“ทุบ ๆ กระเทาะ ๆ แล้วก็โปรย ๆ ไปเถอะคุณหม้อ ...เดี๋ยวฝนมาหม้อก็จะเห็นดอกมันเอง”
ขอบคุณมากมายเลยค่ะ
ต้อนรับ,ตามอ่านแล้ว...ย้งเผยเทคนิคให้ด้วย
ว่าง ๆ จะตามไปเยี่ยมบ้านนะคะ
มาแวะโน้ตไว้ว่า เป็นบทความ"ชิ้นแรก" ที่ได้รับการตีพิมพ์ ลงหนังสือเล็ก ๆ ฉบับหนึ่ง
:)
ที่บ้านก็มีต้นอัยชัยต้นหนึ่งคะ ไม่สวยเลยเพราะไม่ได้บำรุง คงจะต้องใช้วิธีของคุณจริยาไปใช้นะคะ เถาอัยชัยจะได้สวย ไม่มีเวลาดูแลต้นไม้ แต่ก็คงไม่ใช่พอเห้นดอกก็ชอบคะ
คุณประกายคะ ถ้าเวลาน้อย ดิฉันใช้วิธี แตะ ทักทายเขา ที่กิ่ง ก้าน ใบ ดอก และพูดคุยกับเขา เท่านี้เขาก็แข่งกันออกดอกให้เราชื่นและชม ได้สุขใจค่ะ
โห พี่หมอ เหมือนอ่านใจกันออกเลยค่ะ
วันนี้มีฝรั่งถามว่า เธอนับถือพุทธเหรอ ทำไมกินเนื้อ (คนที่นี่จะรู้จักพุทธแบบธิเบต แบบไตหวัน มากกว่า)
มัทก็ตอบไปแค่สั้นๆว่า "พุทธมีหลายแบบ แบบของเราเป็นแบบดั้งเดิม จริงพระพุทธเจ้าก็ทานเนื้อนะ"
เค้าก็พยักหน้ารับรู้ว่าพุทธมีหลายนิกาย แต่เค้าก็ไม่ได้สงสัยจะถามอะไรต่อ
ไอ้มัทเองก็แหมอยากจะคุยต่อแต่เค้าเปลี่ยนเรื่องสนใจไปแล้ว...
กลับมาบ้านมาเจอบันทึกนึ้ของพี่พอดี ตรงใจมากๆค่ะ
เจษฎ์ก็เคยพูดว่า พืชมันก็มีชีวิตนะ ไม่ใช่แค่สัตว์ คนที่เป็นมังฯ/ทานเจหลายๆคนทำไปโดยที่ไม่ได้เข้าใจ เรื่องกรรมและวงเวียนชีวิตของสรรพสิ่ง อย่างภาพรวมๆ ด้วยซ้ำ ส่วนคนที่เข้าใจแล้วเป็นมังฯ/ทานเจแบบง่ายๆนี่สิ ของจริง น่านับถือ
ขอบคุณพี่หมอมากค่ะ (ขอบคุณคุณยายด้วย!)
บรรยายภาพได้สวยงาม น่ารักมากค่ะ เข้าใจค่ะ ว่าเป็น"บทความ" "คงจะเป็นชายคนรักที่คอยปกป้องดูแลผู้หญิงของเขา" ตรงนี้แหละค่ะ ขอเถียงในใจ ชายในฝันแบบนี้ มีแต่ในนิยาย กับ นิทานมั้งคะ
เพิ่งผุดความคิดว่า "แม้เราเป็นหญิง เราก็ดูแลชายคนรักของเราได้ "
และ ความรัก บางครั้งเรามั่นใจหรือว่าเรารักเขา เรารักที่เขารักเรา หรือเปล่า
ถ้าวันใดเขาไม่รักเรา หรือดูแลเราลดลงไป เราเกิดอาการหวั่นไหวใช่หรือไม่
หรือเขาคุยกับเราน้อยลง เขามีภาระกิจเพิ่มขึ้น
เขาไว้ใจเราแล้วว่าเราเข้มแข็ง เขามั่นใจว่าเรา(สองคน)เข้าใจกัน
เท่านั้นก็มิมีสิ่งใดมาสั่นคลอนความรักเราได้
ยาวค่ะ..เปิดบันทึกวันหลังดีกว่า ง่วงซะแล้ว
มาอ่านแล้วเห็นสัจธรรมของชีวิตค่ะ
เล่าได้น่ารักมากค่ะ น้องหมอเล็กเป็นคนละเอียดนะคะจำวันนับเวลาที่ปลูกและรอคอยได้ ต้นไม้ที่บ้านนั้นพี่มักดีใจที่เห็นเขาค่อยๆผลิใบเพิ่มขึ้นในแต่ละวันอย่างทักทายผ่านๆ พอเห็นดอกก็ดีใจมาก ทุกสิ่งเป็นไปตามวัฏจักรของมัน ไม่ว่าเราจะชอบใจหรือไม่นะคะ หากเข้าใจแล้วทำให้ทุกข์น้อยลงเยอะค่ะ
ค่ะพี่ศศิ และอัญชันนี้เป็นดอกไม้ เถาไม้ ที่มีวงจรชีวิตของเขาซะด้วยค่ะ
บางวันน้องก็จับกลีบดอกบางเขาอย่างเบามือ แล้วปล่อยให้เขาชูช่ออาบแสงแดดตะวัน
บางเช้าอยากกินดอกสด หลังรดน้ำเขาเสร็จ อดไม่ได้ปลิดมาเคี้ยวตุ้ย ๆ
เก็บบางดอกมาคั้นน้ำด้วยวิธีง่าย ๆ คือ บีบ ๆ เอาน้ำเขาไปหุงข้าว กลีบดอกบางดอกใช้มีดปอกผลไม้หั่นเล็ก ๆ ปนลงไปในการหุงข้าว
ข้าวสวยมื้อนั้น ๆ จะฮ้อม หอมมากเลยค่ะ ;P
ทุกสิ่งเป็นไปตามวัฏจักรของมัน ไม่ว่าเราจะชอบใจหรือไม่นะคะ
หากเข้าใจแล้วทำให้ทุกข์น้อยลงเยอะค่ะ
ค่ะ พี่นุชคะ
วันที่พบพี่นุช คงได้จดจำถ้อยความ ถ้อยคำ จับใจไปไว้เตือนตน
หรือบอกต่อผู้อื่นอีกค่ะ
สวัสดีค่ะ
ตามมาอ่านเถาอัญชัน
ต้นหลังบ้านได้มาทั้งต้นค่ะ ไม่ได้เริ่มจากเมล็ดเหมือนในบันทึกนี้ ตอนแรกก็ต้นเล็กๆ ตอนนี้เลื้อยจนถึงหลังคาอาคารแล้ว
เก็บดอกมาต้มน้ำดื่มได้แทบทุกวันเลยค่ะ
อ่านแล้วรู้สึกว่าดีครับ
ว่างก็ส่งไปลงหนังสือ หรือนิตยสารบ้างนะ
จะคอยอ่านครับ
คุณณัฐรดา เอาดอกอัญชัญมาฝากไว้ที่นี่ด้วย คงเป็นฝีมือวาดเองด้วยหรือเปล่าครับนี่
มาบันทึกไว้ว่า เริ่มต้นลงเมล็ดดอกอัญชันไว้ที่บ้านหลังปัจจุบัน วันนี้
สวัสดีค่ะ
เผอิญค้นหาคำว่าอัญชันแล้วเจอหน้าเวปนี้โดยบังเอิญ
พอได้เริ่มอ่านเพียงไม่กี่ประโยค
ก็รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
มารู้ตัวอีกที อ่านจบเสียแล้ว
ต้องบอกว่าชอบมากค่ะ
ใช้ภาษาสวย เนื้อหาน่าสนใจ
มีแง่คิดเชิงธรรมะ
เยี่ยมไปเลยค่ะ
อ่านแล้วนึกถึงแบบเรียนภาษาไทยสมัยเด็กที่มีบทความน่าอ่านที่คัดมาในแต่ละบท
Snoopy21
|
ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ
ชื่นใจพาให้อยากเขียนอีก ทิ้งการเขียนเรื่องสั้น ไปนานมาก..
มาบันทึกไว้ว่า เมล็ดอัญชันที่ลงไว้ใหม่ งอกเป็นต้นอ่อนเร็วกว่ารุ่นแรกที่ลองปลูก ในเรื่องที่เขียน แต่ไม่โต คือโตช้ามาก ๆ
ร่วมเดือนแล้วมั้ง ยังไม่ถึงเมตร
เหมือนคนเราหรือเปล่า
อาศัย เติบโต ก้าวหน้า ไม่ก้าวหน้าในการงาน ไม่ใช่จากตัวเราเพียงสิ่งเดียว
สังคม ปัญหา วิกฤตการณ์ คนรอบข้าง อันเปรียบเหมือน แสงแดด ดิน น้ำ ลม แร่ธาตุ
มีผลต่อชีวิต เราหรือ อัญชัน
นั่นเอง