สมมุติว่าเขารัก
มองออกไปนอกหน้าต่างโรงแรม วันนี้ฝนตกหนัก ฟ้ามืดครึ้ม บรรยากาศน่าจะนอนต่อจริงๆ บรรยากาศนอกจากจะน่านอนแล้ว ยังเป็นบรรยากาศที่ชวนให้น้องคนหนึ่ง หวนคิดถึงพ่อแม่ ที่ต้องนั่งรถมอเตอร์ไซด์มารับเธอกลับจากโรงเรียน ซึ่งระยะทางไกลพอสมควร เธอเล่าให้คุณหมอเฉลาเพื่อนใหม่ของเธอ จากรพ.แห่งหนึ่งในจังหวัดระยองฟัง ในเวทีกิจกรรมรพ.เปี่ยมรัก ของพอลล่ากับแม่ต้อย คราวนี้มีพี่เปี๊ยกผู้เยี่ยมสำรวจมาด้วยอีก 1 ท่าน กำลังจะเป็นบล็อกเกอร์ในโอกาสต่อไปค่ะ
เราจัดที่โรงแรมสตาร์พลาซ่าค่ะ
เราเปิดเวทีให้เล่าความประทับใจ เพื่อฝึกการฟัง การห้อยแขวน การรับรู้ความรู้สึกซึ่งกันและกัน ความไว้วางใจ เมื่อคุณหมอได้ฟัง...คุณหมอรู้สึกตื้นตัน จนน้ำตาแทบจะไหลออกมาตามคำเล่าของเธอ ...เธอเล่าว่า
เวลาเย็นที่มีฝนตก เธอนั่งซ้อนท้ายรถมอเตอร์ไซด์พ่อ ซึ่งต้องขับรถไปรับเธอกลับจากโรงเรียนเป็นประจำ เป็นอย่างนี้นานนับปี ขณะนั้นด้วยความเป็นเด็กเธอไม่เข้าใจ คิดว่าเมื่อฝนตกคงไม่เป็นไร แต่พ่อจอดรถหลบฝนเพื่อให้ลูกปลอดภัย คิดถึงว่าพ่อ แม่ ทำทุกอย่างเพื่อลูก อยากให้ลูกได้รับสิ่งที่ดีๆ ตัวเองลำบากก็ไม่เป็นไร สิ่งนี้ทำให้เธอไม่โกรธพ่อ แม่ แม้บางครั้งเธอออาจจะมีความคิดเห็นไม่ตรงกับพ่อ แม่ แต่เมื่อเธอย้อนระลึกถึงความหลังโดยเฉพาะในวันฝนตกแล้ว...ทำให้เธอไม่เคยโกรธ พ่อ แม่เลย.... คนทั้งห้องตั้งใจฟังเธอเล่าอย่างเงียบกริบ ช่างเป็นบทเรียนแรกที่แสนประทับใจของเราในวันนี้ค่ะ
สำหรับการดูแลคนไข้ด้วยหัวใจ คนที่ระยองนำเสนอความคิดว่า เราต้องสมมุติว่าคนไข้เป็นญาติเรา เราจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุดเหมือนดูแลญาติ การสมมุติของเขาทำให้แม่ต้อยนึกถึงเพลงๆหนึ่งค่ะ แม่ต้อยบอกว่า”เพลงสมมติว่าเขารัก” แม่ต้อยถามพอลล่าว่าร้องเป็นไหม ..พอลล่าบอกว่าเป็นค่ะ แต่สักพักก็มีพี่หัวหน้าพยาบาล บอกว่าร้องได้ เอ๊ะ!! ชักยังไงๆ นะคะ ...พี่เขาร้อง”เพลงสมมติว่าเขารัก”ของสุนทราภรณ์ค่ะ แป่ว....พอลล่านึกว่าเพลงสมมุติของโดม ปกรณ์ ลัม เสียอีกค่ะ ว่า แต่เพลงนี้เพราะมากๆค่ะ เคยฟังไหมคะ พอลล่าฟังแล้ว...อ๋อ เพราะจังค่ะ อิอิ
เรื่องเล่าการดูแลด้วยหัวใจในกลุ่มมีหลายเรื่องค่ะ เท่าที่บันทึกมาได้ก็เป็นเรื่องของ
คุณหมอท่านหนึ่งเล่าให้ฟังว่า
เมื่อจบใช้ทุนใหม่ๆ ที่รพ.บ้านเหลื่อม จ.โคราช มีคนไข้เป็นหญิงวัยชรามารักษาที่ผู้ป่วยนอกมาด้วยเรื่องความจำเสื่อม จำลูกหลานไม่ได้ ปกติจะไปฟังเทศน์ได้ จำใครไม่ได้ มากับ เป็นมาสองอาทิตย์ ไปรักษาที่อื่น ล้วนแต่คิดว่าคนไข้เป็นโรคความจำเสื่อม ของโรคผู้สูงอายุ แต่คุณหมอไม่คิดถึงโรคนั้น ก่อนวินิจฉัยโรค คุณหมอใช้ทักษะพื้นฐานให้ครบถ้วนก่อน การตรวจร่างกายพื้นฐาน ธรรมดาๆ ก็สามารถพบสาเหตุของคุณยายได้แล้ว ตรวจตั้งแต่ศีรษะจรดเท้า พบเปลือกตาซีด..จึงนึกถึงภาวะซีดระยะเวลานานจากคนสูงอายุที่ทานอาหารได้น้อย ไม่เพียงพอ มีผลต่อความจำได้ คุณหมอจึงรักษาโรคโลหิตจางโดยให้ยาบำรุงโลหิตไปรับประทานสองอาทิตย์กลับมาคุณยายจำได้เหมือนดิม ....เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การปฏิบัติตามมาตรฐานวิชาชีพก็สามารถช่วยคนไข้ได้แล้ว...
เอาเพลงนี้มาฝากค่ะ สมมุติว่าเขารัก...
ถูกตาต้องใจ ต้องมนต์ของใครคนหนึ่ง
หลงไปเก็บเขามาคำนึง จนติดตรึงหทัย
อกเอยลืมตน ต้องมนต์เสียจนเป็นไข้
เพราะเป็นโรคหัวใจอาลัย เฝ้าครวญเพ้อไปเต็มกลั้น
เงินแสนเงินหมื่นของใคร แม้นมากองให้ถึงใจ
จะเมินห่างไกล มิยอมให้ใครซื้อกัน
แต่คนในใจ ไม่มีของใดมาหมั้น
เหมือนมีโชคล้านเป็นรางวัล ด้วยใจรักอันมีค่า
ด้วยใจผูกพัน ผูกพันเสียจนต้องตู่
สมมติว่าเขามาเอ็นดู คงชื่นชูอุรา
ดุจมีเทวัญ แบ่งปันทิพย์ธารลงหล้า
ฉันคงอิ่มเพราะธารเทวา ที่มีฤทธาเต็มที่
คนรักกันอยู่ทุกวัน เหมือนดังไฟต้องน้ำมัน
เกิดระเบิดพลัน เพราะมันต้องกันทุกที
เฝ้าครวญรำพัน โอ้เราฝันไปหรือนี่
โถคนที่รักดังชีวี ก็ยังมิมีทีท่า
ความเห็น (26)
- ปิ๊งงงง...ชื่อบันทึกค่ะ
- เพลงนี้มีเนื้อร้อง ท่วงทำนองที่ไพเราะอ่อนหวาน
- เนื้อหาของเพลงน่ารัก ดูสงบเสงี่ยมเจียมตัวอย่างไรก็ไม่รู้...
- รักเขา แต่เขาไม่รู้ ก็สมมติเหตุการณ์ไปต่าง ๆ นานา
- แล้วสิ่งสมมตินั้นก็ทำให้ตัวเองเป็นสุขใจ
- น่าสมมตินะคะ...
- ดีกว่าสมมติว่าเขาเกลียดตั้งเยอะ...
- เอ๊ะ...ว่าแต่ว่าน้องพอลล่า ร้องเพลงนี้ได้จริงหรือคะ
- เกิดทันหรือคะ....
- รักนะ
แวะมาอ่าน..และชมความเก่งของน้องพอลล่า
เป็นกำลังใจให้นะคะ..เหนื่อยไหม
ผมเกิดทันเพลงนี้ครับ แต่ทันช่วงที่เพลงนี้กำลังจะเลือนไปจากผู้ฟัง เนื้อร้องมีความหมายดีมากครับ
สวัสดียามดึกครับคุณพอลล่า
เรื่องเล่าสองพ่อลูกนั้น เดย์มองเห็นถึงความผูกพันธ์และความรักที่พ่อมีให้ลูก และคุณลูกก็รับรู้และระลึกถึงตลอดเวลา ซาบซึ้งจังครับ
เดย์หลับตาวาดรูปออกมาได้เลยนะเนี่ย...
...ณ ถนนลูกรังทางเข้าหมู่บ้านหินเล็ก...ผมขับรถอย่างรีบเร่งเพื่อไปให้ทันภาระกิจ ฝนตกกระหน่ำมองเห็นเพียงระยะไฟต่ำส่องหน้ารถ ทัน ไม่ทัน ทัน ไม่ทัน ผมคิดแค่นี้
ผมต้องประคองรถให้มั่นเพราะทางลูกรังนี้เจิ่งนองไปทั่ว และแยกไม่ออกว่าตรงไหนเป็นดิน ตรงไหนเป็นหลุม ช่วงล่างจะพังก็วันนี้แหละ...
สักพักผมเห็นมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งจอดหลบฝนอยู่ใต้ศาลารอรถสองแถว ร่างหนึ่งกำยำ อีกร่างดูยังเด็กเล็กนัก คาดว่าจะเป็นพ่อลูก ยืนมองออกมาถนน สายตาคนเป็นพ่อมองมาที่ผมด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม...มือซ้ายกุมมือลูกสาวไว้แน่นและก็ชวนกันยิ้มทักคนผ่านทางเช่นผม
...แม้เราจะเจอฝนกระหน่ำเหมือนเหมือนกัน และทั้งๆที่ผมดูจะปลอดภัยกว่าในภาหนะที่มีหลังคาติดล้อวิ่งได้นี้ แต่เมื่อนึกถึงภาพติดตาเมื่อครู่นี้แล้ว ผมอยากจะลองหยุดรถ ออกไปเดินตากฝนเสียบ้าง ใจจะได้เย็นลงกว่านี้ :)...
555 เพ้อเจ้ออะไรเนี่ยเดย์ อิอิ
ขอนิดนึงนะครับคุณพอลล่า คงไม่ว่ากันนะ ^_^
คิดถึงนะครับ เดินสายบ่อยระวังได้บุญเยอะเด้อ ;)
สวัสดีค่ะ คุณครู 
คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน
พอลล่าร้องเพลงได้ทุกยุคทุกสมัยเลยค่ะ จริงจริ๊งงงงงงงง นะคะ
อิอิ
รักนะ หอยขม
- คล้องจองจริง ๆ
- อิอิ
- 555555555555555
สวัสดีคะน้องพอลล่า
คิดถึงนะคะ เรื่องเล่าดี ๆ ฟังไม่เบื่อคะ
วันนี้ไปเยี่ยมเด็กที่ 2' และ 3ง มาคะ เป็นเด็กกลุ่มใหม่คะ และมีคนเก่าที่ร่วมกิจกรรมมีเด็กคนหนึ่งผู้ชายนะคะ สวมสร้อยลูกปัดหลากสีที่มะเดี่ยวนำมาลังหนึ่งนะคะ สวมแล้วน่ารักมาก นั่งดูทีวี ใครขอก็ไม่ให้ หวงมาก เสียดายพี่ไม่ได้ถือกล้องไป ไม่งั้นจะถ่ายภาพมาฝากน้องพลอลล่าและคุณมะเดี่ยว ความทรงจำของคนร่วมงาน และพยาบาลคุณอ้อยที่ช่วยดูแลของขวัญจะเก็บของบางส่วนไว้ให้เด็กที่ยังไม่มา
น้องพอลล่า ร้องเพลงได้ทุกยุคทุกสมัยนะคะ
เพลงนี้พี่ประกายชอบคะ ร้องได้
เคยร้องเมื่อหลงรักใครคนหนึ่งนะคะ
สวัสดีค่ะ
อ่านแล้วจะร้องไห้
ก็พี่แดงเพิ่งจะทำกลุม...เชิญพ่อแม่มาคุยกัน
เอาเงินที่ได้จากการจัดงานซื้อขนมมาให้กินเล็กๆน้อยๆ
แม่บางคนร้องไห้ เศร้าสะเทือนใจ...
บางคนร้องไห้ทุกคืน...ลูกๆต้องปลอบว่าหนูไม่เป็นไรหรอก
แม่แต่ละคนก็จะบอกความรู้สึกแรกที่รู้ว่าลูกเป็นมะเร็ง...
ขอบคุณที่มาทักทายนะคะ
สวัสดีน้อง พอลล่า 
ผ้าคลุมไหล่เพ็ญกำลังทำอยู่ได้เห็นแน่นอน จะส่งมาให้ ขอโทษด้วยส่งข่าวช้าไปหน่อย ขอบคุณที่ให้กำลังใจ...(เปลี่ยนภาพใหม่จำไม่ได้เลย)
จุ๊ จ๊ อย่าบอกใคร...ราคาตลาดนัดบ้านนอก นะ......
- สวัสดีค่ะ
- รักจริงนะไม่สมมุติ
อิอิ พอลล่าน้อย
นึกว่าโดมเหมือนกันเลย
เขียนชื่อบันทึกหรอกเรานี่นา
สวัสดีคะ พี่สาว 
add
ได้กำลังใจจากพี่สาวแล้ว ไม่เหนื่อยเลยค่ะ อิอิ
คิดถึงนะคะ
ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างเข้ามาเท่าไหร่เลยค่ะ อย่าว่ากันนะคะ อิอิ
สวัสดีค่ะ คุณเดย์ 
adayday
ขอบคุณค่ะ สำหรับความคิดถึง ....คิดถึงเหมือนกันค่ะ อิอิ
ว่างๆ มาเขียนนิยายให้เล่มนึงนะ อิอิ
คิดค่าจ้างเท่าไหร่คะ อิอิ....
สวัสดีค่ะ
พี่ชอบกิจกรรมนี้จัง แอบไปชมครูคิมมาแล้วจ๊ะ
พี่เดียวยังนอนป่วยอยู่เลย ทานยาแก้ปวด(กระดูก)
ตอนนี้ต้องมารักโรคกระเพาะค่ะ
คิดถึงน่ะค่ะ
สวัสดีค่ะ มะเดี่ยว 
นายสายลม อักษรสุนทรีย์
อะไรคะ คล้องจอง ตรงไหนหรอ อิอิ.....
คิดถึงนะคะ อิอิ ...ฝากบอกพี่ผ่านด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่สาวคนเก่ง 
. ประกาย~natachoei ที่~natadee
พี่ประกายต้องร้องได้อยู่แล้วคะ เพลงนี้ อิอิ ...เพราะพี่ๆ ทุกคนร้องเพลงเก่งมากๆค่ะ นับถือนับถือ
วันก่อน นั่งอ่านบันทึกเรื่องสานฝันของทุกคน ค่อยๆ ซึมซับความรู้กของทุกๆบันทึก มาสะดุดที่บันทึกสุดท้ายของมะเดี่ยว...น้ำตาไหลออกมาเลยค่ะพี่ ซึ้งจนบอกไม่ถูกค่ะ
ขอบคุณพี่ๆ ทุกคนนะคะ
ฝากบอกน้องๆ ที่สามง. และหออื่น ที่มาร่วมงานด้วย ว่าพี่พอลล่ายังคิดถึงและเป็นกำลังใจให้น้องๆ ทุกคนค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่แดง 
แดง
ดีมากๆ เลยค่ะ ให้พวกเขาได้พูดคุยและระบายความรู้สึกบ่อยๆ นะคะ หาสมุดบันทึกไว้เตียงละเล่ม ให้เขียนบันทึกความรู้สึก ทั้ง พ่อ แม่ ลูก ทุกๆ วัน หากพยาบาลได้อ่าน จะช่วยในประเมินจิตใจได้ดีทีเดียวค่ะ
คิดถึงนะคะ พี่สาว
สวัสดีค่ะ พี่หนุ่ม กร 
หนุ่ม กร~natadee
รอชมฝีมือ พี่เพ็ญ ค่ะ ตื่นเต้นจัง อิอิ
ราคาตลาดนัด หรือคะ แบบว่าถูกดี มีคุณค่า ใช่ไหม ครบครันเลยค่ะ อิอิ มีเรื่องรบกวนพี่เรื่องวิทยุชุมชนนิดนึงค่ะ
. 
สวัสดีค่ะ
อ่านแล้วมีความสุข ตื้นตันกับเจ้าของประสบการณ์ที่นำมาแบ่งปันกันค่ะ
ประสบการณ์ทั้งด้านดีและไม่ดี มีคุณค่าเสมอสำหรับผู้รับและตระหนักถึงคุณค่านั้นค่ะ
ส่วนเพลง สมมุติว่าเขารักนั้น เคยได้ฟังตอนแม่และยายเปิดค่ะ...เพราะมากค่ะ
(^___^)
พี่เคยไปโรงพยาบาลระยองค่ะ ไปเที่ยวแล้วท้องเสียค่ะ
ประทับใจที่ความสะอาด และการให้บริการ (หลายปีแล้ว)
ดีใจค่ะที่วงการแพทย์พยาบาล คำนึงถึงการดูแลผู้ป่วยด้วยจิตวิญญาณ
พี่เป็นญาติคนไข้..ยังกลัวพยาบาลเลยค่ะ อิอิ (เคยดุโดยเข้าใจผิดและพูดจาไม่ไพเราะ) ไม่บอกนะคะว่าที่ไหน
ปัจจุบันโรงพยาบาลบางแห่งก็ยังไม่พัฒนา และดูแลเรื่องนี้ให้ทั่วถึง
สงสารแต่ชาวบ้านที่ไปใช้บริการเป็นประจำ
ชื่นชมกิจกรรมดีๆ ที่น้องพอลล่ากำลังทำ และนำมาเล่า
อย่าลืมขยายออกมาทางอีสานบ้างนะคะ
สวัสดีค่ะ คุณพี่ 
. คนไม่มีราก
ทุกประสบการณ์มีคุณค่ามากมายค่ะ หากผู้ฟังรับฟังและรับรู้ความรู้สึก
พี่คนไม่มีรากชอบฟังใช่ไหมคะ อิอิ
ขอบคุณมากนะคะ
สวัสดีค่ะ พี่ครูอรวรรณ 
. อรวรรณ
พอลล่ากำลังจะขยายออกไปเยอะๆ ค่ะ แต่ต้องดูเรื่องงบประมาณด้วยค่ะ แบบว่ามีน้อย ช่วยหาให้หน่อยได้ไหมคะพี่ อิอิ ล้อเล่น
จะไปหนองคาย อาทิตย์หน้าค่ะ
รอติดตามนะคะ
จ้า.........เดินทางอีกแล้วนะคะ
เอาดอกไม้มามอบให้คนสวย
ฝนตกบ่อยๆ รักษาสุขภาพนะคะ
ขอบคุณ คนสวย . อรวรรณ
ขอบคุณที่ส่งดอกไม้งามๆ มาให้นะคะ ... ชื่นใจจังค่ะ