ได้ฤกษ์แล้ว ค่า..ทุกท่าน.. บินตรงจากกทม. สู่หนองคาย ดินแดนแห่งมิตรภาพไทย ลาว

พวกเรา ชาวชุมชนออนไลน์ ตกลง ร่วมแรง ร่วมใจกัน จัดกิจกรรม GotoKnow Go to หนองคาย จัดค่ายอาสา เยียวยาผู้ป่วยโรคไต ณ รพ.หนองคาย ซึ่งได้ดำเนินการเสร็จเรียบร้อยไปแล้ว เมื่อวันอาทิตย์ ที่ 9 พฤษภาคม ที่ผ่านมา

หลักฐานของการมาถึง ท่าเสด็จ เก็บภาพไว้เป็นที่ระทึกก่อนค่ะ

มุมนี้ เห็นมีคนไปถ่ายกันเยอะเลยขอถ่ายบ้างค่ะ อิอิ

สำหรับ พวกเรา (บางคน) ก็เป็นโรคไต อิอิ.. ไม่ใช่ไตวาย แต่เป็นโรค ไต หา หัว จาม ..ก็ตามหาหัวใจ ไงคะ ยืมมุกของป้าแดงมาใช้เสียหน่อย หัวใจของพวกเราทุกคนทุ่มเทให้กับคนไข้โรคไตทุกคนที่มีโอกาสมาร่วมกิจกรรมกับพวกเราในครั้งนี้ พวกเราเหล่าพวกก่อการดี รวมตัวกันเกิน 10 คน แบบไม่ผิดกฏหมาย ร่วมกับผู้ป่วยและผู้ดูแล นับร้อยราย มาสร้างพลังของความรัก พลังของการให้ สิ่งดีๆ ที่มีอยู่ในตัวของเรา เพื่อสร้างกำลังใจให้กันและกัน ต่างคน ต่างให้ ต่างคน ต่างรับ กำลังใจก็ผุดบังเกิด ไม่มีสี ไม่มีฝ่าย ไม่มีเธอ ไม่มีฉัน มีแต่เรา..

นี่ไง คะ พวกเรา ชาวผู้ ก่อ การ ดี

เริ่มแล้ว ค่า...

ยอด เยี่ยม... กับ สู้ๆ สู้ ตาย ค่ะ

กิจกรรมของเราจัดขึ้นภายใต้ theme ของความรัก คือการให้ สิ่งที่พบเห็นจากกิจกรรมนี้ สอดรับกับ theme ที่กำหนดไว่นี้เป็นอย่างดี เราพบความรักระหว่างผู้ดูแล ที่ได้ดูแลคนไข้ ความรักระห่างผู้ป่วยและผู้ให้บริการ แพทย์ พยาบาล ทำให้คนไข้ที่เจ็บป่วยทางกาย แต่ไม่ป่วยใจเดินทางมารวมกันในวันนี้ มองเห็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้เกิดขึ้น ตั้งแต่การได้มาเจอกัน ทานข้าวเช้าร่วมกัน ความรักในความเป็นคนเหมือนกันเริ่มแย้มพรายออกมาให้เห็นลางๆ คนไข้บางคน เพิ่งมาครั้งแรก บางคนมามากกว่าหนึ่งครั้งส่วนใหญ่ชื่นชมนพ.พิสิฐ อายุรแพทย์โรคไต และทีมพยาบาลหน่วยไตเทียมกันแทบทุกคนค่ะ

เราทดสอบหัวใจ ในการอยู่ร่วมกัน ด้วยกิจกรรมต่างๆนานา ซึ้งบ้าง สงบบ้าง เต้นบ้าง ขยับบ้างแล้วแต่ศรัทธา สามารถทำได้ตามอัธยาศัย จนได้คำตอบที่คิดเอาเองว่า ...คนไข้ บางทีการรักษาด้วยยาอย่างเดียว อาจไม่บรรลุผลเท่ากับการรักษาเยียวยาด้วย ยาใจ แววตาและรอยยิ้มแห่งความสุข เสียงหัวเราะ ปรบมือ เกิดขึ้นเป็นระยะ ๆในห้องประชุม

คุณป้าสุดฮา... ของเรา ..สร้างสีสันดีค่ะ

อม ยิ้ม หวาน..

แลกเปลี่ยน ความรู้สึกประทับใจ วัยเยาว์ ที่จำได้แม่นๆ อิอิ

ขอแอบฟังบ้าง สิคะ

มีโอกาสได้เข้าไปนั่งฟังการแลกเปลี่ยนประสบการณ์ในวงสนทนาที่ธรรมชาติ ไม่ต้องมีกรอบ มีกฎ ระเบียบแบบแผน อะไรมากนัก การพูดคุยกันอย่างเข้าอก เข้าใจ ในความเป็นชาวไต ด้วยกัน ออกรส ออกชาติ ได้เป็นอย่างดี บทเรียนในวงนี้ สอนพอลล่าให้รู้ว่า

• ความรู้สึกของคนไข้โรคไต ใช้ค่าใช้จ่ายเยอะ ทำให้การใช้ชีวิตเปลี่ยนไป จากที่ต้องอยู่กรุงเทพ รักษารพ.ใหญ่ๆ ถูกส่งตัวกลับมารักษาที่รพ.ต้นสังกัด ใกล้บ้าน กลับมารักษาตัวที่บ้านเกิด เพื่อประหยัดค่าใช้จ่าย
• ความเจ็บป่วย ทำให้การทำมาหาเลี้ยงชีพและครอบครัวเกิดปัญหา ที่เคยยากจน ขัดสนแล้ว ต้องทุกข์และทรมานขึ้นสองเท่า เพราะต้องดูแลตนเอง ระมัดระวังและต้องมีค่าใช้จ่ายเมื่อมาหาหมอที่รพ. บางคนอยู่กับแม่ที่แก่ชรา อยู่กับพี่สาว ไม่มีลูกไม่มีครอบครัวดูแล หากญาติ พี่น้องไม่เข้าใจ และไม่มีความรักให้กันและกันอย่างแท้จริงแล้ว การดูแลให้ปลอดภัยจากภาวะแทรกซ้อนนั้นเป็นไปได้ยากทีเดียว
• ได้รับรู้ความรู้สึกของการได้รับข้อมูล จากผู้ให้บริการ แบบปัจจุบันทันด่วน อย่างไม่ทันได้เตรียมตัว เตรียมใจ ได้ยินคำว่า “ทรุด” เมื่อได้รับข่าวร้าย ระยะทางที่กลับบ้านตลอดทางเต็มไปด้วยความทุกข์ ทรมาน  โชคดีที่ระหว่างทางนั้น มีคนที่รักช่วยแบกรับและปรคับประคอง คว่ามทุกข์ซึ่งกันและกันให้เบาบางลงได้บ้าง การตั้งสติและกลับมาดูแลตนเอง ต่อสู้กับความท้อแท้ นั้นเป็นสิ่งสำคัญสิ่งหนึ่ง เป็นบทเรียนสำหรับผู้ให้บริการเช่นเดียวกัน ที่จะนำสิ่งนี้ไปปรับวิธีการบอกข่าวร้ายกับผู้ป่วยและญาติอย่างไร
• การนำธรรมะมาช่วย มีโอกาสทำให้เข้มแข็ง มีสติและลุกขึ้นต่อสู้ ทำให้ความฝันนั้นสำเร็จให้ได้ คนไข้โรคไต สามารถทำอะไรได้เหมือนคนปกติทั่วไป เขาคิดว่าสักวันเขาต้องหายป่วย และความฝันที่สูงสุดของเขา คือการได้รับการผ่าตัดเปลี่ยนไต ซึ่งเป็นหนทางที่ทำให้เขามีชีวิตอยู่ในโลกนี้ นานขึ้น
• พบคนไข้โรคไตวายที่มีอายุน้อย เนื่องจากมีอาชีพบางอาชีพที่มีความเสี่ยงต่อการเป็นโรคไตวาย เช่นการทำงานเกี่ยวกับสารเคมี ยาฆ่าแมลงต่างๆ หากผู้ที่เกี่ยวข้องมีความรับผิดชอบและให้การป้องกันพนักงาน คนงานให้ดีที่สุด เราก็สามารถจะป้องกันโรคนี้ได้
• คนไข้บางคนมีศักยภาพ มีความสามารถไม่แพ้ใครๆ เขียนเรียงความได้รับรางวัลชนะเลิศ จากรายการทีวี มาแล้ว คนไข้บางคนแต่งเพลงเก่ง ร้องเพลงเก่ง บางคนเล่าเรื่องเก่ง ระดับ โน๊ตอุดม ยังอาย เลยก็ว่าได้ค่ะ เราเชื่อว่าในพวกเขาเหล่านี้ ยังมีสิ่งดีๆ ที่ซ่อนเร้นอยู่มากมายที่เรายังหาไม่พบในช่วงระยะเวลาไม่กี่ชั่วโมง
• คนไข้ที่มาร่วมกิจกรรมในครั้งแรก และรวมทั้งความรู้สึกของหลายๆ คนได้พูดถึง กลุ่มเพื่อนโรคไต การอยู่กับเพื่อน การมีเพื่อน ทำให้รู้สึกว่ามีคุณค่า มีอะไรทำ มีคนที่เป็นเหมือนเรา เห็นเขาดูแลตัวเองได้ดี เขาอยู่มานานกว่าเรา เขาทำกันอย่างไร เกิดการพูดคุยแลกเปลี่ยนให้กำลังใจกันและกัน ในวงสนทนาน้อยๆ ของเรา

ขอบคุณความรักที่ทำให้มีกิจกรรมดีๆ เหล่านี้ ขอบคุณ พี่นาง มณีวรรณ ที่เป็นโต้โผใหญ่ ดูแล ต้อนรับ จัดการได้ยอดเยี่ยมไม่มีขาดตกบกพร่อง

ขอบคุณเจ้าของสถานที่รพ.หนองคาย เจ้าหน้าที่ทุกฝ่ายที่มีการทำงานเป็นทีมกันอย่างยอดเยี่ยม

ขอบคุณ ป้าๆ ลุงๆ พี่ๆ เพื่อนๆ หลานๆชาวโกทูโนว์ ที่มาด้วยความรักที่จะแบ่งปัน ขอบคุณมะเดี่ยว สายลม พี่หนานเกียรติ พี่กุ้ง น้องแคน สุดหล่อ พี่ไก่2 ไก่ พี่ลดา ป้าแดง พี่ครูคิม พี่ปรีดา ป้าสุ ที่ช่วยพอลล่าให้จัดกิจกรรมนี้ได้สำเร็จ

ขอบคุณ อาจารย์แผ่นดินและน้องๆ จากมหาวิทยาลัยที่ใหญ่ที่สุดในโลก มมส. นั่นเองค่ะ นำการแสดงหมอลำ มาฝากพ่อแม่พี่น้อง เป็นที่ชื่นชอบมากๆค่ะ

และที่สำคัญมากมายขอบคุณคนไข้ ผู้ดูแลผู้ป่วยโรคไต ที่ให้คุณค่าของพอลล่าและเพื่อนๆ ให้เกิดขึ้น ให้ความรัก ความเอื้ออาทร เหมือนพวกเราเป็นลูก เป็นหลาน พอลล่าเขื่อว่าพวกเราทุกคน คงสัมผัสความรักจากคุณลุง ป้า น้า อา ตา ยาย ทุกท่านได้เช่นเดียวกับพอลล่าแน่นอน

พบกันใหม่ กับกิจกรรมจิตอาสาครั้งต่อไป....อิอิ...ไม่ใกล้ไม่ไกล..ค่ะ

ขอบคุณทุกๆสิ่งอย่างที่ทำให้เกิดสิ่งที่ดีงามขึ้นในประเทศไทย หวังว่าคงช่วยลดดีกรีของความร้อนแรงทางการเมืองได้บ้างไม่มากก็น้อยนะคะ รักทุกคนค่ะ ฝันดี ราตรีสวัสดิ์