ในชีวิตช่วงต้นของคนเรากว่า 20 ปี เราจะต้องวนเวียนใช้ชีวิตอยู่ในรั้วของสถานศึกษา

โดยมีเป้าหมายว่า อยากเรียนรู้ อยากมีงานทำ อยากพัฒนาตนเอง อยากมีชีวิตที่ดีขึ้นกว่าเดิม ฯลฯ

และในการที่จะให้ไปถึงเป้าหมายนั้น ถ้าผู้เรียน นักเรียน นักศึกษา ได้มีการทำ R2R  (Research to Routine) การเดินสู่เป้าหมายนั้นก็มีทั้งประสิทธิภาพและประสิทธิผล (Efficiency & Effectiveness)

ศึกษา วิจัย ทุกย่างก้าวของตนเองที่ได้เรียนรู้ วิเคราะห์ สังเคราะห์ และนำมาปรับปรุง พัฒนารูปแบบในการเรียนของตนเอง

เมื่อทำได้ดี ดีแล้ว แก้ไขแล้วดีขึ้น จากนั้นมี “การจัดการความรู้” ในระหว่างเพื่อนต่อเพื่อน พี่สู่น้อง การเรียนการสอนของนักเรียนนักศึกษาทั้งหมดจะดีขึ้นตามไปด้วย

เมื่อการเรียนและการศึกษาดีขึ้น ก็จะทำให้ประเทศของเราได้ทรัพยากรมนุษย์ที่มีคุณค่ามากขึ้น

ประเทศของเราก็จะสามารถเดินหน้าและพัฒนาโดยมีฐานที่แข็งแกร่งมากขึ้น

เพราะการศึกษาเปรียบเสมือนรากฐานของประเทศฉันใด

ทรัพยากรมนุษย์ที่มีคุณภาพก็เปรียบเสมือนรากฐานของสังคมที่มีคุณภาพฉันนั้น

ถ้านักเรียน นักศึกษา มีการทำ R2R ก็ย่อมจะส่งผลให้ทั้งตัวนักศึกษามีคุณภาพมากขึ้น รวมทั้งประเทศก็ได้ทรัพยากรมนุษย์หรือปัญญาชนที่มีคุณภาพมากขึ้นตามไปด้วย นั่นก็คือ การได้ ผลิตผล (Productivicy) ที่ทรงพลังยิ่งกับทั้งตนเอง ครอบครัว สังคม ประเทศชาติและโลกนี้นั่นเอง