เรื่องที่ลูกชอบถาม แม่(ไม่)ชอบตอบ..พ่อด้วย
คำถามสุดยอด ทุกคนที่มีลูก(หรือมีหลาน) คงเคยรู้ว่าคำถามนี้เป็นคำถามระดับ ยอดฮิต,เพชรยอดมงกุฎ ไม่ก็ คำถามระดับปราบเซียน ตอบกันอย่างไรดี
สำหรับฉัน ฉันเลือกที่จะหยิบกระดาษมาหนึ่งแผ่น
เปล่าฉันไม่ได้จะวาดอะไร ๆ ที่คุณ ๆ คิดกันไปใหญ่โต และตาโต (อย่างอืนไม่เกี่ยว)
ฉันแค่วาดเม็ดถั่วเขียวขึ้นมาหนึ่งเม็ด
ลูกอ๊อดอีกหนึ่งตัว
แล้วก็ทำวง ๆ คล้ายก้อนเมฆ เหมือนช่องคำพูดของการ์ตูนนั่นแหละ ใช่แล้ว
ในวงรี ๆ วงแรกฉันเขียนว่า “ระวัง ข้าจะเจาะเปลือกไข่ของเจ้าแล้ว เจ้าเม็ดโอวุ่ม”
วงที่สองฉันเขียนว่า “มาเล้ย มาต่อสู้กัน เจ้า เสปิร์ม”
ถัดจากนั้นก็อธิบายถึงทฤษฏีของ ชาลร์ส ดาร์วินหน่อยว่า สิ่งมีชีวิตทุกอย่างในโลก จะเป็นไปตามทฤษฏีวิวัฒนาการ คือ ตัวที่แข็งแรงก็จะอยู่รอด ตัวที่ไม่แข็งแรงก็จะสูญพันธ์ไป
ลูกอยากให้มนุษย์สูญพันธ์หรือเปล่า
ร้อยทั้งร้อยเด็ก ลูกเราด้วยน่ะ
รู้เรื่องไม่รู้เรื่องจะตอบว่า...”ไม่อยากสิครับ”
ก็เป็นอันว่าตอบไปได้หนึ่งจุดเริ่มต้น ใช่ถ้าคุณมีลูกที่ฉลาด ๆ
เอ๊ะ ใครบ้างนะที่จะบอกว่า..ลูกตัวเองไม่ฉลาด ยกมือให้ดูหน่อย เห็นมั้ย ไม่มีเลย
ถ้าคุณมีลูกฉลาด ๆ ติดตามต่ออีกตอน ค่ะ
โธ่ อารัมภบทมาน่ะ ยังไม่ใช่คำตอบ อ่านใหม่อีกสักรอบสิคะ ยังไม่รู้เรื่องเลย (เด็กทุกคนจะคิดว่าอย่างนั้น)
เชื่อฉันสิคะ ฉันโดนต่อว่ามาแล้ว
มาศึกษา เผื่อไว้เลี้ยงหลายครับ
ดีจังค่ะ จะรออ่าน เพราะจะได้เตรียมตอบเจ้าตัวเล็กด้วยค่ะ อิๆๆๆ
ขำๆ ฮ่าๆๆ
โอวุ่ม: มา..เจ้าสเปิร์ม..ใครมาก่อน..แข็งแรงกว่า..เข้ามาเล๊ยยย.... สเปิร์มทั้งหลาย: เย้....พวกเรา..ลุย....
เข้าใจเล่านะครับ ผมว่าจะเล่าเรื่อง อาดัมกับหมอจริยา เอ้ยไม่ใช่กีบอีฟ อิอิๆๆ
อ่านแล้วคิดถึงบล็อก ผมเอง ของอ.หมอธนพันธ์นะคะ รู้สึกจะเคยเล่าเรื่องที่ลูกสาวถามเหมือนกัน แต่หาไม่เจอว่าบันทึกไหน เอามาฝากคุณหมอเล็กไปตามอ่านเรื่องลูกๆของคุณหมอแป๊ะก็สนุกนะคะ
สำหรับเด็กฝรั่งเขาโชคดี (หรือโชคร้ายก็ไม่รู้) เขามีสอนกันแต่เด็กๆจนไม่เห็นเขาสงสัยกันเลยค่ะ อิ...อิ...
กำลังจะเขียนตอนต่อ เป็นเรื่องเกิดขึ้นจริง โดนถามมาจริง เรื่องที่สอนพยายามเน้น อิง วิชาการ ....
สุดท้าย..โน่นแน่ะค่ะ
เพื่อนคนหนึ่งของ..ลูก เป็นคีย์แมน ทั้งห้องเรียนจึงได้...
เย้เย้!! ข้าคือเสปิร์มผู้พิชิต
เห็นเด็กๆ ที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งพากันกราบไหว้กอไผ่ เรานึกว่างมงายขอหวย แต่........ ที่ไหนได้ พวกเด็กๆเหล่านั้นคิดว่าเป็นบ่อกำเนิดของพวกเขา ตามคำบอกเล่าสืบต่อกันมา.......อนิจจา พอสูเจ้าโตเท่าข้าแล้วจะรู้ว่าอะหยังเป็นอะหยัง(ขำไม่ออก)..หุๆ
แวะมาเยือนครับ
รพี
ขอบคุณครับพี่โอ๋
ทุกคน..สวัสดีค่ะ..ผู้พิชิต..ทุกคน