อื่นอื่น อีกมากมาย
แนะนำต้วเองสักนิดว่าเริ่มต้น ช้าไปด้วยซ้ำ
มาเริ่มเอาเมื่อป่วย กายป่วยแต่จิตไม่ป่วยแค่ป่วน
ได้รับคำสั่งให้พักงาน เพราะใช้สายตาไม่ได้
งานประจำ งานหลักต้องอาศัยสองตา บวกสิ่งที่อยู่ระหว่างสองหู คือสมองในการจดจำหน้าตาเซลล์ของร่างกายเรา แล้วก็ประมวลออกมาให้ได้ว่า ชิ้นเนื้อบนสไลด์แผ่นนี้เป็นอย่างไร
ปกติ เพี้ยนนิด ๆ หรือเพี้ยนมากเข้าขั้นมะเร็ง
เมื่อป่วยใช้สายตาไม่ได้สะดวก โดนบังคับหยุดงาน
ทำอะไรดีล่ะ
จู่ ๆ จับพลัดจับผลูเรียนไวโอลินเพื่อพัฒนา(ฝึกสมาธิด้วย)หู และทักษะสมองซีกขวา เป็นสิ่งแรก
เรียน ๆ อยู่พักหนึ่งจึงตั้งวงดนตรี ภายใต้ความอุปถัมภ์ ของบิ๊กบ๊อสของโรงพยาบาล
จากนั้นจึงเริ่มแต่งเพลง เริ่มเรียนรู้โน้ตดนตรี
แล้วก็ผันผายเอนเอียงมาที่งานเขียนปกิณกะ
งานแต่ละชิ้นที่มีโอกาสให้ได้ทำ เปรียบเสมือนได้ลองหัด ฝึก ร้อยพวงมาลัย
การร้อยพวงมาลัย
ไม่รู้ว่าควรเริ่มที่ การร้อยดอกอะไรก่อน รู้แต่ว่ามันน่าจะมีการใช้ ไม้ดอกที่มีเฉดสีตัดกันบ้าง สีไปในโทนเดียวกัน ขนาดใกล้เคียงกันบ้าง มีกลิ่นหอมจรุงใจ
ร้อยตรง ๆ เรียงต่อกันไปเป็นแถว
ร้อยพลิกแพลงด้วยการบิดเป็นเกลียวในบางช่วงสักหน่อย ให้ดูแปลกตา
ผลที่ได้คือ พวงมาลัยดูงดงามได้
แซม แกมกลิ่นสุคนธาด้วยไม้ใบลงไปอีกนิด พวงมาลัยก็สวยสดตระการตา ขึ้นมาได้ โดยเฉพาะในสายตาผู้ร้อย(เอง)
แอบนำไปวางโชว์ มีผู้มาเลียบเคียงถามราคา แล้วนำไปประดับใช้งาน
จึงสรุปกับตัวเองว่า นี่เองคือสิ่งที่เราพอจะทำได้ ทำไปเพราะเกิดอารมณ์อยากร้อยพวงมาลัย ระหว่างร้อยก็มีความสุข ร้อยเสร็จ ความเหน็ดเหนื่อยหายไป เมื่อพักนั่งชื่นชม
มีคนหยิบและดอมดมไม้ดอกหอมในพวง
มีคนหยิบพวงมาลัยไปใช้ตามวัตถุประสงค์
เพียงพอแล้ว ที่จะตั้งต้นร้อยใหม่
ร้อยไปเรื่อย ๆ ตราบจนดอกไม้ในดวงใจ แห้งเหี่ยวเฉาโรยรากระมัง
จึงขอเปิดสมุดบันทึกด้วย
"เจ้าดวงมาลา ไปวัดด้วยข้า
ทำบุญด้วยกัน เด็ดเจ้าวันนี้
นำสู่สวรรค์ ทำบุญด้วยกัน
เถิดเจ้าดวงมาลา"
สวัสดีค่ะ
ดีใจที่ได้เป็นสมาชิกใหม่ของ G2K จ้า
สำนวนการเขียนแบบนี้ สร้างสีสันให้ G2K ไปอีกแบบ แต่คนเริ่มเป็น สว. อย่างเรา คงต้องปรับตัว (ในการอ่าน) บ้างเหมือนกัน
สุนทรีย์ที่มีในเบื้องลึก
หากให้นึก ขุดค้น คงล้นเหลือ
เราต่างเก็บ ขังไว้ ไม่จุนเจือ
หากได้เอื้อ ออกมา น่าชื่นชม
เห็นตัวอย่างคุณหมอ คนขยัน
เมื่อมีอัน ต้องหยุดงาน ไม่ขื่นขม
ใช้ค้นหา สุนทรีย์ ที่ลึกจม
ได้รื่นรมย์ เผื่อแผ่ แก่ปวงเรา
เริ่มมองหา ดวงดอกไม้ ในดวงจิต
ทำชีวิต ให้รื่นรมย์ ไม่อับเฉา
ร้อยมาลัย แต่วันนี้ อย่ามัวเมา
ตัวของเรา อยู่ถึงไหน ไม่รู้เลย
ใช้ชีวิต ให้ดี มีความสุข
ไม่ก่อทุกข์ หากเกิดมี รู้ทีเฉย
สุนทรีย์ จากภายใน ให้ชมเชย
จะเปิดเผย ผ่องใส ด้วยใจเรา
ขอบคุณบันทึกดีๆของคุณหมอจริยาที่ทำให้อยากร้อยมาลัยคำกลอนบ้างค่ะ ขอต้อนรับสู่โลก GotoKnow ค่ะ
มาอ่านอีกครั้งค่ะ เพราะมาก ความหมายก็ดีค่ะ
-ขอบคุณค่ะ เพิ่งมาไล่ตอบอีกรอบค่ะ
เวลาผ่านมานาน หากดูเหมือนเดี๋ยวเดียวนะคะ อ.ขจิต