หุบรักชนักติดฤทธิ์ชะงัด
ทุกข์ถนัดสลัดติดพิศวง

สละแล้วแคล้วคลาดอาจอง
หายพะวงใจสว่างกระจ่างจินต์

ดุ่มเดินเพลินย่ำมืดค่ำแล้ว
นกเจื้อยแจ้วตะวันตกโผผกผิน

สองข้างทางมือถางพลิกผืนดิน
คือทรัพย์สินคือ"เรา"คือ"มนุษย์"

แสงรำไรร่ำไล่ให้กลับบ้าน
หนาวสะท้านหิวโหยเป็นที่สุด

ข้าวร้อนร้อนกระท่อมเร้าให้เร่งรุด
น้องน้อยนุชพร้อมสรรพสำรับรอ






หุบรักเหวลึก...ห้วงเวหา
หว่างท้องฟ้ากว้างใหญ่ใฝ่ฝันขอ

ไร่นาเขียวรักกลมเกลียวเกี่ยวพะนอ
รัก..หุบรัก..นี้หนอห้องหอเรา

ขอขอบคุณภาพสวยจาก  www.krungshing.com