"ข้าเป็นพลเมืองของโลก" คำกล่าวของโซเครติส

นอนอ่าน นั่งอ่าน"บุหงา-ปารี" นิยายโดยวินทร์ เลียววาริณ

ต้นฉบับของภาพยนต์ไทย"ปืนใหญ่โจรสลัด"

โดยนนทรีย์ นิมิบุตร  

มาหลายบทหลายตอน แต่ยังไม่จบ

วันนี้อ่าน ฟังข่าว เกี่ยวกับ ความขัดแย้งภายในเมืองกรุง แล้วอดคิดถึงนิยายเรื่องนี้ไม่ได้

กอปรกับ ในหนังสือ คุณวินทร์ ผู้เขียน กล่าวไว้ว่า ได้รับปาก ตกลงเขียนนิยาย และ บทภาพยนต์เรื่องนี้(เกี่ยวกับโจรสลัดและ ความขัดแย้งของ ลังกาสุกะ)ตั้งแต่ปีพ.ศ.2544-2545 เพราะสนใจ และ

"ผมรู้สึกตื่นเต้นที่จะได้ทำงานท้าทาย"

ในตอนนั้น สถานการณ์ความขัดแย้งในภาคใต้ของไทยยังไม่รุนแรงเท่าปัจจุบัน

และแน่นอน ยังไม่มีสถานการณ์ความขัดแย้งในใจกลางเมืองหลวงของไทยเรา ณ เวลานี้

คุณวินทร์เล่าอีกว่า ระหว่างศึกษาและเขียน สถานการณ์ในภาคใต้    ทวีความรุนแรงยิ่งขึ้น ยิ่งขึ้น จนบางคน บางฝ่ายได้แสดงความห่วงใยนักเขียน ต่อความละเอียดอ่อนของหนังเรื่องนี้

"ผมกลับมองว่า บางทีนี่เป็นความท้าทายที่จะเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาส โดยการให้ความรู้แก่ผู้อ่าน  ด้วยความเชื่อว่าความรู้จะนำมาซึ่งความเข้าใจ...."

"ทุก ๆ ปัญหาแก้ได้ ถ้ามีข้อมูลถูกต้องครบถ้วนในมือ"

"บางทีเราอาจหาทางออกร่วมกันได้ดีกว่านี้..เมื่อทุกคนรู้จริง"

"การรู้จริงอาจมาจากการศึกษาประวัติศาสตร์  แม้จะในรูปนิยาย"

ดิฉันเองเมื่อเริ่มอ่าน  เห็นว่าคุณวินทร์ ค้นคว้ามามาก ทำการศึกษาประวัติศาสตร์มาอย่างดี  (อาศัยว่าสามี  ชอบอ่านเรื่องเกี่ยวกับประวัติศาสตร์  เมื่อติดขัดก็ซักถาม  และเขายังได้เพิ่มเติมความรู้ให้  ด้วยการหาหนังสือมาให้อ่านเพิ่ม!!!)

ที่ชอบใจมาก ๆ ก็คือ ความตอนต้น ๆ ของคำนำ

คงต้องขออนุญาตคัด ดัดแปลงให้สั้นลง มาอีกครั้งหลังจากไปเขียนแสดง ความคิดเห็นไว้ที่นี่

รัฐ คือการรวมตัวกันของประชากร ดินแดน รัฐบาล และอำนาจอธิปไตย

รัฐที่สามารถเกาะตัว รวมตัวกันเป็นหนึ่งเดียวได้นานกว่า คือรัฐที่ประชาชน สามารถอยู่ร่วมกัน บนความแตกต่างได้อย่างกลมกลืน

และ อีกส่วนที่ได้เรียกให้เด็กคนเดียวในบ้านมาลองอ่านคือส่วนนี้

"สิ่งที่ผู้นำรัฐมักจะใช้เป็นเครื่องมือทางการเมืองคือ การเลือกเอาแต่ส่วนดีมาเขียนบนประวัติศาสตร์..."

"ความจริงแล้ว อาณาจักรใด ๆ จะยิ่งใหญ่เพียงไหนก็ตาม  และอ้างว่าเป็นรากเหง้าของประเทศใด ๆ ในปัจจุบันก็ตาม  แต่อาณาจักรอันยิ่งใหญ่นั้นไม่ใช่ประเทศในปัจจุบัน"

"มนุษย์แต่ละยุคสมัย ก็เป็น มนุษย์ในยุคนั้น ๆ "

"เรามาจากอดีต แต่เราไม่ใช่อดีต(ทั้งหมด-ความคิดดิฉันเอง)"

"เราสืบเชื้อสายจากมนุษย์ยุคหิน แต่เราไม่ใช่มนุษย์ยุคหิน"

"ไม่เคยมีประเทศใดบอกว่า ตนมาจากยุคหิน"

ด้วยความเข้าใจอันยิ่งใหญ่นี้ โซเครติสจึงกล่าวว่า

"ข้ามิใช่ชาวเอเธนส์ มิใช่ชาวกรีก ข้าเป็นพลเมืองของโลก"

เมื่อลูกอ่านเสร็จ ประมาณส่วนที่ดิฉัน คัดมาที่นี่

พูดคุยกัน เขาบอกดิฉันว่า

"แม่ แม่ แม่  งั้นพวกเราก็เป็นพี่น้องกันทั้งโลก"

"เราจะทะเลาะกันทำไมล่ะแม่"

นั่นสินะคะ

*ส่วนใหญ่ของเนื้อหาคัดมาจากข้อเขียนของ นักเขียน คุณวินทร์ เลียววาริณเรื่อง "บุหงา-ปารี" ค่ะ  ขอขอบคุณมา ณ ที่นี้