ส่วนประกอบที่สำคัญที่สุดของการแกงเขียวหวานที่ขาดไม่ได้นั้นก็คือ "เครื่องแกง"

เครื่องแกง เป็นภูมิปัญญาที่ทรงคุณค่า เป็นแหล่งรวบรวมสมุนไพรพื้นบ้านแบบไทย ๆ

ข่า ตะไคร้ ผิวมะกรูด หอม กระเทียม กะปิ พริก

ทั้งหมดนำมารวมกันแล้วเป็นเครื่องแกง

แต่จะอร่อยหรือไม่อร่อย อร่อยมากหรืออร่อยน้อยขึ้นอยู่กับ "เทคนิค" ที่เรียกว่า เสน่ห์ปลายจวัก ตามฉบับภูมิปัญญาไทย

เทคนิคการทำอาหารแบบไทย ๆ เป็นเทคนิคที่แฝงไปด้วยภูมิปัญญาที่ซ่อนอยู่อย่างลึกล้ำ

แม้แต่เพียง "ผัดสิ้นคิด" หรือผัดกระเพรา ที่หลาย ๆ ท่านเมื่อเดินเข้าไปในร้านอาหารตามสั่งแล้วไม่รู้จะสั่งอะไร คำตอบสุดท้ายที่ได้ก็คือ "ผัดกระเพรา"

ผัดกระเพรานั้น ก็แฝงไปด้วยภูมิปัญญาอันมากมาย ซึ่งใช้เทคนิคเดียวกันหรือคล้าย ๆ กันกับการทำเครื่องแกง นั่นก็คือการ "ตำ"

การตำในครก การทุบ การแทก ด้วยไม้หรือหิน จะทำให้สมุนไพรต่าง ๆ นั้นมี "น้ำมัน" ออกมา น้ำมันที่ออกมาจากผิว จากผล นั่นก็คือ "ความอร่อย" ที่เป็นเสน่ห์ของอาหารไทย

การทำอาหารเป็นทั้งศาสตร์และศิลป์

วันนั้นแม่ให้ผมช่วยปลอกกระเทียม โดยแม่บอกว่า อย่าปลอกเปลือกหมดนะลูก ปลอกชั้นนอกออกแล้วเหลือเปลือกชั้นในไว้นิดหน่อย จะทำให้เครื่องแกงหอมและอร่อยมากยิ่งขึ้น......

ความใส่ใจและให้ความสำคัญกับรายละเอียดเล็ก ๆ ช่วยให้การสิ่งใหญ่ ๆ ที่ออกมานั้นสมบูรณ์แบบมากยิ่งขึ้น

ถึงแม้จะมองไม่เห็นหรือไม่สามารถแยกแยะความแตกต่างได้อย่างชัดเจน

แต่สิ่งที่จะสามารถบอกได้ถึงสิ่งที่เหมือนหรือแตกต่างได้ดีที่สุดนั้นก็คือ "ใจ" ของเราเอง