาย ๆ คนอาจจะต้องย้อนกลับไปเป็นแรมเดือน แรมปี จึงจะได้มีวันที่มือได้จับผ้าขี้ริ้วเป็นครั้งสุดท้าย
หลาย ๆ คนบ่นว่างานยุ่ง ก็เลยมุ่งแต่ "ทำงาน" แต่หลงลืมการทำความสะอาด "บ้าน" อันเป็นพื้นฐานทั้งกายใจ
บ้านที่จ้างคนอื่นดูแลจะสะอาดเพียงใด ก็ไม่เท่ากับใจของเจ้าของบ้านที่สะอาดด้วยการกระทำ
เราอยู่บ้านทุกวัน เรากวาดบ้านถูบ้านทุกวันหรือไม่
เราเข้าห้องน้ำทุกวัน เราล้างห้องน้ำทุกวันหรือไม่
คติจากผ้าขี้ริ้วช่วยย้ำเตือนหัวจิตหัวใจ ให้เราไม่หลงไหลไปความสะดวกสบายที่แลกมาได้ด้วย "เงิน..."