11.เส้นทาง KM จากล้านนา..สู่...เมืองดอกบัว ตอนเปิดตลาดนัด
วันนี้ ( 2 กันยายน 2551 ) แม่ค้าจากเชียงใหม่ตื่นเต้น ตื่นแต่เช้า โดยเฉพาะตัวผู้เขียน รีบแต่งตัวแล้วชวนน้องสุรางค์ซึ่งนอนห้องเดียวกันไปที่ห้องประชุมซึ่งจัดซุ้มต่างๆ เพื่อ ดูความเรียบร้อยของซุ้มตัวเอง และ เพื่อเดินสำรวจพร้อมบันทึกภาพสินค้าที่เหล่าแม่ค้ากรมอนามัยเอามาขายจากทั่วทุกภาค เพราะเช้าๆสินค้ายังสด น่าชม จึงบันทึกภาพมาฝากได้มากมาย ซึ่งแต่ละซุ้มซุ่มจัดแต่งกันเต็มที่เลย
สายๆลูกค้าซึ่งเป็นทั้งซาวกรมอนามัยกันเอง และพันธมิตรเครือข่ายก็ทยอยกันเข้ามาชมและซื้อสินค้า โดยไม่ต่อรองราคาสักคำ รวมทั้งลูกค้าชั้นดีอย่างท่านอธิบดีกรมอนามัยก็เข้ามาชมสินค้าของซุ้มเชียงใหม่ นอกจากชมแล้วยังกรุณาแนะนำให้ปรับปรุง package สินค้าอีกนิดหน่อย เพื่อให้คุณภาพคับแก้วขึ้นอีก
หลังการ Shopping กันหอมปากหอมคอ ก็ถึงช่วงน่าสนใจที่ทุกคนรอคอย คือ ช่วงเสวนา “ การจัดการความรู้..... สู่คนไทยสุขภาพดี ” ผู้เขียนชอบคำวิพากษ์ที่ท่านอาจารย์ นพ.วิจารณ์ พาณิช ว่า “ ผมอ่านเอกสาร KM Shopping Guide ของเวทีนี้แล้ว รู้สึกเข้าท่า ผู้มาร่วมงาน 700 กว่าคน ครึ่งหนึ่งเป็นชาวสาธารณสุข อีกครึ่งหนึ่งเป็นภาคีเครือข่าย กรมฯทำหน้าที่คุณอำนวย มาชักชวน เครือข่าย( ครู ชุมชน ชมรม ...) ให้ทำหน้าที่คุณกิจ มาร่วมงานกันโดยกรมฯมาทำหน้าที่เป็นผู้รับใช้ มาเป็นเครื่องมือให้เครือข่าย โดนใช้กระบวนการ KM.............”
ช่วงบ่ายเวลาประมาณ 13.30 น. เป็นพิธีเปิดตลาดนัดการจัดการเรียนรู้ “ ซุ้มคุณกิจ.....พิชิตความรู้...” โดยท่านอธิบดีกรมอนามัย ท่านพูดได้ซึ้งใจชาวกรมอนามัยมาก ท่านพูดว่า ” ..... ขึ้นมาพูดครั้งนี้ผมไม่ต้องมีโพย เพราะผมพูดจากความทรงจำ และ...หัวใจของผม.................” ทำเอาพวกเราชาว KM กรมซึ้งไปนาน.......
หลังจากพิธีเปิดตลาดแล้ว แต่ละคนก็ไป Shopping กันใหญ่
หลังร้านค้าปิด พวกเราชาว KM แห่งเวียงเจียงใหม่ ก็นัดแนะกันไปชมเมืองดอกบัว เพื่อฆ่าเวลาขณะรอ กิ๋นข่าวแลง แง่ง..บัวบ๋าน ( กรุณาเปล่งเสียงต่ำๆๆๆ)
ภาพกิจกรรมกลางคืน
และแยกย้ายกันกลับไปนอนห้องใครห้องมัน เพราะพรุ่งนี้แต่ละคนก็มีภาระกิจให้รับผิดชอบอีก ส่วนตัวผู้เขียนรู้สึกสบายๆในภารกิจ( ในห้อง 2 ) เพราะเตรียมละอ่อนๆมาแล้วเพื่องาน IT โดยเฉพาะเลยไม่หนักใจ และไม่กลัวใครจะมายำ
ไปนอนก่อนนะคะ พรุ่งนี้จะกลับมาเล่าใหม่ บาย..บาย....
ความเห็น (20)
เพลงที่ได้ยินทีไรต้องรู้สึกเหงาจนจับหัวใจ เอามาฝากครับ
- ฮ่าๆๆ
- สำเร็จๆๆ
- ดีใจ
- กลับบ้านพักดีกว่า
- ท่าทางดุจริงๆๆ
- ดุความเรียบร้อยของซุ้มตัวเอง
- น่าสงสารเพื่อนร่วมซุ้ม
- ฮ่าๆๆๆ
- ไปตรวจงานต่อดีกว่า ได้อ่านแล้วนอนหลับ
- พี่เขี้ยวบันทึกได้ดีมากครับ
- สวัสดีค่ะ
- และขอบคุณมากที่เอาความเหงาๆมาฝาก
- ตอนนี้ยิ่งเหงาๆอยู่
- เข้าบรรยากาศเลย
- ฮือ ๆๆๆๆ
- คุณน้องโปรดสังเกตว่ามันเป็นตอนที่ 2
- ตอนที่ 1 ยังมีปัญหาแบบเดิมเลยข้ามไป พี่ว่าจะลง ตอนที่ 4 แล้ว
- แต่เกรงใจคนอ่าน
- เลยเริ่มที่ตอนที่ 2 ก็พอ
- ขอบคุณมากสำหรับคำชม
- มาเจียงใหม่จะพาไปกิ๋นข้างแลง (ไม่ต้องออกเสียงต่ำเหมือนอุบล) บนยอดดอยเจ้า
- อิอิ เจ๊เขี้ยวที่รัก
- link บันทึกใหม่ให้แล้ว แต่บันทึกเก่าก็ยังอยู่
- เจ๊เล่นลบบันทึกเลยนิ น่าจะเหลือซากไว้จั๊กหน่อย เพื่อเตือนความทรงจำ
- แหม เล่นเล่าม้วนเดียวเกือบจบเลยนะเนี่ยะ
- แต่มี Hi-light เกือบทั้งนั้นเลย
- แต่ต้องเล่าตอนที่มีชาวประชาไปชมบูธ มาก มาก หน่อยนะจ๊ะ ให้คนอื่นๆ เขาอิจฉาเล่น เพราะเล่นอยู่ที่มีโหงวเฮ้งดีปานนั้นนี่
- มันเป็นตอนที่ 2 ตอนที่ 1 ยังมีปัญหาเหมือนเดิม
- เลยข้ามไปเลย
- แหมว่าจะไม่มาตอบแล้ว จะทำให้เนียนว่านอนเช้า เพราะคุณหมอบอกให้นอนเช้าๆหน่อย เพราะนอนดึกเกือบทุกคืน
- แต่มันอดไม่ได้จ้า
- แล้วคุณหมอละคะ นอนหรือยังเอ่ย ???
- จะไปนอนแล้วค่า
- ... จุ๊ จุ๊ อย่าบอกใครนะ
ตามมาดูเส้นทาง KM ครับ
สบายดีไหมครับ
- ...จุ๊...จุ๊....ไปนอนได้แล้ว คุณครู
- จะเสียสุขภาพ พรุ่งนี้ต้องไปสอนอีกใช่มั๊ยคะ
- แล้วอย่าไปบอกคุณหมอนนท์ นะว่าพี่ยังไม่นอน
- เดี๋ยวจะถูกบ่น
- ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
- เปิ้ลบ่รู้หรอก เพราะหลับไปแย้ว
- โอ๊ะ โอ๋
ครูโย่ง หัวหน้า~ natadee หน้าตาเปลี่ยนไป๋
- ขำๆๆพี่ๆแซวกัน
- ฮ่าๆๆ
- เปิ้ลไปแอบนอนมาแล้ว
- ฮ่าๆๆ
แอ็คท่าถ่ายรูปได้กระชากวัยจริงๆ
บี้เดอะสตาร์เห็นคงจะเขินแทน ฮ่าๆ
- มาถามคุณครูทั้ง 2 คนว่าทานข้าวเที่ยงหรือยัง
- และบอกว่าเมื่อกี้ ลูกศิษย์ของคุณครู บ่าวเคิ้นเชียงใหม่ เอางานที่สรุปจากการเสวนาตอนหนึ่งที่ว่า
- การเรียนรู้ คือ ปริยัติ (นำปฎิบัติ) เมื่อปฎิบัติจนเกิดผลสำเร็จ คือ ปฎิเวช
- KM คือ การนำเอาปฎิเวชที่สำเร็จมาใช้ เป็นความรู้มือหนึ่งที่เกิดจากการลงมือทำเจ้า
- เห็นไหมไปคราวนี้ไม่เสียแรงเลย
- ละอ่อนเขาเริ่มเข้าใจกระบวนการ KM มากขึ้นจริง
- คุณครู..ว่ามะ
- ไปคราวนี้มีแต่เด็กต้องทำตัวเด็กด้วย
- ไม่งั้นไม่สนุก
- ท่าพวกนี้ป้าเป็นคนกำกับเองแหละ
- กินข้าวหรือยัง
- กินข้าวเที่ยงแล้ว ก็มาแอบดูบันทึกต่อ
- เข้าใจล่ะ ว่า ละอ่อนเข้าใจ แต่ อีปี้ อย่าทำละอ่อนไขว้เขวเด้อเจ้า อิอิ
- งง งง เรา comment อยู่ในบันทึกผู้ใด อ้อ ของเจ๊เขี้ยวมนัญญา บ่ใช่ อ.ขจิต ... แม่นแล้ว
- รู้สึกตาขวาขยิบๆ
- เลยเข้ามาดูใครนินทาเราบ้าง
- จริงด้วยมีคนว่าเราแอบทำละอ่อนไขว้เขว
- บ่ใช่จะอั้น....เปิ้นกะลังฝึกหื้อละอ่อนหัดทำงาน
- อย่างมากเปิ้นก็ว่า อี่ปี้ นี่อะหยังมาหลอกใช้ก๋านนัก
- ไม่เชื่อลองถาม น้องชาย เจ๊ ดูก็ได้ ( ถูกแขวะจนได้)
เสียดายคืนวันที่ 2 ไม่ได้ไปร่วมงาน ดันไม่สบายเสียก่อนต้องนอนอยู่แต่ในห้อง เดี๋ยวต้องไปขอดูรูปกับน้าเขี้ยวละ
- ถ้าต้องการไม่ต้องมาดูเฉยๆ
- มาเอารูปไปได้เลยจ้า
- ดอกบัวเป็นดอกไม้ประจำวันเกิดผมด้วยละครับ
- บรรยากาศยอด
- กิจกรรมเยี่ยม
- คนบันทึกดีมากชัดเจน
- เหมือนไปชมด้วยตัวเอง
- หากอยู่ใกล้ไปชมแน่เลย
- ขอบคุณ
สวัสดีค่ะ....คุณมนัญญา ...อ่านเรื่องเล่าของคุณแล้วอิจฉา...อยากมีเวลาสำหรับติดตามผลงานของคุณอย่างต่อเนื่อง...แต่พระเจ้าไม่เป็นใจเลยค่ะ