หลงเสน่ห์..เมืองสามหมอก


เพียงชั่วข้ามคืน ฉันก็หลงเสน่ห์แม่ฮ่องสอน "เมืองสามหมอก" เสียแล้ว

     หลงเสน่ห์...ความงามของทิวทัศน์   ภาพชัดทะเลหมอก  โค้งต๊บศอกของเส้นทาง   รอยยิ้มที่กว้างขวางของผู้คน  ชีวิตที่น่ายินยลของคนในถิ่น

        ปีหนูน้อยผ่านผันไปได้ ๒ วันก็เริ่มทำงานอย่างมีความสุขตามพรที่ได้รับ "ทำงานให้สนุกนะคะ".. "ทำงานอย่างมีความสุขนะครับ"..แล้วความสุขก็จะเริ่มบังเกิดขึ้นทีละน้อย..ทีละน้อย..งานแรกของปีเริ่มแล้ว..การประเมินโรงเรียนเพื่อรับรางวัลพระราชทาน จากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว  ประจำปี ๒๕๕๐  ของกลุ่มจังหวัดภาคเหนือตอนบน

        เริ่มต้นที่จังหวัดแม่ฮ่องสอน..ถูกใจมาก..เพราะอยากเที่ยวอยู่แล้ว  คณะประเมินประกอบด้วยรองผู้อำนวยเขตพื้นที่การศึกษาเชียงใหม่ เขต ๑ และ เขต ๒  หัวหน้ากลุ่มส่งเสริมการจัดการศึกษา  และ ผู้เขียน  รวม ๕ คน  รถตู้สภาพเยี่ยม พร้อมโชเฟอร์คนเก่ง..ลุย..ตะลอนทัวร์...เริ่มแล้ว  คณะออกจากเชียงใหม่ทางอำเภอแม่แตง  ผ่านห้วยน้ำดัง  วนอุทยานแห่งชาติอันสวยงามขึ้นชื่อ โป่งเดือดป่าแป๋ เข้าสู่อำเภอปาย  ผ่านอำเภอปางมะผ้า สู่อำเภอเมือง  จังหวัดแม่ฮ่องสอน

       สัมผัสแรกที่สวยงาม..คือ ธรรมชาติ ทิวทัศน์สองข้างทางสดใสสวยงามมาก  ท้องฟ้าสดใส  ตั้งแต่เริ่มออกจากเชียงใหม่  พยายามจะเก็บภาพสวย ๆ แต่ไม่มีความชำนาญ อยากได้วิวดอย หรือภูเขาสวยๆ กลับได้ป่าไม้สองข้างทาง เหมือนกับท่านรอง ฯ มงคล   แต่ก็มีฉากภูเขาสวย ๆ หลายภาพ  ท่านรองฯ ไกรสรพูด "..ซ้ายก็ดอย..ขวาก็ดอย.."  "จริงด้วยค่ะ.."   เข้าสู่ตัวอำเภอปาย  อำเภอเหนือสุดของแม่ฮ่องสอน เป็นอำเภอเล็ก ๆ  คนต่างชาติ  โดยเฉพาะฝรั่งเยอะมาก  เป็นเมืองท่องเที่ยว  คล้ายๆกับพัทยา  ผ่านเข้าสู่อำเภอปางมะผ้า และมุ่งสู่อำเภอเมือง  เป้าหมายเป็นที่พัก  ตลอดเส้นทางทิวทัศน์สวยงามมาก  ถูกใจผู้เขียนเป็นยิ่งนัก 

       เสน่ห์ที่สอง..ที่สัมผัสได้ เมื่อเหยียบย่างเข้าเมืองสามหมอก คือ ..อัธยาศัยไมตรีจิต..ของผู้คน  รอยยิ้มที่กว้างขวางและจริงใจ  ความน่ารัก  ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ที่หยิบยื่นให้แก่ผู้มาเยือนอย่างง่าย ๆ ที่ค่อนข้างพบได้ยากในยุคสมัยปัจจุบัน  โดยเฉพาะในเมืองใหญ่ ๆ เมืองเชียงใหม่ก็ค่อนข้างพบยากแล้ว

       คณะได้รับการต้อนรับอย่างอบอ่นจากท่านผู้อำนวยการศูนย์การศึกษาพิเศษ  จังหวัดแม่ฮ่องสอน พร้อมคณะ  ขออนุญาตเอ่ยนามท่าน ผอ.อุดม  ชัยมงคล  ท่านเป็นยอดมนุษย์ผู้มีอุดมการณ์ที่ขอนับถือ  อีก ๘ เดือนท่านจะเกษียณอายุราชการแล้ว  ท่านทำงานชนิดที่ทำให้เราต้องหวนกลับมาย้อนคิดพิจารณาตัวเอง  เคยพุดกับเพื่อนครูเสมอว่า..เวลา..ไม่เป็นอุปสรรคของการทำดี  มาพบข้อมูลที่ยืนยันได้จริง ๆ จากท่านผอ.อุดม ชัยมงคล นี่เอง  บทพิสูจน์ของปรัชญาชีวิตที่น่าทึ่ง

         ความมุ่งมั่น เอาจริงเอาจัง ความรับผิดชอบ ความมีวินัยในชีวิต  รวมทั้งการเป็นพหูสูต มีครบครันในตัวของท่าน   ถ้าประเทศไทยมีข้าราชการเหมือนท่านผอ.อุดม สักประมาณร้อยละ ๕๐  ประเทศชาติบ้านเมืองคงเจริญแบบฉุดรั้งไว้ไม่อยู่เชียวละ   ทุกคำพูดของท่านไม่สมควรตัดทิ้งแม้แต่ประโยคเดียว  ผู้เขียนสรุปให้ท่านผู้อ่านเห็นภาพได้ชัดคือ "ตัวอย่างที่ดี ดีกว่าคำสอน" ในทุกเรื่องด้วยค่ะ   ท่านบอกเล่าพูดคุยกับพวกเราอย่างมีความสุข    IQ กับ EQ มีอยู่ในตัวของท่านพร้อมกันทั้งสองด้าน   ท่านใช่เพียงแต่จะเก่งด้านวิชาการเท่านั้น  อารมณ์ของท่านก็เป็นเลิศ  ท่านพูดภาษาญี่ปุ่นได้  พูดภาษาอังกฤษได้  ท่านเก่งคอมพิวเตอร์  ท่านสามารถใช้ Internet  ได้   ใช้ผ่านโทรศัพท์มือถือก็ได้(เราเก่งเหมือนท่านแฮะ) ..น่าทึ่งมากที่ผู้สูงอายุเช่นนี้ทำได้ 

          ท่านส่ง e-mail ไปยังประเทศต่างๆ ทั่วโลก  ท่านบอกเล่างานในการดูแลเด็กพิการหรือเรียกว่าเด็กพิเศษของท่าน  บอกเล่าถึงความจำเป็นในการใช้งบประมาณที่ได้รับการสนับสนุนจากภาครัฐที่ค่อนข้างจำกัดจำเขี่ย  ท่านได้รับความเอื้อเฟื้อจากคนทั่วโลกที่ไม่รู้จักหน้าค่าตากันเลย  ท่านสามารถสร้างอาคารเรียน  ห้องเรียนที่เหมาะกับเด็กพิการ  สื่อการสอนที่ทันสมัยได้โดยใช้ความสามารถของท่านล้วน ๆ ท่านมีข้อมูลนักเรียนเป็นรายบุคคล นักเรียนคนไหนมีปัญหาอย่างไร ท่านก็ได้รับสื่อที่แก้ปัญหานักเรียนได้ตรงกับสภาพปัญหา ท่านเล่าอย่างภาคภูมิใจ  ชี้ให้ดูโน่นดูนี่อย่างมีความสุข  ท่านนั่งสาธิตการส่งเมล์ให้พวกเราดู  ผู้เขียนมัวเพลิดเพลินในการฟังท่าน จึงเก็บภาพได้ ๒-๓ ภาพเท่านั้น  ท่านจัดห้องทำงานแบบญี่ปุ่น เป็นมุมเล็ก ๆ น่ารักมาก  เสียดายไม่มีภาพให้ดูค่ะ "ผมซื้อเก้าอี้ทุกตัว  ของใช้ส่วนตัวทุกชิ้นด้วยเงินของผมเอง  ไม่ได้ใช้เงินที่ขอมาครับ  ผมต้องการให้ครูของผมเห็นเป็นตัวอย่าง"  ท่านมีจักรยานหนึ่งคันไว้ขี่มาโรงเรียน  ท่านบอกว่าอยากให้ร่างกายแข็งแรงต้องทำเองซื้อหาไม่ได้...อีกแล้วปรัชญาชีวิต..ท่านชี้ให้ดูภาพบุหรี่มวนสุดท้ายที่ท่านสูบ  กล่องเหล้าสาเก..กล่องสุดท้ายที่ท่านดื่ม (ท่านไปอยู่ญี่ป่นและท่องเที่ยวทั่วโลกมาแล้ว)  ท่านบอกว่าสนใจและสมัครเรียนคอมพิวเตอร์ เมื่ออายุ ๕๐ ปีจากโรงเรียนสารพัดช่าง น่าทึ่งในความมุ่งมั่นจริง ๆ

        "พร" สุดท้ายที่ท่านฝากให้พวกเราก่อนส่งเข้าที่พัก "ให้อยู่ดีมีสุข"  ท่านไม่ให้ "พรรวย"  ท่านบอกว่าเงินไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต   ทุกวันนี้ที่ผู้คนมีปัญหา คือ ให้เงินเป็นนายตัวเอง เราต้องเป็นนายของเงินให้ได้  เป็นนาย ๓ อย่าง รู้หา รู้เก็บ รู้ใช้  เด็ก ๆ ที่เข็นรถเดินตามพ่อแม่ในห้างสรรพสินค้า หยิบของที่ต้องการใส่รถ  พ่อแม่ส่งการ์ดให้รูด  ของบางอย่างซื้อมาแล้วทิ้งขว้างไม่เป็นประโยชน์ เด็กไม่รู้จักค่าของเงิน  สิ่งเหล่านี้จะเป็นปัญหาที่ยิ่งใหญ่ของบ้านเมืองต่อไปในอนาคต..ความจริงอีกแล้วค่ะท่านผอ...

  

       เพียงชั่วยังไม่ข้ามคืน  ผู้เขียนก็หลงเสน่ห์ท่าน ผอ.อุดมเข้าแล้ว  ท่านเอื้อเฟื้ออาหารมื้อเย็นที่เป็นอาหารคนไต  อาหารท้องถิ่น ไม่คุ้นหน้าตาและชื่อ  แต่อร่อยมากค่ะ  ที่จำได้มี ไก่อุ๊บ  มะเขืออุ๊บ  จิ้นลุง น้ำพริกอ่อง(เหมือนของเชียงใหม่)  และท่านก็เอื้อเฟื้อประสานที่พักให้ ณ ที่ทำการอุทยานแห่งชาติน้ำตกแม่สุรินทร์  เสียดายที่ไม่มีภาพให้ดูค่ะ   เพราะเข้าที่พักมืดแล้วและก็ออกแต่เช้ามืดเช่นกัน  บ้านพักอยู่บนดอยสูง  บรรยากาศเยี่ยม  อากาศหนาวเหน็บจับใจ

         เสน่ห์..ที่สัมผัสได้อีก  จากผู้คนในเมืองสามหมอก  ที่พบได้ง่าย ๆ จากการท่องราตรี ที่ถนนคนเดินในตัวเมืองแม่ฮ่องสอน ของคืนวันที่ ๒ มกราคม ๒๕๕๑   คำพูดเชิญชวนของพ่อค้าแม่ค้า "เจินผ่อแหละเจ้า.."  "จิมได้นา.."  "ลองได้เจ้า.."  "บ่เป๋นหยังเจ้า.."  ผู้เขียนเมียงมองดูขนมหน้าตาแปลก ๆ  คงแสดงทีท่าอยากชิมให้แม่ค้าเห็น  แม่ค้าจึงยื่นขนมให้  "ลองผ่อซักหน้อยน่อ..ลำนา" (ลองดูสักนิด..อร่อยนะ) ชื่อ "ข้าวปุก"  แม่ค้าบอกให้จิ้มน้ำอ้อยด้วย  อึม..อร่อยจริงๆ ค่ะ ราคาไม้ละ ๕ บาท  ซื้อเพราะไมตรีจิตของแม่ค้า  ก่อนกลับที่พักได้เสื้อสาวไตอีก ๑ ตัว  ซื้อเพราะหลงเสน่ห์แม่ค้าคนสวย  พูดจาไพเราะ  มีน้ำใจ "ลองใส่ได้เจ้า"   "ตั๋วนี้ก่องาม"  "ตั๋วนี้ก่อเหมาะเจ้า ลวดลายงามเจ้า.."  สารพัดคำพูดที่น่ารัก และการดูแลเอาใจใส่ลูกค้า   ผู้เขียนกับ อ.พุดตาน หัวหน้ากลุ่มส่งเสริมฯ ได้เสื้อสวยกลับบ้านคนละตัว

        อยากให้ความงดงามเหล่านี้เป็นเสน่ห์ที่อยู่คู่กับ "เมืองแม่ฮ่องสอน"  เมืองสามหมอกไปนานเท่านาน   ก่อนกลับที่พักได้ไปกราบพระที่ "วัดจองกลาง" วัดคู่บ้านคู่เมืองอีกวัดหนึ่งของแม่ฮ่องสอนที่มีความสวยงามพอ ๆ กับ "วัดจองคำ"  ซึ่งเป็นปูชนียสถานที่สำคัญที่ขึ้นชื่อ  มีภาพสวย ๆ ของพระธาตุที่บันทึกเองมาฝากด้วย (ช่างภาพมือใหม่สมัครเล่นค่ะ..)

             เช้าวันที่ ๓ มกราคม ๒๕๕๑  ออกจากที่พักตีห้า เพราะต้องไปถึงโรงเรียนก่อน ๘ นาฬิกาโผล่ออกจากที่พัก  โอ้โฮ..สัมผัสกับความหนาวเย็นยะยือก  ละอองหมอกที่ลอยเต็มไปหมด  มองไม่เห็นทางเดินลงจากที่พัก  ต้องเดินอย่างระมัดระวัง เพราะเป็นก้อนหินตะปุ่มตะป่ำ

             ในช่วงการเดินทางไปโรงเรียนต้องเปิดไฟรถตลอด เพราะหมอกลงมืดครึ้ม เอ!หรือเรียกว่า "หมอกหนา"   ผ่านภูเขาสองข้างทาง สัมผัสกับคำว่า "ทะเลหมอก" ได้จริง ๆ เหมือนทะเลอย่างชัดเจน..เก็บภาพไม่ได้  โชเฟอร์บอกว่าเป็นช่วงขึ้นเขาอันตรายในการจอดรถ   เก็บภาพได้ในจุดชมวิว แต่ไม่ค่อยสวย  อยากให้ผู้อ่านเห็นภาพ  จึงขออนุญาตภาพสวยๆ ของทะเลหมอกของคุณหมอกาแฟมาค่ะ   สวยจริงๆ ..ทะเลหมอก...

          "โค้งต๊บศอก"  เป็นอีกหนึ่งเสน่ห์ของแม่ฮ่องสอน ที่มีในจังหวัดเดียวของประเทศไทย  ท่านที่ต้องการสัมผัส  ต้องไปเองและเดินทางทางรถ  "ต๊บ"  น่าจะหมายถึงพับ  ท่านลองพับแขนเป็นรูปตัว V แล้วยกมือขึ้นลง  นี่แหละค่ะความน่าหวาดเสียวของโค้งต๊บศอก  ที่มีทั้งหมด ๑,๘๖๔ โค้ง  ลุงนิรันดร์โชเฟอร์พูดกับผู้เขียน "ศน.อ้วน บ่ต้องนับโก๊งหรอกครับ...ผมว่ามีสองโก๊งเต้าอ๊ะ..โก๊งขวา..โก๊งซ้าย.."    "ใช่ค่ะลุง..ยอมแพ้" (เวลาอ่านออกเสียง โกง-โก่ง-โก้ง-โก๊ง  ลากเสียงยาวๆ นะคะ เพราะถนนโค้งจริง ๆ ค่ะ)

         นับโค้งไม่ครบสักทีก็ถึงโรงเรียน   หมอกมืดครึ้มเต็มไปหมด  สงสารเด็กนักเรียน  แต่พวกเขาก็คงชินแล้ว   กว่าจะได้เข้าแถวเคารพธงชาติเกือบ ๙ โมง  ผู้เขียนต้องทำสมาธินับ ๑-๑๐๐ เพื่อต่อสู้กับความหนาว  การปวดหัวที่เริ่มเกิดขึ้นและน้ำมูกที่เริ่มไหลเพราะไม่ได้สวมหมวก  ผมเปียกเพราะละอองหมอก  ในช่วงกิจกรรมหน้าเสาธง  รู้สึกปวดมือมากต้องขอแก้วน้ำร้อนจากคุณครูมาถือไว้ เพื่อให้อุ่นขึ้น

        เสน่ห์สุดท้าย..ที่สัมผัสได้เพียงชั่วข้ามคืน คือ "วิถีชีวิตที่เรียบง่ายของผู้คน"  ทำให้ผู้เขียนคิดถึงแนวพระราชดำริของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ในเรื่อง ความพอเพียง  พบได้จากผู้คนที่นี่  ผู้เขียนได้สัมผัสกับชาวบ้านที่มาร่วมกิจกรรม ทั้งผู้เฒ่าผู้แก่  หลากหลายวัย แต่น่ารักเหมือนกัน  หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส  ผู้เฒ่ายกมือไหว้ ทำเอารับไหว้เกือบไม่ทัน..

         การแต่งกายด้วยเสื้อผ้าที่เป็นเอกลักษณ์ของท้องถิ่น  อาหารการกินพื้นบ้านง่าย ๆ ปลอดสารพิษ  ได้กินอาหารของคนไตอีกหนึ่งมื้อ  บันทึกภาพมาฝากท่านผู้อ่านด้วยค่ะ  พร้อมทั้งคำอธิบายของคุณครูและชาวบ้านที่นั่งร่วมวงด้วยกัน  มียำหมะหนามโก๊ง (หมะหนามโก๊ง    อ่านออกเสียงเหมือน "โค้ง" เป็นผักพื้นบ้านของแม่ฮ่องสอน เป็นไม้ยืนต้น )     ผู้เขียนติดใจอยากเห็นมะหนามโก๊ง  คุณครูก็แสนดีให้นักเรียนไปเด็ดมาจากบ้านข้างโรงเรียน   มีภาพมาฝากด้วยค่ะ..  ฝักคล้ายถั่วลันเตาขนาดใหญ่    ยำก็ออกรสเปรี้ยว เหมือนยำทั่ว ๆ ไป และมี ยำถั่วพู  จิ้นลุง  น้ำพริกอ่อง  ผักกาดจอ    แคบหมู  ผักลวกจิ้มน้ำพริก  ที่แปลก คือ ยำถั่วพู  จริง ๆ แล้ว คือ ยำเต้าหู้   ขนมหวานมี ๒ อย่าง คือ เปม้ง กับ อะหละหว่า  ผู้เขียนเห็นเป็นครั้งแรกของชีวิต  คุณครูมัลลิกาบอกว่าเป็นขนมเค้กของชาวไทยใหญ่  ทำด้วยแป้งข้าวจ้าว  ผสมผงฟู  ใส่กะทิและน้ำอ้อย  ขนมอะหละหว่าคล้ายกัน  แต่ทำด้วยแป้งหมี่  อร่อยอีกมื้อหนึ่งเลยเรา

         "ชีวิตที่น่ายินยลของคนในถิ่น" เป็นเสน่ห์สุดท้ายที่ผู้เขียนหลงใหล ในชั่วข้ามคืน ที่เมืองสามหมอก  เมืองแห่งหมอกควันในฤดูแล้ง   หมอกฝนในฤดูฝน และ หมอกหนาว   วิถีชีวิตที่เรียบง่าย  มีความสุขอย่างพอเพียง   มีประเพณีวัฒนธรรมที่ดีงาม   ล้อมรอบด้วยธรรมชาติที่สวยสดงดงาม     ผู้เขียนสอบถาม อ.พุดตาน ที่เป็นคนแม่สะเรียงโดยกำเนิด และคุณครูมัลลิกา ทำให้รู้จักเพลงประจำที่ร้องกันโดยทั่วไปของจังหวัดแม่ฮ่องสอน  ชื่อเพลง " แม่ฮ่องสอน แดนไพร"  ทำนองไพเราะมากค่ะ..เนื้อเพลงที่ถ่ายทอดออกมาสื่อให้เห็นภาพของแม่ฮองสอนได้ชัดเจนมาก..นี่เอง  "เสน่ห์...เมืองสามหมอก" ที่ฉันหลงใหล 

                                        ...สวัสดีค่ะ.....

หมายเลขบันทึก: 157864เขียนเมื่อ 7 มกราคม 2008 11:04 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 มิถุนายน 2012 18:02 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (47)

สวัสดี ศน.อ้วนลักไปแอ่วบ่บอกหื้อกั๋น หากลุงไปแอ่วพ่องก็จะแอบไปตึงบ่บอกหื้อ  ศน.อ้วนฮู้นะ  จะบอกหื้อ..

เห็นภาพและคำบรรยายเป็นแนวทางที่ลุงหนานจะไปเหมือนกันตอนเกษียณ กันยา  51นี้ ไล่ตามทางของ  ศน.อ้วน  แต่จะวกลงทางใต้แม่สะเรียงถึงแม่สอดไปเล้ย

ขอบคุณที่บอกเล่าให้ข้อมูลก่อนที่พวกลุงจะไปแอ่ว เหมือนกั๋นเน้อ..เจ้า

สวัสดีเจ้า.....จากลุงหนาน

                                            พรหมมา

(แพ้ ศน.อีกแล้วคืนนี้)

อ่านแล้วเหมือนไปมาด้วยเลยค่ะ

" ตัวอย่างที่ดี  ดีกว่าคำสอน" สงสัยหนูจะหลงเสน่ห์ ท่านผอ.อุดม บ้างซะแล้ว อ่านเรื่องของท่านแล้วรู้สึกว่าตัวเองหายใจทิ้งไปวันๆจริงๆ

แค่นี้ก่อนนะคะ..แล้วจะแวะมาใหม่ค่ะ(เฮ่อ..เน็ตไม่เป็นใจจริงๆ)

 

 

สวัสดีปีใหม่ค่ะ นศ.อ้วน

แอบไปเที่ยวแม่ฮ่องสอนมา หลงเมืองแม่ฮ่องสอนแล้วใช่ไหมค่ะ เขาบอกว่าใครก็ตามที่มาเที่ยววัดพระธาตุดอยกองมูแล้วมาเคาะระฆัง จะต้องได้กลับเมืองที่มีมนต์นี่อีกครั้งค่ะ หนูเคาะไปหลายทีแล้ว ขนาดย้ายออกมาแล้วยังต้องกลับไปหาความหลังอีก มีความผูกพันธ์ ความรัก ความสุข ความทุกข์ ความประทับใจ ตลอดจนบุคคลที่เคารพนับถือ ผู้คนที่น่ารักที่นั่น เด็กๆนักเรียนลูกศิษย์ก็ยังติดต่อกันไม่ขาด  หนูคนหนึ่งที่หลงรักเมืองสามหมอกนี้ค่ะ 

สวัสดีเจ้า..ลุงหนาน

ดีใจ๋ตี้สุดเจ้า..ตี้มาแอ่วหาน้อง ศน.อ้วน

ฮิ ๆ เปิ้นลักไปแอ่วมาก่อนลุงหนาน ไปผ่อหนตางล่วงหน้า.เจ้า

ลุงเจ้า..คณะของศน.อ้วนเดินทางเป๋นวงกล๋มเหมือนกั๋นเจ้า เข้าตางเหนือ.ออกตางใต้..ต๋อนปิ๊ก..ปิ๊กตังขุนยวม..ผดแม่แจ่ม..เข้าจ๋อมตอง..ลวดเข้าบ้าน..เจ้า

ถ้าวกลงลงตางใต้ไปตางแม่สะเรียง..ผดออกตาก..ทะลุแม่สอด...สุดยอดเลยเจ้า..ศน.อ้วนจะไปตวยลุงแถมกำนะเจ้า

วันเดียว..ม่วนมอกอี้..ถ้าไปหลาย ๆ วัน..ยังบอกบ่ถูกว่าจะม่วนมอกใด

ขอบคุณ..ลุงหนาน..จ้าดนักเจ้า

หนูอ้วน

สวัสดีค่ะ..สาวน้อยใครเอ่ย

ดีใจจังค่ะ..ที่มาตามสัญญา..ดีใจที่สุด

ไม่แน่ใจว่าจะหายไปอีกหลายวันหรือเปล่า..รีบคุยเมื่อมีโอกาสนะคะ..เผื่อความคิดถึงจะได้ลดลง

ถ้าสาวน้อยได้ไปด้วย..คงมีความสุขแบบสุด ๆ เลย..แค่คิดก็สุขแล้ว..

หลงเสน่ห์ท่านผอ.เข้าแล้วใช่ไหมล่ะคะ..ทุกอย่างที่ท่านพูดเป็นปรัชญาชีวิตสอนเราได้ทุกเรื่องค่ะ..ยังทึ่งไม่หาย มีอีกหลายเรื่องค่ะ..ที่ไม่ได้เล่าไว้

ท่านบอกว่าท่านพยายามทำโรงเรียนให้เหมือนบ้าน..เพื่อที่จะทำให้คุณครูรักโรงเรียน..ไม่ร้องยี้..ว่าไม่อยากมาโรงเรียน..

แล้วก็พบได้จริง ๆ..คุณครูหนุ่ม คุณครูสาวจะมาโรงเรียนแต่เช้า..มาทำอาหารเช้าทานด้วยกันก่อนสอน..ทานข้าวด้วยกันวันละ ๓ มื้อ..เพราะเด็กก็เป็นเด็กไม่ปกติอยู่แล้ว..ท่านซื้อใจคุณครูได้ทุกคน..ยกนิ้วให้ท่าน

ก่อนจะกลับท่านยังเชิญชวนและให้สัญญาว่าจะพาไปเที่ยวถ้ำแก้วโกมล..ถ้าศน.อ้วนอยากกลับไปเที่ยวอีก..ไปด้วยกันนะคะ

มีความสุขจังค่ะ..ที่ได้คุยถึงท่านอีก..เฮ้อ..เราหลงเสน่ห์ท่านผอ.จริง ๆ ด้วย..ชนิดถอนตัวไม่ขึ้น

ขอบคุณมากค่ะ..หลับฝันดีแล้วใช่ไหมคะ

สวัสดีค่ะ.."ครูเอ" คนงาม

ดีใจจังค่ะ..ที่มีสาวน้อยคนงามเข้ามาเยี่ยม

แอบไปดูประวัติมาแล้ว..เราอยู่ด้วยกันนี่..ใช่ไหมคะ

ต่อไปเข้ามาคุยด้วยกันอีกนะคะ..แล้วศน.อ้วนจะไปเยี่ยมครูเอด้วย..

ครูเอคะ..นี่ขนาดไม่ได้ขึ้นไปเคาะระฆังที่บนวัดพระธาตุดอยกองมูนะคะ..ยังหลงใหลได้ถึงปานนี้..

แม่ฮ่องสอนเมืองแห่งมนต์อาถรรพ์จริง ๆ ...

"ฮ่องสอน..ถิ่นนี้มีมนต์อาถรรพ์..สุขจริงยิ่งกว่าสวรรค์..เฝ้าใฝ่ฝันใจไม่ถ่ายถอน.."

เสน่ห์ความน่ารักของผู้คน..ยังอยู่ในความทรงจำเหมือนครูเอค่ะ..ขนาดไปไม่ถึง ๒ วันนะคะนี่..

สมแล้วที่ครูเอ..ต้องย้อนกลับไปหาความหลังอีก

ชอบสาวๆ และผู้หญิงที่ทาแป้งทานาคาไว้ที่สองแก้ม เหมือนเครื่องหมายดอกจันทร์ค่ะ..น่ารักจัง

"สาวสวยคมซึ้ง..พาใจคะนึงมิวาย..ใครพบต้องเพ้อฝันใฝ่..ถึงทรามวัยเมืองในหมอกนี้"

เราหลงเสน่ห์..หลงรัก..เมืองสามหมอกเหมือนกัน

ขอบคุณในน้ำใจค่ะ...น้องสาวคนใหม่

สวัสดีตอนเช้าครับ

เห็นแต่เมื่อวานแล้ว แต่คงอ่านไม่จบ เลยมาอ่านตอนเช้านี้ อ่านแล้วหนาว (ตามบรรยากาศ อิๆ)

อาจารย์บรรยายให้อ่านได้เพลิดเพลิน ทำให้อยากไปแม่ฮ่องสอนอีกหลายๆ ครั้ง ถ่ายทอดบรรยากาศของกาดล้านนามาให้อ่านอย่างเห็นภาพเชียวครับ การเป็นคนนอกพื้นที่ ทำให้สังเกตเห็นสิ่งแปลกใหม่ได้มากมาย อันนี้เป็นข้อดี

มีเรื่องราวดีๆ ของบุคคลตัวอย่าง อย่าง ผอ.อุดม น่าชื่นชมและเอาเป็นแบบอย่างจริงๆ ครับ

เพลงที่ใส่มา ไม่เคยฟัง ไม่ทราบทำนอง แต่อ่านแล้วทราบได้ว่าไพเราะจริงๆ

อาจารย์เขียนบันทึก จัดภาพ ตัวหนังสือได้สวยงามมากครับ เพิ่งสังเกตว่าด้านขวามือมีตัวหนังสือวิ่งได้ด้วย เก่งจังเลย

ปิดท้ายด้วยจับผิดโฆษณา "พหูสูต" (พหุ + สุต) อันนี้เขียนตกหล่นกันบ่อย เพราะพอเขียนก็นึกไปถึงคำว่า "สูตร" ทุกที เขาว่านักปราชญ์ยังรู้พลั้ง อิๆ  ผมเที่ยวจับผิดคนอื่น ถึงทีตัวเองเขียนก็ผิดเหมือนกัน

ขอให้สนุกกับการตะลอนทัวร์นะครับ ช่วงนี้มีอะไรที่ต้องทำเยอะกว่าเดิมมาก เหนื่อย แต่ก็สนุกดีครับ ขอบคุณครับ

 

 

 

สวัสดีค่ะอาจารย์วัชราภรณ์ วัตรสุข

แค่หนิงได้เข้ามาอ่านหนิงก็หลงเสน่ห์ท่านผู้อำนวยการศูนย์การศึกษาพิเศษ  จังหวัดแม่ฮ่องสอน ท่านผอ.อุดม  ชัยมงคล    แล้วค่ะ  อยากจะได้เรียนรู้จากท่านจังเลยนะคะ

ขอบพระคุณอาจารย์ที่แนะนำให้หนิงได้รู้จักผู้ใหญ่ที่ทำงานด้านการจัดการศึกษาของผู้พิการเพิ่มอีกคนค่ะ

ดีใจจังที่มีเว็บดีๆอย่างนี้   นอกจากจะเป็นช่องทางแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันแล้ว  ยังได้อ่านงานเขียนที่ถูกใจศน.อ้วนพาเที่ยวเมืองสามหมอก จนคนอ่านหลงรักเมืองนี้ไปตามๆกัน...ในอาณาจักรนักฝัน...การได้อ่านได้สัมผัสความงามจากใจ...จากธรรมชาติก็เป็นความอิ่มเอมอย่างยิ่งแล้ล่ะค่ะ

สวัสดีค่ะ..คุณครู

  • ขอบพระคุณค่ะ..ที่กรุณาเข้ามาเยี่ยม  ชมและให้กำลังใจ..
  • ศิษย์เก่ง..เพราะคุณครูดีค่ะ
  • กราบงามๆ ค่ะ..ผิดอีกแล้ว ทราบอยู่ค่ะว่า "พหูสูต" ไม่มี ร แต่ก็ผิดอีกจนได้..ขอโทษค่ะ
  • พยายามถ่ายทอดสิ่งที่ได้พบได้เห็นออกมา เพื่อแบ่งปันประสบการณ์กับท่านผู้อ่านค่ะ..(พาไปเที่ยวด้วยค่ะ..)
  • ท่านผอ.อุดม ท่านน่าทึ่งจริงๆ..ค่ะ  คุณครูไปเที่ยวแม่ฮ่องสอนสิคะ..รับรองคุณครูต้องคิดเหมือนกันแน่ ๆ..เลย
  • ตัวหนังสือวิ่ง..ด้วยความเอื้ออาทรของกัลยาณมิตรที่น่ารักใน G2K ค่ะ..
  • ทำนองเพลง "แม่ฮ่องสอนแดนไพร" เหมือนกับเพลง พอ.สว.ของสมเด็จย่า..ค่ะคุณครู
  • ที่มาของเพลง พอ.สว. เกิดจากความประทับใจของสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนาฯ เมื่อครั้งที่เสด็จออกหน่วยแพทย์ พอ.สว.ที่อ.สบเมย จ.แม่ฮ่องสอน  ได้มีอาสาสมัครแพทย์ พอ.สว. จาก อ.ปาย และ อ.ปางมะผ้า เดินทางล่วงหน้ามาก่อน และได้ร้องเพลงร่วมกันที่ริมแม่น้ำเงา เมื่อสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ ฯเสด็จถึง ได้ยินเสียงเพลง จึงตรัสถามว่า "ร้องเพลงอะไรกัน  ร้องให้ฉันฟังบ้างสิ" บรรดาแพทย์และอาสาสมัคร พอ.สว. จ.แม่ฮ่องสอน จึงร้อง เพลง "แม่ฮ่องสอนแดนไพร" ถวายพระองค์ท่านทรงประทับใจมาก  และหลังจากนั้นเลยกลายเป็นธรรมเนียมที่เมื่อเสด็จจังหวัดใด ก็จะมีการร้องเพลงของจังหวัดนั้นๆ ถวายทุกครั้ง (ที่มาของทำนองเพลงค่ะ..คุณครู)โดยใช้ทำนองเพลงแม่ฮ่องสอนแดนไพรค่ะ..
  • หากคุณครูได้ฟังเพลงของ พอ.สว.ทำนองเดียวกันค่ะ
  • ขณะนี้กำลังตะลอนทัวร์อยู่ที่พะเยาค่ะ
  • ให้กำลังใจในการทำงานหนักด้วยนะคะ..เชื่อมั่นว่าคุณครูต้องสนุกกับงานแน่นอน..
  • ระลึกถึงค่ะ..สวัสดีค่ะ

เพิ่มเติมข้อมูลค่ะ..คุณครู

ผู้ให้ข้อมูลคือ อ.พุดตาน ค่ะ..จึงไปค้นข้อมูลจาก Navy's Optimistic World : My so called Life จากเว็บไซต์http://navv.multiply.com/journal/item/65

มีเพลง "แม่ฮ่องสอนแดนไพร" อยู่ในเว็บนี้ด้วยค่ะ

หากคุณครูเคยได้ฟัง พอ.สว.ร้องถวายสมเด็จพระพี่นางฯแล้ว คุณครูลองร้องนะคะ..รับรองว่าสุดแสนไพเราะอย่าบอกใครเชียวค่ะ..

แล้วคุณครูก็จะต้องได้ไปทัวร์แม่ฮ่องสอนแน่นอน..

สวัสดีค่ะ..

สวัสดีค่ะ..คุณหมอหนิง

ดีใจจังค่ะ..ได้กัลยาณมิตรเพิ่มเป็นคุณหมอคนสวย

ต้องขอโทษด้วยค่ะ..ที่คุยกับคุณหมอหนิงช้าไปนิด..เพราะอยู่ระหว่างทำงานต่างจังหวัดยาว..แต่ก็อยากคุยด้วยค่ะ..เว็บก็ไม่ค่อยเป็นใจเลยค่ะ..

ขอบคุณจากใจจริงค่ะ..ที่กรุณาแวะเข้ามาอ่านบันทึกและหลงเสน่ห์ ท่าน ผอ.อุดม เหมือนกัน..

หากคุณหมอได้พบจริงแล้ว..จะต้องหลงยิ่งกว่านี้ค่ะ

จนขณะนี้ยังคิดอยู่นะคะ..ว่าอยากย้อนกลับไปเที่ยวและเยี่ยมท่าน ผอ.อีกค่ะ..จะไปกราบงาม ๆ ..นั่งฟังเรื่องราวต่าง ๆ จากท่านอีก

ทุกคำพูดของท่านเป็นปรัชญาชีวิตทั้งสิ้น ค่ะ

โดยเฉพาะท่านเอา "ใจ" ของท่านทำเพื่อ "เด็กพิเศษ" ล้วนๆ

ในงานที่ได้รับผิดชอบที่เขตพื้นที่การศึกษาตัวเองก็ได้มีส่วนรับผิดชอบเด็กพิเศษด้วยค่ะ ส่วนมากจะเป็นเด็กที่บกพร่องทางการเรียนรู้เป็นส่วนใหญ่ค่ะ เด็ก LD ด้านการอ่าน การคิด การเขียน ที่เรียนร่วมกับเด็กปกติในโรงเรียน การทำงานก็ร่วมกับศูนย์การศึกษาพิเศษ เขต ๘ ค่ะ

ดีใจมากค่ะ..ที่ได้รู้จักคุณหมอหนิงผู้มีอุดมการณ์เช่นกัน

เข้าไปอ่านบันทึกของคุณหมอแล้วค่ะ..เป็นภาษาอังกฤษเยอะจัง(ฮิๆ..)ภาษาไทยเลยถอยออกมา แล้วจะเข้าไปหัดอ่านด้วยใหม่นะคะ

ด้วยความจริงใจค่ะ..วัชราภรณ์

สวัสดีค่ะ..พี่สาวคนใจดีที่หนึ่ง

ดีใจที่สุดและที่สุดค่ะ..ที่พี่เข้ามาเยี่ยมน้องจนได้

เก่งจริงๆ ค่ะ..สมแล้วที่จะได้ลงกินเนสต์บุ้คส์..

น้องอยากให้ครูภาษาไทยคนเก่งมาเป็นเพื่อนครูให้น้องด้วยนะคะ

เพื่อที่การใช้ภาษาของน้องจะได้สวยและงดงามขึ้น..

ความคาดหวังของน้องต่อไปคะ..พี่สาวจะมี blog เป็นของตัวเอง

แล้วเข้ามาคุยกับน้องอีกนะคะ..

น้องจะรอ..อย่าให้คอยเก้อนะคะ

ด้วยรักและเคารพค่ะ..น้องอ้วน

  • เมืองสามหมอก งดงามจริงๆค่ะ
  • ไปแล้วไปอีกได้ไม่รู้เบื่อ ขอให้มีความสุขกับการทำงานนะคะ
  • สวัสดีค่ะ ศน.อ้วนคนเก่ง
  • อ่านแล้วคิดถึงความหนาวเย็น อากาศสบายเหมือนอยู่บนดอยสูง
  • ไร้เสียงตกแต่ง คือเสียงธรรมชาติจริง ๆ
  • ผู้คนก็รุ้สึกอบอุ่น ใจดี ยิ้มแย้มตามสภาพการณ์
  • ตลาดเช้าบรรยากาศแตกต่างจากตลาดต้นลำไยบ้านเรา
  • ศน.เก่งมากค่ะที่บรรยายได้อรรถรส
  • นี่แหละคือการส่งเสริมการอ่านตัวจริง
  • จะรออ่าน เรื่องของเมืองลำปาง น่าน แพร่ อีกนะคะ
  • รักษาสุขภาพค่ะ
  • ด้วยรักและห่วงใย     .....พี่เหมียว

 

สวัสดีค่ะ..คุณครูนารี

ขอโทษนะคะ..ที่รับทราบไมตรีจากคุณครูนารีค่อนข้างช้ามากค่ะ..แต่ก็รับรู้ได้ด้วยใจค่ะ..

พรของคุณครูนารี "ขอให้มีความสุขกับการทำงานนะคะ" นี่แหละค่ะ..ที่ทำให้มีพลังขึ้นมาอย่างมากมายมหาศาลในการทำงาน

คิดถึง..และ..ซาบซึ้งในน้ำใจของคุณครูนารีค่ะ..

จะเข้าไปเยี่ยมคุณครูนารีนะคะ..

ขอบคุณสวย ๆ ค่ะ...

สวัสดีค่ะท่านศึกษานิเทศก์

  • ดีใจที่ท่านประทับใจและมีความสุขในการเดินทางมายังแดนสามหมอก แม้ระยะทางจะหฤโหดก็ตาม
  • ดื่มด่ำกับธรรมชาติ วิถีชีวิต ของคนแม่ฮ่องสอนนี่คือสิ่งมหัศจรรย์ที่สุด...เมืองที่มากมายหลากหลายชนเผ่า หลากหลายศาสนาที่แตกต่า
  • แต่อยู่ด้วยกันอย่างสงบสุข
  • ยินดีค่ะ
วัชราภรณ์ วัตรสุข

สวัสดีค่ะ..เพื่อน ๆ ทุกท่าน

  • ไม่มีอะไรค่ะ..
  • ทดสอบเว็บเท่านั้นค่ะ..
  • ดูว่าจะเป็นใจหรือไม่..เพี้ยง..

สวัสดีครับ

บันทึกนำเสนอของอาจารย์น่าอ่าน ปราณีตมีคุณค่า และข้อมูลครบถ้วนดีมากๆครับ ขอให้มีความสุขกับการทำงานที่เมืองสามหมอกนะครับผม

หากมีสิ่งดที่ผมพอจะรับใช้ได้ ยินดีนะครับ

 

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร

ปาย

สวัสดีค่ะ..ครูพี่เหมียว

ใกล้วันครูแล้ว..ขอเรียก "ครู" นะคะ เพราะรักครูนี่นา..

รับรู้ได้ค่ะ..ในความห่วงใย.ของพี่เหมียว..ขอบคุณค่ะ..ขอบคุณ

พี่เหมียวขา.."แม่ฮ่องสอน"..มีเสน่ห์จริง ๆ ค่ะ

ตั้งใจไว้แล้วค่ะ..ว่าจะย้อนกลับไปอีก..ไปเที่ยวกับน้องนะคะ

ใช่แล้วค่ะ..บรรยากาศตลาดยามเช้าแม่ฮ่องสอนต่างจากตลาดต้นลำไยบ้านเรา

แต่ก็ไม่โดยสิ้นเชิงค่ะ..ด้านในตลาดน่าจะเหมือนกันคือสินค้าประเภทอุปโภคและบริโภค แต่ด้านนอกโดยรอบส่วนมากจะเป็นสินค้าท้องถิ่น ที่เป็นพืชผัก ผลไม้ อาหาร ขนม ที่เป็นผลิตผลของครัวเรือน ที่คงเอกลักษณ์ของแม่ฮ่องสอน เป็นของฝากที่ขึ้นชื่อ ถั่วแปยี แป๊ะหล่อ ถั่วตัด งาตัด ข้าวซอยตัด ถั่วเน่าแค็บ น้ำมันงา ข้าวปุก(เท่าที่รู้จักและได้กินบ่อย ๆค่ะ)

ดีใจจังค่ะ..พี่เหมียวชม..ศน.อ้วนเขียนเก่ง..เป็นปลื้มเลย

จะพยายามเขียนอีกค่ะ..เรื่องราวจากตะลอนทัวร์ ตอนต่อไป "หนึ่งวัน..ที่จันจว้า" พี่เหมียวเข้ามาอ่านนะคะ..

เข้าไปชม"บ้านรักษ์ภาษา"ของพี่เหมียวแล้ว..เยี่ยมค่ะ..ขนาดมือใหม่นะคะนี่..สุดยอด

สู้..สู้..ค่ะ เพื่อ"ภาษาไทยภาษาชาติ" ของเรา

คิดถึงพี่เหมียวค่ะ...น้องอ้วน

สวัสดีค่ะ ศน. หลงเสน่ห์เมืองสามหมอกด้วยคนค่ะ โดยเฉพาะโค้งต๊บศอก ที่มีแค่ 2 โค้ง (เท่านั้น) "โค้งซ้ายกะโค้งขวา"

สวัสดีค่ะ..คุณครูแอน

ดีใจมากค่ะ..ที่คุณครูแอนคนสวยเข้ามาเยี่ยม..ดีใจจริง ๆ

เข้าไปท่องเที่ยวเยี่ยมคุณครูแอนมาแล้ว..ชื่นชมค่ะ..คุณครูคนเก่งแห่งบ้านเมืองปาน

สัมผัสถึงความมหัศจรรย์ของแม่ฮ่องสอนได้เหมือนคุณครูแอน..ค่ะ

เพียงชั่วข้ามคืนยังหลงใหล..ดื่มด่ำ..ได้มากมายถึงปานนี้

คุณครูแอนต้องถอนตัวไม่ขึ้นแน่เลย..

ขนาดครูเอ..ยังต้องหวนกลับไปย้อนหาอดีตเลยนะคะ..

หลากหลายชนเผ่า หลากหลายวัฒนธรรม แต่อยู่ร่วมกันได้อย่างสงบสุขและอบอุ่น

โรงเรียนที่ ศน.อ้วนไป มี ๔ เผ่า แต่งกายตามเผ่าของตัวเอง อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส พูดคุยกันรู้เรื่อง อบอุ่นจังค่ะ..

หากมีโอกาสสักวันจะเข้าไปเที่ยวเมืองปายนะคะ..เพราะยังเที่ยวไม่ทั่วค่ะ..จะไปเยี่ยมคุณครูแอนด้วย..

ให้กำลังใจในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของเด็ก ๆ ในเมืองปายนะคะ..

สวัสดีวันครูค่ะ.."คุณครูแอนคนเก่ง"

สวัสดีค่ะ ศน. หลงเสน่ห์เมืองสามหมอกด้วยคนค่ะ โดยเฉพาะโค้งต๊บศอก ที่มีแค่ 2 โค้ง (เท่านั้น) "โค้งซ้ายกะโค้งขวา"

เหมือนผ่านพบดินแดนในฝัน
สงบ,...เงียบงัน  มีความสุข
แดดอ่อนอุ่นละมุนละไมคลายความทุกข์
ชีวิตที่ปลุกด้วยธรรมชาติสะอาดงาม....

 .....

 

 

ขอโทษทีครับ.....  ขอแก้ไขคำผิด

เหมือนผ่านพบดินแดนในฝัน
สงบ,...เงียบงัน  มีความสุข
แดดอ่อนอุ่น,  ละมุนละไม - คลายความทุกข์
ชีวิตถูกปลุกด้วยธรรมชาติสะอาดงาม....

สวัสดีค่ะ..อาจารย์จตุพรขอบพระคุณค่ะ..ที่กรุณาแวะเข้ามาอ่านบันทึก "หลงเสน่ห์..เมืองสามหมอก"ดีใจมากค่ะ..สำหรับคำชม ..เหมือนนักร้องที่ได้พวงมาลัยจากแฟนเพลงยังไงยังงั้นเชียวค่ะ.. "หากมีสิ่งใดที่ผมพอจะรับใช้ได้ ยินดีนะครับ"..นี่เลย..เสน่ห์ของคนแม่ฮ่องสอน.. ความเอื้ออาทร น้ำใจ ไมตรีจิต ที่หยิบยื่นให้ผู้อื่นอย่างง่าย ๆ..จะไม่ให้หลงเสน่ห์เมืองสามหมอกได้ยังไงไหว..น้ำใจที่มากมาย...เหลือเฟือ.. ขอบพระคุณค่ะ..หากย้อนกลับไปเยือนเมืองสามหมอกอีก..จะไปรบกวนอาจารย์จตุพร..นะคะ ด้วยความจริงใจค่ะ...วัชราภรณ์

สวัสดีค่ะ..คุณครูกั๊ดจัง

ปลื้มจังค่ะ..คุณครูกั๊ดจัง "หลงเสน่ห์.เมืองสามหมอก" ด้วย..

คิดเมื่อไหร่ก็ต้องยิ้มคนเดียวทุกทีค่ะ.. กับคำพูดของลุงโชเฟอร์.."มี ๒ โก๊งเต้าอ๊ะครับ..โก๊งขวา..โก๊งซ้าย..จริงของเขาเลย..คิดได้ไง..นะคะ (เต้าอ๊ะ=เท่านั้น)

คุณครูกั๊ดจัง..เคยสัมผัสแล้วใช่ไหมคะ..โค้งต๊บศอก...ของแม่ฮ่องสอน

มีกัลยาณมิตรใน G2K หลายท่านที่เป็นผู้คนในเมืองสามหมอก..ที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ที่สัมผัสได้..ความอบอุ่น..น้ำใจ..เอื้ออาทร..แบ่งปัน..ค่ะ

คุณครูกั๊ดจังสบายดีนะคะ..ใกล้วันครูแล้ว..ให้กำลังใจในการทำงานค่ะ..

ด้วยรักและปรารถนาดี..วัชราภรณ์

สวัสดีค่ะ..อาจารย์แผ่นดิน

ขอบพระคุณค่ะ..ที่กรุณาเข้ามาอ่านบันทึก

แม่ฮ่องสอนเต็มไปด้วยเสน่ห์ค่ะ..เช่นเดียวกับความคิดของอาจารย์..งดงามทุกสิ่งอย่าง..ชีวิตถูกปลุกด้วยธรรมชาติสะอาดงาม

ธรรมชาติ..สะอาดงดงามยิ่ง

สวยงามจริง..ทิวทัศน์ท้องฟ้าใส

เป็นเสน่ห์..ที่น่าทึ่งตราตรึงใจ

สายหมอกไซร้..เหมือนสายใจที่ไหลมา

มิตรภาพ..สายใยรักที่อบอุ่น

แสนละมุน..สัมผัสได้ง่าย ๆ หนา

ประเพณี..วัฒนธรรมน้อมนำมา

วิถีพา..พานพบสบสุขใจ

ขอบคุณอีกครั้งค่ะ..ในน้ำใจของอาจารย์แผ่นดิน

บุปผาวดี นิยมธรรม

<p> ถึง ศน.อ้วน  น้องรัก

<p>อ่านแล้วอยากไปเยี่ยมเยียนแม่ฮ่องสอนมากขึ้นกว่าเดิม โดยเฉพาะเมื่อได้อ่านเรื่องราวของผอ.อุดม  ไม่รู้เมื่อไรจะได้มีโอกาสพบท่านอีก เพราะมีความประทับใจท่านเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว </p>

   <p>The most unforgetable man  , feeling very appreciate and long to see him again. He is  so clever and so kind , hope he still remember me for sometimes. ( hope so much) </p>

   <p> Have a good time and be good forever.   I long to see you again.</p>

<p>jum.</p>

 <p>ขอเป็นกำลังใจในการทำงานของศน.อ้วน ชอบใจมากในอารมณ์ที่ละเมียดละไมของน้องสาวคนนี้  รักษาเอกลักษณ์ไว้นะจ๊ะ เป็นกำลังใจเสมอ   จากพี่สาวคนนี้ </p>

สวัสดีค่ะ..พี่จุ่ม..พี่สาวคนสวย

  • โอ้ย..ดีใจที่สุด..ที่พี่จุ๋มมาเยี่ยมน้อง
  • มาเหมืองน้องเลย มีตัวต่างด้าวมาด้วย..(ฮิ ๆ)
  • เราใกล้กันแต่โต๊ะทำงานนะคะ.แต่ไกลตัวจังเลย..ต่างคนต่างมีภาระ
  • เฮ้อ! อย่างไรเราก็พัฒนาคุณภาพการศึกษาไทยเหมือนกันเนอะ..
  • รู้แล้วว่าพี่จุ๋ม..เคยพบ..รู้จัก.และหลงเสน่ห์ท่านผอ.อุดมมาแล้วเหมือนน้องด้วย..ก็พี่จุ๋มดูแลเด็กพิเศษนี่น้า..
  • สัญญาค่ะ..ว่าถ้ากลับไปเยี่ยมแม่ฮ่องสอนอีกครั้ง..จะต้องมีพี่จุ๋มไปด้วยแน่นอน เราจะไปฟังปรัชญาชีวิตจากท่าน ผอ.อุดมด้วยกัน..ไปดื่มด่ำกับธรรมชาติที่สวยสะอาดของเมืองสามหมอกด้วยกันนะคะ
  • ขอบพระคุณค่ะ..รับไว้แล้ว..กำลังใจจากพี่สาวคนดี
  • คิดถึงค่ะ..น้องอ้วน

ดีใจจัง มีคนหลงเสน่ห์แม่ฮ่องสอน อีกคนแล้ว อิอิ

มีอะไรให้คนแม่ฮ่องสอน ช่วยเหลือ บอกนะคะ ด้วยความเต็มใจเป็นอย่างยิ่งค่ะ 

วัชราภรณ์ วัตรสุข

สวัสดีค่ะ..น้องหัวใจติดปีก

  • สวัสดีวันครู..แด่อาจารย์คนน่ารักค่ะ
  • คนแห่งอ้อมกอดของขุนเขา
  • ดีใจค่ะ..ได้รู้จัก..คนแห่งเมืองที่เต็มไปด้วยเสน่ห์
  • เสน่ห์ของผู้คนที่สัมผัสได้ ครูเอ..ครูแอน..ครูดอย..คุณหมอกาแฟ..อาจารย์จตุพร..และน้องนุชสุดท้อง..น้องหัวใจติดปีก..ที่แวะเวียนเข้ามาส่งไมตรีจิตที่แสนอบอุ่น
  • และอีกหลาย ๆ ท่านที่ยังไม่ได้เข้าไปสัมผัสด้วย..
  • ความอบอุ่นของพี่น้องเมืองสามหมอกใน Gotoknow ที่แบ่งปันให้สมาชิก..ซาบซึ้งค่ะ..
  • หากมีโอกาสได้แวะเวียนไปแม่ฮ่องสอนอีกครั้งหนึ่งจะรบกวนให้ทั่วเชียวค่ะ..ฮิๆ..น้องหัวใจติดปีกให้สัญญาแล้วนะ
  • อากาศยังคงหนาวเย็นอยู่..ส่งความห่วงใยไปพร้อมกับบันทึกนี้นะคะ..อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วย..
  • ด้วยความปรารถนาดี..สวัสดีค่ะ..วัชราภรณ์

 

ไม่ได้เข้ามาซะนาน บ้านภาษาไทยมีดีมากมาย

เนื่องจากไม่ได้เข้ามาอวยพช่วงปีใหม่ วันนี้ขอถือโอกาสอวยพรซะหน่อย
ตามทำมะเนียม

ขึ้นปีใหม่ ให้เปี่ยมสุข ไร้ทุกข์โศก
อุดมโชค สุขสวัสดิ์ พิพัฒน์ผล
อนาคต สดใส ไม่อับจน
เกิดมงคล ในชีวิต นิจนิรันดร์

ขอให้กาย สมส่วน อ้วนพอเหมาะ
ขอให้ร้อง เพลงเพราะ ดั่งจานเสียง
ขอให้ตา หวานฉ่ำ ยามมองเมียง
ขอให้เตียง นอนอุ่น ละมุนกาย

ขอให้มี ยศฐา บรรดาศักดิ์
ขอให้มี คนรัก อยู่มากหลาย
ขอให้มี เงินทอง กองมากมาย
ขอให้มี พี่ชาย ที่แสนดี

เจี๊ยก ๆ ๆ ๆ

ขออภัย

พิมพ์ตก ร ไปตัวนึง ตรงไหน หาเอาเองนะจ๊ะ

เจี๊ยก ๆ ๆ

อีกนิด

บทสีแดงแบบว่าเป็นงานเป็นการ

ส่วนสีน้ำเงินกับบานเย็น แบบว่าแซวเล่นน่ะ

เจี๊ยก ๆ ๆ

สวัสดีวันครูค่ะ..พี่ชาย "ลิงล้านนา"

  • อ่านเมื่อคืนแล้วค่ะ..มัวแต่ดีใจและขำ..
  • คิดได้ไงคะ..เก่งจัง
  • ดีใจกับน้องไหมคะ..ที่น้องเริ่มจะเก่งแล้ว
  • "พรปีใหม่" เกือบตกขบวนค่ะ..แต่น้องรับไว้ทั้งหมดค่ะ ทั้งตัวแดงตัวบานเย็นและตัวน้ำเงิน
  • น้องมอบพรให้พี่ชายในวันครูก็แล้วกันนะคะ..แบบเป็นทางการล้วนๆ ค่ะ
  • ให้สมหวังพรั่งพร้อมน้อมชีพสุข
  • ให้มวลทุกข์ทั้งหลายมลายสูญ
  • ให้สิ่งที่พี่ชาย "ฝัน" สรรสร้างทางจำรูญ
  • ให้เพิ่มพูนลาภยศปรากฏนาม
  • ให้พี่ชายเป็นขวัญใจ ชาว ICT ตลอดไป  พัฒนาให้ดังระเบิดโลกไปเล้ย..
  • แล้วเข้ามาเยี่ยมอีกนะคะ..น้องอ้วน

มาเยี่ยม....

ผมหลงแต่ทะเลสาบสงขลา เลยไม่ได้ชื่นชมทะเลหมอกวะทีนะ

ฮิ ฮิ ฮิ

P      

      สวัสดีค่ะ...คุณยูมิ

  • ดีใจจังค่ะ..ที่กรุณาแวะมาเยี่ยมคนอยู่ใกล้ดอย
  • คนอยู่ใกล้ดอยมัวแต่ไปเที่ยวค่ะ...
  • จึงไม่ได้เข้ามาคุยกับคนชาวน้ำ
  • อยากไปหลงทะเลเช่นกันค่ะ...เพราะไม่ได้ไปนานแล้ว
  • สักวันหากมีโอกาส..จะรบกวนนะคะ
  • สบายดีนะคะ.. งานยุ่งไหมคะ
  • ระลึกถึงเสมอค่ะ..

 

โหยยยย.... เพลงอะหยังคับปี้ ม่วนขนาด เพลงประจำเวปเพจของพี่อ่ะครับ

ชอบจังครับ ใครร้องครับ ? ซื้อ หรือ ว่า โหลดได้ที่ไหนคับพี่ ?

ขอความอนุเคราะห์ คุณครู ส่ง Link ที่ไช้ down load หรือแหลงที่ซื้อ

หรือว่า ครู มีใน Collection ส่วนตัว อนุเคราะห์ส่งให้ครูบ้านนอก ไว้ฟังยามเหงาๆ บ้างนะครับ [email protected] ครับ ครู

ยินดีนักๆ ครับ

น้องน่อย

" เกิดกี่ภพกี่ชาติ ถ้ามีโอกาส ขอเลือกเป็นครู " ครับผม

ยินดีนักๆ ครับ ปี้ยิง .....

         จริงแล้ว  ชื่อเพลงงามแต้แม่ปิ ครับผม....ไปเซาะมาแล้วพ่องเหมือนกั๋นคับ   ปรากฏ(บ่าแม่นป๋าก่อ) ว่า บ่ามี๋เวปไหนยอมฮื้อโหลดไว้ฟังเลย คงกั๋วเรื่องลิขสิทธิ์ ต้องใช้โปรแกรมอื่นยับเอา แล้วมาแปง File  แถ่มกำ  ได้เสียงบ่าดีเต้าใดคับ ตี้เห็นมีพอฟังได้ก้อ ตี้ Web ของ Gear มอชอ ( อันนี้ขอ promote น่อย ในฐานะศิษย์เก่า อิอิ... ) ไผใคร่ได้ ก่อลองเข้าไปโหลดมาไว้ฟัง บ่าอั้นก่อ เมลเข้ามาคับ ว่างๆจะส่งฮื้อ เน้อคับ !!!!

          ฟังแล้วกึ๊ดถึง สมัยบ่าเก่าเน๊อะ  เข้ามาเฮียนหนังสือในเวียง อู้เมืองกะบ่าได้ เพราะว่าเป๋นลื้อ หมู่ฝูงล้อเลียน ว่าเป๋นขมุพ่อง  ยางกะเรอพ่อง เหอ ๆ....  จบแล้วจับพลัดจับพลูได้มาสอนหนังสือถึงได้ฮู้ว่า ก๋านอันใด กะบ่าน่าภูมิอกภูมิใจ๋ เต้ากั๊บ ก๋านได้แป๋งมนุษย์ตี้ไร้ค่าคนนึ่ง  ฮื้อเป็นคนที่หาค่าบ่าได้ เน๊อะ

ปี้ ยิง หันตวยผมก่อคับ ????   

 กำไทเปิ้นตึงว่า

                     "ครู...สร้างคนให้มีคนค่า จากคนที่หาค่าไม่มี"

                                             - น้องน่อย -

วันใด เข้าเขต จะเข้าไปกราบสวัสดี ครับผม

 

 

เขียนได้ดีมากครับ  ผมหลงเสน่ห์จริงๆๆ  ต้องไปแน่ๆๆ  เป็นจังหวัดเดียวที่ยังไปไม่ถึง

สวัสดีครับ

  • แวะมาทักทายครับ
  • เอารูปมาฝากครับ

สวัสดีค่ะ

เคยหลงเสน่ห์เมืองสามหมอกเหมือนกันค่ะ ใช้ชีวิตอยู่ที่นั่น 2 ปีกับ 6 เดือน หากใครอยากได้กำไรชีวิต ต้องไปจังหวัดแม่ฮ่องสอนให้ได้ค่ะ การทำงานที่นั้น ดิฉันทำงานเต็มที่ เต็มใจ เต็มความสามารถ ทดแทนบุญคุณแผ่นดินที่เราอาศัยอยู่ ทดแทนบุญคุณผู้คนที่ให้ความอบอุ่น มิตรไมตรี   ทุกเหตุการณ์ ยังจำได้ ไม่ลืม

ขอบคุณค่ะ 

น้องสาวบ้านเมืองสามหมอก

ขอบคุณที่ชอบเมืองแม่อ่องสอนนะค่ะ..น้องเป็นคนแม่อ่องสอนคนหนึ่งที่ดีใจมากที่มีผุคนมากมายพุดถึงแต่แม่ฮ่องสอนในทางที่ดี..น้องก็ว่าแม่อ่องสอนน่าอยู่ค่ะน้องอยุ่มาจน18ปีแล้วน้องอายุ18นะค่ะความจริงน้องอยู่มาตั้งแต่เกิดเลยตั้งหากค่ะ แม่ฮ่องสอนให้อารายหลายอย่างที่หาไม่ได้จากที่อื่นเพราะว่าน้องคิดว่าแม่ฮ่องสอนยังหล้าหลังแบบที่น้องไม่อยากให้ก้าวไปข้างหน้ามากกว่านี้ เพราะว่าความเจริญจะล้างความงามที่มีอยุ่ในตัวเราไปหมด...พี่ว่าไหมค่ะเวลาน้องไปเชียงไหม่ส่วนใหญ่จะเจอแต่ผู้คนใช้ตาแหลด้วू??กันทั้งนั้นร้อนด้วย.....ไม่เหมือนบ้านนน้องหิมข้าวน้องก้อไปขอกินได้ทุกบ้านค่ะ....ยังไงก้อขอบคุณอีกครั้งนะค่ะอย่าลืมมาเที่ยวแม่อ่องสอนอีกนะค่ะก่อนที่แม่อ่องสอนจะเจริญไปมากกว่านี้แล้วพี่อาจไม่ได้เห้นภาพบรรยากาศอย่างนี้อีก....สวัดดีค่ะ

สวัสดีค่ะ...พี่อ้วนคนงาม

เพิ่งได้มีโอกาสเปิดเข้ามาอ่านดู ดีใจจริง ๆ ค่ะที่มาแล้วชอบเมืองแม่ฮ่องสอน

จำครูมัลลิกา ได้ก่อเจ้า...คนตี้หื้อเนื้อเพลงแม่ฮ่องสอนแดนไพรและฮ้องเพลงหื้อฟัง

น่ะเจ้า เป๋นจะไดพ่องเจ้า สบายดีอยู่ก่อ แวะมาแอ่วหาครูป่าลานพ่องเน้อ จะหาของกิ๋นลำลำมาสู่ นักเรียน คณะครูและจาวบ้านคิดถึงกู้คนตี้มาแอ่วหาเจ้า.....

ฝากกลอนมาหื้ออ่าน ถ้ามีเวลาจะแวะมาทักทายใหม่นะคะ

ความทุกข์.....มีไว้เป็นแบบทดสอบความแข็งแกร่งของชีวิต

ความเศร้า.....คือหนทางแสดงออกของความทุกข์

ความเหงา.....เป็นเพื่อนที่ดีสำหรับการเรียนรู้ตัวเอง

ความสุข......มีให้เก็บเกี่ยวได้เสมอตลอดเวลา...แม้กระทั่งในเวลาแห่งทุกข์

ความจริง......เป็นสิ่งที่คนใช้กันน้อย....และมักมองผ่าน

ความลวง......เป็นสิ่งที่น่าเกลียดที่สุด.....แต่คนชอบใช้

ความรัก.......คือสิ่งที่ดีและสวยงามที่สุดในโลก มองไม่เห็น จับต้องไม่ได้

แต่รู้สึกได้จากหัวใจ

(*** ครูมัลลิกา***)

สวัสดีเจ้า..คุณครูมัลลิกาคนงามแห่งป่าลาน

  • โอ๊ยๆๆ..ปี้อ้วนก้าเข้ามาเจ้า..
  • แบบว่าเอาตางหน้าเป๋นไป..นะเจ้า
  • วันนี้ออกใจ๋..เลยมาปะคุณครูมัลลิกา
  • อู้บ่ออกเลยเจ้า..
  • ยังจำยำบ่าหนามโก๊ง..จิ๊นลุง..ขนมอะละหว่า และแถมหลายๆอย่างได้อยู่เจ้า..
  • ตี้สำคัญ..คือน้ำใจ๋ตี้งดงามของปี้น้องโฮงเฮียนบ้านป่าลานและป้อแม่ปี้น้องกุ๊ผู้กุ๊คน..เจ้า
  • ก๊อย่างยังกระจ่างใสอยู่ในความฮู้สึกของปี้อ้วนเจ้า...
  • สักวันปี้อ้วนจะเข้าไปแอ่วเมืองสามหมอกแถมเจ้า..
  • อยากหันถ้ำแก้วโกมลเจ้า..(จื้อถ้ำถูกก่อเจ้า)
  • ขอบคุณเจ้าสำหรับสิ่งดีๆตี้นำมาฝาก

ความทุกข์.....มีไว้เป็นแบบทดสอบความแข็งแกร่งของชีวิต

ความเศร้า.....คือหนทางแสดงออกของความทุกข์

ความเหงา.....เป็นเพื่อนที่ดีสำหรับการเรียนรู้ตัวเอง

ความสุข......มีให้เก็บเกี่ยวได้เสมอตลอดเวลา...แม้กระทั่งในเวลาแห่งทุกข์

ความจริง......เป็นสิ่งที่คนใช้กันน้อย....และมักมองผ่าน

ความลวง......เป็นสิ่งที่น่าเกลียดที่สุด.....แต่คนชอบใช้

ความรัก.......คือสิ่งที่ดีและสวยงามที่สุดในโลก มองไม่เห็น จับต้องไม่ได้

 

แต่รู้สึกได้จากหัวใจ

  • แม่นแล้วเจ้า..
  • แล้วแวะมาแอ่วหาปี้อ้วนแถมนะเจ้า

ได้เจอกับผู้เฒ่าคนหนึ่งวัย อายุ 70 ปีแล้ว วิชาของท่านเป็นเขมรล้วนๆๆสุดยอดหาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว หายากอีกต่างหาก ของจริง ตัวจริง ได้คุยกับแก เกี่ยวกับเรื่องทำเสน่ห์ แกบอกว่าอยากหยุดทำแล้ว เพราะอายุมากแล้ว คุยไปคุยมาบอกว่าช่วยผมหน่อย แกก็เลยรับปากช่วยทำให้ผม แต่แกบอกว่า เอาแค่ชื่อที่เรียกกัน บ่อยๆอาจเป็นชื่อเล่น ไม่จำเป็นต้องเอาชื่อจริงก็ได้ และ นามสกุล วันเกิด เดือน ปีเกิด รูปถ่าย (ถ้ามีเสื้อผ้า ของเราและของเขา)จะได้ผลเร็วมาก หรือถ้าไม่มีเสื้อผ้าก็เอาเส้นผมแทน ก็ได้ผลเหมือนกัน รับรองผล ประมาณ 7-8 วันก็กลับมาหาแล้ว แต่ถ้าเป็นรูปถ่ายมันจะได้ผลช้านะ ต้องทำใจเอา แต่ทำสำเร็จทุกราย ไม่พลาด ถ้าทำสำเร็จ ต้องมา ถวายครู ให้เขา จะมากจะน้อยแค่ไหนก็ต้องถวาย ไม่ได้เรียกร้อง อะไร ถ้าไม่ทำ จะมีอันเป็นไป ทุกราย แกบอก เคยมีตัวอย่างมาแล้ว ตกบันไดตาย อุบัติเหตุต่างๆๆ ส่วนค่าครูแพงหน่อย นะ เขาไม่รับเยอะนะเอาให้สำเร็จเป็นรายๆๆไป ไม่ทำมาก แค่คนเดียวต้องสำเร็จก่อน ถึงจะรับรายต่อไปได้ ผ่าจ้าน ทำให้แยกจากกัน ทำให้เกลียดกันทำเฉพาะเมียหลวงเท่านั้น (เมียน้อยไม่รับทำนะผิด ศีลธรรม) ชายกับชาย หญิงกับหญิง ทำได้ไม่มีปัญหา เรียกคนรักกลับคืนดีหากัน สนใจลองติดต่อพ่อหนานสำราญ 081-1646456

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท