อะไรๆที่เกินพอดีก็ทำให้เราเป็นทุกข์ได้โดยง่าย

ดิฉันเคยกลัวเหลือเกินว่าเด็กๆที่ดิฉันสอน จะรักคะแนนมากกว่ารักเพื่อนมนุษย์

*****  *****  *****  *****   *****  ***** 

คิดถึงเกินพอดี, สุขเกินพอดี, ติดเกินพอดี, สนุกเกินพอดี, กังวลเกินพอดี, ทำงาน(ไม่พักผ่อน)เกินพอดี, หวังดีต่อบางคน(แทบจะป้อนให้..)เกินพอดี...ฯลฯ

ทำให้เราเป็นทุกข์ได้จริง ๆ 

พระพุทธองค์ท่านทรง อัจฉริยะมาก ๆ ที่ตรัสสอนพวกเราเรื่องทางสายกลาง

เรื่องเฝ้ามอง เฝ้าตาม ดู รู้คิด ระวัง ให้ตัวเราเอง กลาง ๆเป็นปกติ

สุขชั่วคราว ทุกข์ก็ชั่วคราว

เอ นี่พี่แอมป์สอนวิชาอะไรกันแน่นะเนี่ย อิ อิ

เรื่องเด็กๆที่ดิฉันสอน จะรักคะแนนมากกว่ารักเพื่อนมนุษย์

มีเรื่องเล่าเรืองหนึ่ง เป็นเรื่องจริง 

นักเรียนรุ่นหนึ่ง ประชุมกันลดคะแนนเก็บกัน เพื่อช่วยเหลือเพื่อนบางคนที่อาจติดเอฟ หรือ ติดโปร

มีการวางแผนเชิงคณิตศาสตร์ เชิงสถิติ

ใครคะแนนสูงนัก ต้องเว้นไม่ทำข้อสอบสักสามข้อ

ใครคะแนนรอง ๆ ลงมา เว้นสองข้อ

...ปรากฎว่าสัมฤทธิ์ผลนะคะ

เพราะฉะนั้นจึงกล้ายืดอกค่ะว่า เพื่อนรุ่นเดียวกันของเรา ไม่เป็นอย่างที่พี่แอมป์ กลัวค่ะ