แม่
แม่
คำใดจะกล่าวถ้อย...............รำพัน
เทิดพระคุณแม่อัน...............เปี่ยมล้น
ใช้ใจต่างพู่กัน.....................วิเศษ
หยาดหยดชลเนตรข้น.................ต่างน้ำหมึกเขียน
แม่พากเพียรชุบเลี้ยง............บุตรธิดา
ด้วยรักและเมตตา.................โอบเอื้อ
เหนื่อยยากตรากตรำภา-..........ระกิจ กานต์เอย
สอนสั่งทั้งหนุนเกื้อ..............ลูกด้วยปราณี
*โคลงสี่สุภาพ
ใครเอย เคยเฝ้า ฟูมฟัก.....................งดงาม ความรัก
ทุ่มเท ท่วมทั้ง ใจกาย
หยาดหยด น้ำตา พร่างพราย..........ชลธาร สานสาย
เมตตา กรุณา ปราณี
เหนือฟ้า ทาบนภา ปฐพี....................ทุกวินาที
ยากมี สิ่งใด ทดแทน
"แม่จ๋า" ลูกเศร้าโศกแสน..................ซาบซึ้ง มาตรแม้น
หลับเถิด...หลับให้......สบาย
*กาพย์ฉบัง๑๖
ในทุกวันคืน
ยังคำนึงถึงแม่ ร่ำไป
ภูสุภา ประพันธ์
ความเห็น (6)
- ไม่ได้กลับบ้านนานมาก
- แม่บอกว่าจะตัดออกจากกองมรดก
- ฮือๆๆๆ
วันนี้ เกิดอาการ คิดถึงแม่...
วันนี้ คิดถึงแม่ คิดถึงความสุขตอนที่หัดเขียนหัดอ่าน ภาษาไทยกัน
แม่เริ่มหัดเขียนภาษาไทยอย่างจริงจังเป็นเล่ม ๆ นั่งได้นาน ๆ ทั้งวัน
มีความสุขกับการคัดลายมือ..ทั้งที่อายุตอนนั้น ร่วมหกสิบแล้ว
ไม่มีใครแก่เกินเรียน
*ไว้เขียนเล่าให้ลูก..เผื่อจะหัดคัดลายมือ...
สวัสดี ตอนเช้า เช้า ครับ
คำว่า แม่ .....ใช้ใจต่างพู่กัน....
วาดความฝัน....ให้เป็นจริง
ใช้ใจ วาด... ประดษฐ์....คิดค้นหาตัวตน..ลูก
จุ่ม...สี...ค่อย ๆ แต้ม
ให้ลูกนั้น....สีสวยงาม
ขอบพระคุณมากครับ
เขียนแล้ว...คิดถึงแม่ เช่นกัน ครับ
แม่ คงอยู่ในใจเราทุกเวลา แม้ว่าจะผ่านเลยไปนานแสนนาน
คำพร่ำสอนของแม่ ยังดังอยู่ในสมองแม้ท่านจะสอนไว้เมื่อหลายสิบปีผ่านมา
วันนี้ คิดถึงแม่ คิดถึงความสุขตอนที่หัดเขียนหัดอ่าน ภาษาไทยกัน
แม่เริ่มหัดเขียนภาษาไทยอย่างจริงจังเป็นเล่ม ๆ นั่งได้นาน ๆ ทั้งวัน
มีความสุขกับการคัดลายมือ..ทั้งที่อายุตอนนั้น ร่วมหกสิบแล้ว
ไม่มีใครแก่เกินเรียน
*ไว้เขียนเล่าให้ลูก..เผื่อจะหัดคัดลายมือ...
มาอ่านบันทึกถึง แม่