ลักษณะโดยรวมของคนลักษณ์ 4

1. ฉันอยากให้คนอื่นเข้าใจฉันมาก
2. เพื่อนๆ บอกว่าชอบตรงที่ฉันเป็นคนอบอุ่นและมีวิธีมองชีวิตแตกต่างออกไป
3. เมื่อฉันซึมเศร้า ก็อาจไม่มีแก่ใจที่จะทำอะไรเลยเป็นเวลาหลายชั่วโมง หลายวัน หรืออาจหลายสัปดาห์
4. ฉันอ่อนไหวมากกับคำตำหนิและรู้สึกน้อยใจเมื่อถูกมองข้ามแม้เพียงเล็กน้อย
5. ข่าวร้ายๆ ในหน้าหนังสือพิมพ์นั้นกระทบกระเทือนอารมณ์ของฉันจริงๆ
6. อุดมคติของฉันมีความสำคัญอย่างมาก
7. ฉันร้องไห้ได้ง่ายมาก ความงาม ความรัก ความเศร้า และความเจ็บปวด เป็นสิ่งที่สะเทือนใจฉันจริงๆ
8. ความรู้สึกเศร้าลึกของฉันคือสิ่งจริงแท้อันยิ่งใหญ่ และฉันก็ไม่ได้ต้องการที่จะหลุดออกจากความรู้สึกนี้
9. ฉันมักอยากมีอยากได้ในสิ่งที่ผู้อื่นมี
10. ฉันพยายามช่วยเหลือเพื่อนๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาประสบวิกฤติ
11. ฉันอยู่กับอดีตและอนาคตมากกว่าที่จะอยู่กับความเป็นจริงในแต่ละวัน
12. ฉันให้ความสำคัญอย่างมากกับญาณทัศน์ของฉัน
13. บางครั้ง ฉันพยายามที่จะควบคุมคนอื่นเหมือนกัน
14. ฉันเกลียดคนที่ไม่จริงใจและไม่ซื่อสัตย์สุจริต
15. ฉันใฝ่ฝันมาหลายปีแล้วว่าสักวันจะมีความรักครั้งยิ่งใหญ่ผ่านเข้ามาในชีวิต
16. ฉันจดจ่อกับสิ่งผิดพลาดของตัวเองมากกว่าสิ่งที่ถูกที่ดีของฉัน
17. ฉันชอบให้คนเห็นว่าฉันเป็นคนพิเศษในแบบใดแบบหนึ่ง
18. ฉันพยายามค้นหาตัวตนแท้จริงของฉันอยู่เสมอ
19. บางครั้งฉันรู้สึกไม่สบายใจและแตกต่างจากคนอื่นเหมือนเป็นคนนอก แม้แต่ตอนที่อยู่กับเพื่อนๆ
20. เมื่อมีคนมาบอกให้ทำอะไร ฉันมักเริ่มต่อต้านและอยากจะทำสิ่งที่ตรงข้าม

สิ่งที่ช่วยให้คนสี่เจริญเติบโต
คนสี่เริ่มบำบัดจิตหรือฝึกสมาธิเพื่อจะหยุดความซึมเศร้า หรือระงับอารมณ์ที่แปรปรวนรุนแรงของตนเอง ประเด็นปัญหามักจะเป็นเรื่องความสัมพันธ์เป็นหลัก คนโศกซึ้งจำเป็นที่จะต้องรู้ตัวตอนที่การใส่ใจของเขาหันเหจากความรู้สึกแท้จริงไปอยู่กับการสร้างภาพในอุดมคติของสิ่งที่ยังไม่ได้มา หรือกับการมองหาข้อผิดพลาดของสิ่งที่อาจหามาได้ คนลักษณ์สี่สามารถพัฒนาตนเองได้โดย
o ยอมรับความจริงเกี่ยวกับความสูญเสียในวัยเด็ก เสียใจให้พอ แล้วปล่อยวาง
o ตระหนักถึงการหมกมุ่นในตนเองซึ่งเกิดขึ้นขณะที่สภาพจิตใจเปลี่ยนแปลงไปมา เลิกหมกมุ่นกับตนเองด้วยการเข้าหาคนอื่น และจดจ่ออยู่กับสิ่งที่มีความสำคัญกับคนอื่นบ้าง
o ฝึกนิสัยที่จะทำสิ่งต่าง ๆ ให้เสร็จ รู้เท่าทันวิธีที่ตนเองเป็นตัวบ่อนทำลายงานดี ๆ จนพังพินาศ หรือปล่อยให้มันคั่งค้างเอาไว้
o รู้เท่าทันการทำให้ตนเองตกเป็นเหยื่ออยู่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ด้วยการไม่ยอมรับอะไรที่ได้มาโดยง่าย
o ค้นหาคุณสมบัติในตนเองที่คนอื่นอยากมีอยากเป็นเหมือนเรา
o พยายามเลิกนิสัยที่ชอบดึงคนอื่นเข้ามาพัวพันกับการระเบิดอารมณ์ ของตนเอง รู้ตัวว่าแอบหลงใหลคนที่ไม่ยอมให้ตัวเองถูกดึงเข้ามาพัวพันโดยง่าย
o ยอมรับความเศร้าแทนที่จะกลบเกลื่อนมันด้วยการสร้างความสุข ให้เข้าใจว่าสภาพจิตใจจะเปลี่ยนแปลงได้เองเมื่อถึงเวลา
o บอกให้คนอื่นรู้ก่อนว่า เมื่อเราใกล้ชิดกับใคร เราอาจจะโกรธและโจมตีเขาอย่างรุนแรงเมื่อรู้สึกว่าถูกเข้าใจผิด และขอให้เขามีความมั่นคงเมื่อเราอาละวาดใส่เขา ให้รู้ว่าคนที่อดทนเราได้นั้นจะทำให้เรามั่นใจได้ว่าเขาจะไม่ทอดทิ้งเราไปแม้เมื่อถูกโจมตี
o ชื่นชมตนเองที่สามารถเห็นอกเห็นใจในความเจ็บปวดของคนอื่น แต่ก็ฝึกที่จะดึงอารมณ์ออกมาได้ตามต้องการ โดยไม่ยึดติด
o ใส่ใจกับปัจจุบัน รู้เท่าทันเมื่อการใส่ใจของเราเปลี่ยนไปเปลี่ยนมากับสิ่งต่าง ๆ สังเกตว่าเราเลือกใส่ใจเฉพาะกับด้านลบของสิ่งที่อยู่เบื้องหน้า
o ให้ความสนใจกับสิ่งต่าง ๆ ให้หลากหลาย และคบหาเพื่อนมากขึ้น เพื่อเป็นวิธีป้องกันความซึมเศร้า
o ออกกำลังกายให้สม่ำเสมอเพื่อเป็นวิธีการปรับเปลี่ยนสภาพจิตใจอย่างหนึ่ง
o สังเกตเมื่อความรู้สึกแท้จริงถูกแทนที่ด้วยอารมณ์แปรปรวนที่เคยชิน ที่สำคัญคือ สังเกตเมื่อเวลาอารมณ์ที่รู้สึกได้ในปัจจุบันกำลังเปลี่ยนไปเป็น "มันจะต้องเลวร้ายอีกแน่ ๆ เลย"