ส่งการบ้าน ครูกานท์ » กลอนมืด...โรงเรียนกวี "อยู่ แสง แดง ไร"
มีบ้านหลวง เอาไว้ ไสหัวอยู่
ไม่อู้ฟู่ หรูหรา อ่าเอี่ยมแสง
จึงโขลกพริก เทแม่น้ำ จนคล่ำแดง
ปลูกบ้านแบ่ง คนใช้อยู่ ดูกระไร
(กวิน)
คำไข
คนสมัยนี้ ก็ไม่ต่างไปจาก เวมานิกเปรต (วิมาน/เวมาน+เอก/อิก+เปรต=เปรตอยู่วิมาน) คือมีบ้านหลังโตๆ สวยๆ งามๆ มีบริวารแวดล้อม มีเสื้อผ้าอาภรณ์เพริศพริ้ง มีอาหารการกินบริบูรณ์แต่กินไม่ได้(อร่อย)รู้รส เพราะจิตใจมีแต่ความทุกข์ความทะยานอยาก และมักที่จะทำร้ายตัวเอง ให้ได้รับความเจ็บปวด เพราะความหิวกระหายในตัณหา ต่างๆ เป็นอาทิ อ่านเพิ่มใน ลูกคือโซ่ทอง คล้องใคร???
ไม่ได้ทักทายกันนานมาก สบายดีนะครับ
ผมเองก็กำลังคิดเรื่องบ้าน พยายามอย่างมากครับสำหรับการไม่ ตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ
สวัสดีค่ะคุณกวิน
เป็น กลอนมืด ที่สื่อให้เห็น "ปัญหา" ของสังคมดีมาก ๆ ค่ะ
ตอนแรกคิดว่าจะอ่านแล้วจิตตก แต่ปรากฎว่าเป็น กลอนที่สะท้อนสังคมได้ดี โดยเฉพาะตรงส่วนของคำอธิบายเพิ่มเติมค่ะ
ดีจัง
(^___^)
ขอบคุณอาจารย์คุณพี่แผ่นดินครับ แต่ละคนย่อมมีเหตุปัจจัยแตกต่างกันไปนะครับ
มีใครอ่านกลอนนี้แล้วคิดเห็นเป็นอย่างอื่นบ้างมั้ยครับ
ตามมาอ่านอีกค่ะ คุณกวิน
เรื่องสะท้อนสังคมตามที่คุณกวินวิเคราะห์นี้...กำลังเป็นประเด็นที่ตั้งกระทู้กันที่สาขาวิชาการศึกษานอกระบบค่ะ...
จะชักชวนเพื่อน ๆ มาอ่านและให้ข้อคิดเห็นจะรังเกียจไหมคะ...
นี่น่ะ ปัญหาใหญ่ของสังคมปัจจุบันเลยนะ
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
นึกว่าจะมีคนเพี้ยนๆ อย่างกวินที่คิดอยู่คนเดียวซะอีก แสดงว่าสมองกวินแก่(กล้า)พร้อมที่จะเรียน ป.เอก แล้วนะครับ
นึกว่า กวิน (User2)
..จบเอกตั้งนานแล้ว..อิอิ
สำหรับพี่ผู้ไม่ได้อยู่บ้าน(หลวง)ที่อู้ฟู่อยู่บ้านแบบนี้ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณกวิน
วันนี้อากาศสดชื่นมากเลยค่ะ...เพราะเมื่อคืนฝนตกหนัก
มาขอบคุณเอกสารที่ให้...อ่านแล้วมีความสุขมาก ๆ ค่ะ
(^___^)
ครูกานท์ ทุ่งสักอาศรม
บางสายพิณพาเพลงวังเวงหวาน
บางฉิ่งฉาบกรับกรอต่อตำนาน
บางพลิ้วลมพัดผ่าน วันเวลา
ระลึกถึงซึ้งในแก่นใจมนุษย์
เชื่อมั่นบริสุทธิ์...บุญรักษา
แม้ผิดถูกปลูกภูเขาเลากา
ย่อมสติปัญญาพา กล้าแกร่งงาม
กวิน (ถอดความ)
ขอบคุณพี่นุส ที่ให้ทัศนะ เรื่องการ มีบ้านอยู่ครับ
ทางกลอน พี่นุสนี่ไม่ธรรมดานะเนี่ย
ฝนตกระวังเป็นหวัดนะครับคนไม่มีราก
สวัสดีค่ะกวิน
***เคยเห็นผู้คนแข่งกันสร้างบ้านใหญ่โตหรูหราเกินจำเป้นขณะสร้างก็เป็นทุกข์ ต้องทำให้ดีกว่า เด่นกว่าคนอื่น
*** อยากเตือนสติว่า แท้จริงบ้านใหญ่โตหรูหรา ไม่ได้เป็นของใครอย่างแท้จริง เป็นสมบัติผลัดกันชมชั่วคราวทั้งนั้น โลภอยากได้อยากมีไปมากมาย...ทำไมหนอ
ขอบคุณครับอาจารย์ กิติยา เตชะวรรณวุฒิ ทำให้นึกถึง ส.สิวลักษณ์ ที่แสดงทรรศนเเอไว้ที่ว่า http://gotoknow.org/blog/bbooks/258772
สวัสดี ยามดึกๆครับ คุณ กวิน (User2)
สวัสดีครับคุณกวิน
แวะมาทักทายวันหยุด แต่ผมมาคุมเด็กนิสิตทำกิจกรรมรับน้อง
คุณกวินสบายดีนะครับ
ไม่เห็นเขียนบทความใหม่เลยครับ
คุณกวิน
อ้าว....ยังไม่พ้นโปร...อีกหรือคะ...
สู้ต่อไป...ทาเคชิ...
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณน้องกวิน (User2มีกลอนมาฝากในวันหยุดนี้ค่ะ...หวัดใหญ่2009เยอะมากๆดูแลสุขภาพนะคะ...
บ้านเราอยู่ใกลกัน
สบายดีนะ...
บ้านเราอยู่ใกลกัน
สบายดีนะ...
หายไปนานเกินไป
คิดถึง
สวัสดีค่ะคุณกวิน โอ้โห ไม่ได้พบกันนาาาาานมากเลยนะคะ หากพี่ไม่ได้เช็คว่าใครบ้างที่ติดตามบันทึกพี่ก็คงไม่ได้เห็นกัน
หลังๆพี่มีงานจุกจิกๆ และเป็นสว. 5555เลยทำอะไรช้า เขียนแต่ละบันทึกใช้เวลามาก และกว่าจะตอบ และไปเยือนแต่ละท่านขอบคุณในมิตรไมตรี ใช้เวลาเป็นวันเลยค่ะ เป็นปัญหาเทคนิคด้วยเพราะสัญญาณ ADSL ที่เคยใช้ ก็ไม่สามารถใช้ได้ บริษัทร่วมกิจการทะเลาะกันค่ะ พี่เลยต้องใช้แอร์การ์ดแก้ขัด นี่รอว่าเมื่อไหร่3G ครอบคลุมทั่วประเทศคงดีขึ้น
คุณกวินสบายดีนะคะ ขอบคุณมากที่ติดตามกันค่ะ