สวัสดีครับ..บทความนี้ต้องให้อาจารย์เสริม ศรีโลพันธ์เป็นพระเอกครับ เป็นครูอาชีพด้วยจิตและวิญญาณอย่างแท้จริงครับ

  สวัสดีครับ  นายช่างใหญ่

• เป็นความภาคภูมิใจลึกๆ
• คนเราบางคนเกิดมา สำนึกดีติดมาในสายเลือด
• และก็เป็นคนดีของชาตในปัจจุบัย
• ไม่ต้องมีใครมาอบรมบ่มนิสัย
• มันดีเอง
• ขอบคุณมาก

ขอบคุณครับคุณsmall man

       ครับ ท่านเป็นพระเอกในหัวใจผมมาตลอดครับ...ถึงแม้นท่านเกษียณอายุราชการไปแล้ว เมื่อลงไปทางใต้ผมจะแวะไปกราบท่านเสมอครับ

ขอบคุณครับคุณเกษตรยะลา

        คิดเสมอ...ว่าทำพรือให้พ่อแม่ภูมิใจในตัวเราครับ

ขอบคุณครับคุณหิ่งห้อย

        ครับ ทุกอย่างเป็น tacit แผนที่ความคิดในสมองที่ผ่านการพิสูจน์โดยตัวเราเองมาแล้ว

                                             สวัสดีครับผม

สวัสดีค่ะนายช่างใหญ่

  สมัยเด็กๆ เวลาอยากเรียนรู้อะไรเป็นพิเศษ ก็จะพยายามเข้ามาใกล้ชิดครู ทำตัวให้น่ารัก ยกน้ำให้ครู เอาดอกไม้มาปักแจกัน เป็นต้น ทำสม่ำเสมอ ในที่สุด ครูก็จะเมตตามากๆ อยากรู้อะไร ครูบอก สอนหมดค่ะ

  กลับถึงบ้านด้วยความปลอดภัย แอร์ในรถบัส หนาว จนเหมือนจะไข้ แต่ตอนนี้ปรับตัวได้แล้ว

ขอบคุณพี่มากๆ สำหรับวันนี้ ทั้งวันค่ะ   ^-^

สวัสดีครับ

เรียกว่าไขว่คว้าหาความรู้ตลอดเวลา น่านับถือครับ

นำเรื่องช่างๆ มาเล่าอีกนะครับ

คงมีอะไรน่าสนุก น่าสนใจมากมาย

เป็นวิทยาทานให้น้องๆ ต่อไป

ขอบคุณครับ

ขอบคุณครับคุณบุญรุ่ง

               คนเป็นครูสะสมความรู้ไว้ให้ลูกศิษย์มากมาย...ไม่หวงความรู้...

               ชาว G2K เป็นพี่น้องกันอยู่แล้ว...สบายมากครับ

                                                    สวัสดีครับผม

สวัสดีครับคุณธวัชชัย

            ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมและให้กำลังใจ...

            จะพยายามถ่ายทอดภาพความหลังครับ...เผื่อมีประโยชน์ให้กับผู้มาเยี่ยมชมครับ...

                                            สวัสดีครับผม

ผ่านมาเจอ คิดถึง อ.เสริม เหมือนกัน สมัยผมเรียนท่านเป็นหัวหน้าแผนกช่างอิเล็กทรอนิกส์ ที่วิทยาลัยเทคนิคนครศรีฯธรรมราช วันไหน อ.ในแผนกไม่มาหรือติดธุระไม่สอน พวกเราต้องแอบคลานหนีลงมาจากแผนก ไม่ให้ อ.เสริมเห็น ถ้าท่านเห็นรับรองครับท่านจะเรียกให้ตามมาทั้งห้อง ไม่ว่าวิชาไร ท่านจะสอน จนหมดคาบแหละ ห้ามหนี ท่านสอนห้องโน้นสั่งงานห้องนี้ เลยไปห้องนั้น สรุป ท่านสอนครั้งล่ะ 4 ห้องเลย ปวช.3/1 ถึง ปวช3/4 ท่านวิ่งรอกสอนเกลี้ยง วันไหนจะหนีเรียนกัน ต้องแอบ อ.เสริม สุดชีวิตเลย คิดถึงท่านครับ

สวัสดีครับ

     ผมเพิ่งเห็นข้อความเหล่านี้ รู้สึกปลื้มใจที่ลูกศิษย์เก่า ๆ ยังคิดถึง แต่ตอนนี้ครูรู้สึกว่าความชรา จะมาเข้าครองตน แต่ถึงอย่างไรก็ยังพยายามค้นคว้าหาความรู้ทางอิเล็คอยู่ตลอดไป แต่ไม่ถึงขั้นที่จะสอนให้ใครในวิชาการยุคใหม่ได้อีกแล้ว เพราะตามไม่ทันวิทยาการที่รวดเร็วเกินกว่าความสามารถของคนยุค vacuum tube แต่ในใจยังหวังดีที่จะให้คนยุคใหม่ได้พัฒนาทางวิชาการที่ดีต่อไป