เป็นบันทึกอยากให้ความคิดเห็นค่ะ

อยากคิดอย่างนี้ค่ะว่า 1 การหารายได้ด้วยตัวเองเป็นความจำเป็นหนึ่งของสถานศึกษาค่ะโดยเฉพาะถ้าจะเป็นมหาวิทยาลัยนอกระบบ ซึ่งจะต้อง "ยืน" ได้ด้วยตัวเอง

2 ดูเหมือนว่ามีความพยายามจะทำ healthy university ในมหาวิทยาลัยต่างๆ แต่ตอนนี้ในรูปธรรมมักไปลงที่ "กิจกรรมการออกกำลังกาย" ยังไปไม่ถึง "คุณภาพชีวิต" ของผู้ที่อยู่ในองค์กรทั้งหมด

3 ไม่ว่าในแง่ใดๆ ชีวิตนักศึกษามีค่ากับสถานศึกษามากค่ะเพราะเป็นลูกค้าที่มีพลังมาก ถ้าไม่มีนักศึกษาสถานศึกษาอยู่ไม่ได้ และถ้าผลผลิตไม่ดีจบไม่ตามเกณฑ์ สถานศึกษาก็อยู่ไม่ได้ แต่นักศึกษาอาจจะยังไม่คิดอย่างนั้นเพราะระบบต่างๆที่ยังยึดแนวปฏิบัติเจ้าขุนมูลนายเช่นเรื่องการต้องไปกรอกเอกสาร ต้องยื่นเรื่อง ต้องเดินตามระบบโดยไม่มีอำนาจต่อรอง

4 ลองมองรอบๆ ตัวซิคะ คนที่ทวงเงินก็คงหน้าตาไม่ได้แจ่มใส เพราะคนทำงานเองก็คงคุณภาพชีวิตไม่ดี จึงมุ่งแต่ทำงานของตนให้เสร็จโดยไม่คิดจะถามถึงความเป็นอยู่ของคนอื่น

ขอให้มีกำลังใจ

มีกำลังใจมากขึ้นเยอะเลยครับ สำหรับคำแนะนำทั้งสี่ข้อครับ

ขอบพระคุณมาก ๆ ครับ

     ผมเคยนึกถึงสมัยก่อนที่ผมเรียนอยู่ชั้นประถม  การศึกษาควบคู่ไปกับวิถีชีวิต  ช่วงฤดูกาลทำนา  ผมยังจำได้ว่า โรงเรียนที่ผมเรียนปิดให้ นร.ช่วยเหลือพ่อแม่ 10 วัน  เพื่อช่วยเฝ้าบ้าน ดูแลน้อง  เลี้ยงดูวัวควาย หมูเป็ดไก่  ช่วงผมเรียนมัธยม (โรงเรียนเรียนเอกชน) เพื่อนผมที่เป็นนักเรียนเชื้อสายจีน  ต้องกรีดยาง  ผู้ปกครองมาขออนุญาตให้ลูกมาโรงเรียนช้ากว่าปกติ 1 ชั่วโมง  โดยชั่วโมงแรกไม่เข้าเรียนเพราะยังทำยางแผ่นไม่เสร็จ 

       ทางโรงเรียนเขาก็ให้  ทุกคนก็ยิ้มแย้มแจ่มใส  และเพื่อน ๆ ผมทุกคนก็ประสบความสำเร็จ  เป็นหมอก็หลายคน เป็นตำรวจ เป็นครูอาจารย์ เป็นพยบาล ฯลฯ  เพราะความเอื้ออาทรกัน  ค่าเทอมก็พูดคุยกันได้ถ้าหามาไม่ทัน  ผิดกับสมัยนี้เยอะมากจริง ๆ ครับ อะไรที่เปลี่ยนแปลงไปมากมายขนาดนี้  จริงหรือเปล่าครับที่ว่าเราพัฒนาแล้ว